Podatek od towarów i usług w zakresie ustalenia podstawy opodatkowania dla sprzedaży pakietów medycznych (...)

29.12.2014

Podatek od towarów i usług w zakresie ustalenia podstawy opodatkowania dla sprzedaży pakietów medycznych i sportowych na rzecz pracowników oraz momentu powstania obowiązku podatkowego dla tej sprzedaży.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z 15 września 2014 r. (data wpływu 19 września 2014 r.) uzupełnionym w dniu 17 grudnia 2014 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

ustalenia podstawy opodatkowania dla sprzedaży pakietów medycznych i sportowych na rzecz pracowników ? jest prawidłowe,
momentu powstania obowiązku podatkowego dla sprzedaży pakietów medycznych i sportowych na rzecz pracowników ? jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 września 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej Wniosek uzupełniono w dniu 17 grudnia 2014 r. o brakującą opłatę za wydanie interpretacji indywidualnych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka (Wnioskodawca) prowadzi działalność w zakresie produkcji wyrobów gumowych oraz z innych tworzyw sztucznych. Wnioskodawca jest zarejestrowanym podatnikiem VAT w Polsce i prowadzi działalność podlegającą opodatkowaniu w zakresie sprzedaży tych towarów. Spółka zatrudnia średnio 75 pracowników na podstawię umowy o pracę.

Wychodząc naprzeciw oczekiwaniom pracowników oraz w celu kreowania przyjaznego wizerunku Spółki, Wnioskodawca finansuje z własnych środków obrotowych pakiety medyczne i sportowe.

Przedmiotowe pakiety upoważniają pracowników do korzystania odpowiednio z usług medycznych lub usług sportowych w wybranych obiektach, na podstawie stosownych umów zawartych przez Spółkę z podmiotem zewnętrznym. Pakiety medyczne gwarantują pracownikowi profilaktykę zdrowotną, dostęp do podstawowych oraz specjalistycznych badań i konsultacji lekarskich, podstawowe szczepienia, badania laboratoryjne, zabiegi ambulatoryjne, wizyty domowe i inne usługi w zakresie opieki medycznej (nie obejmujące badań w zakresie medycyny pracy). W skład pakietów sportowych natomiast wchodzą zajęcia sportowe oraz wstęp na obiekty sportowe.

Wszyscy pracownicy uprawnieni są do nabycia od Wnioskodawcy jednego z pakietów na mocy obowiązującego w Spółce regulaminu wynagradzania i na warunkach w nim określonych. Wedle regulaminu wynagradzania Spółka pobiera od pracowników odpłatność z tytułu przekazywania im pakietów w wysokości 2 zł brutto. Opłata pobierana jest z wynagrodzenia pracownika, które wypłacane jest do 10 dnia następnego miesiąca. Pozostała część jest opłacana przez Spółkę i uznawana jako przychód pracownika.

Za zakup pakietów Spółka co miesiąc otrzymuje faktury VAT opiewające na kwotę netto powiększoną o odpowiednie stawki VAT. Jedna z faktur dotyczy pakietów sportowych i zawiera dwie stawki podatku VAT: stawkę 8% za obiekty sportowe oraz stawkę 23% za tzw. pakiet korzyści. Druga z faktur dotyczy pakietów medycznych, do których zastosowano zwolnienie z podatku VAT.

Spółka odlicza pełen podatek VAT naliczony z tytułu nabycia pakietów sportowych, ale jednocześnie nalicza podatek należny z tytułu odpłatnego świadczenia usług w zakresie udostępnienia tych świadczeń na rzecz pracowników stosując odpowiednie stawki. Podstawą opodatkowania jest kwota odpłatności ponoszonej przez pracownika, pomniejszona o podatek VAT należny (tzw. kalkulacja VAT ?w stu?). Stawka podatku wynosi odpowiednio:

8% w zakresie wstępu na obiekty sportowe,
23% w pozostałym zakresie np. w odniesieniu do uczestnictwa w zajęciach sportowych.
w przypadku usług medycznych Spółka korzysta ze zwolnienia z VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy prawidłowe jest stanowisko Spółki odnośnie konieczności rozliczenia podatku należnego i sposobu ustalenia momentu powstania obowiązku podatkowego oraz podstawy opodatkowania z tytułu odpłatnego świadczenia usług w zakresie udostępnienia świadczeń na rzecz pracowników?

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka jest zobowiązana do rozliczenia podatku należnego VAT z tytułu odpłatnego świadczenia usług w zakresie udostępnienia świadczeń na rzecz pracowników.

Podstawą opodatkowania będzie kwota odpłatności ponoszonej przez pracownika (2 zł brutto), pomniejszona o VAT należny (tzw. kalkulacja VAT ?w stu?).

Jeżeli zapłata za usługi świadczone w danym miesiącu np. lipcu będzie potrącona z wynagrodzenia za ten miesiąc (wypłacanego na początku kolejnego miesiąca, tj. sierpnia), Spółka rozpoznaje obowiązek podatkowy na koniec danego miesiąca (w podanym przykładzie lipca), jako przyjętego okresu rozliczeniowego, zgodnie z art. 19a ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług.

Jednocześnie, zgodnie z przepisem art. 14b § 5 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.), Spółka potwierdza, że w niniejszej sprawie nie toczy się postępowanie podatkowe, kontrola podatkowa, postępowanie kontrolne organu kontroli skarbowej, ani w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe ? w zakresie ustalenia podstawy opodatkowania dla sprzedaży pakietów medycznych i sportowych na rzecz pracowników oraz nieprawidłowe ? w zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego dla sprzedaży pakietów medycznych i sportowych na rzecz pracowników.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy ? przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (?).

Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 ustawy ? przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Z opisu sprawy wynika, że Spółka prowadzi działalność w zakresie produkcji wyrobów gumowych oraz z innych tworzyw sztucznych. Spółka jest zarejestrowanym podatnikiem VAT w Polsce i prowadzi działalność podlegającą opodatkowaniu w zakresie sprzedaży tych towarów. Spółka zatrudnia średnio 75 pracowników na podstawie umowy o pracę. Wychodząc naprzeciw oczekiwaniom pracowników oraz w celu kreowania przyjaznego wizerunku Spółki, finansuje ona z własnych środków obrotowych pakiety medyczne i sportowe. Przedmiotowe pakiety upoważniają pracowników do korzystania odpowiednio z usług medycznych lub usług sportowych w wybranych obiektach, na podstawie stosownych umów zawartych przez Spółkę z podmiotem zewnętrznym. Pakiety medyczne gwarantują pracownikowi profilaktykę zdrowotną, dostęp do podstawowych oraz specjalistycznych badań i konsultacji lekarskich, podstawowe szczepienia, badania laboratoryjne, zabiegi ambulatoryjne, wizyty domowe i inne usługi w zakresie opieki medycznej (nie obejmujące badań w zakresie medycyny pracy). W skład pakietów sportowych natomiast wchodzą zajęcia sportowe oraz wstęp na obiekty sportowe. Wszyscy pracownicy uprawnieni są do nabycia od Spółki jednego z pakietów na mocy obowiązującego w Spółce regulaminu wynagradzania i na warunkach w nim określonych. Wedle regulaminu wynagradzania Spółka pobiera od pracowników odpłatność z tytułu przekazywania im pakietów w wysokości 2 zł brutto. Opłata pobierana jest z wynagrodzenia pracownika, które wypłacane jest do 10 dnia następnego miesiąca. Pozostała część jest opłacana przez Spółkę i uznawana jako przychód pracownika.

W związku z powyższym Wnioskodawca ma wątpliwości czy podstawą opodatkowania dla sprzedaży ww. pakietów medycznych i sportowych na rzecz pracowników będzie kwota odpłatności ponoszonej przez pracownika (2 zł brutto), pomniejszona o VAT należny oraz kiedy powstanie obowiązek podatkowy dla tej sprzedaży.

Odnosząc się do powyższego wskazać należy, że w myśl art. 29a ust. 1 ustawy ? podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Zgodnie z art. 29a ust. 6 ustawy podstawa opodatkowania obejmuje:

podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;
koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.

W art. 29a ust. 7 ustawy wskazano, że podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot:

stanowiących obniżkę cen w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty,
udzielonych nabywcy lub usługobiorcy opustów i obniżek cen, uwzględnionych w momencie sprzedaży,
otrzymanych od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot udokumentowanych wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy i ujmowanych przejściowo przez podatnika w prowadzonej przez niego ewidencji na potrzeby podatku.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy dla uznania, że świadczenie usługi podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług bezwzględnym warunkiem jest ?odpłatność? za daną czynność.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę i odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi zostaje wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Wypłacający wynagrodzenie otrzymuje w zamian świadczenie przynoszące mu korzyść.

Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa o podatku od towarów i usług zalicza do grona usług każde świadczenie nie będące dostawą towarów. Z powyższego jednoznacznie wynika, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez podatników w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

Odpłatność oznacza wykonanie czynności (dostawy towarów oraz świadczenia usług) za wynagrodzeniem. W znaczeniu potocznym wynagrodzenie to zapłata za pracę, należność, a także odszkodowanie, nagroda. Natomiast odpłatny to taki, który wymaga zapłacenia, zwrotu kosztów, płatny.

Powyższa analiza prowadzi do wniosku, że istotną cechą wynagrodzenia jest istnienie bezpośredniego związku pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usług i otrzymaną zapłatą.

Należy stwierdzić, że czynności podlegają opodatkowaniu jedynie wtedy, gdy zostały wykonane odpłatnie. Czynność można uznać za dokonaną odpłatnie, gdy istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru lub świadczącego usługę.

Kolejnym czynnikiem decydującym o tym czy mamy do czynienia z wynagrodzeniem jest określenie, czy wynagrodzenie takie było należne z tytułu danego świadczenia. Czynność opodatkowana powstaje bowiem wyłącznie w związku z zaistnieniem stosunku prawnego określonego umową między stronami. Zatem wystąpić musi bezpośredni i niezbędny związek pomiędzy wykonywanymi czynnościami i wysokością otrzymanego wynagrodzenia oparty o relacje cywilnoprawne pomiędzy podmiotami i jednocześnie wynagrodzenie to może być wyrażone w pieniądzu.

W związku z powyższym czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

A zatem, pod pojęciem odpłatności dostawy towarów lub odpłatności świadczenia usług rozumieć należy prawo podmiotu dokonującego dostawy towarów lub świadczącego usługę do żądania od nabywcy towaru, odbiorcy usługi lub osoby trzeciej zapłaty ceny lub ekwiwalentu (np. w postaci świadczenia wzajemnego). W konsekwencji powyższego należy stwierdzić, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług będzie podlegało tylko to świadczenie (usługa), w przypadku którego istnieje konsument, tj. odbiorca świadczenia odnoszący z niego choćby potencjalną korzyść. Dopóki nie istnieje podmiot, który odnosiłby lub powinien odnosić konkretne korzyści o charakterze majątkowym związanym z danym świadczeniem, dopóty świadczenie to nie będzie usługą podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zauważyć należy, że na gruncie podatku od towarów i usług nie występują czynności częściowo odpłatne. Jeśli czynność została wykonana za wynagrodzeniem, to jest ona odpłatna. Nie ma żadnego znaczenia, czy wynagrodzenie pokrywa koszty świadczenia tej czynności poniesione przez podatnika, ewentualnie kreuje dla podatnika zysk. Także czynności wykonane ?po kosztach? ich świadczenia, bądź poniżej tych kosztów, są czynnościami odpłatnymi, o ile tylko pobrano za nie wynagrodzenie.

Wobec powyższego nie można uznać, że czynności wykonywane za wynagrodzeniem, które to wynagrodzenie jest niższe od kosztów świadczenia tych czynności, są nieodpłatne w części.

Potwierdzeniem powyższej tezy jest orzecznictwo TSUE. Przykładowo w wyroku z 20 stycznia 2005 r. w sprawie C-412/03 Hotel Scandic Gasaback AB v. Riksskatteverket, TSUE wskazał, że według VI Dyrektywy dostawa jest odpłatna albo nieodpłatna. Uzyskanie zapłaty, która pokrywa jedynie koszty, czy też tylko ich część nie oznacza, w ocenie TSUE, że czynność ma charakter nieodpłatny lub częściowo nieodpłatny.

Powyższe koresponduje z definicją podatnika zawartą w art. 15 ust. 1 ustawy, zgodnie z którą podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zatem dla opodatkowania czynności podatkiem od towarów i usług nie ma znaczenia, czy przez dostawcę towaru lub świadczącego usługę została odniesiona korzyść finansowa. Istotnym jest, czy w zamian za dostarczony towar lub wykonaną usługę zostało wypłacone wynagrodzenie na rzecz dostawcy. Bez znaczenia pozostaje zatem fakt, czy wynagrodzenie sprzedającego towar/wykonującego usługę obejmuje jedynie kwotę stanowiącą zwrot kosztów lub jej część, czy też zostało powiększone o marżę stanowiącą zysk dla dostawcy.

Wobec powyższego, obciążenie pracowników określoną kwotą do zapłaty powodować będzie, że na gruncie ustawy o podatku VAT, czynność ta będzie odpłatna.

Oznacza to, że do podstawy opodatkowania włącza się tylko kwotę faktycznie otrzymaną od pracownika. Wobec powyższego przedmiotowa czynność podlega opodatkowaniu do wysokości świadczenia wnoszonego przez pracownika, według stawek obowiązujących dla danego świadczenia.

Określając podstawę opodatkowania, Spółka powinna jako obrót przyjąć rzeczywistą kwotę należną z tytułu sprzedaży, tj. kwotę faktycznie należną od nabywcy (pracownika Wnioskodawcy).

Reasumując, określając podstawę opodatkowania, Spółka powinna jako obrót przyjąć rzeczywistą kwotę należną z tytułu sprzedaży. Tym samym, w przedmiotowej sprawie podstawą opodatkowania (obrotem) dla Spółki ? zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy ? będzie wszystko co stanowi zapłatę, którą Wnioskodawca otrzyma lub ma otrzymać od pracownika ? tj. kwota zapłacona przez pracownika pomniejszona o podatek VAT należny.

Odnosząc się z kolei do kwestii ustalenia momentu powstania obowiązku podatkowego dla sprzedaży pakietów medycznych i sportowych na rzecz pracowników wskazać należy, że z konstrukcji podatku od towarów i usług wynika, że podatnik, który wykonuje czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, zobowiązany jest opodatkować daną czynność w momencie powstania obowiązku podatkowego.

Zgodnie z zasadą wyrażoną w art. 19a ust. 1 ustawy o VAT, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Przepis art. 19a ust. 3 ustawy stanowi, że usługę, dla której w związku z jej świadczeniem ustalane są następujące po sobie terminy płatności lub rozliczeń, uznaje się za wykonaną z upływem każdego okresu, do którego odnoszą się te płatności lub rozliczenia, do momentu zakończenia świadczenia tej usługi. Usługę świadczoną w sposób ciągły przez okres dłuższy niż rok, dla której w związku z jej świadczeniem w danym roku nie upływają terminy płatności lub rozliczeń, uznaje się za wykonaną z upływem każdego roku podatkowego, do momentu zakończenia świadczenia tej usługi.

Analiza przywołanych wyżej przepisów wskazuje, że przepis art. 19a ust. 1 ustawy formułuje zasadę ogólną, zgodnie z którą obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towaru bądź wykonania usługi co oznacza, że podatek staje się wymagalny w rozliczeniu za okres, w którym dokonana została dostawa towarów bądź świadczenie usług i powinien być rozliczony za ten okres. Unormowanie zawarte w cyt. art. 19a ust. 1 ustawy pozostaje w zgodzie z art. 63 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE, serii L, Nr 347, str. 1 ze zm.), zgodnie z którym zdarzenie powodujące powstanie obowiązku podatkowego ma miejsce, a VAT staje się wymagalny w momencie dostarczenia towarów lub wykonania usług.

W art. 19a ust. 3 ustawy ustawodawca wprowadził unormowanie w zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego w odniesieniu do ?usługi, dla której w związku z jej świadczeniem ustalane są następujące po sobie terminy płatności lub rozliczeń?, czyli takiej usługi, która jest zwykle wykonywana w sposób ciągły przez pewien czas, natomiast rozliczenie należności za nią następuje w ramach okresu.

Należy zauważyć, że powołany wyżej przepis art. 19a ust. 3 ustawy jest konsekwencją skorzystania przez ustawodawcę krajowego z możliwości jaką daje art. 64 ust. 2 akapit trzeci Dyrektywy 2006/112/WE, zgodnie z którym Państwa członkowskie mogą postanowić, że w niektórych przypadkach, innych niż określone w akapicie pierwszym i drugim, dostawy towarów lub świadczenie usług dokonywane w sposób ciągły przez pewien okres, uważa się za dokonane z upływem okresów nie dłuższych niż jeden rok.

Obecnie przepisy regulujące podatek od towarów i usług nie definiują pojęcia ?sprzedaży o charakterze ciągłym?. Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 17 kwietnia 2012 r., sygn. akt I FSK 935/11 odniósł się do tego pojęcia następująco: ?(...) sprzedaż o charakterze ciągłym (...) polega na świadczeniach ciągłych podatnika, obejmujących pewne stałe zachowania w czasie trwania stosunku obligacyjnego, zaspokajające interes odbiorcy tych świadczeń, poprzez ich trwały ? pod względem czasowym i funkcjonalnym ? charakter oraz cechujące się niemożliwością wyodrębnienia powtarzających się czynności podatnika, co jest charakterystyczne dla świadczeń ciągłych (okresowych)?.

Wykładnia językowa pojęcia ?sprzedaż o charakterze ciągłym? sprowadza się do ustalenia znaczenia przymiotnika ?ciągły?. W Słowniku Języka Polskiego pod red. J. Szymczaka (PWN, Warszawa 1989) słowo to zdefiniowane zostało jako ?dziejący się, odbywający nieustannie, trwający stale, nieustannie; bezustanny, ustawiczny, stale się powtarzający, stały? oraz ?ciągnący się nieprzerwanie w przestrzeni, nie mający luk, odstępów?.

Z powyższego wynika, że za sprzedaż o charakterze ciągłym należy uznać sprzedaż odbywającą się bezustannie, stale, bez przerwy itd. Pojęcie ciągłości rozumiane zgodnie z zasadami prawa cywilnego, należy odnieść do pojęcia zobowiązania o charakterze ciągłym. Zobowiązanie takie wytwarza stosunek prawny oznaczony terminem lub nim nie oznaczone. Charakter tego zobowiązania jest trwały i mogą z niego wypływać obowiązki ciągłe lub okresowe. W zobowiązaniu ciągłym nie da się wyróżnić powtarzających się odrębnych czynności, które można byłoby zakwalifikować jako świadczenia samodzielne w określonym momencie (czasie). Innymi słowy, w przypadku świadczenia ciągłego nie sposób stwierdzić, że zostało ono zrealizowane w konkretnej dacie, ponieważ jest ono realizowane stale ? stan realizacji świadczenia trwa ? przez określony okres (np. w przypadku najmu, usług telekomunikacyjnych czy dostawy energii elektrycznej). Pod pojęciem sprzedaży ?ciągłej? należy więc rozumieć wynikające ze zobowiązania o charakterze ciągłym, świadczenie polegające na stałym i powtarzalnym (trwałym) zachowaniu się strony zobowiązanej do świadczenia.

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca świadczy usługi polegające na sprzedaży pracownikom pakietów medycznych i sportowych. Pracownicy uprawnieni są do nabycia od Spółki jednego z pakietów na mocy obowiązującego w Spółce regulaminu wynagradzania i na warunkach w nim określonych. Wedle regulaminu wynagradzania Spółka pobiera od pracowników odpłatność z tytułu przekazywania im pakietów w wysokości 2 zł brutto. Opłata pobierana jest z wynagrodzenia pracownika, które wypłacane jest do 10 dnia następnego miesiąca. Pozostała część jest opłacana przez Spółkę i uznawana jako przychód pracownika.

Dla określenia charakteru usług świadczonych przez Wnioskodawcę jako usług ciągłych ? jak wynika z cyt. wyżej orzeczenia, w którym NSA w pewien sposób zdefiniował tego typu usługi ? najistotniejsze jest to, czy obejmować one będą pewne stałe pod względem czasowym i funkcjonalnym zachowania świadczeniodawcy wykonywane w ramach konkretnego zobowiązania wynikającego np. z zawartej umowy, z których nie sposób będzie wyodrębnić czynności mających swój początek i koniec.

Z opisu sprawy wynika, że Zainteresowany sprzedaje (wydaje) konkretne pakiety medyczne i sportowe nabywającym je konkretnym pracownikom.

Powyższe powoduje, że dla świadczonych przez niego usług polegających na sprzedaży pakietów medycznych i sportowych na rzecz pracowników nie znajdzie zastosowania umowne określenie wykonania usługi wskazane przez ustawodawcę w art. 19a ust. 3 ustawy, ponieważ świadczone usługi nie będą miały charakteru usług wykonywanych w sposób ciągły.

Podkreślić należy, że fakt pobierania opłaty za wykonaną usługę w sposób wskazany w opisie sprawy, tj. z wynagrodzenia pracownika, które wypłacane jest do 10 dnia następnego miesiąca, nie przesądza o uznaniu danej sprzedaży za sprzedaż o charakterze ciągłym.

W konsekwencji, obowiązek podatkowy dla wykonywanych przez Zainteresowanego usług powstanie zgodnie z art. 19a ust. 1 ustawy, tj. z chwilą wykonania usługi polegającej na sprzedaży pakietu medycznego lub sportowego.

Mając zatem na uwadze treść przytoczonych przepisów oraz opis sprawy wskazać należy, że obowiązek podatkowy z tytułu wykonywania przez Wnioskodawcę usług w zakresie udostępnienia przedmiotowych świadczeń na rzecz pracowników powstaje zgodnie z art. 19a ust. 1 ustawy, tj. z chwilą wykonania usługi polegającej na sprzedaży pakietu medycznego lub sportowego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Tut. Organ informuje, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia podstawy opodatkowania dla sprzedaży pakietów medycznych i sportowych na rzecz pracowników oraz momentu powstania obowiązku podatkowego dla tej sprzedaży. W pozostałej części wniosek zostanie załatwiony odrębnymi rozstrzygnięciami.

Z kolei w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych została wydana interpretacja indywidualna nr ILPB3/423-481/14-2/PR z dnia 18 grudnia 2014 r.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację ? w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.