Stawka podatku dla usługi budowlano-montażowej kominków w obiektach budownictwa mieszkaniowego.

Stawka podatku dla usługi budowlano-montażowej kominków w obiektach budownictwa mieszkaniowego.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. u. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. u. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 4 stycznia 2010 r. (data wpływu 27 stycznia 2010 r.), uzupełnionym pismem z dnia 23 marca 2010 r. (data wpływu 29 marca 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla usługi budowlano-montażowej kominków w obiektach budownictwa mieszkaniowego ? jest prawidłowe.

Porady prawne

UZASADNIENIE

W dniu 27 stycznia 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla usługi budowlano-montażowej kominków w obiektach budownictwa mieszkaniowego. Powyższy wniosek uzupełniono pismem z dnia 23 marca 2010 r. o doprecyzowanie stanu faktycznego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca świadczy usługi budowlano-montażowe kominków w obiektach budownictwa mieszkalnego. Zainteresowany wskazuje, iż ma tu zastosowanie stawka 7% podatku od towarów i usług, zgodnie z § 6 ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. u. Nr 212, poz. 1336). Zainteresowany wystawia fakturę sprzedażową na ww. usługę, której podstawa opodatkowania, w myśl art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. u. Nr 54, poz. 535 ze zm.), obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. w umowach na ww. usługę, Wnioskodawca nie zobowiązuje się do osobnego wykazywania na fakturze sprzedażowej: robocizny, zużytych materiałów, czy też części składowych montowanego kominka. Usługodawca wykorzystuje w tej usłudze swoje materiały i części składowe kominków, które wcześniej zakupił na potrzeby wykonania ww. usługi.

W uzupełnieniu z dnia 23 marca 2010 r., Zainteresowany wskazał, iż świadczone usługi w zakresie budowy i montażu kominków w obiektach budownictwa mieszkaniowego są sklasyfikowane w grupowaniu PKWiU pod symbolem 45.45.13-00.00 (zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) ? Dz. u. Nr 42, poz. 264 ze zm.).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca może wystawić faktury sprzedażowe ze stawką 7% na usługi budowlano-montażowe kominków w obiektach budownictwa mieszkalnego, bez potrzeby wyszczególniania na tej fakturze sprzedażowej, w osobnej pozycji ze stawką 22%, zużytych w tej usłudze (wcześniej zakupionych) części składowych kominków...

Zdaniem Wnioskodawcy, może wystawić fakturę za całość usługi, ze stawką 7% podatku od towarów i usług. To kompleksowa usługa, której podstawa opodatkowania, w myśl art. 29 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Usługa obejmuje swoim zakresem robociznę i materiał. Wnioskodawca swoje stanowisko potwierdza następującymi przepisami: art. 41 ust. 1 pkt 12-12c ustawa o podatku od towarów i usług oraz § 6 ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z unormowaniem zawartym w art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. u. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

  1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
  2. eksport towarów;
  3. import towarów;
  4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
  5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.


Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ? art. 7 ust. 1 ustawy.

Natomiast, przez świadczenie usług rozumie się, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Stosownie do art. 8 ust. 3 ustawy, usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, z zastrzeżeniem ust. 4, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Jak wynika z art. 106 ust. 1 ustawy podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Na mocy art. 106 ust. 4 ustawy, podatnicy, o których mowa w ust. 1-3, nie mają obowiązku wystawiania faktur, o których mowa w ust. 1 i 2, osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej. Jednakże na żądanie tych osób podatnicy są obowiązani do wystawienia faktury.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Według art. 41 ust. 1 ustawy, podstawowa stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Oprócz stawki podstawowej, na wybrane grupy towarów i usług, ustawodawca przewidział trzy stawki preferencyjne: 7%, 3% i 0% oraz zwolnienie od podatku.

Dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1 (art. 41 ust. 2 ustawy).

W świetle art. 41 ust. 12 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2008 r., stawkę 7% podatku stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym ? stosownie do art. 41 ust. 12a ustawy ? rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 ? wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:

  1. budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m2,
  2. lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m2.


Zgodnie z art. 41 ust. 12c ustawy, w przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej.

Ponadto, na podstawie § 37 pkt 2 obowiązującego od dnia 1 stycznia 2010 r. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. u. Nr 224, poz. 1799), w okresie do dnia 31 grudnia 2010 r. stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy obniża się do wysokości 7% w odniesieniu do obiektów budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy, lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12 ? w zakresie, w jakim wymienione obiekty lub ich części oraz lokale nie są objęte tą stawką na podstawie art. 41 ust. 12 ? 12c ustawy.

Z unormowań zawartych w przytoczonych przepisach wynika zatem, iż 7% stawka podatku od towarów i usług ma zastosowanie w całym budownictwie mieszkaniowym, zarówno objętym społecznym programem mieszkaniowym, jak i nieobjętym tym programem. Stosownie do przepisu art. 2 pkt 12 ustawy o podatku od towarów i usług, obowiązującego od dnia 1 stycznia 2008 r. przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w PKOB w dziale 11.

W tym miejscu należy wskazać, iż od dnia 1 maja 2004 r. obniżonej 7% stawki podatku VAT nie stosuje się do dostawy materiałów budowlanych.

Biorąc pod uwagę powyższe stwierdzić należy, że przy ustaleniu właściwej stawki podatku VAT decydujące znaczenie ma ustalenie co jest przedmiotem sprzedaży, czy podatnik dokonuje dostawy towarów czy też świadczy usługę.

Przepisy dotyczące podatku od towarów i usług przy formułowaniu zakresu pojęciowego towarów i usług oraz wyjątków w dziedzinie ulgowego opodatkowania lub zwolnień od tego podatku ? co do zasady opierają się na klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej.

W związku z tym dla określenia prawidłowej stawki podatku VAT niezbędne jest ustalenie do jakiego grupowania obowiązującej dla celów podatku od towarów i usług Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług zaliczone są wyroby czy usługi. Zatem dopiero ustalenie przez podatnika właściwego grupowania statystycznego dla dokonanej czynności pozwala na określenie prawidłowej stawki podatku VAT.

Nadmienia się, iż do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z koniecznością prawidłowego zaklasyfikowania określonych czynności do właściwych grupowań statystycznych obowiązany jest podatnik. Zgodnie z przepisem § 3 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. u. Nr 207, poz. 1293 ze zm.), dla celów podatku od towarów i usług, do dnia 31 grudnia 2010 r. stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. u. Nr 42, poz. 264 ze zm.).

Należy podkreślić, że przepisy ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług nie definiują pojęcia roboty budowlano-montażowe, dlatego też należy odwołać się do przepisów prawa budowlanego. Zgodnie z art. 3 pkt 7 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t. j. Dz. u. z 2006 r. Nr 156, poz. 1118 ze zm.) przez roboty budowlane ? należy rozumieć budowę, a także prace polegające na przebudowie, montażu, remoncie lub rozbiórce obiektu budowlanego.

Zgodnie z ww. Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług roboty budowlane mieszczą się w dziale 45. Dział ten obejmuje:

  1. prace polegające na wznoszeniu nowych budynków mieszkalnych i niemieszkalnych oraz budowli, począwszy od przygotowania terenu przez zróżnicowany zakres robót ziemnych, fundamentowych (stan zerowy), wykonywanie elementów nośnych, przegród budowlanych, układanie i pokrywanie dachów (stan surowy) do robót montażowych, instalacyjnych i wykończeniowych,
  2. prace związane z przebudową, rozbudową, nadbudową, modernizacją, rozbiórką, odbudową, remontem i konserwacją już istniejących budynków mieszkalnych i niemieszkalnych oraz budowli, prace związane z inżynierią lądową i wodną,
  3. montaż i wznoszenie budynków i budowli z prefabrykatów, montaż i wznoszenie konstrukcji stalowych.


Z powyższego jednoznacznie wynika, że usługi wyszególnione w dziale 45 PKWiU, tj. roboty budowlane i montażowe zawierają się w pojęciu robót budowlanych, w konsekwencji czego jeżeli są wykonywane w budynkach mieszczących się w PKOB w dziale 11, na podstawie art. 41 ust. 12 -12c ustawy oraz § 37 pkt 2 rozporządzenia w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, korzystają z obniżonej do 7% stawki podatku VAT.

Z opisu przedstawionego we wniosku wynika, że Wnioskodawca świadczy usługi w zakresie budowy i montażu kominków w obiektach budownictwa mieszkalnego, które są sklasyfikowane w grupowaniu PKWiU pod symbolem 45.45.13-00.00. Zainteresowany wystawia fakturę sprzedażową na ww. usługę, której podstawa opodatkowania obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. w umowach na ww. usługę, Wnioskodawca nie zobowiązuje się do osobnego wykazywania na fakturze sprzedażowej: robocizny, zużytych materiałów, czy też części składowych montowanego kominka. Usługodawca wykorzystuje w tej usłudze swoje materiały i części składowe kominków, które wcześniej zakupił na potrzeby wykonania ww. usługi.

Zakres wykonywanych przez Wnioskodawcę prac obejmuje zarówno wykonanie usługi, jak i dostarczenie materiałów niezbędnych do jej realizacji. Dla rozstrzygnięcia, czy preferencyjna 7% stawka podatku od towarów i usług może być zastosowana również dla towarów wykorzystanych do wykonywania przez Zainteresowanego usług, istotne jest rozstrzygnięcie czy w rozpatrywanym przypadku mamy do czynienia odrębnie z dostawą towarów i świadczeniem usług, czy z usługą wykonywaną w budynku mieszkalnym, opodatkowaną w całości obniżoną stawką 7%.

Treść umowy cywilnoprawnej jest indywidualną sprawą stron, które ją zawierają i zależy od ich uzgodnień. Jeżeli z klientem zostanie zawarta umowa na wykonanie konkretnej usługi budowlanej, bez wyszczególnienia kosztów materiałów i robocizny to mamy do czynienia z daną usługą i ona jest przedmiotem opodatkowania właściwą stawką podatku VAT. w takim przypadku nie można z niej wyłączyć poszczególnych elementów kosztów do odrębnej sprzedaży, ponieważ obrotem podatnika jest uzgodniona kwota za wykonanie określonej usługi, bez względu na jej poszczególne elementy (materiały, robocizna, transport, zużyta energia, narzędzia, itp.). z kolei, gdyby Wnioskodawca dokonywał odrębnie dostawy towaru, a następnie odrębnie świadczył usługę polegającą na robotach w zakresie budowy i montażu kominków, to każde z odrębnych świadczeń, czyli zarówno dostawa towaru jak i świadczenie usługi musiałoby być objęte właściwą stawką podatku VAT.

Przedstawione okoliczności wskazują, iż Wnioskodawca zawiera umowę na wykonanie kompleksowej usługi polegającej na budowie i montażu kominka z zakupionych wcześniej elementów, przy czym usługę to klasyfikuje ? zgodnie z PKWiU ? do grupowania 45.45.13-00.00.

Reasumując, w sytuacji wykonania przez Wnioskodawcę kompleksowej usługi polegającej na budowie i montażu kominka, zaklasyfikowanej do grupowania PKWiU 45.45.13-00.00 i realizowanej w obiekcie zaliczanym do budownictwa mieszkaniowego (PKOB 11), Zainteresowany powinien udokumentować powyższą czynność fakturą, z zastosowaniem 7% stawki podatku VAT w odniesieniu do całej wartości usługi.

Wskazuje się jednak, że jeżeli ww. prace będą wykonywane wyłącznie w lokalu użytkowym, to do świadczonej usługi należy zastosować podstawową 22% stawkę podatku VAT.

Tut. Organ informuje, iż kwestia zaklasyfikowania przedmiotowych usług według PKWiU nie mieści się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Zgodnie z Komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1, poz. 11) zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje swoje towary i usługi według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej. Tak więc, na podatniku spoczywa obowiązek i ryzyko prawidłowego sklasyfikowania wykonywanych usług. w przypadku trudności w ustaleniu właściwego grupowania wyrobu lub usługi według PKWiU zainteresowany podmiot może zwrócić się o udzielenie informacji w tym zakresie do Urzędu Statystycznego w Łodzi.

Podkreślić należy, iż powołana przez Wnioskodawcę podstawa prawna ? § 6 ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. u. Nr 212, poz. 1336) obowiązywała do dnia 31 grudnia 2009 r. Natomiast, od dnia 1 stycznia 2010 r. jej odpowiednikiem jest § 37 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. u. Nr 224, poz. 1799).

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. u. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.


Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika