Stawka podatku dla usługi pomocniczej związanej z budową budynku produkcyjno-usługowego.

Stawka podatku dla usługi pomocniczej związanej z budową budynku produkcyjno-usługowego.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o. reprezentowanej przez Pełnomocnika, przedstawione we wniosku z dnia 28 listopada 2008 r. (data wpływu 3 grudnia 2008 r.) uzupełnionym pismem z dnia 27 stycznia 2009 r. (data wpływu 29 stycznia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie usług kompleksowych i stawki podatku ? jest prawidłowe.

Porady prawne


UZASADNIENIE


W dniu 3 grudnia 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie usług kompleksowych i stawki podatku. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 27 stycznia 2009 r. (data wpływu 29 stycznia 2009 r.) o sprostowanie dotyczące roku rozpoczęcia prowadzenia działalności.


W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca ? przedsiębiorstwo produkcyjno-usługowe prowadzi działalność od 1988 r., od roku 1993 jako czynny podatnik VAT. Zainteresowany świadczy usługi budowlano-montażowe, a specjalizuje się w realizacji obiektów produkcyjnych w ramach generalnego wykonawstwa. W styczniu 2008 r. zawarł umowę na realizację hali produkcyjnej wraz z infrastrukturą dodatkową. W kwestii wynagrodzenia umowa przewidywała, że budowa będzie realizowana ze środków wykonawcy. W związku z tym inwestor zobowiązał się do pokrycia wszelkich kosztów finansowych, jakie wykonawca będzie musiał ponieść, w tym kosztów kredytu bankowego, według ustalonych zasad.

Realizacja inwestycji następowała zgodnie z kontraktem. Wnioskodawca finansował ją częściowo z własnych środków, a w pewnym zakresie posiłkując się kredytem obrotowym. W sierpniu 2008 r. po dokonaniu czynności odbiorowych wystawił jedną fakturę VAT obejmującą wartość zrealizowanych robót budowlano-montażowych, którą kontrahent opłacił zgodnie z wyznaczonym 14-dniowym terminem płatności.


W związku z powyższym zadano następujące pytania.


  1. Czy Zainteresowany biorąc na siebie finansowanie inwestycji świadczył wobec kontrahenta odrębną usługę, np. z zakresu pośrednictwa finansowego...
  2. Czy dodatkowe wynagrodzenie (obejmujące naliczone prowizje i odsetki bankowe, a także odsetki za korzystanie ze środków obrotowych Wnioskodawcy) należy obłożyć podatkiem VAT, a jeśli tak to wg jakiej stawki...

Zdaniem Wnioskodawcy, w powyższej sytuacji ma zastosowanie tzw. kredyt kupiecki. Finansowanie inwestycji jest elementem umowy, ściśle związanym z jej zasadniczym celem i funkcjonującym tylko z nim. Stąd dodatkowe wynagrodzenie (obejmujące naliczone prowizje, odsetki bankowe, a także odsetki za korzystanie ze środków obrotowych Zainteresowanego) winno być opodatkowane tą samą stawką co usługa.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (?) ? art. 8 ust. 1 ustawy.

Przepis art. 29 ust. 1 ustawy wskazuje, iż podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.


Podstawowa stawka podatku VAT, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Kwestia dotycząca wynagrodzenia od kredytu kupieckiego nie została uregulowana w przepisach ustawy. Nie ma unormowań, które w sposób jednoznaczny wskazywałyby na wpływ tego wynagrodzenia (obejmującego np. naliczone prowizje oraz odsetki) na podstawę opodatkowania w podatku VAT.


W celu określenia, czy w przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z pobocznym świadczeniem do usługi budowlanej, czy też niezależną czynnością ? usługą, należy wyjaśnić pojęcie kredytu kupieckiego.

Kredyt kupiecki, zwany również handlowym lub towarowym, udzielany jest przez sprzedawcę kupującemu i ma formę odroczonego terminu płatności. Jest to pozabankowa forma finansowania działalności gospodarczej (?Prawo Przedsiębiorcy? nr 49 z dnia 4 grudnia 2007 r., autor Wiesław Sędzicki). Zatem kredyt kupiecki nie jest niczym innym, niż odroczoną płatnością za pobrany przez kupującego towar. Przy takiej umowie zakup towaru następuje w innym momencie niż zapłata ustalonej za niego należności. Oznacza to, że sprzedawca poprzez odroczenie terminu płatności przez czas tegoż odroczenia kredytuje nabywcę. W praktyce, kredyt kupiecki jest odroczeniem zapłaty za otrzymane towary lub usługi.

Problem związany z opodatkowaniem odsetek od kredytu kupieckiego był przedmiotem orzeczenia Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości z dnia 27 października 1993 r.

w sprawie C-281/91 pomiędzy Muysen De Winters Bouwn-en Aannemingsbedrijf BV a Staatssecretaris van Financien (Holandia). ETS wskazał w rozstrzygnięciu na konieczność odmiennego traktowania sytuacji, gdy odsetki są naliczane za okres do dnia realizacji dostawy lub wykonania usługi, czyli powstania obowiązku podatkowego oraz sytuacji, gdy odsetki od odroczonej płatności są należne za okres po zrealizowaniu dostawy lub wykonaniu usługi. W sytuacji zapłaty odsetek za okres po zrealizowaniu dostawy, odsetki nie są wliczane do podstawy opodatkowania dostarczanego towaru lub świadczonej usługi.

Koszt związany np. z kredytem bankowym to jeden z elementów kalkulacyjnych, kształtujących kwotę należną, którą sprzedawca żąda od nabywcy. Skoro zatem kwota należna stanowiąca całość świadczenia należnego od nabywcy, obejmuje wszystkie elementy kosztów związanych z dokonywaną przez podatnika sprzedażą oraz inne elementy kształtujące w efekcie kwotę żądaną od nabywcy, to koszty wyłożone przez sprzedającego w imieniu nabywcy wchodzą w podstawę opodatkowania i nie są odrębnie fakturowane z odrębną stawką podatku od towarów i usług właściwą dla tych usług. Sprzedawca usługi świadcząc ją dla nabywcy dokonuje wyłącznie jej sprzedaży, natomiast koszty dodatkowe które ponosi, wchodzą w skład jego podstawowej czynności, jaką jest sprzedaż usługi.

W świetle powyższego, koszty (naliczone prowizje, odsetki bankowe, odsetki za korzystanie ze środków obrotowych Zainteresowanego) ponoszone w związku ze sprzedażą usługi budowlano-montażowej zwiększają kwotę należną od nabywcy z tytułu świadczenia usługi i są opodatkowane według stawki podatku właściwej dla usługi budowy hali produkcyjnej, czyli według podstawowej stawki podatku w wysokości 22%.


Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.


Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika