Dostawa gruntów rolnych nie przeznaczonych pod zabudowę.

UZASADNIENIE

W dniu 6 listopada 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy gruntów.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej, nie jest zarejestrowany jako ?podatnik VAT czynny?. Na mocy postanowienia Sądu Wojewódzkiego w K. z dnia 12 września 1985 r. Zainteresowany stał się spadkobiercą gospodarstwa rolnego o pow. 9,7483 ha., które odziedziczył po dziadkach. Do 2007 roku grunty te były użytkowane przez rolniczą spółdzielnię produkcyjną, która też opłacała podatek rolny. Stanowiły one wkład Wnioskodawcy w spółdzielni, w której Zainteresowany pracował i był członkiem wkładowym do 14 sierpnia 2004 r. Obecnie spółdzielnia jest w upadłości. Od 2008 roku podatek rolny opłacany jest przez Wnioskodawcę. Zainteresowany pobiera płatności do gruntów rolnych z Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa jako producent.

Ww. grunty są użytkowane rolniczo i przeznaczone są pod działalność rolną. Nie należą do terenów budowlanych ponieważ nie występuje na nich żadna zabudowa i nie są przeznaczone pod zabudowę, czego dowodem jest fakt odmowy wydania warunków zabudowy na zagospodarowanie działki siedliskowej na ww. gruncie rolnym, o które Wnioskodawca zwrócił się do Urzędu Miasta w Jarocinie w 2007 r. Przedmiotowa nieruchomość nie ma planu zagospodarowania przestrzennego. Wnioskodawca zamierza wydzielić z areału trzy działki o pow. 3000m² każda, a następnie sprzedać je, aby finansowo wesprzeć syna w budowie domu jednorodzinnego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy opisane zdarzenie podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy, planowana sprzedaż części majątku osobistego nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Stanowisko Zainteresowanego wynika z analizy przepisów ustawy o VAT, jak i Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r., oraz orzecznictwa sądów administracyjnych, które dokonują oceny pojęcia działalności gospodarczej zarówno na podstawie ustawy o VAT, jak i Dyrektywy 2006/112/WE Rady w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej. Według Wnioskodawcy uzasadnionym jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników, nawet gdy wykonują czynności dostawy towarów, jeżeli dokonują sprzedaży majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, lecz spożytkowany w celach własnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (?).

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 5 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podatnika.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ustępie 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza ? ust. 2 powołanego artykułu ? obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Pojęcie częstotliwości należy rozumieć jako zakładające powtarzalność czynności tego samego rodzaju. Przesłanki wskazujące na zamiar wykonywania pewnej czynności w sposób częstotliwy muszą istnieć w chwili wykonania usługi lub sprzedaży towaru.

Aby zatem dostawę towarów (nawet jednorazową) uznać za działalność gospodarczą, należy wykazać, że w momencie jej realizacji podatnik miał zamiar dokonywać takich czynności wielokrotnie, a wykorzystywane przez niego towary czy usługi zostały nabyte w celu spożytkowania ich do wykonywania tej czynności.

Zatem sprzedaż trzech wydzielonych działek, na których były uprzednio prowadzone uprawy rolne, dokonaną przez rolnika, należy uznać za działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, a dokonującego dostawy tych działek za podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1, wykonującego czynności wskazane w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

W myśl art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. d ustawy, zwolnienia od podatku, wskazanego w ust. 1 i ust. 9 tego artykułu, nie stosuje się do podmiotów dokonujących dostaw terenów budowlanych oraz przeznaczonych pod zabudowę. Oznacza to, że w przypadku, gdy Wnioskodawca dokona sprzedaży terenów budowlanych lub przeznaczonych pod zabudowę, zobowiązany będzie do opodatkowania tych transakcji, także wtedy, gdy osiągnięty obrót z tego tytułu nie przekroczy równowartości 10.000 euro (od 1 stycznia 2008 r. kwoty 50.000zł).

W sprawie będącej przedmiotem wniosku wskazać należy na przepis art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, na mocy którego zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę. Powyższe oznacza, że chociaż dostawa gruntów co do zasady podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, to jednak nie w każdym przypadku pojawi się faktyczne obciążenie tym podatkiem.

Reasumując, w oparciu o przedstawione przez Wnioskodawcę zdarzenie przyszłe oraz obowiązujący w tym zakresie stan prawny, stwierdza się, że czynność zbycia działek rolnych (terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane lub przeznaczone pod zabudowę) przez rolnika, co do zasady podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, spełnia bowiem definicję działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy, ale korzystać będzie ze zwolnienia od tego podatku na mocy art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.