Czy NZOZ utworzony przez Spółkę partnerską może się posługiwać numerem NIP nadanym tej Spółce?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. u. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. u. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Partnerskiej przedstawione we wniosku z dnia 19 sierpnia 2010 r. (data wpływu: 23 sierpnia 2010 r.), uzupełnionym pismami z dnia: 20 października 2010 r. (data wpływu: 21 października 2010 r.) oraz 24 listopada 2010 r. (data wpływu: 25 listopada 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej zasad ewidencji i identyfikacji podatników i płatników w zakresie obowiązku wystąpienia o nadanie NIP ? jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 sierpnia 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej zasad ewidencji i identyfikacji podatników i płatników w zakresie obowiązku wystąpienia o nadanie NIP. Wniosek uzupełniono pismami z dnia: 20 października 2010 r. (data wpływu: 21 października 2010 r.) oraz 24 listopada 2010 r. (data wpływu: 25 listopada 2010 r.) o doprecyzowanie opisanego stanu faktycznego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Podatnik jest Spółką partnerską, tj. osobową, wpisaną do rejestru przedsiębiorców w KRS od roku 2001. w roku 2010 z uwagi na zmiany w przepisach dotyczących świadczeń zdrowotnych, jako organ założycielski, Spółka partnerska utworzyła Niepubliczny Zakład Opieki Zdrowotnej, (NZOZ) oraz wystąpiła o zarejestrowanie tego NZOZ do wojewody.

NZOZ jest wyodrębnionym organizacyjnie zespołem osób i środków majątkowych, utworzonym i utrzymywanym w celu udzielania świadczeń zdrowotnych i promocji zdrowia. NZOZ nie posiada osobowości prawnej i stanowi jedynie formę organizacyjną prowadzenia działalności medycznej. Prawną formą jest sam podmiot tworzący NZOZ, w tym przypadku Spółka partnerska.

Spółka partnerska będąc ?ułomną? osobą prawną, jest podmiotem do tworzenia i utrzymywania NZOZ, przy czym podmiot tworzący, może utworzyć kilka odrębnych NZOZ.

NZOZ może rozpocząć działalność dopiero po uzyskaniu wpisu do rejestru zakładów opieki zdrowotnej. w opisanym przypadku Spółka partnerska utworzyła tylko jeden NZOZ, w którym wszyscy partnerzy wykonywać będą swój zawód, co wynika z umowy spółki. 100% majątku Spółki partnerskiej stanowi równocześnie majątek NZOZ.

Utworzony przez Spółkę partnerską NZOZ otrzymał numer REGON wskazujący, że jest on jednostką lokalną podmiotu. Decyzja Wojewody o wpisie NZOZ do rejestru zakładów opieki zdrowotnej wyodrębnia podmiot, który utworzył zakład od samego NZOZ.

Uzupełniając wniosek Wnioskodawca oświadczył, że NZOZ jest jedynym rozwiązaniem organizacyjnym dla Spółki partnerskiej umożliwiającym w zaistniałych od roku 2010 warunkach kontraktowania z Narodowym Funduszem Zdrowia - wszyscy partnerzy Spółki wykonują swój zawód w powołanym przez Spółkę Niepublicznym Zakładzie Opieki Zdrowotnej i w takim zakresie NZOZ prowadzi samodzielną działalność gospodarczą.

Nie jest zarejestrowany jako czynny podatnik podatku od towarów i usług. Usługi medyczne są zwolnione od podatku od towarów i usług. Innej działalności niż usługi medyczne NZOZ nie prowadzi. Spółka partnerska również nie jest zarejestrowana jako czynny podatnik VAT.

W związku z powyższym zadano pytanie (ostatecznie zredagowane w piśmie uzupełniającym z dnia 24 listopada 2010 r.) w następującej postaci:

Czy NZOZ utworzony przez Spółkę partnerską może się posługiwać numerem NIP nadanym tej Spółce...

Zdaniem Wnioskodawcy, wyrażonym w piśmie z dnia 24 listopada 2010 r. NZOZ (?) może posługiwać się NIP nadanym Spółce partnerskiej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 2 ust.1 ustawy z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników (t. j. Dz. u. z 2004 r. Nr 269, poz. 2681 ze zm.), osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które na podstawie odrębnych ustaw są podatnikami, podlegają obowiązkowi ewidencyjnemu oraz otrzymują numery identyfikacji podatkowej (NIP).

Stosownie do ust. 2 i ust. 3 cyt. wyżej przepisu, obowiązkowi ewidencyjnemu podlegają również inne podmioty niż wymienione w ust. 1, jeżeli na podstawie odrębnych ustaw są podatnikami, a w szczególności zakłady (oddziały) osób prawnych, płatnicy podatków oraz płatnicy składek ubezpieczeniowych ? podmioty te również otrzymują numer identyfikacji podatkowej (NIP).

W myśl art. 5 ust. 1 i ust. 3 ustawy o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników, podatnicy obowiązani są do dokonania zgłoszenia identyfikacyjnego; zgłoszenia identyfikacyjnego dokonuje się jednokrotnie, bez względu na rodzaj oraz liczbę opłacanych przez podatnika podatków, formę opodatkowania, liczbę oraz rodzaje prowadzonej działalności gospodarczej oraz liczbę prowadzonych przedsiębiorstw.

Zgłoszenie identyfikacyjne podatników niebędących osobami fizycznymi zawiera w szczególności pełną i skróconą nazwę (firmę), formę organizacyjno-prawną, adres siedziby, numer identyfikacyjny REGON, organ rejestrowy lub ewidencyjny i numer nadany przez ten organ, wykaz rachunków bankowych, adres miejsca przechowywania dokumentacji rachunkowej oraz przedmiot wykonywanej działalności określony według obowiązujących standardów klasyfikacyjnych, a ponadto:

1. w przypadku zakładów (oddziałów) osób prawnych oraz innych wyodrębnionych jednostek wewnętrznych będących podatnikami - NIP oraz inne dane dotyczące jednostki macierzystej;
2. w przypadku spółek cywilnych, jawnych, partnerskich, komandytowych oraz komandytowo-akcyjnych - dane dotyczące wspólników, w tym również NIP nadany poszczególnym wspólnikom;
3. w przypadku podatkowych grup kapitałowych - dane dotyczące spółek wchodzących w skład grupy, w tym również NIP nadane tym spółkom.

Powyższe oznacza, że każdy podmiot, który należy do jednej z ww. kategorii, jest obowiązany do złożenia zgłoszenia identyfikacyjnego. Obowiązek dokonania zgłoszenia identyfikacyjnego dotyczy podmiotów, które na podstawie odrębnych ustaw są podatnikami lub płatnikami podatków.

Należy podkreślić również, że nie jest prawnie dopuszczalna sytuacja nadania jednego NIP dwóm podmiotom, jak również posługiwania się numerem identyfikacji podatkowej nadanym innemu podmiotowi. Numer identyfikacji podatkowej nie może być używany w oderwaniu od nazwy podmiotu, która występuje w decyzji administracyjnej o nadaniu NIP. Zgodnie bowiem z przepisem art. 3 ust. 2 ww. ustawy nadanie NIP następuje w drodze decyzji wydanej przez naczelnika urzędu skarbowego.

W myśl art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. u. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego, do obliczenia i pobrania podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu. Natomiast, podatnikiem ? stosownie do art. 7 § 1 ww. ustawy ? jest osoba fizyczna, osoba prawa lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, podlegająca na mocy ustaw podatkowych obowiązkowi podatkowemu.

Dla oceny, czy Niepubliczny Zakład Opieki Zdrowotnej (zwany dalej NZOZ) jest odrębnym podmiotem w stosunku do organu założycielskiego, którym jest Spółka partnerska ważne jest ustalenie, czy NZOZ prowadzi samodzielnie działalność gospodarczą. Ponadto, aby odpowiedzieć na pytanie Wnioskodawcy konieczne jest przeanalizowanie statusu podatnika na podstawie ustaw podatkowych.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej (t. j. Dz. u. z 2007 r. Nr 14, poz. 89 ze zm.), zakład opieki zdrowotnej jest wyodrębnionym organizacyjnie zespołem osób i środków majątkowych, utworzonym i utrzymywanym w celu udzielania świadczeń zdrowotnych i promocji zdrowia.

Jak stanowi art. 2 ust. 2 ww. ustawy, zakład opieki zdrowotnej może być odrębną jednostką organizacyjną, częścią innej jednostki organizacyjnej lub jednostką organizacyjną podległą innej jednostce organizacyjnej.

W myśl art. 8 ust. 1 pkt 7 cyt. ustawy, zakład opieki zdrowotnej może być utworzony również przez inną krajową albo zagraniczną osobę prawną lub osobę fizyczną (?).

Niepublicznym zakładem opieki zdrowotnej jest zakład opieki zdrowotnej utworzony przez instytucje i osoby, o których mowa w ust. 1 pkt 4-8 na podstawie art. 8 ust. 3 ww. ustawy.

Stosownie do art. 11 ust. 1 ww. ustawy, ustrój zakładu opieki zdrowotnej oraz inne sprawy dotyczące jego funkcjonowania, nieuregulowane w ustawie, określa statut.

Zgodnie z art. 11 ust. 2 tej ustawy, w statucie zakładu opieki zdrowotnej określa się w szczególności:

1. nazwę zakładu odpowiadającą zakresowi udzielanych świadczeń;
2. cele i zadania zakładu;
3. siedzibę i obszar działania;
4. rodzaje i zakres udzielanych świadczeń zdrowotnych;
5. organy zakładu i strukturę organizacyjną;
6. formę gospodarki finansowej.

Jak wynika z art. 11 ust. 3 ww. ustawy, podmiot, który utworzył zakład, nadaje statut, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej.

Natomiast z art. 12 ust. 1 cyt. ustawy wynika, że zakład opieki zdrowotnej może rozpocząć działalność dopiero po uzyskaniu wpisu do rejestru. Podstawą wpisu do rejestru jest - jak stanowi art. 13 ust. 1 i ust. 2 ustawy - stwierdzenie przez organ prowadzący rejestr, że zakład opieki zdrowotnej spełnia wymagania określone w art. 9-11, z tym że warunek określony w art. 11 ust. 2 pkt 1 nie dotyczy zakładu opieki zdrowotnej, którego nazwa wynika z ustawy lub z przepisów odrębnych. Wpis do rejestru, odmowa wpisu lub skreślenie z rejestru następuje w formie decyzji administracyjnej.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że Wnioskodawca spełnia przesłanki aby uznać go za niepubliczny zakład opieki zdrowotnej na gruncie ustawy o zakładach opieki zdrowotnej.

Zaznaczyć należy, że przyznane przez ustawodawcę wyodrębnienie dotyczy wyłącznie organizacji zakładu opieki zdrowotnej, a nie wyodrębnienia prawnego, które przesądza o jego samodzielności. Zgodnie bowiem z art. 35b ust. 3 ustawy o zakładach opieki zdrowotnej, samodzielny publiczny zakład opieki zdrowotnej podlega obowiązkowi rejestracji w Krajowym Rejestrze Sądowym. z chwilą wpisania do rejestru samodzielny publiczny zakład opieki zdrowotnej uzyskuje osobowość prawną.

Ustawa ta nie daje natomiast przymiotu osobowości prawnej niepublicznemu zakładowi opieki zdrowotnej, tym samym niepubliczny zakład opieki zdrowotnej nie jest niezależną od osoby założyciela (osoby prawnej, osoby fizycznej lub spółki tych osób) jednostką organizacyjną niemającą osobowości prawnej, która mogłaby samodzielnie funkcjonować w obrocie prawnym.

Ustawa z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. u. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) reguluje opodatkowanie podatkiem dochodowym dochodów osób prawnych i spółek kapitałowych w organizacji. Zgodnie z art. 1 ust. 2 przepisy tej ustawy mają również zastosowanie do jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, z wyjątkiem spółek niemających osobowości prawnej, z zastrzeżeniem ust. 1 i ust. 3.

Pojęcie ?osoby prawnej' zostało zdefiniowane w art. 33 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. u. Nr 16, poz. 93 ze zm.), zgodnie z którym osobami prawnymi są Skarb Państwa i jednostki organizacyjne, którym przepisy szczególne przyznają osobowość prawną. Osobowość prawną uzyskuje się z chwilą wpisu do właściwego rejestru, chyba że przepisy szczególne stanowią inaczej (art. 37 § 1 Kodeksu cywilnego).

Powyższe oznacza, że niepubliczny zakład opieki zdrowotnej nie może być uznany za podatnika podatku dochodowego od osób prawnych, w rozumieniu art. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Prawo cywilne nie zawiera natomiast definicji pojęcia ?jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej?. Art. 331 § 1 Kodeksu cywilnego stanowi jedynie, że do jednostek organizacyjnych niebędących osobami prawnymi, którym ustawa przyznaje zdolność prawną, stosuje się odpowiednio przepisy o osobach prawnych. w doktrynie przyjmuje się, że jednostkami organizacyjnymi niemającymi osobowości prawnej są podmioty, którym przepisy prawa w ograniczonym zakresie przyznają zdolność prawną, głównie zdolność sądową (podmiot może pozywać i być pozywany) oraz zdolność do nabywania praw i zaciągania zobowiązań. Ponadto jednostka organizacyjna posiada pewną, choćby minimalną strukturę organizacyjną. Do takich jednostek zalicza się: działające w Polsce przedstawicielstwa zagranicznych osób prawnych, zakłady budżetowe, gospodarstwa pomocnicze jednostek budżetowych, wspólnoty mieszkaniowe.

Ustawa o zakładach opieki zdrowotnej nie daje przymiotu osobowości prawnej niepublicznemu zakładowi opieki zdrowotnej, tym samym NZOZ nie jest niezależną od założyciela (osoby prawnej, osoby fizycznej lub spółki tych osób) jednostką organizacyjną niemającą osobowości prawnej, która mogłaby samodzielnie funkcjonować w obrocie prawnym. Oznacza to, że NZOZ nie może być uznany za podatnika podatku dochodowego od osób prawnych, w rozumieniu art. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Rozpatrując natomiast status NZOZ na gruncie podatku VAT należy stwierdzić, że w myśl art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. u. Nr 54, poz. 535 ze zm.) podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel lub rezultat tej działalności.

Działalność gospodarcza w myśl art. 15 ust. 2 cyt. ustawy obejmuje:

• wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wtedy, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy,
• czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Wiążąc przepisy ustawy o podatku od towarów i usług z przepisami ustawy o zakładach opieki zdrowotnej należy przyjąć, że NZOZ, którego założycielem jest Spółka partnerska, jest wyodrębnioną organizacyjnie formą jej działalności. Nie posiada zatem osobowości prawnej, służy do udzielania świadczeń zdrowotnych i promocji zdrowia, a w relacjach prawnych korzysta z podmiotowości prawnej swego podmiotu założycielskiego.

W niniejszym przypadku nie znajduje zastosowania przepis art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, ponieważ utworzony NZOZ nie wykonuje samodzielnie działalności gospodarczej, zatem nie może być podmiotem odrębnym od organu założycielskiego.

Z opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jest Spółką partnerską, tj. Spółką osobową, wpisaną do rejestru przedsiębiorców w KRS od roku 2001. w roku 2010 z uwagi na zmiany w przepisach dotyczących świadczeń zdrowotnych, jako organ założycielski, Spółka utworzyła Niepubliczny Zakład Opieki Zdrowotnej oraz wystąpiła o jego zarejestrowanie do wojewody. NZOZ jest wyodrębnionym organizacyjnie zespołem osób i środków majątkowych, utworzonym i utrzymywanym w celu udzielania świadczeń zdrowotnych i promocji zdrowia, nie posiadającym osobowości prawnej i stanowiącym jedynie formę organizacyjną prowadzenia działalności. Prawną formą jest sam podmiot tworzący NZOZ, w tym przypadku Spółka partnerska. Majątek Spółki partnerskiej stanowi w 100% równocześnie majątek NZOZ.

Utworzony przez Spółkę partnerską NZOZ otrzymał numer REGON wskazujący, że jest on jednostką lokalną podmiotu. Decyzja Wojewody Wielkopolskiego o wpisie NZOZ do rejestru zakładów opieki zdrowotnej wyodrębnia podmiot, który utworzył zakład od samego NZOZ. z rejestru tego wynika, że Spółka partnerska utworzyła NZOZ pod nazwą ?Niepubliczny ZOZ (?) Ponadto Spółka oświadczyła, że NZOZ jest jedynym rozwiązaniem organizacyjnym dla Spółki partnerskiej umożliwiającym w zaistniałych od roku 2010 warunkach kontraktowania z Narodowym Funduszem Zdrowia - wszyscy partnerzy Spółki wykonują swój zawód w powołanym przez Spółkę Niepublicznym Zakładzie Opieki Zdrowotnej (?) i w takim zakresie NZOZ prowadzi samodzielną działalność gospodarczą. Spółka partnerska oraz NZOZ nie są zarejestrowanymi czynnymi podatnikami podatku VAT. Innej działalności niż usługi medyczne zwolnione od podatku, NZOZ nie prowadzi.

Dla oceny, czy Niepubliczny Zakład Opieki Zdrowotnej (NZOZ) jest odrębnym podatnikiem w stosunku do organu założycielskiego, którym jest Wnioskodawca (Spółka partnerska) ważne jest ustalenie, czy NZOZ prowadzi samodzielnie działalność gospodarczą.

Jak już zauważono zgodnie z art. 2 ust. 2 ustawy o zakładach opieki zdrowotnej, zakład opieki zdrowotnej może być odrębną jednostką organizacyjną, częścią innej jednostki organizacyjnej lub jednostką organizacyjną podległą innej jednostce organizacyjnej.

W świetle powyższego podatnikiem podatku od towarów i usług, o którym mowa w ww. art. 15 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług jest Wnioskodawca, czyli organ założycielski NZOZ.

Mając na uwadze powołane wyżej regulacje prawne oraz opis sprawy należy stwierdzić, że utworzony przez Spółkę partnerską NZOZ nie podlega obowiązkowi ewidencyjnemu i nie jest obowiązany do posiadania oddzielnego od Spółki numeru identyfikacji podatkowej (NIP), bowiem jak dowiedziono wyżej nie może być uznany za podatnika w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jak również za podatnika w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Wobec powyższego NZOZ może posługiwać się numerem NIP nadanym Spółce partnerskiej, pod warunkiem, że nie będzie działał jako płatnik podatku dochodowego od osób fizycznych.

W niniejszej interpretacji odpowiedziano na wniosek w części dotyczącej zasad ewidencji i identyfikacji podatników i płatników w zakresie obowiązku wystąpienia o nadanie NIP.

Informuje się ponadto, że wniosek w części dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych został załatwiony interpretacją nr ILPB1/415-959/10-6/IM z dnia 26 listopada 2010 r.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. u. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Referencje

ILPB1/415-959/10-6/IM, interpretacja indywidualna