Czy Bank ma prawo odliczyć podatek VAT w kwocie 689.310,00 z tytułu nabycia nieruchomości z przeznaczeniem (...)

Czy Bank ma prawo odliczyć podatek VAT w kwocie 689.310,00 z tytułu nabycia nieruchomości z przeznaczeniem jej w części na działalność opodatkowaną?

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 17 października 2013 r. (data wpływu 18 października 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego ? jest prawidłowe.

Porady prawne

UZASADNIENIE

W dniu 18 października 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca (Bank) jest podatnikiem podatku od towarów i usług (ustawa o VAT). Podstawowa działalność Banku jest zwolniona z podatku VAT (art. 43 ustawy o VAT). Obok działalności zwolnionej z podatku VAT Bank prowadzi działalność opodatkowaną. Rozlicza się z podatku od towarów i usług w okresach miesięcznych. W miesiącu lipcu 2013 roku Bank nabył nieruchomość o wartości netto 18.000.000,00 zł, naliczony podatek VAT wyniósł 4.140.000,00 zł (w załączeniu kserokopia faktury zakupu nieruchomości). Ww. nieruchomość stanowi majątek Banku i jest wykorzystywana do działalności bankowej zwolnionej z podatku VAT i działalności opodatkowanej. Zakupu dokonano z myślą że jedno piętro budynku będzie wynajmowane. I tak w budynku o powierzchni 2637.00 m2 z garażem podziemnym został wynajęty lokal o powierzchni 411,75 m2 oraz najemca ma prawo użytkowania dwóch miejsc garażowych na parkingu podziemnym o powierzchni 27,24 m2 (w załączeniu kserokopia umowy najmu). Z wyliczenia wynika, że zakupiona nieruchomość wykorzystywana jest w 16,65% do działalności opodatkowanej. Powierzchnia najmu czyli 411,75 + 27,24 = 438,99 m2 do powierzchni budynku ogółem 2637,00 m2 wynosi 16,65%. W związku z tym została wyodrębniona kwota podatku, tj. 689.310,00 zł, którą Bank może odliczyć. Wynika to z wyliczenia 4.140.000,00 zł x 16,65%. W związku z powyższym Bank uważa, że ma prawo do odliczenia 16,65% naliczonego przy zakupie podatku VAT tj. w kwocie 689.310,00 zł.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Bank ma prawo odliczyć podatek VAT w kwocie 689.310,00 z tytułu nabycia nieruchomości z przeznaczeniem jej w części na działalność opodatkowaną?

Zdaniem Wnioskodawcy, przepis art. 86 ustawy o podatku od towarów i usług stwierdza jednoznacznie, że prawo do odliczenia przysługuje w takim zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Bank świadczy usługi najmu opodatkowane 23% stawką podatku VAT i posiada prawo do odliczenia podatku naliczonego dla towarów (nieruchomość) nabytych w związku z tymi usługami. Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług Bank ma prawo odliczyć w całości podatek w zakresie w jakim wyodrębniona kwota podatku naliczonego dotyczy sprzedaży opodatkowanej, tj. kwotę 689.310,00 zł.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Stosownie do przepisu art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy ? w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy ? kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:

  1. z tytułu nabycia towarów i usług,
  2. potwierdzających dokonanie przedpłaty (zaliczki, zadatku, raty), jeżeli wiązały się one z powstaniem obowiązku podatkowego,
  3. od komitenta z tytułu dostawy towarów będącej przedmiotem umowy komisu

? z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Według art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni (?).

Podstawową zasadą, na której opiera się konstrukcja podatku od towarów i usług, jest zasada neutralności tego podatku. Wyraża się ona w umożliwieniu podatnikowi pomniejszenia podatku należnego o kwoty podatku zapłaconego przy nabyciu towarów i usług związanych z jego działalnością gospodarczą. Należy jednak podkreślić, że powyższe prawo nie jest bezwarunkowe.

Stosownie do cyt. art. 86 ust. 1 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego przez podmiot niebędący czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT, jak również odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających temu podatkowi.

Wyrazem ścisłej zależności między uprawnionym odliczeniem podatku naliczonego, z wykonywaniem czynności opodatkowanych są regulacje zawarte w art. 90 ustawy, które w sposób techniczno-prawny uzupełniają generalną zasadę wyrażoną w wyżej cyt. art. 86 ust. 1 ustawy.

Stosownie do postanowień art. 90 ust. 1 ustawy, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Na podstawie powyższych uregulowań należy stwierdzić, że podatnik w pierwszej kolejności winien ustalić, jaka część ponoszonych wydatków związana jest wyłącznie z czynnościami opodatkowanymi i dokonywać w całości odliczenia podatku naliczonego, a jaka część jest związana z czynnościami zwolnionymi i w tej części nie dokonywać w ogóle odliczenia podatku naliczonego (tj. dokonać tzw. bezpośredniej alokacji podatku naliczonego).

Z danych zawartych we wniosku wynika, że Wnioskodawca (Bank) jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Podstawowa działalność Banku jest zwolniona z podatku VAT (art. 43 ustawy o VAT). Obok działalności zwolnionej z podatku VAT Bank prowadzi działalność opodatkowaną. W miesiącu lipcu 2013 roku Bank nabył nieruchomość o wartości netto 18.000.000,00 zł, naliczony podatek VAT wyniósł 4.140.000,00 zł. Ww. nieruchomość stanowi majątek Banku i jest wykorzystywana do działalności bankowej zwolnionej z podatku VAT i działalności opodatkowanej. Zakupu dokonano z myślą że jedno piętro budynku będzie wynajmowane. I tak w budynku o powierzchni 2637.00 m2 z garażem podziemnym został wynajęty lokal o powierzchni 411,75 m2 oraz najemca ma prawo użytkowania dwóch miejsc garażowych na parkingu podziemnym o powierzchni 27,24 m2. Z wyliczenia wynika, że zakupiona nieruchomość wykorzystywana jest w 16,65% do działalności opodatkowanej. Powierzchnia najmu czyli 411,75 + 27,24 = 438,99 m2 do powierzchni budynku ogółem 2637,00 m2 wynosi 16,65%. W związku z tym została wyodrębniona kwota podatku tj. 689.310,00 zł, którą Bank może odliczyć. Wynika to z wyliczenia 4.140.000,00 zł x 16,65%. W związku z powyższym Bank uważa, że ma prawo do odliczenia 16,65% naliczonego przy zakupie podatku VAT, tj. w kwocie 689.310,00 zł.

Jak wynika z cytowanych na wstępie przepisów, odliczenie podatku naliczonego jest możliwe jedynie w sytuacji, gdy istnieje bezsporny związek dokonanych zakupów z czynnościami opodatkowanymi. Jednocześnie podatnik w momencie dokonania zakupu ma obowiązek odrębnego określenia, czy podatek wynikający z otrzymanych faktur związany jest z czynnościami opodatkowanymi, niepodlegającymi opodatkowaniu podatkiem VAT, czy też zwolnionymi z tego podatku, czyli dokonania tzw. bezpośredniej alokacji. Jeżeli takie wyodrębnienie jest możliwe, podatnikowi przysługuje pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych ze sprzedażą opodatkowaną, brak jest natomiast takiego prawa w stosunku do towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania wyłącznie czynności zwolnionych od podatku i niepodlegających temu podatkowi.

W świetle powyższego, Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu ponoszonych wydatków w zakresie, w jakim nabycie to wiąże się z czynnościami opodatkowanymi Wnioskodawcy (powstaniem podatku należnego). Natomiast w odniesieniu do czynności zwolnionych z podatku, nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego. W analizowanej sprawie możliwe jest przyporządkowanie części podatku naliczonego do czynności podlegających opodatkowaniu. Wnioskodawca w oparciu o wielkość powierzchni lokali przeznaczonych na wynajem, jest w stanie określić udział tejże powierzchni w całkowitej powierzchni przedmiotowego budynku.

Podsumowując, wskazać należy, że w sytuacji, gdy na podstawie miarodajnych, rzeczywistych i obiektywnych przesłanek możliwe jest (jak to wskazał Wnioskodawca) przyporządkowanie wydatków z tytułu zakupu nieruchomości do działalności opodatkowanej podatkiem VAT, to Wnioskodawcy będącemu podatnikiem VAT, zgodnie z cytowanym przepisem art. 86 ust. 1 ustawy, przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego w tej części, w jakiej poniesione wydatki służą do wykonywania czynności opodatkowanych tym podatkiem (tj. 16,65% ? zgodnie z wyliczeniem dokonanym przez Wnioskodawcę).

Dodatkowo tut. Organ podkreśla, że ciężar prawidłowego określenia wysokości podatku naliczonego przypadającego do odliczenia z faktury dokumentującej nabycie nieruchomości przeznaczonej w części do działalności zwolnionej od podatku VAT a w części do działalności opodatkowanej tym podatkiem, spoczywa na podatniku ? Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Tut. Organ pragnie również zauważyć, że granice szczególnego postępowania podatkowego, którego celem jest uzyskanie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, określa Wnioskodawca występując z konkretnym pytaniem prawnym, wyłącznie w odniesieniu do stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę, co wynika wprost z przepisu art. 14 b § 1, 2 i 3 ustawy Ordynacja podatkowa. Natomiast na podstawie art. 14c § 1 i § 2 tut. Organ dokonuje oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Z powyższych przepisów wynika, że organ rozpatrując wniosek o wydanie interpretacji nie podejmuje wyjaśnienia stanu faktycznego, tj. nie przeprowadza dowodów oraz nie analizuje załączonych do wniosku dokumentów, lecz dokonuje oceny prawnej przedstawionych we wniosku okoliczności w kontekście zadanego pytania przyporządkowanego do danego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego.

Należy zatem zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację tut. Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie stanu faktycznego. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu opisanego stanu faktycznego, udzielona interpretacja traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację ? w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika