Czy właściwą stawką stosowaną do sprzedaży (dostawy) podstawki samochodowej dla dzieci będzie (...)

Czy właściwą stawką stosowaną do sprzedaży (dostawy) podstawki samochodowej dla dzieci będzie stawka VAT w wysokości 8%, o której mowa w art. 41 ust. 2 ustawy o VAT?

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki komandytowej, przedstawione we wniosku z dnia 18 września 2012 r. (data wpływu 27 września 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT dla transakcji dostawy podstawki samochodowej ? jest prawidłowe.

Porady prawne

UZASADNIENIE

W dniu 27 września 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT dla transakcji dostawy podstawki samochodowej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Sp. z o.o. Sp. k. (dalej: Spółka) prowadzi działalność w zakresie sprzedaży towarów handlowych poprzez sieć sklepów na terenie całej Polski. Spółka oferuje w swoim asortymencie towary spożywcze i przemysłowe.

Spółka zamierza wprowadzić do sprzedaży towar o nazwie podstawka samochodowa dla dzieci (dalej: towar), którego zadaniem jest zapewnienie bezpiecznego przewozu dziecka w samochodzie. Podstawową funkcją towaru jest zapewnienie bezpieczeństwa dziecku w określonym wieku oraz o określonym wzroście i masie podczas przewożenia w samochodzie. W związku z powyższym, funkcja pełniona przez towar jest zbliżona lub tożsama z funkcją pełnioną przez fotelik do przewozu dzieci w samochodach (lecz dla dzieci o innej masie i wzroście).

Spółka informuje, że umiejscowienie towaru tak samo jak fotelika może być dokonane zarówno z przodu, jak i z tyłu samochodu. Towar jest de facto fotelikiem dostosowanym do przewożenia starszych dzieci, składającym się z siedziska oraz podłokietników (poręczy). Tak zwana ?podstawka? jest to urządzenie, które należy zapinać pasem bezpieczeństwa i które ma konstrukcję umożliwiającą dokonanie tego zapięcia, tak samo jak w przypadku fotelika.

Ponadto, Spółka informuje, że zarówno towar, który Spółka zamierza sprzedawać, jak i fotelik samochodowy klasyfikowane są do tego samego kodu CN 9401 80 00 ?Meble do siedzenia (inne niż te objęte pozycją 9402), nawet przekształcalne w miejsca do spania, oraz ich części? (zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 24 grudnia 2010 r. w sprawie Nomenklatury Scalonej (Dz. U. Nr 258, poz. 1749), a oprócz tego powyżej wskazany kod CN jest skorelowany z kodem PKWiU z roku 2008 ?Pozostałe meble do siedzenia? (zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 ze zm.).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy właściwą stawką stosowaną do sprzedaży (dostawy) podstawki samochodowej dla dzieci będzie stawka VAT w wysokości 8%, o której mowa w art. 41 ust. 2 ustawy o VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z faktem, że zarówno podstawka samochodowa dla dzieci, jak i fotelik samochodowy dla dzieci spełniają taką samą funkcję, to sprzedaż tych towarów winna być opodatkowana 8% stawką podatku VAT (zgodnie z art. 41 ust. 2 ustawy o VAT).

W odniesieniu do powyższego przepisu do towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy o VAT stosuje się obniżoną do 8% stawkę podatku VAT. W przedmiotowym załączniku poz. 107 zostały wymienione ?foteliki do przewozu dzieci w samochodach? bez względu na symbol PKWiU.

Jak wskazano w stanie przyszłym, Spółka zamierza sprzedawać podstawki samochodowe dla dzieci, które ? zdaniem Spółki ? bez wątpienia należy uznać za foteliki do przewozu dzieci w samochodach, zapewniające bezpieczeństwo dziecku podczas podróży samochodem.

Ponadto, zgodnie z definicją słownikową zawartą w Uniwersalnym Słowniku Języka Polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN S.A. 2007) przez fotel rozumie się szeroki, wygodny mebel do siedzenia, zwykle wyściełany, z poręczami, siedzenie w pojeździe lub na sali widowiskowej.

W odniesieniu do powyżej wymienionego przepisu oraz powyżej wskazanej definicji, podstawka samochodowa dla dzieci mieści się w poz. 107 załącznika nr 3 do ustawy o VAT, a w związku z tym Spółka do sprzedaży towaru może zastosować 8% stawkę VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, w świetle art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (?).

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy. Zgodnie z zapisem zawartym w tym przepisie, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do art. 5a, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Klasyfikacją, do której odwołują się przepisy ustawy o podatku od towarów i usług w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług, wprowadzona w życie rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 ze zm.).

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Przy czym, zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Na mocy art. 41 ust. 13 ustawy, towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, niewymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej podlegają opodatkowaniu stawką w wysokości 22%, z wyjątkiem tych, dla których w ustawie lub przepisach wykonawczych określono inną stawkę.

Jednakże, zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki podatku.

I tak, w świetle art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Natomiast w myśl art. 146a pkt 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

Opodatkowaniu stawką podatku w wysokości 8% podlegają towary i usługi wymienione w załączniku nr 3 do ustawy. I tak, w poz. 107 przedmiotowego załącznika mieszczą się ?foteliki do przewozu dzieci w samochodach?. Dodatkowo ustawodawca wskazał, że ww. towary podlegają opodatkowaniu preferencyjną stawką podatku bez względu na symbol PKWiU.

Z treści wniosku wynika, iż Wnioskodawca prowadzi działalność w zakresie sprzedaży towarów handlowych poprzez sieć sklepów i oferuje w swoim asortymencie m. in. towary przemysłowe. Spółka zamierza wprowadzić do sprzedaży towar o nazwie podstawka samochodowa dla dzieci, którego zadaniem jest zapewnienie bezpiecznego przewozu dziecka w samochodzie. Spółka informuje, że umiejscowienie podstawki samochodowej tak samo jak fotelika może być dokonane zarówno z przodu, jak i z tyłu samochodu. Ww. towar jest de facto fotelikiem dostosowanym do przewożenia starszych dzieci, składającym się z siedziska oraz podłokietników (poręczy). Tak zwana ?podstawka? jest to urządzenie, które należy zapinać pasem bezpieczeństwa i które ma konstrukcję umożliwiającą dokonanie tego zapięcia, tak samo jak w przypadku fotelika.

Ponadto, Spółka informuje, że zarówno towar, który Spółka zamierza sprzedawać, jak i fotelik samochodowy klasyfikowane są do tego samego kodu CN 9401 80 00 ?Meble do siedzenia (inne niż te objęte pozycją 9402), nawet przekształcalne w miejsca do spania, oraz ich części?, a oprócz tego powyżej wskazany kod CN jest skorelowany z kodem PKWiU z roku 2008 ?Pozostałe meble do siedzenia?.

W analizowanej sprawie wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii opodatkowania właściwą stawką podatku od towarów i usług podstawki samochodowej wykorzystywanej do przewozu dzieci.

Zaznacza się, iż zgodnie z art. 39 ust. 3 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 Prawo o ruchu drogowym (t. j. dz. U. z 2012 r., poz. 1137 ze zm.), w pojeździe samochodowym wyposażonym w pasy bezpieczeństwa dziecko w wieku do 12 lat, nieprzekraczające 150 cm wzrostu, przewozi się w foteliku ochronnym lub innym urządzeniu do przewożenia dzieci, odpowiadającym wadze i wzrostowi dziecka oraz właściwym warunkom technicznym.

Z powyższej regulacji wynika nakaz stosowania fotelika ochronnego lub innego urządzenia w celu przewożenia w pojeździe samochodowym dzieci w wieku do 12 roku życia oraz których wzrost nie przekracza 150 cm.

Ponadto, w analizowanej sprawie należy odwołać się do klasyfikacji towarów wg Nomenklatury Scalonej CN, gdzie w sekcji XX ?Artykuły przemysłowe różne?, w dziale 94 ?Meble; pościel, materace, stelaże pod materace, poduszki i podobne artykuły wypychane; lampy i oprawy oświetleniowe, gdzie indziej niewymienione ani niewłączone; reklamy świetlne, podświetlane tablice i znaki informacyjne i podobne; budynki prefabrykowane? w pozycji 9401 ?Meble do siedzenia, nawet przekształcalne w miejsca do spania, oraz ich części, gdzie indziej niesklasyfikowane (inne niż lekarskie, chirurgiczne, dentystyczne lub weterynaryjne, objęte pozycją 9402)? zostały zaklasyfikowane towary w podpozycji 9401 80 00 ?Meble do siedzenia, gdzie indziej niesklasyfikowane?, w której to podpozycji mieszczą się zarówno foteliki do przewozu dzieci, jak i inne siedziska ? podstawki wykorzystywane w tym samym celu.

W świetle powyższych regulacji prawnych oraz odnosząc się do opisu zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, że dostawa towaru w postaci podstawek samochodowych będzie opodatkowana podatkiem VAT w wysokości 8%, zgodnie z art. 146a pkt 2 ustawy w związku z pozycją 107 załącznika nr 3 do ustawy. Powyższe wynika z faktu, iż przedmiotowe podstawki samochodowe, jak i foteliki mają za zadanie zapewnienie bezpieczeństwa dzieciom w określonym wieku oraz o określonym wzroście i masie podczas przewozu ich w pojeździe samochodowym, a także ww. towary zostały zaklasyfikowane wg Nomenklatury Scalonej w tej samej popozycji ? 9401 80 00 ?Meble do siedzenia, gdzie indziej niesklasyfikowane?. Ponadto, jak poinformował Zainteresowany wskazany kod CN jest skorelowany z kodem PKWiU z roku 2008 ?Pozostałe meble do siedzenia?.

Reasumując, dostawa podstawki samochodowej dla dzieci będzie opodatkowana 8% stawką podatku VAT, w oparciu o art. 146a pkt 2 ustawy w związku z pozycją 107 załącznika nr 3 do ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika