Opodatkowanie sprzedaży działek budowlanych nabytych w drodze kupna stanowiących majątek osobisty (...)

Opodatkowanie sprzedaży działek budowlanych nabytych w drodze kupna stanowiących majątek osobisty osoby fizycznej.



W odpowiedzi na wezwanie Pani K.S. z dnia 26 października 2007 r. (data wpływu do Biura KIP w Lesznie: 31 października 2007 r.) do usunięcia naruszenia prawa poprzez zmianę indywidualnej pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego z dnia 12 października 2007 r. znak ILPP1/443-21/07-4/IN, złożone na podstawie art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów wyjaśnia, co następuje.


W wyniku ponownej analizy sprawy, z uwzględnieniem zarzutów przytoczonych w wezwaniu do usunięcia naruszenia prawa, znaleziono podstawy do zmiany ww. indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego.

Porady prawne


Uzasadnienie:


W dniu 31 października 2007 r. do Biura Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie wpłynęło pismo Pani K.S. z dnia 26 października 2007 r. W piśmie tym Podatnik wzywa Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu do usunięcia naruszenia prawa w związku z wydaniem interpretacji indywidualnej z dnia 12 października 2007 r. znak ILPP1/443-21/07-4/IN.

W przedmiotowym piśmie Wnioskodawca nie zgadza się z rozstrzygnięciem interpretacji z dnia 12 października 2007 r. znak ILPP1/443-21/07-4/IN, w którym stwierdzono, że w związku z zamiarem sprzedaży działek budowlanych, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1, w związku z art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54 poz. 535 ze zm.) stanie się podatnikiem podatku VAT i zobowiązana będzie czynności te opodatkować podatkiem od towarów i usług.


Analiza sprawy:


W dniu 20 lipca 2007 r. Podatnik złożył wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku opodatkowania sprzedaży działek.


W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Podatnik 24 lipca 2001 r. zakupił wspólnie z małżonkiem prawo własności nieruchomości rolnych bez zabudowań, oznaczonych geodezyjnie jako działki nr 9X i 9X, o łącznej powierzchni 1,59 ha. Nieruchomość została nabyta z zamiarem spożytkowania na własne potrzeby. Zainteresowany wiedząc, iż Gmina przystąpiła do opracowywania miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego wystąpił o uznanie posiadanego gruntu jako przeznaczonego pod budownictwo mieszkaniowe. W miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, zatwierdzonym w roku 2002 grunty te zostały przeznaczone pod budownictwo mieszkaniowe, (symbol 04 Mw MN).

Późniejsze okoliczności spowodowały, iż Wnioskodawca zdecydował o podziale gruntu na działki budowlane. W dniu 9 września 2004 r. otrzymał decyzję zatwierdzającą podział działki nr 9X na 5 mniejszych.

Po dokonaniu podziału jedną działkę sprzedano, a jedną przekazano w drodze darowizny dzieciom. Obecnie Podatnik nosi się z zamiarem sprzedaży kolejnej działki.

W ewidencji gruntów nieruchomość nadal stanowi grunt rolny, natomiast w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego przeznaczona jest pod zabudowę mieszkaniową.

Wnioskodawca oświadczył, iż działki nie zostały zakupione w celu dalszej odsprzedaży. Nie były również wykorzystywane w działalności.


Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego Wnioskodawca zadał następujące pytanie.


Czy sprzedaż ww. nieruchomości oznaczonej w ewidencji gruntów jako grunt rolny, a w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego uznanej za grunt przeznaczony pod zabudowę podlega opodatkowaniu podatkiem VAT i czy z tytułu tej sprzedaży Wnioskodawca staje się podatnikiem podatku VAT...


Zdaniem Wnioskodawcy w przedmiotowej sprawie nie wystąpi obowiązek zapłaty podatku VAT.

Uzasadniając swoje stanowisko Wnioskodawca powołał się na definicję działalności gospodarczej zawartą w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy oraz definicję towaru zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy. W oparciu o nie Wnioskodawca stwierdził, iż opodatkowaniu podlegają wyłącznie czynności wykonywane w ramach tzw. obrotu profesjonalnego. Jednocześnie ? powołując się na treść art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy ? stwierdził, iż zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę, czyli tereny rolne, leśne i pod stawami. Nieruchomość będąca przedmiotem zamierzonej sprzedaży, na podstawie ewidencji gruntów stanowi grunt rolny, zatem ? zdaniem Wnioskodawcy ? jej sprzedaż powinna zostać zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT.

W wydanej dnia 12 października 2007 r. interpretacji indywidualnej Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu ? działając w imieniu Ministra Finansów na mocy upoważnienia wynikającego z § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) ? uznał stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe.

W uzasadnieniu interpretacji indywidualnej, po analizie stanu prawnego i opisu zdarzenia przyszłego, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu stwierdził, iż sprzedaż działek budowlanych nosi znamiona działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 ze zm.), a dokonujący dostawy tych działek Wnioskodawca, wykonywać będzie czynności podlegające opodatkowaniu, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. W wydanej interpretacji stwierdzono ponadto, iż dostawa działek, które zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego przeznaczone są pod zabudowę nie może korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług, ponieważ zwolnieniem tym objęta jest tylko dostawa terenów niezabudowanych, innych niż tereny budowlane i przeznaczone pod zabudowę. Stosownie zatem do art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług dostawa przedmiotowych gruntów, podlegać będzie opodatkowaniu 22% stawką podatku.

W wydanej interpretacji podkreślono również, iż zgodnie z art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. d ustawy o podatku od towarów i usług, do podatników dokonujących dostaw terenów budowlanych oraz przeznaczonych pod zabudowę ? niezależnie od wielkości obrotów - nie stosuje się zwolnień podmiotowych, o których mowa w art. 113 ust.1 i 9.


Biorąc powyższe pod uwagę w wydanej dnia 12 października 2007 r. interpretacji indywidualnej znak ILPP1/443-21/07-4/IN stwierdzono, że stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.


Interpretacja została skutecznie doręczona w dniu 18 października 2007 r.


W dniu 31 października 2007 r. (data nadania 29 października 2007 r.) do Biura Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, wpłynął wniosek o usunięcie naruszenia prawa i zmianę interpretacji indywidualnej.


Treść zarzutów zawartych w wezwaniu do usunięcia naruszenia prawa:

Podatnik zarzuca przedmiotowej interpretacji nie dość wnikliwe i staranne zbadanie sprawy. Ponadto Podatnik zarzuca tut. Organowi posłużenie się najprostszą z możliwych interpretacji oraz pominięcie w niej istniejącego orzecznictwa oraz zapisów prawa unijnego.

W wezwaniu do usunięcia naruszenia prawa Podatnik twierdzi, że posiadane działki, mimo, że w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego przeznaczone są pod budownictwo mieszkaniowe, stanowią majątek osobisty (wspólny z małżonkiem) i nie służą prowadzonej działalności gospodarczej. W związku z powyższym ? zdaniem Strony ? sprzedaż przedmiotowych działek nie jest działalnością gospodarczą w rozumieniu VI Dyrektywy. Przedmiotowy teren nie został nabyty celem dalszej odsprzedaży, w momencie podejmowania decyzji o zakupie miał służyć wyłącznie na własne potrzeby. Sprawy prywatne skłoniły Podatnika i jej męża do podziału parceli na kilka mniejszych działek. Uchwalenie przez Gminę miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego było faktem, który podział terenu umożliwił. Sprzedaż działek budowlanych nie była i nie jest w żaden sposób powiązana z prowadzoną przez Stronę działalnością gospodarczą oraz nie jest dokonywana w sposób częstotliwy. Podatnik podnosi, iż gdyby miał zamiar dokonywać sprzedaży w sposób częstotliwy, sprzedałaby jednorazowo wszystkie działki. Dotychczasowe czynności nie mają charakteru zorganizowanego i w żadnym przypadku nie były to czynności zaplanowane (poza darowizną dla dzieci), na co wskazuje brak jakiejkolwiek reklamy oraz zamieszczania ogłoszeń.

Podatnik i jej mąż jako osoby fizyczne nie mogą wystawić faktury VAT, która stanowiłaby podstawę do odliczenia podatku naliczonego przez kupującego. Sam fakt posiadania działek nie może świadczyć o zamiarze ich sprzedaży.

W związku z powyższym Strona podnosi, że nie jest słuszny pogląd organu podatkowego, iż sprzedaż przedmiotowych działek nosi znamiona działalności gospodarczej. Artykuł 15 ust.

2 ustawy o VAT przewiduje bowiem, że działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo. Oznacza to, że nie można danego podmiotu uznać za prowadzącego działalność gospodarczą tylko dlatego, że wykonał on daną czynność w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Nie jest również tak, że jakakolwiek czynność wykonana przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą skutkuje powstaniem obowiązku podatkowego. Obowiązek podatkowy w podatku VAT nie powstaje w sytuacji, gdy podmiot prowadzący działalność gospodarczą dokonuje czynności, która odnosi się do majątku osobistego niezwiązanego z prowadzeniem działalności gospodarczej. Nie jest działalnością handlową, a zatem i gospodarczą, sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu odsprzedaży, lecz spożytkowany na potrzeby własne.

Zdaniem Podatnika interpretacja art. 2 ust. 1 VI Dyrektywy wskazuje, iż w odniesieniu do części majątku, która została zarezerwowana na potrzeby osobiste i przeznaczona na cele inne niż związane z prowadzoną działalnością, Strona nie powinna występować jako podatnik. Transakcja taka nie podlega zatem opodatkowaniu VAT.

Strona nie zgadza się ze stanowiskiem tut. Organu, jakoby okoliczność wystąpienia do Gminy z wnioskiem o uznanie posiadanego gruntu jako przeznaczonego pod budownictwo mieszkaniowe była w tym przypadku czynnością wskazującą na zamiar sprzedaży działek w sposób częstotliwy. Ze względu na chęć przekazania części gruntu dzieciom konieczne było jego podzielenie zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a fakt wprowadzenia przez Gminę X stosownych zapisów dotyczących zabudowy mieszkaniowej przedmiotowych gruntów podział taki umożliwił. Dokonanie tych czynności było zatem całkowicie uzasadnione ze względów formalno-prawnych, nie może to jednak stanowić o zamiarze sprzedaży w sposób częstotliwy.

Podatnik uważa, że sprzedaż kilku lub więcej działek stanowiących majątek osobisty, nie służących prowadzonej działalności, przeznaczonych w planie zagospodarowania przestrzennego pod budownictwo mieszkaniowe, nie powoduje powstania obowiązku podatkowego. Sytuacji takiej nie można uznać za działalność gospodarczą w rozumieniu art. 4 ust. 2 zdanie 2 VI Dyrektywy, zgodnie z którym za działalność taką uznaje się także wykorzystywanie majątku rzeczowego i wartości niematerialnych i prawnych w celu uzyskiwania z tego tytułu stałego dochodu.

Potwierdzeniem tego stanowiska - zdaniem Strony - może być wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 6 września 2006 r. sygn. akt I SA/Wr 1254/05 oraz wyrok NSA w Warszawie z dnia 15 stycznia 2007 r. syg. akt III SA/Wa/3885/06.

Zdaniem Strony intencją opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży działek budowlanych było przeciwdziałanie spekulacjom, a uderzyło w osoby fizyczne, które swój majątek mają szansę sprzedać tylko wtedy, gdy podzielą go na części.


W związku z powyższym Podatnik wniósł o zmianę wydanej interpretacji indywidualnej z dnia 12 października 2007 r. znak ILPP1/443-21/07-4/IN.


W wyniku ponownej analizy sprawy, z uwzględnieniem zarzutów przytoczonych w wezwaniu do usunięcia naruszenia prawa, Minister Finansów zmienia swoje stanowisko zawarte w indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego z dnia 12 października 2007 r. znak ILPP1/443-21/07-4/IN i stwierdza, co następuje.

Na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług opodatkowaniu podlega m. in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Z kolei w myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty. Art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel (?).

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ustępie 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza ? ust. 2 powołanego artykułu ? obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Ze względu na treść powołanych wyżej przepisów ważne jest zatem określenie, czy w związku ze sprzedażą działek podmiot działa jako handlowiec oraz czy ma zamiar czynności wykonywać w sposób częstotliwy.

Ustawa o podatku od towarów i usług, nie określa co oznacza pojęcie ?handlowiec?. Zdaniem tut. Organu należy je zatem rozumieć w znaczeniu potocznym. Zgodnie z definicją zawartą w Małym Słowniku Języka Polskiego ? Wydawnictwo Naukowe PWN ? Warszawa 1999 r. - handel to zorganizowana wymiana dóbr, obrót towarów polegający na kupnie ? sprzedaży. Można zatem przyjąć, że określenie ?handlowiec? oznacza podmiot, który sprzedaje nabyte w tym celu towary. Natomiast przez zamiar częstotliwego wykonywania czynności należy rozumieć chęć powtarzalnego, a nie jednorazowego wykonywania określonych czynności, składających się na istotę prowadzonej działalności. O kwestii częstotliwości nie decyduje czasokres wykonywania czynności (rok, dwa czy pięć lat) ani ilość dokonanych transakcji. Decydującym kryterium jest powtarzalność czynności.

Biorąc pod uwagę przedstawione wyżej argumenty stwierdza się, że dostawę towarów lub świadczenie usług uznaje się za działalność gospodarczą, jeżeli w momencie jej realizacji podatnik miał zamiar dokonywać takich czynności wielokrotnie, a wykorzystywane przy niej towary (usługi) zostały nabyte w celu spożytkowania do wykonywania tej czynności. Nie można natomiast uznać za działalność gospodarczą dostawy gruntu stanowiącego majątek osobisty, który nie został nabyty z zamiarem dalszej odsprzedaży, a jego podział na mniejsze działki jest wynikiem zmiany planów życiowych.

Opis zdarzenia przyszłego zawarty we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej z dnia 18 lipca 2007 r. oraz w wezwaniu do usunięcia naruszenia prawa z dnia 26 października 2007 r. wskazuje, iż nabyty w roku 2001 grunt rolny został w 2002 roku na podstawie planu zagospodarowania przestrzennego uznany za grunt przeznaczony pod budownictwo mieszkaniowe, a następnie podzielony na 5 działek. Jedna z działek została przekazana w formie darowizny a jedna sprzedana.

W wezwaniu do usunięcia naruszenia prawa Wnioskodawca wyjaśnił, iż ze względu na chęć przekazania części gruntu dzieciom konieczne było jego podzielenie. Dokonanie podziału gruntu stało się możliwe po zmianie przez Gminę planu zagospodarowania przestrzennego, nie oznaczało jednak zamiaru sprzedaży działek w sposób częstotliwy.

Po ponownej analizie okoliczności sprawy stwierdzono, iż brak jest dostatecznych podstaw do stwierdzenia, iż podmiot już w momencie nabycia działał z zamiarem wykorzystania gruntu w celu odsprzedaży. Opisane okoliczności nie wskazują na to, aby dokonując sprzedaży gruntu Podatnik działała w charakterze handlowca. Nie można bowiem stwierdzić, że Wnioskodawca nabył grunt w celu odsprzedaży. Podział terenu na 5 działek jest konsekwencją zmiany planów życiowych, a nie realizacją zamierzenia powziętego w momencie zakupu. Ze względu na ilość działek oraz czasokres ich sprzedaży nie można również stwierdzić, iż sprzedaż gruntów dokonywana jest w sposób ciągły, dla celów zarobkowych i stanowi podstawowe źródło utrzymania. Zainteresowany oświadczył również, iż przedmiotowego gruntu nie wykorzystywał w działalności gospodarczej. Wnioskodawca sprzedając grunt korzysta zatem z przysługującego prawa do rozporządzania własnym majątkiem, zatem czynność ta nie oznacza wykonywania działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Po ponownej analizie sprawy, uwzględniając zarzuty przytoczone w wezwaniu do usunięcia naruszenia prawa, stwierdza się, iż Wnioskodawca nie ma obowiązku opodatkowania podatkiem od towarów i usług dostawy przedmiotowych działek budowlanych. Nadmienia się jednakże, iż czynność ta nie korzysta ze zwolniona na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, lecz jest wyłączona z opodatkowania, ponieważ wykonywana jest przez podmiot nie występujący w charakterze podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.


Na zmienioną niniejszym aktem pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie stronie przysługuje prawo wniesienia skargi z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia niniejszej odpowiedzi (art. 53 § 2 ww. ustawy) za pośrednictwem organu, który wydał interpretację (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.


Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika