1. Czy obowiązek podatkowy VAT powstaje w momencie dokonania przedpłaty na poczet zamówienia, mimo (...)

15.1.2014

1. Czy obowiązek podatkowy VAT powstaje w momencie dokonania przedpłaty na poczet zamówienia, mimo iż nie jest znana jego wartość w chwili dokonywania przedpłaty? 2. Czy nadwyżki powstałe po rozliczeniu przedpłat dokonywanych przez franczyzobiorców podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT w dniu dokonania przedpłaty?

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki komandytowej, przedstawione we wniosku z dnia 8 października 2013 r. (data wpływu 16 października 2013 r.), uzupełnionym pismami z dnia 2 stycznia 2014 r. (data wpływu 7 i 8 stycznia 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług ? jest:

nieprawidłowe ? w zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu dokonania przedpłaty na poczet zamówienia,
prawidłowe? w zakresie opodatkowania podatkiem VAT nadwyżek powstałych po rozliczeniu przedpłaty.

UZASADNIENIE

W dniu 16 października 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu dokonania przedpłaty na poczet zamówienia oraz opodatkowania podatkiem VAT nadwyżek powstałych po rozliczeniu przedpłaty. Wniosek uzupełniono pismami z dnia 2 stycznia 2014 r. o doprecyzowanie opisu stanu faktycznego oraz dowód potwierdzający dokonanie opłaty skarbowej za pełnomocnictwo.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Firma Sp. z o.o. sp. k. (dalej: Wnioskodawca) zajmuje się m.in. sprzedażą kawy, również poprzez urządzenia samosprzedające oraz wynajmem automatów, na podstawie umów podpisywanych z klientami. Pozyskiwaniem kontrahentów zajmują się przedstawiciele handlowi, natomiast obsługą, polegającą m.in. na serwisie urządzeń i dostawie kawy zajmują się franczyzobiorcy.

Franczyzobiorcy nabywają od Wnioskodawcy np. środki czystości do pielęgnacji automatów, części zamienne, kubki oraz kawę i inne produkty spożywcze. Artykuły sprzedawane za pośrednictwem automatów franczyzobiorcy zakupują w ramach przysługujących im kredytów kupieckich, a gdy wartość zamówienia przewyższa limit kredytu proszeni są o dokonanie przedpłaty w wysokości aktualnej ceny zamawianego towaru. Ceny produktów podane są w Euro i przeliczane są w dniu wysyłki towarów, czyli w dniu wystawienia faktury (nie później niż 7 dni od złożenia zamówienia i dokonania przedpłaty) wg kursu średniego NBP z dnia poprzedzającego realizację zamówień, więc ostateczna cena nigdy nie jest znana w momencie składania zamówienia i w chwili gdy dokonywana jest przedpłata. Dodatkowo franczyzobiorcy zaokrąglają przedpłaty zarówno w górę, jak i w dół. Przedpłacana kwota jest rozliczana z fakturą za zamawiane produkty spożywcze, natomiast ewentualne nadwyżki, na mocy dyspozycji od partnerów franczyzowych, redukują powstałe zadłużenie, począwszy od faktur z najwcześniejszym terminem płatności.

W uzupełnieniu z dnia 2 stycznia 2014 r. Wnioskodawca wskazał, że:

Franczyzobiorcy dokonują wpłaty przedpłaty na podstawie wstępnego kalkulatora zamówienia jakie składają. Zamówienie ich zawiera jasno wymienione towary jakie zamawiają franczyzobiorcy. Wartość tego zamówienia, a co za tym idzie przedpłata wyliczona jest na moment składania zamówienia.
Od momenty wpłaty przedpłaty do momentu zrealizowania zamówienia zmianie może ulec wykaz zamówionych towarów z różnych powodów, m.in.:

franczyzobiorcy zdecydują się na zamianę jednego towaru na drugi z uwagi na pomyłkę w zamówieniu;
brak towaru na magazynie Spółki, co powoduje, iż nie można zrealizować zamówienia w odniesieniu do wybranego towaru.

Z punktu widzenia Spółki najistotniejsze jest aby przedpłata w pełni pokrywała wartość zamawianego towaru jednak nie jest istotne dla Spółki jakiego dokładnie towaru to ma dotyczyć, w sensie dokładnie określonych artykułów, dlatego też Spółka dopuszcza zamianę towarów również po zrobieniu przedpłaty do momenty faktycznego wydania towaru.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy obowiązek podatkowy VAT powstaje w momencie dokonania przedpłaty na poczet zamówienia, mimo iż nie jest znana jego wartość w chwili dokonywania przedpłaty?
Czy nadwyżki powstałe po rozliczeniu przedpłat dokonywanych przez franczyzobiorców podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT w dniu dokonania przedpłaty?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1

Ponieważ przez wzgląd na treść art. 14e § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa, orzecznictwo stało się istotnym miernikiem legalności wydawanych interpretacji indywidualnych, opierając się na wyroku Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości w sprawach C-255/02, C-419/02 i C-223/0 Zainteresowany uważa, że z zaliczką opodatkowaną mamy do czynienia jedynie wówczas gdy wszystkie elementy przyszłej dostawy czy usługi są już znane w chwili zapłaty zaliczki ? ponieważ wartość faktury za zamówione produkty nigdy nie jest znana w chwili składania zamówienia i dokonywania przedpłaty Wnioskodawca uważa, że obowiązek podatkowy VAT należy rozpoznać w momencie wystawienia faktury, a nie w chwili otrzymania przelewu opisanego słowem ?przedpłata?.

Ad. 2

Dla nadwyżek powstałych po rozliczeniu przelewu z fakturą za produkty, Wnioskodawca nie rozpoznaje dodatkowo obowiązku VAT, ponieważ podatek został naliczony już dla faktur, z którymi nadwyżkę rozliczono i taki sposób rozliczenia jest uzgodniony z osobą dokonującą wpłaty.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest:

nieprawidłowe ? w zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu dokonania przedpłaty na poczet zamówienia,
prawidłowe ? w zakresie opodatkowania podatkiem VAT nadwyżek powstałych po rozliczeniu przedpłaty.

Wyżej wymieniony wniosek dotyczy stanu faktycznego i został złożony w roku 2013, zatem rozpatrzono go na podstawie przepisów obowiązujących w roku 2013.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zakres tych czynności został zdefiniowany w art. 7 i art. 8 ustawy.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 cyt. ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (?).

Natomiast na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Kwestia obowiązku podatkowego w roku 2013 została uregulowana w przepisach art. 19, które obowiązywały do dnia 31 grudnia 2013 r.

I tak, w świetle art. 19 ust. 1 ustawy, którego obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Jeżeli dostawa towaru lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7. dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi (art. 19 ust. 4 ustawy).

Z konstrukcji podatku od towarów i usług wynika, że podatnik, który wykonuje czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, zobowiązany jest opodatkować daną czynność w momencie powstania obowiązku podatkowego.

Ogólna zasada wynikająca z ustawy o podatku od towarów i usług wskazuje, że obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru, wykonania usługi lub wystawienia faktury VAT (pod warunkiem, że została wystawiona do 7. dnia od dnia wydania towaru lub wykonania usługi). Jednakże, od tej zasady ustawodawca określił szereg wyjątków, ustalających w sposób szczególny moment powstania obowiązku podatkowego (uzależniony np.: od formy wydania towaru, przedmiotu i rodzaju transakcji, otrzymania zapłaty itp.).

Stosownie do art. 19 ust. 11 ustawy, jeżeli przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi otrzymano część należności, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w tej części.

Należy zauważyć, że ustawodawca nie zamieścił w treści ustawy o podatku od towarów i usług definicji zaliczki ani przedpłaty.

Zgodnie więc ze Słownikiem języka polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN SA, strona internetowa ? www.sjp.pwn.pl), zaliczka to część należności wpłacana lub wypłacana z góry na poczet należności. Zatem zaliczkę wpłaca się na poczet przyszłej dostawy towarów lub przyszłego wykonania usługi przed faktyczną dostawą lub faktycznym wykonaniem usługi. Natomiast przez przedpłatę należy rozumieć określoną sumę pieniędzy, stanowiącą część ceny towaru lub usługi, wpłacaną z góry w celu uzyskania gwarancji zakupu lub wykonania usługi w określonym terminie. Stosownie do powyższego, zaliczka jak również przedpłata jako zapłata na poczet przyszłej należności musi być powiązana z konkretną transakcją.

Podkreślić jednak należy, że aby uznać, wpłacaną kwotę za zaliczkę/przedpłatę na poczet przyszłych dostaw towarów lub świadczenia usług, istotne jest aby przyszłe świadczenie było jasno określone w sposób umożliwiający jego identyfikację, a strony świadczenia, w momencie wpłaty zaliczki/przedpłaty, nie miały woli dokonywania jego zmian w przyszłości.

Stosownie do art. 29 ust. 1 ustawy, obowiązującego do dnia 31 grudnia 2013 r., podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Jak stanowi art. 29 ust. 2 ustawy, obowiązujący do dnia 31 grudnia 2013 r., w przypadku gdy pobrano zaliczki, zadatki, przedpłaty lub raty, obrotem jest również kwota otrzymanych zaliczek, zadatków, przedpłat lub rat, pomniejszona o przypadającą od nich kwotę podatku. Dotyczy to również otrzymanych zaliczek na dotacje, subwencje i na inne dopłaty o podobnym charakterze.

Na podstawie powołanych powyżej przepisów należy stwierdzić, że co do zasady obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi. Jednocześnie ustawodawca zastrzegł, że od tej zasady istnieje szereg wyjątków, określających w sposób odmienny, szczególny moment powstania obowiązku podatkowego. Między innymi w przepisie art. 19 ust. 11 ustawy, określono, że otrzymanie przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi części należności skutkuje powstaniem obowiązku podatkowego w tej części.

W myśl przywoływanej regulacji art. 19 ust. 11 ustawy, obowiązek podatkowy nie powstanie w sytuacji gdy strony nie dokonały ostatecznego skonkretyzowania przyszłych dostaw, na poczet których dokonano wcześniej wpłaty.

W wyroku z dnia 21 lutego 2006 r. w sprawie C-419/02 (BUPA H i in.) Trybunał Sprawiedliwości UE wskazał, że w stosunku do przedpłaty na przyszłe dostawy towarów obowiązek podatkowy w podatku VAT powstaje tylko, jeśli w momencie dokonania tej przedpłaty wszelkie okoliczności mające znaczenie dla przyszłej dostawy są znane, a towary zostały szczegółowo określone. Art. 10 ust. 2 akapit trzeci szóstej dyrektywy Rady 77/388/EWG z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw Państw Członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych ? wspólny system podatku od wartości dodanej (Dz.U. UE L 145.1 ze zm.) ujednolicona podstawa wymiaru podatku, obecnie art. 65 Dyrektywy, umożliwia Państwom Członkowskim wprowadzenie zasady, że obowiązek podatkowy w podatku VAT powstanie w czasie późniejszym od zaistnienia zdarzenia podatkowego w trzech przypadkach:

nie później niż w chwili wystawienia faktury lub dokumentu uznawanego za fakturę;
nie później niż w momencie pobrania ceny;
bądź w przypadku, kiedy faktura lub dokument uznawany za fakturę nie jest wystawiony lub jest wystawiony z opóźnieniem, w określonym terminie od daty zdarzenia podatkowego.

Art. 10 ust. 2 akapit drugi szóstej dyrektywy 77/388/EWG odchodzi od tego porządku chronologicznego przewidując, że w przypadku dokonania płatności zaliczkowej obowiązek podatkowy w podatku VAT powstaje zanim dostawa towarów lub świadczenie usług zostaną wykonane. Aby obowiązek podatkowy powstał w takiej sytuacji wszelkie okoliczności mające znaczenie dla zaistnienia zdarzenia podatkowego tzn. przyszła dostawa lub świadczenie usług muszą już być znane, a zatem w szczególności w momencie dokonania takiej zapłaty, towary i usługi powinny być szczegółowo określone. Ponadto opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają dostawy towarów i świadczenie usług a nie płatności dokonane z tytułu tych transakcji. W konsekwencji w zakresie art. 10 ust. 2 akapit drugi szóstej dyrektywy 77/388/EWG nie mieści się przedpłata taka jak będąca przedmiotem postępowania przed sądem krajowym, dokonana w kwocie ryczałtowej na towary wskazane w sposób ogólny w wykazie który może zostać w każdej chwili zmieniony za porozumieniem nabywcy i sprzedawcy z którego nabywca może ewentualnie wybrać towary na podstawie umowy, którą może on w każdej chwili rozwiązać odzyskując w całości niewykorzystaną przedpłatę? (obecnie odpowiednikiem art. 10 VI Dyrektywy Rady 77/388/EWG z dnia 17 maja 1977 r. jest art. 65 Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej). Zbieżny z powyższym pogląd wyrażony został w wyroku TSUE w sprawie C-277/05 (Societe thermale d?Eugenieles-Bains).

Z wniosku wynika, że Wnioskodawca zajmuje się m.in. sprzedażą kawy, również poprzez urządzenia samosprzedające oraz wynajmem automatów, na podstawie umów podpisywanych z klientami. Pozyskiwaniem kontrahentów zajmują się przedstawiciele handlowi, natomiast obsługą, polegającą m.in. na serwisie urządzeń i dostawie kawy zajmują się franczyzobiorcy.

Franczyzobiorcy nabywają od Wnioskodawcy np. środki czystości do pielęgnacji automatów, części zamienne, kubki oraz kawę i inne produkty spożywcze. Artykuły sprzedawane za pośrednictwem automatów franczyzobiorcy zakupują w ramach przysługujących im kredytów kupieckich, a gdy wartość zamówienia przewyższa limit kredytu proszeni są o dokonanie przedpłaty w wysokości aktualnej ceny zamawianego towaru. Ceny produktów podane są w Euro i przeliczane są w dniu wysyłki towarów, czyli w dniu wystawienia faktury wg kursu średniego NBP z dnia poprzedzającego realizację zamówień, więc ostateczna cena nigdy nie jest znana w momencie składania zamówienia i w chwili gdy dokonywana jest przedpłata. Dodatkowo franczyzobiorcy zaokrąglają przedpłaty zarówno w górę, jak i w dół. Przedpłacana kwota jest rozliczana z fakturą za zamawiane produkty spożywcze, natomiast ewentualne nadwyżki, na mocy dyspozycji od partnerów franczyzowych, redukują powstałe zadłużenie, począwszy od faktur z najwcześniejszym terminem płatności.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, że franczyzobiorcy dokonują wpłaty przedpłaty na podstawie wstępnego kalkulatora zamówienia jakie składają. Zamówienie ich zawiera jasno wymienione towary jakie zamawiają franczyzobiorcy. Wartość tego zamówienia, a co za tym idzie przedpłata wyliczona jest na moment składania zamówienia.

Od momenty wpłaty przedpłaty do momentu zrealizowania zamówienia zmianie może ulec wykaz zamówionych towarów z różnych powodów, m.in.:

franczyzobiorcy zdecydują się na zamianę jednego towaru na drugi z uwagi na pomyłkę w zamówieniu;
brak towaru na magazynie Spółki, co powoduje, iż nie można zrealizować zamówienia w odniesieniu do wybranego towaru.

W rozpatrywanej sprawie wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu dokonania przedpłaty na poczet zamówienia.

Jednocześnie należy wskazać, że jak wynika z powołanych wyżej przepisów Dyrektywy 77/388/EWG oraz orzecznictwa TSUE jeśli warunki dotyczące rodzaju i ilości sprzedawanych towarów, nie są znane w chwili wpłaty pieniędzy przez klienta, nie powinno się traktować przedmiotowych wpłat jako przedpłaty, zaliczki, zadatku, o których mowa w powołanym art. 19 ust. 11 ustawy.

Zatem opodatkowanie wpłat otrzymanych przed dostawą towarów następuje w przypadku, gdy dostawca będzie w stanie powiązać (przyporządkować) dokonaną wpłatę z konkretnym zamówieniem, czyli skonkretyzowanym towarem. Warunku tego nie będzie spełniała kwota wpłacona przez nabywcę w momencie gdy nie zostało złożone konkretne zamówienie z wykazem towarów.

Zauważa się, że w rozpatrywanej sprawie ? jak podkreślił Zainteresowany ? farnczyzobiorcy dokonują wpłaty przedpłaty na podstawie wstępnego kalkulatora zamówienia, które zawiera jasno wymienione towary jakie oni zamawiają. Wobec tego wartość tego zamówienia, a co za tym idzie przedpłata wyliczona jest na moment składania zamówienia. Zatem Wnioskodawca posiada informacje dotyczące rodzaju towaru oraz jego ilości w momencie złożenia zamówienia przez franczyzobiorców, co oznacza, że w tym momencie wpłacona kwota stanie się przedpłatą na poczet przyszłej dostawy.

Mając zatem na uwadze powołane przepisy prawa podatkowego w kontekście przedstawionych okoliczności sprawy należy stwierdzić, że w stosunku do dokonywanych przez franczyzobiorców przedpłat na poczet zamówienia, które ? jak wskazał Wnioskodawca ? zawiera jasno wymienione towary jakie zamawiają franczyzobiorcy, powstaje obowiązek podatkowy.

Zatem należy uznać, że w chwili otrzymania kwoty pieniężnej na zamówienie, które zawiera jasno sprecyzowany przez franczyzobiorców wykaz towarów z asortymentu Wnioskodawcy, czyli Zainteresowany wie za jakie konkretnie towary otrzymuje ww. przedpłatę, obowiązek podatkowy powstanie w oparciu o art. 19 ust. 11 ustawy, tj. w momencie jej otrzymania.

W konsekwencji należy stwierdzić, że w analizowanej sprawie obowiązek podatkowy w związku z otrzymanymi przez Wnioskodawcę wpłatami od franczyzobiorców na poczet zamówienia powstanie na podstawie art. 19 ust. 11 ustawy, tj. w momencie jej otrzymania.

Ponadto w analizowanej sprawi wątpliwości Zainteresowanego dotyczą opodatkowania podatkiem VAT nadwyżek powstałych po rozliczeniu przedpłaty.

W związku z tym należy wskazać, że uznanie nadwyżki jako przedpłaty na poczet przyszłej dostawy stanie się możliwe dopiero, gdy wyjaśniony zostanie tytuł dokonanej nadpłaty. Dopiero wówczas można będzie powiązać nadpłaconą kwotę z konkretną czynnością (np. konkretną dostawą towarów lub świadczeniem określonej usługi) i stwierdzić, czy jest to czynność podlegająca opodatkowaniu podatkiem VAT, a w konsekwencji dopiero w takim momencie można będzie w zasadzie stwierdzić ? czy nadpłacona kwota ma charakter przedpłaty na poczet przyszłego zamówienia, a tym samym czy spełniona została hipoteza z art. 19 ust. 11 ustawy.

Poprawność dokonanej wyżej wykładni przepisu art. 19 ust. 11 ustawy potwierdza także literatura przedmiotu uznając, że dla powstania obowiązku z tego tytułu nie ma obecnie znaczenia, ani to jaka część przedpłaty, zaliczki, zadatku, raty została przez podatnika otrzymana, ani też, czy otrzymanie tych należności będzie udokumentowane fakturą. Nie ulega natomiast wątpliwości, że pomiędzy otrzymaniem przez podatnika tej należności a czynnością opodatkowaną (w niniejszej sprawie: dostawą towarów) musi istnieć bezpośredni związek. Część ta musi bowiem stanowić wynagrodzenie związane z wykonywaniem czynności, za którą jest należna (por. Komentarz do ustawy o VAT z 2004 r., A. Bartosiewicz, R. Kubacki, Zakamycze 2004 r., str. 330-331).

W świetle powyższych rozważań należy stwierdzić, że uzasadnione jest przyjęcie tezy, że dopóki nie zostanie określony (zidentyfikowany) tytuł dokonanej wpłaty (nadpłaty), nie ma podstaw do traktowania tej kwoty jako zaliczki/przedpłaty i wywodzenia na tej podstawie obowiązku podatkowego Wnioskodawcy z chwilą dokonania wpłaty przedpłaty na poczet zamówienia, którego towary mogą ulec zmianie.

Identyczny wniosek wynika z prowspólnotowej wykładni art. 19 ust. 11 ustawy, uwzględniającej zasadę, że opodatkowaniu podatkiem VAT nie podlega zapłata, ale skonkretyzowana czynność (dostawa towarów lub świadczenie usług) i obowiązek podatkowy ? również w zaliczkach/przedpłatach (art. 19 ust. 11 ustawy) wiąże się ściśle z konkretną czynnością, nawet gdy czynność ta będzie wykonana w przyszłości. Dopóki nie istnieje określony wykaz towarów z jakimi wiąże się nadpłacona kwota, nie można wywodzić obowiązku podatkowego z samej tylko wpłaty, nie jest to bowiem czynność skutkująca powstaniem obowiązku podatkowego w VAT.

W świetle powyższych regulacji prawnych oraz odnosząc się do opisu stanu faktycznego tut. Organ stwierdza, że:

Ad. 1

Obowiązek podatkowy VAT z tytułu dokonania przedpłaty na poczet określonego jasno w zamówieniu wykazu towarów, powstaje w momencie dokonania przedpłaty na poczet tego zamówienia, zgodnie z przepisami art. 19 ust. 11 ustawy.

Ad. 2

Nadwyżki powstałe po rozliczeniu przedpłat dokonywanych przez franczyzobiorców nie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT w dniu dokonania przedpłaty.

Tut. Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisywanym stanie faktycznym, które nie zostały objęte pytaniem oraz własnym stanowiskiem w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego ? nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej ? rozpatrzone. Dotyczy to w szczególności przeliczenia cen produktów podanych w Euro.

Należy również wskazać, że od dnia 1 stycznia 2014 r. przepisy regulujące moment powstania obowiązku podatkowego zostały zawarte w art. 19a ustawy, natomiast kwestia wskazania podstawy opodatkowania została uregulowana w przepisach art. 29a ustawy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację ? w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.