1. Czy przeszkody uniemożliwiające odbieranie przez Spółkę innych niż faktura komunikatów w standardzie (...)

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 2 lipca 2010 r. (data wpływu 6 lipca 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wystawiania faktur korygujących w formie papierowej do faktur wystawionych w formie elektronicznej ? jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 lipca 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wystawiania faktur korygujących w formie papierowej do faktur wystawionych w formie elektronicznej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca (dalej: Spółka) prowadzi działalność w zakresie sprzedaży towarów handlowych poprzez sieć sklepów na terenie całej Polski. W ramach prowadzonej działalności Spółka nabywa towary od podmiotów krajowych i zagranicznych, które są następnie sprzedawane klientom detalicznym w sklepach Zainteresowanego.

W związku z rosnącą liczbą dostawców oraz dokumentów zakupowych (faktur od kontrahentów) Spółka zamierza zawrzeć z niektórymi dostawcami umowy w zakresie wystawiania, przesyłania oraz przechowywania faktur w formie elektronicznej poprzez wymianę danych elektronicznych EDI, zgodnie z umową w sprawie europejskiego modelu wymiany danych elektronicznych, z wykorzystaniem standardu UN/EDIFACT (zgodnie z art. 1 zalecenia Komisji Europejskiej z dnia 19 października 1994 r. nr 1994/820/WE).

Podmiotem odpowiedzialnym za spełnienie wszystkich wymogów technicznych przesyłu danych będzie podmiot koordynujący przesyłanie faktur drogą elektroniczną w ramach grupy XX (dalej: Operator), który dysponuje odpowiednim doświadczeniem oraz wiedzą w tym zakresie. Operator angażuje również zewnętrznych dostawców rozwiązań technicznych oraz informatycznych niezbędnych do prawidłowego i zgodnego z wytycznymi Unii Europejskiej przesyłania dokumentów z wykorzystaniem standardu EDI. W momencie planowanego uruchomienia elektronicznego transferu faktur pomiędzy dostawcami a Spółką, Spółka będzie mogła wykorzystywać (będzie wdrożony do operacyjnego funkcjonowania przez Operatora) standard komunikatu EANCOM INVOIC (komunikat faktura), zdefiniowany zgodnie ze standardem EDI.

W zależności od postępu we wdrażaniu elektronicznego przesyłu faktur, nie jest wykluczone, iż w przyszłości Operator wdroży również inne komunikaty w standardzie EDI, które będą pozwalały na przesyłanie drogą elektroniczną innych dokumentów, takich jak faktury korygujące, duplikaty faktur, listy przewozowe, bądź inne dokumenty których przesyłanie drogą elektroniczną zostanie uznane za zasadne z gospodarczego punktu widzenia.

W związku z powyższym, po wdrożeniu elektronicznego przesyłu dokumentów Spółka z technicznego punktu widzenia będzie mogła odbierać drogą elektroniczną jedynie faktury, nie będzie jednak mogła elektronicznie odbierać innych dokumentów, takich jak faktury korygujące, duplikaty faktur, bądź inne dokumenty (takie dokumenty/komunikaty nie będą akceptowane /uznane za poprawne przez system EDI).

Przed rozpoczęciem wystawiania i przesyłania faktur w formie elektronicznej Spółka dokona akceptacji takiej formy przesyłania faktur, poprzez podpisanie z każdym z dostawców umowy. Umowa będzie zgodna z umową w sprawie europejskiego modelu wymiany danych elektronicznych i będzie gwarantowała autentyczność pochodzenia faktury i integralność danych zgodnie z art. 1 zalecenia Komisji Europejskiej z dnia 19 października 1994 r. nr 1994/820/WE, a także będzie wskazywała na akceptowane przez Spółkę typy komunikatów. W pierwszej fazie, z uwagi na wdrożenie jedynie komunikatu dotyczącego faktur, w umowie będzie zawarte postanowienie, iż Spółka wyraża zgodę oraz jest technicznie przygotowana jedynie do odbierania, zdefiniowanego komunikatu typu INVOIC (faktura), zgodnego ze standardem EDI. Wprowadzenie innych komunikatów będzie możliwe jedynie po odpowiedniej zmianie umowy pomiędzy Spółką a poszczególnymi dostawcami.

W momencie rozpoczęcia przesyłania dokumentów w formie elektronicznej Spółka będzie mogła odbierać jedynie faktury, co będzie wynikało z dwóch przyczyn: po pierwsze z wdrożenia jedynie komunikatu INVOIC (faktura) oraz po drugie wyrażenia zgody w umowie z każdym z dostawców na przesyłanie drogą elektroniczną jedynie faktur.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy przeszkody uniemożliwiające odbieranie przez Spółkę innych niż faktura komunikatów w standardzie EDI opisane w stanie faktycznym stanowią przeszkody formalne lub techniczne, o których mowa w § 5 ust. 2 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 14 lipca 2005 r. w sprawie wystawiania oraz przesyłania faktur w formie elektronicznej, a także przechowywania oraz udostępniania organowi podatkowemu lub organowi kontroli skarbowej tych faktur (Dz. U. z 2005 r. Nr 133, póz. 1119) (dalej: Rozporządzenie)...
2. Czy w przypadku zaistnienia przeszkód technicznych i formalnych opisanych w stanie faktycznym możliwe jest otrzymywanie faktur korygujących bądź duplikatów faktur wystawionych przez dostawców do faktur otrzymanych drogą elektroniczną w formie papierowej z adnotacją, że dany dokument dotyczy faktury wystawionej w formie elektronicznej...

Zdaniem Wnioskodawcy, na podstawie przedstawionego stanu faktycznego, w oparciu o przepisy w zakresie VAT oraz przepisy dotyczące wystawiania, przesyłania oraz przechowywania faktur w formie elektronicznej należy stwierdzić, iż brak wdrożonej funkcjonalności systemu umożliwiającej otrzymywanie drogą elektroniczną przez Spółkę innych niż faktury dokumentów stanowi przeszkodę techniczną, o której mowa w § 5 ust. 2 Rozporządzenia. Wprowadzenie zapisu w umowie z dostawcami, zgodnie z którym Spółka wyraża zgodę jedynie na przesyłanie za pośrednictwem standardu EDI komunikatów INVOIC (faktur) stanowi również przeszkodę formalną, o której mowa w § 5 ust. 2 Rozporządzenia. Oznacza, to iż ewentualne faktury korygujące bądź duplikaty faktur będzie Spółka mogła otrzymywać w formie papierowej z adnotacją, że dany dokument dotyczy faktury wystawionej w formie elektronicznej.

Zgodnie z § 5 ust. 1 Rozporządzenia, faktury korygujące oraz duplikaty faktur do faktur wystawianych i przesłanych w formie elektronicznej przesyła się w tej samej formie. Jednocześnie, zgodnie z § 5 ust. 2 Rozporządzenia, w przypadkach, gdy przeszkody formalne lub techniczne uniemożliwiają wystawianie i przesłanie dokumentu, o którym mowa w ust. 1, w formie elektronicznej, w szczególności w przypadku cofnięcia przez odbiorcę faktur zgody na ich wystawianie i przesyłanie w formie elektronicznej, podatnik wystawia ten dokument w formie papierowej, zamieszczając na nim adnotację, że odpowiednio faktura korygująca lub duplikat faktury dotyczy faktury wystawionej w formie elektronicznej.

Zdaniem Spółki, brak funkcjonalności umożliwiającej otrzymywanie faktur korygujących wystawionych przez dostawców w formie elektronicznej stanowi przeszkodę techniczną, o której mowa w § 5 ust. 2 Rozporządzenia. W konsekwencji, do momentu wprowadzenia takiej funkcjonalności Spółka może otrzymywać korekty faktur elektronicznych w formie papierowej z adnotacją, że odpowiednio faktura korygująca lub duplikat faktury dotyczy faktury wystawionej w formie elektronicznej.

W przekonaniu Spółki, przeszkody, o których mowa w § 5 ust. 2 Rozporządzenia, nie są ograniczone do sytuacji przemijających i wyjątkowych. Stanowisko Spółki wynika z gramatycznej wykładni przepisu § 5 ust. 2 Rozporządzenia. Jako przykład przeszkody uniemożliwiającej wystawianie i przesłanie faktury korygującej zostało wymienione cofnięcie przez odbiorcę faktury zgody na wystawianie i przesyłanie faktur w formie elektronicznej. Cofnięcie takiej zgody z założenia nie ma charakteru przemijającego, ponieważ wskutek cofnięcia zgody na wystawianie i przesyłanie faktur w formie elektronicznej podatnik na stałe traci możliwość wystawiania i przesyłania faktur w formie elektronicznej. Także użyte we wskazanym przepisie przez ustawodawcę sformułowanie ?wystawianie?, a nie ?wystawienie? wskazuje na to, że § 5 ust. 2 Rozporządzenia dotyczy również przeszkód o charakterze trwałym. Z definicji ?wystawianie? jest czynnością mnogą i nie ma charakteru jednorazowego. Zgodnie zaś z internetowym słownikiem języka polskiego PWN (http://sjp.pwn.pl/) ?przeszkodą? jest ?to co utrudnia lub uniemożliwia zrealizowanie czegoś?, a ?techniczny? znaczy ?odnoszący się do techniki jako dziedziny wiedzy?. Zdaniem Spółki, biorąc pod uwagę znaczenie słów użytych w § 5 ust. 2 Rozporządzenia, można stwierdzić, że brak funkcjonalności wystawiania korekt faktur w formie elektronicznej w systemie stanowi przeszkodę techniczną, o której mowa w tym przepisie.

Argumentem potwierdzającym słuszność stanowiska zaprezentowanego przez Spółkę jest również brzmienie przepisów Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 2006.347.1), (dalej: Dyrektywa VAT).

Zgodnie z art. 233 Dyrektywy VAT, państwa członkowskie akceptują faktury przesyłane lub udostępniane drogą elektroniczną, pod warunkiem że zagwarantowano autentyczność pochodzenia faktur i integralność ich treści m.in. za pomocą elektronicznej wymiany danych (EDI) zgodnie z definicją zawartą w art. 2 zalecenia Komisji 1994/820/WE z dnia 19 października 1994 r. dotyczącego aspektów prawnych elektronicznej wymiany danych, w przypadku gdy porozumienie dotyczące takiej wymiany przewiduje stosowanie procedur gwarantujących autentyczność pochodzenia i integralność danych.

W myśl art. 234 Dyrektywy VAT, państwa członkowskie nie mogą nakładać na podatników dostarczających towary lub świadczących usługi na ich terytorium żadnych innych obowiązków ani formalności związanych z przesyłaniem lub udostępnianiem faktur drogą elektroniczną, poza określonymi w art. 233 Dyrektywy VAT (w przypadku faktur wystawionych i przesłanych za pomocą elektronicznej wymiany danych (EDI) ? możliwe jest wprowadzenie wymogu przesłania dodatkowego podsumowującego w formie papierowej).

Należy również zwrócić uwagę na przepis art. 218 Dyrektywy VAT, zgodnie z którym państwa członkowskie uznają za faktury dokumenty lub noty w formie papierowej lub w formie elektronicznej, które spełniają warunki określone w niniejszym rozdziale. Jednocześnie, na podstawie art. 219 Dyrektywy VAT, za fakturę uznaje się dokument lub notę, która zmienia fakturę pierwotną i odnosi się do niej w sposób wyraźny i jednoznaczny. Biorąc pod uwagę przytoczone przepisy Dyrektywy VAT, nie ma podstaw, aby odmówić mocy prawnej wystawionej w formie papierowej fakturze korygującej do faktury elektronicznej.

Stanowisko analogiczne do stanowiska Spółki zaprezentowane zostało także w licznych wyrokach sądowych. Między innymi, Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził w wyroku z dnia 18 września 2008 r., sygn. akt I FSK 163/08, że: ?W związku z tym, że z przepisu § 5 ust. 2 rozporządzenia nie wynika wyraźnie, by dotyczył on jednorazowych i przemijających przeszkód, a przy tym mając na względzie to, że faktury korygujące, czyli faktury zmieniające fakturę pierwotną, podobnie jak duplikaty faktur, wystawiane są z zasady w sytuacjach wyjątkowych, to uznanie, że braki systemu zalecanego przez Radę WE w zakresie wystawiania faktur korygujących nie są przeszkodą techniczna, o której mowa w tym przepisie, byłoby nie tylko interpretacją zawężającą, ale też utrudniającą podatnikom posługiwanie się nowoczesnymi technikami wystawiania i przesyłania faktur?. Analogiczne stanowisko zostało zaprezentowane przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 26 stycznia 2009 r., sygn. akt III SA/Wa 1870/08; Sąd stwierdza, że ?posłużenie się w treści § 5 ust. 2 rozporządzenia sformułowaniem ?wystawianie? może oznaczać ciągłą niemożliwość wystawiania faktur, spowodowaną przeszkodami natury formalnej, bądź technicznej, nie tylko czasową niemożność, o której pisze Minister Finansów w zaskarżonej interpretacji?.

Podobne zdanie wyraził WSA w Warszawie w wyroku z dnia 3 listopada 2008 r., sygn. akt III SA/Wa 1034/08: ?(...) zdaniem Sądu, stan faktyczny opisany przez Spółkę, dotyczący niemożności wystawienia przez system, stosowany przez nią, e-faktury korygującej w formie elektronicznej, tylko w papierowej, jest przeszkodą techniczną, o której mowa w § 5 ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów o fakturach elektronicznych, a wystawiona papierowa faktura korygująca ma tożsamą moc prawną co e-faktura?.

Kolejnym wyrokiem potwierdzającym jednolitą linię interpretacyjną sądów administracyjnych w omawianym zakresie jest wyrok WSA w Warszawie z dnia 27 września 2007 r., sygn. akt III SA/Wa 1054/07: ?Zdaniem Sądu, stan faktyczny opisany przez Skarżącą, dotyczący niemożności wystawienia przez system stosowany przez Skarżącą e-faktury korygującej w formie elektronicznej, tylko w papierowej, jest przeszkodą techniczną o której mową w § 5 ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 14 lipca 2007 r?.

Stanowisko Spółki znajduje również potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych wydawanych przez organy podatkowe, m.in. w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 1 lipca 2009 r. (sygn. IPPP2/443-509/09-3/AS) oraz interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 3 marca 2009 r., sygn. IPPP1-443 -445/07-7/S/JF, gdzie stwierdzono, ?(...) za przeszkodę techniczną należy uznać również ograniczenia systemu informatycznego polegające na braku możliwości wystawiania faktur korygujących w formie elektronicznej. (...) w rozpatrywanym przypadku mamy do czynienia z przeszkodą techniczną, o której mowa w § 5 ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów o fakturach elektronicznych, uzasadniającą wystawienie faktury korygującej w formie papierowej, a wystawiona papierowa faktura korygująca ma taką samą moc prawną co faktura wystawiona w formie elektronicznej?. W interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 6 stycznia 2010 r. (sygn. IPPP2/443-1102/09-4/AN/KOM) stwierdzono, iż ?(...) do momentu wprowadzenia takiej dodatkowej funkcjonalności w systemie odbiorców - podatnik może wystawiać korekty faktur i duplikaty faktur elektronicznych - w formie papierowej?.

Podsumowując, zdaniem Spółki, ma ona prawo otrzymywać wystawione przez dostawców korekty faktur elektronicznych w formie papierowej, a otrzymana w formie papierowej korekta faktury elektronicznej ma taką samą moc prawną jak faktura wystawiona w formie elektronicznej. Za prawidłowością podejścia Spółki przemawiają następujące przesłanki:

• brak funkcjonalności umożliwiającej otrzymywanie korekt faktur wystawionych w formie elektronicznej stanowi przeszkodę techniczną, o której mowa w § 5 ust. 2 Rozporządzenia;
• brak zgody na przesyłanie faktur korygujących zawarty w umowie z poszczególnymi dostawcami stanowi przeszkodę formalną, o której mowa w § 5 ust. 2 Rozporządzenia.
  
  

W rezultacie powyższego do momentu wprowadzenia takiej funkcjonalności oraz zmiany zapisów umów z dostawcami Spółka będzie mogła otrzymywać korekty faktur elektronicznych w formie papierowej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Referencje

IPPP1-443-445/07-7/S/JF, interpretacja indywidualna

IPPP2/443-1102/09-4/AN/KOM, interpretacja indywidualna

IPPP2/443-509/09-3/AS, interpretacja indywidualna