Spółka wnosi o potwierdzenie, że w stosunku do przemieszczeń towarów z Polski do Szwecji dokonywanych (...)

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o., przedstawione we wniosku z dnia 14 listopada 2008 r. (data wpływu 19 listopada 2008 r.) uzupełnionego pismem z dnia 9 grudnia 2008 r. (data wpływu 15 grudnia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów ? jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 listopada 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów. Pismem z dnia 9 grudnia 2008 r. (data wpływu 15 grudnia 2008 r.) uzupełniono złożony wniosek w zakresie aktualnego odpisu z rejestru przedsiębiorców KRS.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka jest producentem materiałów ściernych. Wnioskodawca jest w Polsce zarejestrowanym podatnikiem VAT dla celów transakcji krajowych oraz dla celów transakcji wewnątrzwspólnotowych (posiada numer VAT UE).

Począwszy od lutego 2006 r. Spółka dokonuje wywozu swoich towarów do magazynów zlokalizowanych w Szwecji. Towary te są następnie sprzedawane na rzecz szwedzkiego odbiorcy (szwedzkiego podatnika VAT), zgodnie z jego zapotrzebowaniem. Towary pozostają własnością Spółki tak długo, jak znajdują się w magazynach, do których zostały wywiezione, a nabywca nie zadeklarował pobrania towaru. Zgodnie z ustaleniami pomiędzy stronami, z ekonomicznego i prawnego punktu widzenia, własność towarów Zainteresowanego znajdujących się na terenie Szwecji, przechodzi na szwedzkiego odbiorcę dopiero w momencie pobrania przez niego odpowiedniej partii towarów z magazynu.

Ze względów biznesowych, do września 2008 r. same przemieszczenia towarów nie były dokumentowane za pomocą faktury VAT, Spółka wystawiała natomiast fakturę VAT dopiero w momencie ostatecznej sprzedaży towarów na terenie Szwecji.

Biorąc pod uwagę fakt, że Wnioskodawca wywoził należące do niego towary do Szwecji, a następnie dokonywał ich sprzedaży w tym kraju, był zobowiązany do rejestracji dla celów szwedzkiego podatku VAT.

Spółka potwierdziła obowiązek rejestracji dla celów VAT w tym kraju na gruncie szwedzkich przepisów o VAT. W związku z tym, w dniu 7 lipca 2008 r. Zainteresowany zakończył proces rejestracji dla celów szwedzkiego podatku VAT, otrzymując potwierdzenie nadania w tym kraju numeru identyfikacyjnego dla celów podatkowych oraz numeru VAT dla potrzeb transakcji wewnątrzwspólnotowych. Zakończona rejestracja miała skutek retrospektywny, co oznacza, że Spółka jest zobowiązana do rozliczania podatku VAT w Szwecji począwszy od lutego 2006 r., kiedy to rozpoczęły się przemieszczenia towarów do szwedzkich magazynów. Wnioskodawca jest w posiadaniu potwierdzenia ze strony szwedzkich organów podatkowych, że od lutego 2006 r. jest przez nie traktowany jako podmiot zobowiązany do rozliczania podatku VAT w tym kraju.

W związku z uzyskaniem szwedzkiego numeru VAT, Spółka wystawiła brakujące faktury VAT dokumentujące przemieszczenie towarów do Szwecji (wskazując siebie jako nabywcę i posługując się swoim szwedzkim numerem VAT). Jednocześnie sprzedaż towarów na terenie Szwecji została udokumentowana zgodnie ze szwedzkimi wymogami w zakresie VAT.

Zainteresowany wypełnił także wszystkie obowiązki wynikające ze szwedzkich przepisów o VAT, w szczególności wykazał w Szwecji przywóz towarów z Polski do Szwecji jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów (dalej: WNT) z Polski. Wiązało się to ze złożeniem do właściwych szwedzkich organów podatkowych deklaracji VAT za poszczególne okresy, począwszy od lutego 2006 r.

Dla celów polskiego podatku VAT przemieszczenia towarów do Szwecji stanowią wewnątrzwspólnotowe dostawy towarów (dalej: WDT).

Wnioskodawca podkreśla, że w odniesieniu do tych przemieszczeń posiada dokumenty, o których mowa w art. 42 ust. 1 pkt 2 oraz ust. 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, jednoznacznie potwierdzające, że towary zostały przemieszczone z terytorium Polski na terytorium Szwecji. Dokumenty te obejmują w szczególności kopię faktury dokumentującej przemieszczenie towarów, list przewozowy wystawiony przez przewoźnika i potwierdzający przetransportowanie towarów do Szwecji (CMR) oraz dokumenty wydania towarów z polskiego magazynu Spółki (stanowiące specyfikację sztuk ładunku, na którą przewoźnik powołuje się w dokumencie CMR).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Spółka wnosi o potwierdzenie, że w stosunku do przemieszczeń towarów z Polski do Szwecji dokonywanych przez nią w latach 2006-2008 ma prawo do zastosowania stawki VAT w wysokości 0%...

Zdaniem Wnioskodawcy, biorąc pod uwagę fakt, że Spółka:

• posiada status podatnika VAT zarejestrowanego dla celów transakcji wewnątrzwspólnotowych w Polsce,
• posiada status podatnika VAT w Szwecji i dokonuje rozliczeń w zakresie podatku VAT w tym kraju od lutego 2006 r.,
• wystawiła odpowiednie faktury VAT dokumentujące przemieszczenia towarów z Polski do Szwecji,
• posiada dowody dostarczenia towarów do Szwecji, o których mowa w art. 42 ust. 1 pkt 2 oraz ust. 3 ustawy o VAT

jest ona uprawniona do zastosowania stawki VAT w wysokości 0% w odniesieniu do WDT polegających na przemieszczeniu towarów do Szwecji dokonanych w latach 2006-2008.

Wnioskodawca wskazuje, iż zgodnie z art. 13 ust. 3 ustawy o VAT, za WDT uznaje się również przemieszczenie przez podatnika lub na jego rzecz towarów należących do jego przedsiębiorstwa z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, które zostały przez tego podatnika na terytorium kraju w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach WNT, albo sprowadzone na terytorium kraju w ramach importu towarów, jeżeli mają służyć czynnościom wykonywanym przez niego jako podatnika na terytorium tego innego państwa członkowskiego.

Na podstawie art. 42 ust. 1 ustawy o VAT, WDT podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0%, pod warunkiem, że:

1. podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej, i podał ten numer oraz swój numer na fakturze stwierdzającej dostawę towarów (dalej: warunek 1);
2. podatnik przed złożeniem deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem WDT zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju (dalej: warunek 2).

Dowodami, o których mowa powyżej są, zgodnie z art. 42 ust. 3 ustawy o VAT, następujące dokumenty, jeżeli łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem WDT do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju:

1. dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, z których jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju - w przypadku gdy przewóz towarów jest zlecany przewoźnikowi (spedytorowi),
2. kopia faktury,
3. specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku.

Jednocześnie na mocy art. 42 ust. 12 ustawy o VAT, jeżeli podatnik przed złożeniem deklaracji podatkowej za dany okres nie posiada w swojej dokumentacji dowodów, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, wykazuje tę dostawę w swojej ewidencji podatkowej jako dostawę na terytorium kraju. Jednakże, zgodnie z art. 42 ust. 13 ustawy o VAT, otrzymanie przez podatnika wspomnianych wyżej dowodów w terminie późniejszym upoważnia go do dokonania korekty złożonej deklaracji podatkowej oraz informacji podsumowującej, w której wykazano tę dostawę towarów.

Powyższe zasady na mocy art. 42 ust. 14 ustawy o VAT, mają zastosowanie także do uznawanych za WDT przemieszczeń towarów w ramach własnego przedsiębiorstwa podatnika.

W przedmiotowym stanie faktycznym towary należące do Spółki były przez nią wywożone z terytorium Polski do magazynów znajdujących się na terytorium Szwecji, z których następnie były sprzedawane na rzecz szwedzkiego kontrahenta. A zatem, w świetle przywołanego wyżej art. 13 ust. 3 ustawy o VAT, przemieszczenie takie wypełnia definicję WDT.

W rezultacie, w analizowanej sytuacji w odniesieniu do przemieszczanych towarów zarówno dokonującym dostawy, jak i nabywcą towarów jest Wnioskodawca.

Zainteresowany posiada status podatnika VAT na terenie Szwecji oraz uzyskał numer identyfikacyjny VAT z przedrostkiem SE. Numer ten został nadany Wnioskodawcy retrospektywnie, tak więc ? zgodnie z potwierdzeniem uzyskanym od szwedzkich władz podatkowych ? Spółka była zobowiązana do rozliczania podatku VAT na terenie Szwecji od lutego 2006 r. Zatem, z punktu widzenia przepisów obowiązujących w Szwecji, już w momencie dokonywania poszczególnych przemieszczeń towarów, Zainteresowany był podatnikiem VAT w tym kraju .

Uzyskanie przez Wnioskodawcę oficjalnego poświadczenia statusu szwedzkiego podatnika VAT potwierdza, iż Spółka jako odbiorca towarów będących przedmiotem wywozu do Szwecji, posiada właściwy i ważny numer identyfikacji podatkowej nadany jej przez szwedzkie organy podatkowe.

Po uzyskaniu potwierdzenia zarejestrowania dla celów podatku VAT w Szwecji, Spółka wystawiła faktury VAT dokumentujące dokonane przemieszczenia towarów, spełniające wymogi polskich przepisów dotyczących fakturowania. Na fakturach tych wskazała swój polski numer VAT UE (z przedrostkiem PL) jako numer VAT sprzedawcy oraz swój szwedzki numer VAT UE (z przedrostkiem SE) jako numer VAT nabywcy.

Biorąc powyższe pod uwagę, w odniesieniu do analizowanych przemieszczeń towarów do Szwecji realizowanych w latach 2006-2008, spełniony został warunek 1.

Ponadto w stosunku do wszystkich przemieszczeń towarów do Szwecji, o których mowa powyżej, Spółka zgromadziła dokumenty potwierdzające, że towary będące przedmiotem WDT zostały wywiezione z terytorium Polski i dostarczone na terytorium Szwecji (tj.: kopię faktury, specyfikację sztuk ładunku, list przewozowy). W związku z tym, zdaniem Spółki, warunek 2 jest również spełniony.

Jednocześnie Wnioskodawca pragnie podkreślić, iż dokonał korekty faktur sprzedaży wystawionych na rzecz szwedzkiego kontrahenta, uzupełniając je o numer VAT poprzedzony kodem SE nadany jej przez szwedzkie organy podatkowe, a także wypełniła wszystkie obowiązki wynikające ze szwedzkich przepisów o VAT, w szczególności wykazała w Szwecji WNT związane z przywozem należących do niej towarów do tego kraju.

Biorąc pod uwagę powyższe, Spółka spełnia obecnie wszystkie wymogi oraz dysponuje wszystkimi dokumentami uprawniającymi do zastosowania stawki VAT w wysokości 0% w odniesieniu do transakcji WDT, o których mowa powyżej.

W konsekwencji Zainteresowany uważa, że jest uprawniony do ujęcia przemieszczeń towarów będących przedmiotem zapytania w deklaracji VAT-7 jako WDT, opodatkowanego wg 0% stawki VAT.

Dodatkowo Wnioskodawca podkreśla, że zastosowanie 0% stawki VAT do dokonanych przez niego przemieszczeń towarów z Polski do Szwecji umożliwi zachowanie neutralności podatku VAT. Z samej konstrukcji WDT i WNT wynika, że zasadą jest opodatkowanie WDT stawką 0% (w prawie wspólnotowym określane mianem zwolnienia z prawem do odliczenia) w kraju wywozu oraz opodatkowanie WNT stawką właściwą w kraju konsumpcji ? tylko w ten sposób możliwe jest zachowanie zasady neutralności opodatkowania VAT. Zasada zwolnienia WDT z opodatkowania w kraju nabycia wynika wprost z art. 138 Dyrektywy Nr 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE. L. z 2006 r. Nr 347, str.1), dalej: Dyrektywa 2006/112/WE. Zgodnie z tym artykułem, państwa członkowskie zwalniają dostawy towarów wysyłanych lub transportowanych do miejsca przeznaczenia znajdującego się poza terytorium danego państwa, ale na terytorium Wspólnoty, przez sprzedawcę, przez nabywcę lub na ich rzecz, dokonane dla innego podatnika lub osoby prawnej niebędącej podatnikiem, działających w takim charakterze w państwie członkowskim innym niż państwo rozpoczęcia wysyłki lub transportu towarów.

Rejestracja Spółki w Szwecji umożliwiła jej odpowiednie rozliczenie WNT w tym kraju, zgodnie z obowiązującymi tam przepisami o VAT. Oznacza to, że przemieszczenie towarów z Polski do Szwecji zostało odpowiednio opodatkowane w Szwecji, tj. w kraju konsumpcji towarów. Zasada neutralności wymaga więc, aby Wnioskodawca miał prawo do opodatkowania tych przemieszczeń w Polsce wg stawki 0% VAT (tym bardziej, że spełnione są w tym przypadku warunek 1 i 2). W przeciwnym razie doszłoby do podwójnego opodatkowania tej samej transakcji, co jest sytuacją niedopuszczalną na gruncie Dyrektywy VAT.

W świetle powyższej argumentacji Zainteresowany podkreśla, że w chwili obecnej spełnia wszelkie wymogi uprawniające go do zastosowania stawki 0% VAT w stosunku do przemieszczeń towarów do Szwecji, o których mowa powyżej. W szczególności, Spółka posiada:

1. faktury dokumentujące przemieszczenie towarów z Polski do Szwecji, zawierające właściwy i ważny numer identyfikacji podatkowej nadany Spółce przez szwedzkie organy podatkowe dla celów transakcji wewnątrzwspólnotowych (z przedrostkiem SE),
2. dokumenty potwierdzające wywóz towarów z Polski do Szwecji, na podstawie których Spółka jest w stanie udowodnić, iż towary zostały faktycznie wywiezione do Szwecji.

Ponadto, Wnioskodawca wskazał powyższe przemieszczenia towarów, jako WNT dla celów szwedzkiego podatku VAT.

Reasumując, Spółka stoi na stanowisku, iż ma prawo do zastosowania stawki VAT w wysokości 0% w odniesieniu do WDT obejmującego przemieszczenia towarów w ramach jej własnego przedsiębiorstwa z Polski do Szwecji, dokonywane w latach 2006-2008.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Tut. Organ pragnie zauważyć, iż z dniem 1 grudnia 2008 r. (z wyjątkami określonymi w art. 15 tej ustawy) weszła w życie ustawa z dnia 7 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1320) oraz uległy zmianie rozporządzenia Ministra Finansów wydane na podstawie ustawy o podatku VAT.

Na mocy tej ustawy, z dniem 1 grudnia 2008 r. zmienione zostały w szczególności przepisy art. 13 ust. 3, art. 42 ust. 1 pkt 2, oraz dodany został m.in. przepis art. 20a oraz ustawy o VAT, określający moment powstania obowiązku podatkowego w przypadku przemieszczania towarów, o których mowa w art. 13 ust. 3, do miejsca odpowiadającego magazynowi konsygnacyjnemu.

Ponadto zasadnym jest wskazać, iż skoro w świetle przedstawionego stanu faktycznego przemieszczenia towarów dokonuje podatnik, który jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od wartości dodanej w państwie członkowskim zakończenia wysyłki, to zgodnie z uregulowaniem art. 20a ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT, przepis art. 20a ust. 1, nie znajdzie zastosowania.

Przepis ust. 1 stosuje się bowiem, jeżeli przemieszczenia towarów dokonuje podatnik, który nie jest zarejestrowany jako podatnik podatku od wartości dodanej w państwie członkowskim zakończenia transportu lub wysyłki (art. 20a ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT).

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Referencje

IPPP3/443-169/11-2/KC, interpretacja indywidualna