Czy Wnioskodawca może skorzystać z odliczenia podatku VAT od zakupionego paliwa do aut terenowych i (...)

Czy Wnioskodawca może skorzystać z odliczenia podatku VAT od zakupionego paliwa do aut terenowych i quadów?

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 9 listopada 2011 r. (data wpływu 14 listopada 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT z faktur dokumentujących zakup paliwa do quadów i samochodów terenowych przeznaczonych do wynajmu ? jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 listopada 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT z faktur dokumentujących zakup paliwa do quadów i samochodów terenowych przeznaczonych do wynajmu.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca od 2006 r. prowadzi firmę specjalizującą się w organizowaniu plenerowych imprez integracyjnych. Zainteresowany obsługuje przede wszystkim firmy. Jedną ze świadczonych przez niego usług jest wynajem aut terenowych oraz quadów. Wnioskodawca ma do tego celu specjalnie przygotowany tor off-roadowy na terenie byłego poligonu wojskowego, na którego użytkowanie ma pozwolenie. Auta są przerobione do jazdy w ciężkim terenie oraz dodatkowo wyposażone w specjalistyczne wyciągarki, dodatkowe oświetlenie oraz odpowiednie ogumienie. Auta i quady wynajmowane są klientom podczas realizacji imprez integracyjnych. Aby wynająć auta terenowe i quady niezbędny jest zakup paliwa do tych pojazdów, które jest wliczone w cenę najmu. Za wynajem pobierana jest stosowna opłata według obowiązującego cennika. Opłaty te stanowią przychód z działalności gospodarczej, od których odprowadzany jest podatek VAT. Quady nie są zarejestrowane natomiast auta terenowe tak. Auta zarejestrowane są jako ciężarowe, ale bez homologacji.

Wnioskodawca wskazał, iż dokonując zakupu paliwa zarówno do quadów jak i aut terenowych, nie może on odliczać podatku VAT, ponieważ nie posiadają one odpowiedniej homologacji. Quady i auta terenowe Zainteresowany wynajmuje przez okres dłuższy niż 6 miesięcy. Usługa wynajmu jest dostępna przez cały rok. Jednak wynajem pojedynczego pojazdu nie trwa 6 miesięcy, ale sprowadza się do jednodniowych imprez trwających kilka godzin lub imprez przeliczanych na ilość okrążeń. Auta i quady są użytkowane tylko i wyłącznie przez klientów.

Wnioskodawca posiada dodatkowe dwa auta, którymi porusza się na co dzień.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca może skorzystać z odliczenia podatku VAT od zakupionego paliwa do aut terenowych i quadów?

Zdaniem Wnioskodawcy, pomimo, iż quady i auta terenowe wynajmowane są razem z zatankowanym paliwem, a pojazdy są wynajmowane przez okres dłuższy niż 6 miesięcy, jednak wynajem pojedynczego pojazdu trwa kilka godzin lub przeliczany jest na ilość okrążeń, to jednak nie ma on możliwości odliczenia podatku VAT, ponieważ nie posiada stosownej homologacji. Zainteresowany wskazał, iż quady nie są zarejestrowane, a auta w dowodzie są zaklasyfikowane jako ciężarowe, ale nie spełniają normy dotyczącej homologacji (nie posiadają przestrzeni załadunkowej).

Wynajem quadów i aut terenowych jest usługą odpłatną w ofercie Zainteresowanego, co stanowi przychód z działalności gospodarczej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Ustawodawca stworzył zatem podatnikom prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez nich zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego że zakupy towarów i usług będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Należy zauważyć, iż w art. 88 tej ustawy wskazane zostały sytuacje, w przypadku wystąpienia których nie stosuje się obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego.

Do dnia 31 grudnia 2010 r., zasady odliczenia podatku VAT od nabycia samochodów regulowały przepisy art. 86 ust. 3-7a ustawy, natomiast kwestię prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z nabyciem paliwa do samochodów regulował przepis art. 88 ust. 1 pkt 3 ustawy.

Na mocy ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 247, poz. 1652 ze zm.), zwanej dalej ustawą nowelizującą, z dniem 1 stycznia 2011 r., ww. przepisy art. 86 ust. 3-7a oraz art. 88 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług zostały uchylone. Natomiast dodano m.in.:

  • przepis art. 86a ust. 1-10 ustawy o podatku od towarów i usług, w którym określono zasady odliczenia podatku naliczonego związanego z nabyciem samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony,
  • przepis art. 88a ustawy o podatku od towarów i usług, określający zasady odliczenia paliwa do napędu samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.

Stosownie do art. 9 pkt 2 ustawy nowelizującej, dodane przepisy art. 86a ust. 1-10 oraz art. 88a wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 2013 r.

Stosownie do treści art. 3 ust. 1 ustawy nowelizującej, w okresie od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy (tj. od dnia 1 stycznia 2011 r.) do dnia 31 grudnia 2012 r., w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1, stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca ? nie więcej jednak niż 6.000 zł, z zastrzeżeniem ust. 2.

W art. 3 ust. 2. ustawy nowelizującej wskazano, iż przepis ust. 1 nie dotyczy:

  1. pojazdów samochodowych mających jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą, klasyfikowanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van;
  2. pojazdów samochodowych mających więcej niż jeden rząd siedzeń, które oddzielone są od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą i u których długość części przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona po podłodze od najdalej wysuniętego punktu podłogi pozwalającego postawić pionową ścianę lub trwałą przegrodę pomiędzy podłogą a sufitem do tylnej krawędzi podłogi, przekracza 50 % długości pojazdu; dla obliczenia proporcji, o której mowa w zdaniu poprzednim, długość pojazdu stanowi odległość pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a tylną krawędzią podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona w linii poziomej wzdłuż pojazdu pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a punktem wyprowadzonym w pionie od tylnej krawędzi podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków;
  3. pojazdów samochodowych, które mają otwartą część przeznaczoną do przewozu ładunków;
  4. pojazdów samochodowych, które posiadają kabinę kierowcy i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu;
  5. pojazdów samochodowych będących pojazdami specjalnymi w rozumieniu przepisów prawa o ruchu drogowym o przeznaczeniach wymienionych w załączniku do niniejszej ustawy;
  6. pojazdów samochodowych konstrukcyjnie przeznaczonych do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą - jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;
  7. przypadków, gdy przedmiotem działalności podatnika jest:
    1. odprzedaż tych samochodów (pojazdów) lub
    2. oddanie w odpłatne używanie tych samochodów (pojazdów) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze i te samochody (pojazdy) są przez podatnika przeznaczone wyłącznie do wykorzystania na te cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy.

Analiza przepisu art. 3 ust. 2 pkt 7 lit. b ustawy nowelizującej jednoznacznie wskazuje, że ograniczenie wynikające z art. 3 ust. 1 ww. ustawy nowelizującej odnoszące się do samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych nie dotyczy sytuacji, gdy przedmiotem działalności podatnika jest oddanie w odpłatne używanie tych pojazdów na podstawie umowy m.in. najmu a ponadto samochody (pojazdy) te przeznaczone są przez niego wyłącznie do wykorzystywania na cele wskazane w tym przepisie na okres nie krótszy niż sześć miesięcy.

Natomiast, zgodnie z treścią przepisu art. 4 ustawy nowelizującej, w okresie od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy (tj. od dnia 1 stycznia 2011 r.) do dnia 31 grudnia 2012 r., obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 3 ust. 1.

Z przywołanych wyżej przepisów wynika, iż przewidziany przepisem ww. art. 4 ustawy nowelizującej, zakaz odliczania podatku naliczonego przy nabyciu paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, dotyczy tylko tych paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, które wykorzystywane są do napędu samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 3 ust. 1 (tj. pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony). Nie dotyczy on zatem pojazdów samochodowych, wymienionych enumeratywnie w art. 3 ust. 2 powyższej ustawy, które mocą tego ustępu zostały wyłączone z regulacji ust. 1 tego artykułu.

A zatem w sytuacji gdy czynny podatnik podatku od towarów i usług użytkuje dla celów opodatkowanej działalności gospodarczej, w tym również na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, pojazdy samochodowe o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, które są wymienione w ww. art. 3 ust. 2 ustawy nowelizującej, wówczas zachowuje on prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur VAT dokumentujących nabycie ww. paliw do tych pojazdów samochodowych.

Należy w tym miejscu zauważyć, że ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęć: samochód osobowy, czy pojazd samochodowy.

Zgodnie z art. 2 pkt 31, pkt 33 i pkt 40 ustawy z dnia 20 czerwca 1997r. Prawo o ruchu drogowym (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 108, poz. 908 ze zm.), pojazd to środek transportu przeznaczony do poruszania się po drodze oraz maszyna lub urządzenie do tego przystosowane. Pojazdem samochodowym jest pojazd silnikowy, którego konstrukcja umożliwia jazdę z prędkością przekraczającą 25 km/h ? określenie to nie obejmuje ciągnika rolniczego, natomiast samochodem osobowym jest pojazd samochodowy przeznaczony konstrukcyjnie do przewozu nie więcej niż 9 osób łącznie z kierowcą oraz ich bagażu.

W oparciu o załącznik nr 4 do rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 27 września 2003 r. w sprawie szczegółowych czynności organów w sprawach związanych z dopuszczeniem pojazdów do ruchu oraz wzorów dokumentów w tych sprawach (t. j. Dz. U. z 2007 r. Nr 137, poz. 968 ze zm.) stwierdza się, że pojazd typu quad kwalifikowany jest jako ?pojazd samochodowy inny?, podrodzaj ?czterokołowiec?.

Zakwalifikowanie quada do pojazdów samochodowych, wynika także z Konwencji o ruchu drogowym, podpisanej w Genewie w dniu 19 września 1949 r., która została przez nasze Państwo ratyfikowana i opublikowana w 1959 r. (Dz. U. Nr 54, poz. 321 ze zm.).

Zgodnie z art. 4 konwencji, pojazd samochodowy oznacza każdy pojazd poruszający się po drogach o własnym napędzie przy pomocy urządzenia mechanicznego, przeznaczony zazwyczaj do transportu osób lub towarów, a nie będący pojazdem poruszającym się po szynach lub połączonym z przewodami elektrycznymi.

Mając powyższe na uwadze należy uznać quady za pojazdy samochodowe, o których mowa w art. 3 ust. 1 ustawy nowelizującej.

Z przedstawionego opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca od 2006 r. prowadzi firmę specjalizującą się w organizowaniu plenerowych imprez integracyjnych. Zainteresowany obsługuje przede wszystkim firmy. Jedną ze świadczonych przez niego usług jest wynajem aut terenowych oraz quadów. Wnioskodawca ma do tego celu specjalnie przygotowany tor off-roadowy na terenie byłego poligonu wojskowego, na którego użytkowanie ma pozwolenie. Auta są przerobione do jazdy w ciężkim terenie oraz dodatkowo wyposażone w specjalistyczne wyciągarki, dodatkowe oświetlenie oraz odpowiednie ogumienie. Auta i quady wynajmowane są klientom podczas realizacji imprez integracyjnych. Aby wynająć auta terenowe i quady niezbędny jest zakup paliwa do tych pojazdów, które jest wliczone w cenę najmu. Za wynajem pobierana jest stosowna opłata według obowiązującego cennika. Opłaty te stanowią przychód z działalności gospodarczej, od których odprowadzany jest podatek VAT. Quady nie są zarejestrowane, natomiast auta terenowe tak. Auta zarejestrowane są jako ciężarowe, ale bez homologacji. Quady i auta terenowe Zainteresowany wynajmuje przez okres dłuższy niż 6 miesięcy. Usługa wynajmu jest dostępna przez cały rok. Jednak wynajem pojedynczego pojazdu nie trwa 6 miesięcy, ale sprowadza się do jednodniowych imprez trwających kilka godzin lub imprez przeliczanych na ilość okrążeń. Auta i quady są użytkowane tylko i wyłącznie przez klientów.

W związku z powyższym Wnioskodawca ma wątpliwości czy przysługuje mu prawo do odliczenia podatku naliczonego od zakupionego paliwa do aut terenowych i quadów.

Analiza przepisu art. 3 ust. 2 pkt 7 lit. b ustawy nowelizującej jednoznacznie wskazuje, że ograniczenie wynikające z art. 3 ust. 1 ww. ustawy odnoszące się do samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych nie dotyczy sytuacji, gdy przedmiotem działalności podatnika jest przeznaczenie pojazdów na wynajem na okres nie krótszy niż sześć miesięcy.

Zauważyć w tym miejscu należy, iż przepis art. 4 ustawy nowelizującej, stanowi o braku możliwości odliczenia podatku od paliwa wykorzystywanego do samochodów i pojazdów wymienionych w art. 3 ust. 1 ww. ustawy. Zatem zakaz odliczenia podatku od paliwa, o którym mowa w art. 4 ustawy nowelizującej, nie odnosi się do paliwa wykorzystywanego do pojazdów, których przepisy art. 3 ust. 1 ww. ustawy nie dotyczą.

Odnosząc treść przytoczonych przepisów do opisu stanu faktycznego, należy stwierdzić, że z uwagi na fakt, iż przedmiotowe auta terenowe i quady zostały przeznaczone wyłącznie do wynajmu przez okres co najmniej 6 miesięcy (jak wskazano we wniosku), i o ile przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest oddanie w odpłatne używanie tych pojazdów na podstawie umowy m.in. najmu, zgodnie z przepisem art. 3 ust. 2 pkt 7 lit. b ustawy nowelizującej, Wnioskodawcy przysługuje, w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r., prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego określonego w fakturze VAT dokumentującej zakup paliwa wykorzystywanego do napędu przedmiotowych pojazdów (quadów oraz aut terenowych), oczywiście przy założeniu, iż nie wystąpią okoliczności wyłączające to prawo, przewidziane przepisem art. 88 ustawy o VAT. Bowiem w opisanym przypadku nie ma zastosowania art. 4 ustawy nowelizującej.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika