Sprzedaż nieruchomości zabudowanej i nieruchomości niezabudowanej

28.2.2012

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o. przedstawione we wniosku z dnia 25 listopada 2011 r. (data wpływu 28 listopada 2011 r.) uzupełnionym pismem z dnia 2 lutego 2012 r. (data wpływu 6 lutego 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług jest:

prawidłowe ? w zakresie zastosowania zwolnienia od podatku przy sprzedaży nieruchomości zabudowanej,
nieprawidłowe ? w zakresie opodatkowania nieruchomości niezabudowanej.

UZASADNIENIE

W dniu 28 listopada 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia od podatku przy sprzedaży nieruchomości zabudowanej oraz opodatkowania nieruchomości niezabudowanej. Przedmiotowy wniosek uzupełniono w dniu 6 lutego 2012 r. o doprecyzowanie opisanego zdarzenia przyszłego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca będący czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług zamierza sprzedać będące jego własnością:

nieruchomość zabudowaną budynkiem mieszkalnym adaptowanym do celów biurowych i wiatami magazynowi, dla której Sąd Rejonowy w (?) prowadzi księgę wieczystą Kw nr (?),
nieruchomość niezabudowaną, dla której Sąd Rejonowy w (?) prowadzi księgę wieczystą Kw (?).

Spółka nabyła przedmiotowe nieruchomości w dniu 15 lipca 2005 r. od osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, w wyniku której Spółce nie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o wartość podatku naliczonego. Ponadto, Spółka nie poniosła żadnych wydatków na ulepszenie przedmiotowych nieruchomości w stosunku do których można by skorzystać z prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W uzupełnieniu do wniosku Spółka wskazała, że od momentu nabycia nieruchomości (tj. od dnia 15 lipca 2005 r.) będącej przedmiotem zapytania podatkowego wykorzystywała ją wyłącznie na własne potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej.

Budynki posadowione na tej nieruchomości nie były przedmiotem najmu ani też dzierżawy. Wnioskodawca nie poniósł nakładów wyższych niż 30% wartości początkowej na ulepszenie przedmiotowych budynków.

W momencie sprzedaży nieruchomości będzie obowiązywał miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, który według projektu przewiduje dla nieruchomości niezabudowanej będącej przedmiotem zapytania zabudowę przemysłową o poniższej specyfikacji.

Zgodnie z uchwałą Rady Gminy (?) z 2011 r. w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego środkowo-wschodniej części Wsi (?), na podstawie art. 18 ust. 2 pkt i art. 40 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 z późn. zm.) i art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2003 r. Nr 80, poz. 717 z późn. zm.) w § 15 dla terenów obiektów produkcyjnych, składów i magazynów (?) ustala się:

lokalizację budynków związanych z produkcją, składowaniem i magazynowaniem;
dopuszczenie lokalizacji budynków usługowych;
minimalna powierzchnia nowo wydzielanych działek 1500 m²;
zachowanie istniejących budynków działalności gospodarczej z dopuszczeniem ich remontu, rozbudowy, przebudowy oraz rozbiórki, zgodnie z ustaleniami planu i przepisami odrębnymi;
zachowanie istniejących budynków i lokali mieszkalnych z dopuszczeniem ich remontu, bez możliwości rozbudowy, oraz z dopuszczeniem rozbiórki;
dla budynku:

wysokość nie większą niż 12,0 m,
geometria dachu dowolna;

łączną powierzchnię zabudowy nie przekraczającą 60% powierzchni działki budowlanej;
minimalną powierzchnię biologicznie czynną 20% powierzchni działki budowlanej;
dopuszczenie wydzielenia dróg wewnętrznych o szerokości min. 8,0 m, odległość nieprzekraczalnej linii zabudowy od linii rozgraniczających drogi ? 5,0 m;
zakaz lokalizowania obiektów handlowych o powierzchni sprzedaży powyżej 800 m²;
dopuszczenie lokalizowania sieci i urządzeń infrastruktury technicznej;
nakaz zapewnienia na działce budowlanej stanowisk postojowych w łącznej ilości nie mniejszej niż:

na każde 100 m² powierzchni użytkowej biur 3 stanowiska postojowych dla samochodów osobowych,
na każde 100 m² powierzchni użytkowej w obiektach handlowych 5 stanowisk postojowych dla samochodów osobowych,
na każde 10 miejsc w obiektach gastronomicznych 4 stanowiska postojowe dla samochodów osobowych,
na każde 100 m² powierzchni użytkowej obiektów innych niż wymienione w lit. a ? c, 4 stanowiska postojowe dla samochodów osobowych,
należy wyznaczyć co najmniej 2% stanowisk postojowych dla pojazdów osób niepełnosprawnych dla obiektów wymienionych w lit. a ? d,
zakaz lokalizacji miejsc postojowych na terenach, o których mowa w pkt 8.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w przedstawionej sytuacji Spółka sprzedając nieruchomości może zastosować zwolnienie z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 lub 10a w związku z art. 29 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż nieruchomości zabudowanej i niezabudowanej będących przedmiotem jednej transakcji kupna-sprzedaży podlega zwolnieniu z podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 lub pkt 10a w związku z art. 29 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług.

Przedmiotem takiego stanowiska Spółki jest fakt, iż:

przedmiotowa transakcja nie jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim;
pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą nieruchomości upłynął okres dłuższy niż 2 lata;
w dacie zakupu nieruchomości Spółce nie przysługiwało prawo do obniżenie podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w stosunku do tych obiektów;
Spółka w okresie użytkowania nie poniosła wydatków na ich ulepszenie stanowiących co najmniej 30% wartości początkowej, w stosunku do których miałaby prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Ponadto zgodnie z art. 29 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynku, budowli albo ich części trwale związanych z gruntem. Jeżeli dostawa nieruchomości korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, to ze zwolnienia korzysta również dostawa gruntu, będą przedmiotem jednej transakcji kupna-sprzedaży.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za:

prawidłowe ? w zakresie zastosowania zwolnienia od podatku przy sprzedaży nieruchomości zabudowanej,
nieprawidłowe ? w zakresie opodatkowania nieruchomości niezabudowanej.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy. Zgodnie z zapisem zawartym w tym przepisie, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie zatem z ww. przepisami, także grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Podstawowa stawka podatku ? w myśl art. 41 ust. 1 ustawy ? wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednocześnie zaznacza się, że w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. na podstawie art. 146a pkt 1 ustawy, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%, z zastrzeżeniem art. 146f.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, przewidziane zostały zwolnienia od podatku oraz obniżone stawki.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ustawy.

Stosownie do przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

W świetle wyżej przytoczonego przepisu, kluczowym dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynku jest ustalenie, kiedy nastąpiło jego pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Przez pierwsze zasiedlenie ? art. 2 pkt 14 ustawy ? rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

wybudowaniu lub
ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Co istotne, oddanie do użytkowania powinno nastąpić w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu, a za takie można rozumieć m.in. objęcie we władanie budynku, budowli lub ich części przez pierwszego nabywcę lub pierwszego użytkownika. Przedmiotowa nieruchomość nie musi być faktycznie zamieszkała, lecz winna być przejęta przez nabywcę do użytkowania. Wydanie przedmiotowego obiektu nabywcy winno nastąpić w ramach wykonania przez sprzedającego czynności podlegających opodatkowaniu.

Ponadto, za oddanie do użytkowania w ramach czynności podlegających opodatkowaniu, uznać należy nie tylko sprzedaż, ale również umowy najmu i dzierżawy. Zatem pierwszym zasiedleniem będzie także moment oddania budynku do użytkowania pierwszemu najemcy (dzierżawcy).

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, iż jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części będzie mogła korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a stanie się bezzasadne.

Wskazać również należy, iż w myśl art. 43 ust. 10 ustawy, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;
złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle rozstrzyga przepis art. 29 ust. 5 ustawy, w myśl którego, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. A zatem grunty zabudowane podlegają opodatkowaniu według stawki właściwej dla budynku lub budowli, które się na nim znajdują.

Z powyższego jednoznacznie wynika, że co do zasady grunt będący przedmiotem sprzedaży podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki lub budowle na nim posadowione. Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku VAT, również sprzedaż gruntu będzie korzystała ze zwolnienia od podatku.

Ze złożonego wniosku wynika, iż Wnioskodawca będący czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług zamierza sprzedać nieruchomość zabudowaną budynkiem mieszkalnym adaptowanym do celów biurowych i wiatami magazynowi oraz nieruchomość niezabudowaną.

Spółka nabyła przedmiotowe nieruchomości w dniu 15 lipca 2005 r. od osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej ? Spółce nie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o wartość podatku naliczonego. Ponadto, Spółka nie poniosła żadnych wydatków na ulepszenie przedmiotowych nieruchomości w stosunku do których można by skorzystać z prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Od momentu nabycia przedmiotowych nieruchomości Zainteresowany wykorzystywał je wyłącznie na własne potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej. Budynki posadowione na nieruchomości nie były przedmiotem najmu, ani też dzierżawy. Wnioskodawca nie poniósł nakładów wyższych niż 30% wartości początkowej na ulepszenie przedmiotowych budynków.

W momencie sprzedaży nieruchomości niezabudowanej będzie obowiązywał miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, który według projektu przewiduje dla nieruchomości niezabudowanej zabudowę przemysłową.

Jak już wcześniej wskazano, dla dostawy nieruchomości ? budynków, budowli lub ich części, ustawodawca przewidział możliwość stosowania zwolnienia od podatku w oparciu o jedną z dwóch podstaw prawnych: art. 43 ust. 1 pkt 10 lub też pkt 10a. Jednakże, dla możliwości zastosowania zwolnienia od podatku w oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy istotne jest, czy dostawa będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia, czy też nie.

Analizując powołaną wcześniej definicję pierwszego zasiedlenia stwierdzić należy, iż aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu obiekt musi zostać oddany do użytkowania, a ponadto czynność ta powinna podlegać opodatkowaniu. Z powyższej definicji wynika zatem, że oddanie do użytkowania powinno nastąpić w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu, a za taką należy uznać umowę sprzedaży, pod warunkiem, że jest to czynność objęta zakresem ustawy o podatku od towarów i usług, nawet jeśli na podstawie przepisów szczególnych korzysta ona ze zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Mając powyższe na uwadze stwierdzić należy, że Wnioskodawca przy dostawie nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym adaptowanym do celów biurowych i wiatami magazynowi, nie spełnia przesłanki do zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, gdyż dostawa zostanie dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy. Bowiem Spółka nabyła tą nieruchomość od osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej ? a więc nie w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu, a ponadto na nieruchomości tej nie ponoszono nakładów wyższych niż 30% wartości początkowej. Jednakże, przy sprzedaży przedmiotowej nieruchomości zabudowanej, Spółka będzie mogła korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, gdyż przy nabyciu nieruchomości nie przysługiwało jej prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego oraz nie ponosiła nakładów na ulepszenie przedmiotowych budynków w stosunku do których miała prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Również sprzedaż gruntu na którym posadowiony jest budynek mieszkalny adaptowany do celów biurowych oraz wiaty magazynowe będzie korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, zgodnie z art. 29 ust. 5 ustawy.

Ze złożonego wniosku wynika, iż Spółka zamierza sprzedać nieruchomość zabudowaną objętą księgą wieczystą nr Kw (?) oraz nieruchomość niezabudowaną objętą księgą wieczystą nr Kw (?). Z powyższego wynika, iż Spółka dokona transakcji sprzedaży dwóch różnych towarów w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy. W przedmiotowej sprawie bez znaczenia pozostaje fakt, iż nieruchomość zabudowana i nieruchomość niezabudowana będą przedmiotem jednej umowy kupna-sprzedaży.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Oznacza to, że opodatkowaniu podlegają te dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku gruntów niezabudowanych, tylko te, które stanowią tereny budowlane lub przeznaczone pod zabudowę. Natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, będących na przykład gruntami rolnymi czy leśnymi, które nie są przeznaczone pod zabudowę, są zwolnione od podatku od towarów i usług.

Celem określenia, czy dany grunt jest przeznaczony pod zabudowę należy odwołać się do przepisów zawartych w ustawie z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717 ze zm.), regulującej zasady kształtowania polityki przestrzennej przez jednostki samorządu terytorialnego i organy administracji rządowej.

Dla prawidłowego określenia przeznaczenia terenów istotne znaczenie odgrywa miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, o którym mowa w art. 4 ww. ustawy. Stosownie do treści art. 4 ust. 1 tej ustawy ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego. W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu (?) (art. 4 ust. 2 cyt. ustawy).

Analiza powołanych wyżej przepisów wskazuje jednoznacznie, że zwolnienie od podatku obejmuje zbycie nieruchomości niezabudowanych (gruntów) wyłącznie w sytuacji, gdy nie są one przeznaczone pod zabudowę. Elementem, który determinuje możliwość skorzystania ze zwolnienia od podatku VAT przy zbyciu gruntów jest przeznaczenie gruntu na cele inne niż budowlane.

Z wniosku wynika, iż w momencie sprzedaży dla nieruchomości niezabudowanej będzie obowiązywał miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, który przewiduje dla tej nieruchomości zabudowę przemysłową.

Wobec powyższego należy stwierdzić, że dostawa nieruchomości niezabudowanej, w związku z niespełnieniem warunku przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, nie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, gdyż ? jak wskazał Wnioskodawca ? nieruchomość ta będzie w momencie sprzedaży przeznaczona pod zabudowę.

Reasumując, Wnioskodawca sprzedając nieruchomość zabudowaną będzie korzystał ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy. Na podstawie art. 29 ust. 5 ustawy, ze zwolnienia będzie korzystała również sprzedaż gruntu, na którym posadowiony jest budynek mieszkalny adaptowany do celów biurowych oraz wiaty magazynowe. Jednakże dostawa nieruchomości niezabudowanej nie będzie zwolniona od podatku w myśl art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, gdyż nie zostaną spełnione warunki określone w ww. przepisie. Sprzedaż nieruchomości niezabudowanej będzie zatem opodatkowana stawką 23% podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.