Podatek od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży działki budowlanej.

Podatek od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży działki budowlanej.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 13 września 2014 r. (data wpływu 2 października 2014 r.), uzupełnionym pismem z dnia 17 grudnia 2014 r. (data wpływu 19 grudnia 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży działki budowlanej ? jest nieprawidłowe.

Porady prawne

UZASADNIENIE

W dniu 2 października 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży działki budowlanej. Dnia 19 grudnia 2014 r. doprecyzowano opis zdarzenia przyszłego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W dniu 20 czerwca 2012 r. Wnioskodawczyni nabyła wraz z siostrą w drodze darowizny od ojca działkę budowlaną położoną. Udziały we współwłasności są równe po 50%. Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego działka ta może być przeznaczona na inwestycje przemysłowe.

W roku 2013 Wnioskodawczyni wraz z siostrą podpisały ze spółką przedwstępną umowę sprzedaży działki.

W akcie notarialnym określony został termin sprzedaży i zapłaty do 3l grudnia 2014 r.

Cenę sprzedaży ustalono na 3.300.000 PLN.

Wnioskodawczyni nie jest czynnym podatnikiem VAT, nie prowadzi działalności gospodarczej. W ciągu ostatnich 5 lat dokonała, także wspólnie z siostrą, sprzedaży gruntu nabytego w drodze spadku. Nie osiągnęła żadnych innych przychodów ze sprzedaży nieruchomości.

Dnia 19 grudnia 2014 r. Zainteresowana uzupełniła opis sprawy wskazując, że:

  1. W marcu 2014 r. dokonała podziału nieruchomości, dla której Sąd Rejonowy prowadzi księgę wieczystą. W wyniku tego podziału powstała nieruchomość mająca być przedmiotem zbycia, stanowiąca działkę gruntu, dla której Sąd Rejonowy prowadzi księgę wieczystą.
  2. Nigdy nie występowała do podmiotów o wskazanie możliwości uzbrojenia zbywanej nieruchomości w przyłącza do sieci wodnej, gazowej lub elektrycznej, niemniej staraniem poprzedniego właściciela przedmiotowa nieruchomość uzbrojona jest w instalacje: wodociągową, kanalizacyjną, elektroenergetyczną oraz telekomunikacyjną.
  3. Nigdy nie zgłaszała zamiaru zbycia nieruchomości w sieci internetowej, telewizji lub prasie ani lokalnej, ani w prasie o zasięgu krajowym,
  4. Przedmiotowa nieruchomość nie była udostępniania osobom trzecim. Nie zawierała umów dzierżawy ani najmu, nieruchomość nie była użytkowana.
  5. Poprzedni właściciel uczynił na terenie, który obecnie został wyodrębniony jako nieruchomość, która ma być przedmiotem sprzedaży nakłady, wzniósł budynek i zamontował część urządzeń w ramach realizowanej inwestycji budowy stacji paliw. Inwestycja prowadzona była w ramach jego działalności gospodarczej. Poprzedni właściciel nie ukończył inwestycji, która formalnie jest w toku.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż działki budowlanej powinna być opodatkowana podatkiem VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy.

Przedstawiając własne stanowisko w powyższej sprawie Wnioskodawczyni przywołała wyrok Trybunału Sprawiedliwości UE z 15 września 2011 r., który w połączonych sprawach C-180/10 C-181/10 zajął następujące stanowisko: ?Sprzedaż działek służących poprzednio w działalności rolniczej, a teraz przeznaczonych w planie zagospodarowania przestrzennego gminy pod zabudowę mieszkaniowo-usługową, a nabytych jako grunty rolne (bez podatku VAT), należy uznać za niepodlegające podatkowi VAT, ponieważ sprzedaż tych działek jest to transakcja stanowiąca czynność związaną ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.?

Wnioskodawczyni stwierdziła, że w Jego przypadku zachodzi dokładnie taka sytuacja. Nie zajmuje się handlem nieruchomościami, nie prowadzi działań marketingowych i nie ponosi dodatkowych kosztów związanych z wypromowaniem działki, wobec powyższego transakcja ta powinna być zwolniona od podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

  1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
  2. eksport towarów;
  3. import towarów na terytorium kraju;
  4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
  5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (?).

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy. Zgodnie z zapisem zawartym w tym przepisie, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jak wynika z art. 2 pkt 22 ustawy, przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Zgodnie zatem z ww. przepisami, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Niemniej, aby dostawa towaru podlegała opodatkowaniu, powinna być wykonana przez podatnika podatku od towarów i usług.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Jak wynika z art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem ?podatnik? tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy, mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W kontekście powyższego nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem zaś takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność ?handlową? wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

W podobny sposób kwestię tę rozstrzygnął Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie w orzeczeniu z dnia 29 października 2007 r., sygn. akt I FPS 3/07, w myśl którego formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, a także okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo, lecz z zamiarem częstotliwości nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, czy w odniesieniu do konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku VAT.

W kwestii opodatkowania dostawy gruntów istotne jest, czy w świetle zaprezentowanego we wniosku stanu sprawy, Wnioskodawca w celu dokonania sprzedaży gruntu podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpiła w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu w rozumieniu art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L z 2006 r. Nr 347.1, z późn. zm.), ? (a tym samym art. 15 ust. 2 ustawy) jako, że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy.

W kontekście powyższego nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Ponadto, jak wynika z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach C-180/10 i C-181/10, dostawę gruntu przeznaczonego pod zabudowę należy uznać za objętą podatkiem od wartości dodanej, pod warunkiem, że transakcja ta nie stanowi jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.

W tym miejscu ? dla wyjaśnienia zakresu zwykłego wykonywania prawa własności ? konieczne jest sięgnięcie do zapisów prawa cywilnego, tj. ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny - (Dz. U. z 2014 r., poz. 121) ? (dalej: k.c.).

Zgodnie z art. 140 k.c., w granicach określonych przez ustawy i zasady współżycia społecznego właściciel może, z wyłączeniem innych osób, korzystać z rzeczy zgodnie ze społeczno-gospodarczym przeznaczeniem swego prawa, w szczególności może pobierać pożytki i inne dochody z rzeczy. W tych samych granicach może rozporządzać rzeczą.

Rozporządzanie rzeczą jest drugim spośród wymienionych wyraźnie w art. 140 k.c. uprawnień właściciela do rozporządzania rzeczą (ius disponendi). Podkreślić także należy, że ustawodawca nie definiuje używanego pojęcia rozporządzenia. Nie klasyfikuje też postaci rozporządzenia. W literaturze zaś podkreśla się zazwyczaj, że chodzi o uprawnienie do wyzbycia się własności i uprawnienie do obciążania prawa własności. Wyzbycie się własności w pierwszym rzędzie obejmuje dokonywaną (inter vivos) czynność przeniesienia własności, dalej zaś czynność rozporządzenia testamentowego (?) (Edward Gniewek Kodeks cywilny, Księga Druga. Własność i inne prawa rzeczowe. Komentarz, Zakamycze, 2001, Komentarz do art. 140 k.c.).

W świetle powyższego należy wskazać, że dokonanie sprzedaży określonej rzeczy materialnej stanowi naturalny (oczywisty, podstawowy) element wykonywania prawa własności.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że w roku 2012 Wnioskodawczyni nabyła wraz z siostrą po połowie w drodze darowizny od ojca działkę budowlaną. Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego działka ta może być przeznaczona na inwestycje przemysłowe. W roku 2013 Wnioskodawczyni wraz z siostrą podpisały ze spółką przedwstępną umowę sprzedaży działki. Wnioskodawczyni nie jest czynnym podatnikiem VAT, nie prowadzi działalności gospodarczej. Wciągu ostatnich 5 lat dokonała, także wspólnie z siostrą, sprzedaży gruntu nabytego w drodze spadku. Nie osiągnęła żadnych innych przychodów ze sprzedaży nieruchomości. W marcu 2014 r. dokonała podziału nieruchomości, w wyniku którego powstała nieruchomość mająca być przedmiotem zbycia, stanowiąca działkę gruntu. Nigdy nie występowała do podmiotów o wskazanie możliwości uzbrojenia zbywanej nieruchomości w przyłącza do sieci wodnej, gazowej lub elektrycznej, niemniej staraniem poprzedniego właściciela przedmiotowa nieruchomość uzbrojona jest w instalacje: wodociągową, kanalizacyjną, elektroenergetyczną oraz telekomunikacyjną. Nie zgłaszała zamiaru zbycia nieruchomości w sieci internetowej, telewizji lub prasie ani lokalnej, ani w prasie o zasięgu krajowym. Przedmiotowa nieruchomość nie była udostępniania osobom trzecim. Nie zawierała umów dzierżawy ani najmu, nieruchomość nie była użytkowana. Poprzedni właściciel poczynił na nieruchomości będącej przedmiotem wniosku nakłady, wzniósł budynek i zamontował część urządzeń w ramach realizowanej inwestycji budowy stacji paliw. Inwestycja prowadzona była w ramach jego działalności gospodarczej. Poprzedni właściciel nie ukończył inwestycji, która formalnie jest w toku.

Kwestią pytania zawartego we wniosku jest, czy sprzedaż wyżej opisanej działki budowlanej powinna być opodatkowana podatkiem VAT.

Mając na względzie powołane przepisy prawa oraz opisane zdarzenie przyszłe wskazać należy, że w przedmiotowej sprawie brak jest przesłanek pozwalających uznać, że dokonująca dostawy opisanej działki Wnioskodawczyni wystąpi w charakterze podatnika. Powyższe wynika z faktu, że nieruchomość gruntowa została nabyta na podstawie umowy darowizny, a więc w czynności nieodpłatnej. Opisana nieruchomość nie była i nie jest wykorzystywana w działalności gospodarczej. W takim kształcie sprawy opisana nieruchomość nie wiązała się i nie wiąże z jakąkolwiek gospodarczą aktywnością Wnioskodawczyni. Ponadto, Zainteresowana nie występowała o przyłącza do sieci wodnej, gazowej lub elektrycznej dla opisanej nieruchomości, nie udostępniała ww. nieruchomości osobom trzecim, nie zawierała umów dzierżawy ani najmu. W tej sytuacji nie wynika taka aktywność Wnioskodawczyni, która wykraczałaby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Uwzględniając również brak działań marketingowych stwierdzić należy, że nic nie wskazuje na to, aby nabyciu nieruchomości towarzyszył zamiar jej późniejszego zbycia oraz wykorzystywania w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Zatem Zainteresowana dokonując sprzedaży udziałów w wymienionych działkach korzystać będzie z przysługującego jej prawa do rozporządzania majątkiem osobistym, co nie jest wykonywaniem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Brak tego statusu pozbawia Wnioskodawczynię cech podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, a dostawę działki cech czynności podlegającej opodatkowaniu, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Podsumowując, sprzedaż ww. działki budowlanej nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Dostawa działek gruntu w opisanym kształcie sprawy stanowi sprzedaż nieruchomości z majątku osobistego, niezwiązanego z działalnością gospodarczą.

Należy także wskazać, że z uwagi na to, że interpretacje prawa podatkowego wydawane są w indywidualnej sprawie zainteresowanego, co wynika z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - niniejsza interpretacja jest wiążąca dla Wnioskodawcy, jako występującego z wnioskiem. Nie chroni natomiast pozostałej współwłaścicielki.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Dodać należy, że w przedstawionym we wniosku własnym stanowisku w sprawie oceny prawnej zdarzenia przyszłego, Zainteresowana używa pojęcia ?powinna być zwolniona od podatku VAT?. Tut. Organ pragnie zaznaczyć, że pomimo identycznego skutku podatkowego dla podatnika podatku od towarów i usług ? pojęcia ?nie podlega opodatkowaniu? i ?zwolnione od podatku? nie są tożsame, a w rozpatrywanej sprawie ma miejsce sytuacja, w której przedmiotowa dostawa działki nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację ? w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika