Opodatkowanie ustanowienie służebności przesyłu na nieruchomości oraz zwolnienie od podatku i obowiązek (...)

Opodatkowanie ustanowienie służebności przesyłu na nieruchomości oraz zwolnienie od podatku i obowiązek rejestracji i wystawienia faktury VAT.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku sygnowanym datą 15 stycznia 2013 r. (data wpływu 21 lutego 2013 r.) uzupełnionym pismem z dnia 24 kwietnia 2013 r. (data wpływu 29 kwietnia 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług:

  • jest nieprawidłowe ? w zakresie opodatkowania wynagrodzenia z tytułu ustanowienia służebności przesyłu na nieruchomości gruntowej,
  • jest prawidłowe ? w zakresie zwolnienia podmiotowego od podatku oraz udokumentowania fakturą VAT czynności ustanowienia służebności przesyłu na nieruchomości gruntowej.

UZASADNIENIE

W dniu 21 lutego 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania wynagrodzenia z tytułu ustanowienia służebności przesyłu na nieruchomości gruntowej. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 24 kwietnia 2013 r. (data wpływu 29 kwietnia 2013 r.) o doprecyzowanie opisu sprawy oraz własne stanowisko.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest właścicielem działki. Działka ma przeznaczenie rolno-budowlane. Grunt ten został ujęty w ewidencji gruntów jako: Rolne III 0,0771 ha, Pastwiska III 0,2585 ha, Bp 0,0496 ha. Firma zaplanowała budowę gazociągu, który będzie przebiegał przez działkę Zainteresowanego. Na podstawie zamówionego przez inwestora operatu szacunkowego zaproponowano Wnioskodawcy i jego małżonce (Wnioskodawca wraz z małżonką są współwłaścicielami działki) kwotę 38.574,00 jako wartość jednorazowego wynagrodzenia z tytułu ustanowienia ograniczonego prawa rzeczowego w postaci służebności przesyłu, wynikającej z przebiegu gazociągu DN400. Wobec inwestora, Wnioskodawca zobowiąże się do ustanowienia na czas nieoznaczony za powyższe wynagrodzenie, w formie aktu notarialnego ? do ustanowienia służebności przesyłu i wpisania tej służebności do księgi wieczystej. Służebność ta polegać będzie na prawie do wybudowania i utrzymywania na nieruchomości Wnioskodawcy gazociągu o średnicy DN400 oraz prawie inwestora do swobodnego dojścia i dojazdu do tego gazociągu celem wykonania wszelkich czynności koniecznych do jego prawidłowej eksploatacji, usuwania awarii, remontów, konserwacji oraz na zakazie ? dla Zainteresowanego ? zabudowy w strefie kontrolowanej tego gazociągu w pasie o szerokości 8 m, co w całości stanowi 289,07 m2.

Na infolinii Krajowej Informacji Podatkowej Wnioskodawca dowiedział się, że jego obowiązkiem będzie zapłata podatku od przychodu, czyli przyszłego wynagrodzenia za ustanowienie służebności na jego gruncie oraz wykazanie tego przychodu w deklaracji PIT-36 w poz. ?inne źródła przychodu?. Będzie to podatek w wysokości 18% lub 32% od nadwyżki dochodu powyżej ustawowego progu. Wnioskodawca nie otrzymał jednoznacznej odpowiedzi, czy zobowiązany jest do zapłaty podatku VAT.

Wnioskodawca wskazuje, iż na tej nieruchomości 30-40 lat wcześniej ułożono nitkę gazociągu, ale rolnicy z tego tytułu nie mieli ustanowionych służebności, ani wpisów do księgi wieczystej, ani żadnego wynagrodzenia z tego tytułu. Teraz, gdy stara nitka ma zostać wyłączona, do nowej nitki stosuje się już inne zasady ? wynagrodzenie oraz wpis do księgi wieczystej.

W uzupełnieniu do wniosku Zainteresowany wskazał, iż nie jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wnioskodawca nigdy nie wykonywał i nie wykonuje żadnych czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

  1. Czy Wnioskodawca musi zapłacić podatek VAT i w jakiej wysokości ? od wynagrodzenia, które otrzyma za ustanowienie służebności przesyłu na jego nieruchomości ? gruncie?
  2. Czy jeżeli okaże się, że Wnioskodawca musi zapłacić podatek VAT, to czy może on skorzystać ze zwolnienia podmiotowego przewidzianego w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, zakładając, że kwota wynagrodzenia mieści się w kwocie zwolnienia 150.000 zł? Czy Zainteresowany musi wówczas założyć działalność i wystawić fakturę VAT inwestorowi?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1. Właściciel nieruchomości, który jest płatnikiem podatku VAT, prowadzi działalność ? powinien zapłacić podatek VAT za wynagrodzenie związane z ustanowieniem na jego gruncie służebności przesyłu. Wnioskodawca nie prowadzi żadnej działalności gospodarczej i nigdy nie prowadził. Jest tzw. osobą fizyczną. Zgoda, którą wyrazi za ustanowienie służebności przesyłu jest jedyną zgodą. Do tej pory Zainteresowany nie posiadał żadnych innych działek i nie zamierza posiadać. Nigdy wcześniej nie otrzymał wynagrodzenia za jakąkolwiek służebność na jego nieruchomości. Nieruchomość tę Wnioskodawca wraz z małżonką otrzymali w darowiźnie od rodziców małżonki. Jest to 38 arów. Wnioskodawca wraz z małżonką wybudowali na niej dom. Wynagrodzenie, które otrzymają będzie jednorazowe. Wnioskodawca nie będzie świadczyć usług w sposób ciągły. Z tego też powodu czynność ta nie powinna być traktowana jako usługa, która przyniesie dochód Wnioskodawcy, gdyż to wynagrodzenie ma zrekompensować stratę, jaką poniesie w związku z wybudowaniem (umieszczeniem w ziemi) gazociągu. Ustanowienie służebności przesyłu będzie utrudniało realizację planów Wnioskodawcy związanych z tą ziemią, a nawet te plany uniemożliwi. Wnioskodawca nie będzie mógł swobodnie rozporządzać tym gruntem, np. zabudować go. Tym samym, gdyby Zainteresowany chciał działkę sprzedać, jej wartość będzie mniejsza, nie tylko przez fakt infrastruktury gazowej, ale też przez fakt ujawnienia jej w księdze wieczystej. Wnioskodawca nie może też zabudować nieruchomości betonowym ogrodzeniem, choćby samą 0,5 m wylewką. W każdej chwili inwestor może wejść na teren działki. Proponowana kwota wynagrodzenia w rzeczywistości tylko częściowo zrekompensuje straty Wnioskodawcy, które poniesie przez gazociąg. Zainteresowany uważa, że nie powinien płacić nawet podatku od przychodu, a już z pewnością nie powinien dotyczyć go podatek VAT.

Ad. 2. Zgodnie z art. 113 ust. 1, zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku. Wnioskodawca uważa, że jeśli miałby zapłacić podatek VAT, to mógłby skorzystać ze zwolnienia od podatku przewidzianego w art. 113 ust. 1, gdyż nie będąc dotąd podatnikiem podatku od towarów i usług nie osiągnął w ogóle kwoty sprzedaży opodatkowanej w wysokości 150.000 zł. Więc może skorzystać ze zwolnienia z art. 113 ust. 1. Zainteresowany uważa, że jeśli musi zapłacić podatek VAT i jeśli może skorzystać ze zwolnienia, to musi zarejestrować działalność gospodarczą, by móc wystawić fakturę VAT operatorowi gazociągu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za:

  • nieprawidłowe ? w zakresie opodatkowania wynagrodzenia z tytułu ustanowienia służebności przesyłu na nieruchomości gruntowej,
  • prawidłowe ? w zakresie zwolnienia podmiotowego od podatku oraz udokumentowania fakturą VAT czynności ustanowienia służebności przesyłu na nieruchomości gruntowej.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl zapisów art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (?).

Przez towary należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii, o czym stanowi art. 2 pkt 6 ustawy.

W oparciu o art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

  1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
  2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
  3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Z cyt. wyżej art. 8 ustawy wynika, że przez usługę należy rozumieć każde świadczenie na rzecz danego podmiotu, przy czym należy zwrócić uwagę na ust.

1 pkt 2 tego artykułu, który przez świadczenie usług nakazuje rozumieć także zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji. W związku z powyższym, przez świadczenie usług należy rozumieć każde zachowanie się na rzecz innej osoby. Na zachowanie to składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy).

Zaznaczenia wymaga fakt, iż nie każde powstrzymanie się od działania, czy tolerowanie czynności lub sytuacji może zostać uznane za usługę w rozumieniu przepisów ustawy. Aby tak się stało muszą zostać spełnione łącznie następujące warunki, tj. w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, druga strona (wierzyciel/nabywca) jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia, a świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).

Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług musi istnieć bezpośredni związek o charakterze przyczynowym pomiędzy świadczoną usługą a otrzymanym świadczeniem wzajemnym, w ten sposób, że zapłacone kwoty stanowią rzeczywiste wynagrodzenie za wyodrębnioną usługę świadczoną w ramach stosunku prawnego lub dochodzi do wymiany świadczeń wzajemnych. Otrzymana zapłata powinna być konsekwencją wykonania świadczenia. Wynagrodzenie musi być należne za wykonanie tego świadczenia.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2013 r.).

W przedmiotowej sprawie kwestią wymagającą interpretacji jest ustalenie, czy otrzymane przez Wnioskodawcę wynagrodzenie za odpłatne ustanowienie służebności przesyłu podlega, czy też nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie przepisu art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Instytucja służebności przesyłu uregulowana została w art. 3051-3054 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. ? Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.). W świetle art. 3051 tej ustawy, nieruchomość można obciążyć na rzecz przedsiębiorcy, który zamierza wybudować lub którego własność stanowią urządzenia, o których mowa w art. 49 § 1, prawem polegającym na tym, że przedsiębiorca może korzystać w oznaczonym zakresie z nieruchomości obciążonej, zgodnie z przeznaczeniem tych urządzeń (służebność przesyłu).

W art. 49 § 1 Kodeksu cywilnego wskazano, iż urządzenia służące do doprowadzania lub odprowadzania płynów, pary, gazu, energii elektrycznej oraz inne urządzenia podobne nie należą do części składowych nieruchomości, jeżeli wchodzą w skład przedsiębiorstwa.

Na podstawie art. 3052 § 1 Kodeksu cywilnego, jeżeli właściciel nieruchomości odmawia zawarcia umowy o ustanowienie służebności przesyłu, a jest ona konieczna dla właściwego korzystania z urządzeń, o których mowa w art. 49 § 1, przedsiębiorca może żądać jej ustanowienia za odpowiednim wynagrodzeniem.

W art. 3052 § 2 Kodeksu cywilnego postanowiono, że jeżeli przedsiębiorca odmawia zawarcia umowy o ustanowienie służebności przesyłu, a jest ona konieczna do korzystania z urządzeń, o których mowa w art. 49 § 1, właściciel nieruchomości może żądać odpowiedniego wynagrodzenia w zamian za ustanowienie służebności przesyłu.

Służebność przesyłu to rodzaj służebności gruntowej, o czym jednoznacznie przesądza art. 3054 Kodeksu cywilnego, zgodnie z którym do służebności przesyłu stosuje się odpowiednio przepisy o służebnościach gruntowych.

Pojęcie służebności gruntowej zdefiniowane zostało w art. 285 § 1 Kodeksu cywilnego. Zgodnie z tym przepisem, nieruchomość można obciążyć na rzecz właściciela innej nieruchomości (nieruchomości władnącej) prawem, którego treść polega bądź na tym, że właściciel nieruchomości władnącej może korzystać w oznaczonym zakresie z nieruchomości obciążonej, bądź na tym, że właściciel nieruchomości obciążonej zostaje ograniczony w możności dokonywania w stosunku do niej określonych działań, bądź też na tym, że właścicielowi nieruchomości obciążonej nie wolno wykonywać określonych uprawnień, które mu względem nieruchomości władnącej przysługują na podstawie przepisów o treści i wykonywaniu własności (służebność gruntowa).

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca jest właścicielem działki. Działka ma przeznaczenie rolno-budowlane. Firma zaplanowała budowę gazociągu, który będzie przebiegał przez działkę Zainteresowanego. Na podstawie zamówionego przez inwestora operatu szacunkowego zaproponowano Wnioskodawcy i jego małżonce (Wnioskodawca wraz z małżonką są współwłaścicielami działki) kwotę 38.574,00 jako wartość jednorazowego wynagrodzenia z tytułu ustanowienia ograniczonego prawa rzeczowego w postaci służebności przesyłu, wynikającej z przebiegu gazociągu. Wobec inwestora, Wnioskodawca zobowiąże się do ustanowienia na czas nieoznaczony za powyższe wynagrodzenie, w formie aktu notarialnego ? do ustanowienia służebności przesyłu i wpisania tej służebności do księgi wieczystej. Służebność ta polegać będzie na prawie do wybudowania i utrzymywania na nieruchomości Wnioskodawcy gazociągu oraz prawie inwestora do swobodnego dojścia i dojazdu do tego gazociągu celem wykonania wszelkich czynności koniecznych do jego prawidłowej eksploatacji, usuwania awarii, remontów, konserwacji oraz na zakazie ? dla Zainteresowanego ? zabudowy w strefie kontrolowanej tego gazociągu. Zainteresowany wskazał, iż nie jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wnioskodawca nigdy nie wykonywał i nie wykonuje żadnych czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Mając na uwadze powyższe oraz powołane przepisy prawa wskazać należy, iż ustanowienie służebności przesyłu (jako rodzaju służebności gruntowej) wiąże się ze zobowiązaniem właściciela gruntu do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji. W związku z tym, będąc jednocześnie czynnością polegającą na wykorzystywaniu towaru (do towarów w świetle art. 2 pkt 6 ustawy zalicza się również grunty) w sposób ciągły dla celów zarobkowych (realizowaną za wynagrodzeniem), zyskuje charakter odpłatnej usługi, w rozumieniu art. 8 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Natomiast stosownie do art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

W świetle powyższego stwierdzić należy, że poprzez ustanowienie służebności przesyłu na rzecz podmiotu trzeciego, Wnioskodawca świadczyć będzie w ramach działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług (definicja działalności gospodarczej nie odnosi się do sposobu regulowania należności, a zatem bez względu czy wynagrodzenie za ustanowienie służebności przesyłu wypłacane jest jednorazowo, czy okresowo, spełnia przesłankę świadczenia usług w ramach działalności gospodarczej) usługi w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy. Czynności te, ze względu na ich odpłatny charakter, podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w oparciu o art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy według podstawowej stawki podatku w wysokości 23%, zgodnie z art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a pkt 1 ustawy.

W związku z tym, stanowisko Wnioskodawcy w powyższym zakresie uznano za nieprawidłowe.

W myśl art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Według art. 113 ust. 2 ustawy, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się odpłatnej dostawy towarów oraz odpłatnego świadczenia usług zwolnionych od podatku, a także towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Stosownie do art. 113 ust. 5 ustawy, jeżeli wartość sprzedaży u podatników zwolnionych od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc w momencie przekroczenia tej kwoty. Obowiązek podatkowy powstaje z momentem przekroczenia tej kwoty, a opodatkowaniu podlega nadwyżka sprzedaży ponad tę kwotę (?).

Na mocy art. 113 ust. 9 ustawy, podatnik rozpoczynający w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5 jest zwolniony od podatku, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

Zgodnie z art. 113 ust. 13 ustawy, zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do importu towarów i usług, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, świadczenia usług, dla których zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 8 podatnikiem jest ich usługobiorca, oraz podatników:

  1. dokonujących dostaw:
    1. wyrobów z metali szlachetnych lub z udziałem tych metali,
    2. towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, z wyjątkiem energii elektrycznej (PKWiU 35.11.10.0) i wyrobów tytoniowych w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym,
    3. nowych środków transportu,
    4. terenów budowlanych oraz przeznaczonych pod zabudowę;
  2. świadczących usługi prawnicze oraz usługi w zakresie doradztwa, a także usługi jubilerskie;
  3. nieposiadających siedziby działalności gospodarczej na terytorium kraju.

Z treści wniosku wynika, że Zainteresowany nie jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, a także nigdy nie wykonywał i nie wykonuje żadnych czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zatem, z uwagi na fakt, że wartość wynagrodzenia z tytułu ustanowienia służebności przesyłu wyniesie 38.574,00 zł, a z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca nie wykonuje żadnych czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług ? w przedmiotowej sprawie Zainteresowany będzie mógł skorzystać ze zwolnienia podmiotowego od podatku od towarów i usług określonego w art. 113 ust. 9 ustawy, zakładając, że kwota otrzymanego wynagrodzenia z tytułu ustanowienia służebności przesyłu nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1 ? 150.000 zł.

Stosownie do art. 96 ust. 1 ustawy, podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.

Na mocy art. 96 ust. 3 ustawy, podmioty wymienione w art. 15, zwolnione od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 lub wykonujące wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 i art. 82 ust. 3, mogą złożyć zgłoszenie rejestracyjne.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Ogólne regulacje dotyczące danych jakie powinny zawierać faktury zostały określone, na podstawie delegacji ustawowej zawartej w art. 106 ust. 8 ustawy, treścią rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68 poz. 360 ze zm.), zwanego dalej rozporządzeniem.

Według § 4 ust. 1 rozporządzenia, fakturę wystawia:

  1. zarejestrowany podatnik VAT czynny;
  2. podatnik, o którym mowa w art. 16 ustawy, przy dokonywaniu wewnątrzwspólnotowej dostawy nowych środków transportu.

W myśl § 4 ust. 2 rozporządzenia, faktury mogą również wystawiać zarejestrowani podatnicy VAT zwolnieni.

Wobec powyższego, w sytuacji, gdy Wnioskodawca korzystać będzie ze zwolnienia podmiotowego od podatku na podstawie art. 113 ust. 9 ustawy, nie ma obowiązku złożenia zgłoszenia rejestracyjnego i zarejestrowania się dla potrzeb podatku od towarów i usług. W konsekwencji, Zainteresowany nie będzie miał również obowiązku udokumentowania za pomocą faktury VAT otrzymanego wynagrodzenia z tytułu ustanowienia służebności przesyłu na przedmiotowym gruncie.

Jednakże, jeżeli Wnioskodawca podejmie decyzję o złożeniu zgłoszenia rejestracyjnego, do czego uprawniać go będzie art. 96 ust. 3 ustawy ? może udokumentować czynność będącą przedmiotem wniosku za pomocą faktury VAT ? zgodnie z § 4 ust. 2 rozporządzenia.

Zatem w tym zakresie, stanowisko Zainteresowanego uznano za prawidłowe.

Wskazać należy, iż zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Wobec powyższego, udzielona interpretacja indywidualna jest wiążąca tylko dla Wnioskodawcy, a nie dla jego małżonki.

Ponadto, zwrócić należy uwagę, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie wynikające z opisu sprawy oraz własnego stanowiska w sprawie, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być ? zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej ? w wydanej interpretacji rozpatrzone. Dotyczy to w szczególności rozliczenia w przedmiotowej sprawie podatku od przychodu.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika