Interpretacja przepisów prawa podatkowego dotycząca podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania (...)

Interpretacja przepisów prawa podatkowego dotycząca podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania stawki 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z dnia 23 września 2010 r. (data wpływu 15 października 2010 r.) uzupełnionym pismem z dnia 23 grudnia 2010 r. (data wpływu 28 grudnia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania stawki 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów ? jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 października 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania stawki 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 23 grudnia 2010 r. (data wpływu 28 grudnia 2010 r.) o informacje doprecyzowujące przedstawiony opis sprawy.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca, będący spółką z ograniczoną odpowiedzialnością, w której 100% udziałów posiada spółka prawa czeskiego z siedzibą w B., prowadzi działalność w zakresie produkcji i sprzedaży łodzi żeglarskich. W wykonaniu tych czynności, Zainteresowany sprzedał łódź kontrahentowi z USA. Warunki handlowe stanowiły, że dostawy dokona sprzedawca przygotowując towar do przewozu i zlecając jego przewóz transportem morskim do Stanów Zjednoczonych poprzez port w Hamburgu. Z uwagi na koszty zorganizowania odprawy celnej i przewozu, Wnioskodawca skorzystał z doświadczeń spółki-matki i zlecił przeprowadzenie procedury wywozu czeskiej agencji celnej, udzielając tejże agencji stosownego pełnomocnictwa do działania w swoim imieniu. Procedura wywozu w aspekcie celnym rozpoczęła się więc w Republice Czeskiej. Zainteresowany otrzymał potwierdzenie zgłoszenia towaru wskazanego w fakturze VAT do procedury wywozu. Następnie otrzymał on wygenerowany elektronicznie dokument potwierdzający wywóz towaru poza obszar celny Wspólnoty. Wnioskodawca w związku z transakcją będącą podłożem postawionego pytania dysponuje:

  • wystawioną przez siebie fakturą sprzedaży, gdzie jako sprzedawca widnieje on, a jako nabywca kontrahent mający siedzibę w USA, zawierającą szczegółową specyfikację ładunku;
  • pełnomocnictwem udzielonym firmie transportowej do reprezentowania Spółki przed czeskim urzędem celnym;
  • zgłoszeniem celnym SAD ?Vyvozni doprovodny doklad?, gdzie wskazano zastosowanie procedury 30400 RET-EXP;
  • otrzymanym dokumentem elektronicznym CZ599A potwierdzającym, że towar opuścił obszar celny Wspólnoty.

Na dokumencie celnym to Zainteresowany widnieje jako podmiot dokonujący eksportu.

Nadto Wnioskodawca dysponuje listem dostawczym, zamówieniem ze strony nabywcy, fakturą potwierdzającą poniesienie kosztów przewozu towarów, dowodem zapłaty za towar.

W uzupełnieniu do wniosku Spółka sprostowała, że przedmiotem sprzedaży pomiędzy nią a nabywcą mającym siedzibę w USA nie była łódź, jak omyłkowo podano we wniosku, lecz części do łodzi żeglarskich w postaci kilów, sterów i drążków sterowych.

Ponadto Zainteresowany poinformował, iż we własnym zakresie dokonał wywozu towaru z terytorium kraju na terytorium Republiki Czeskiej. Na odcinku pomiędzy zakładem produkcyjnym w jego siedzibie w D., a czeską agencją celną zajmującą się jednocześnie spedycją towarów, która otrzymała pełnomocnictwo do reprezentowania Spółki przed czeskim urzędem celnym, Wnioskodawca nie korzystał z usług spedytora, lecz przewiózł towar we własnym zakresie. Sporządził on list przewozowy, opisując siebie jako dostawcę, zaś kontrahenta w USA jako odbiorcę. Ponieważ warunki dostawy uzgodniono jako DDU (Incoterms) ? Delivery, Duty, Unpaid ? na sprzedającym spoczywały obowiązki dostarczenia kupującemu kompletnej dokumentacji towaru, uiszczenia wszelkich opłat związanych z kosztami eksportu, oraz jeśli konieczne ? kosztami tranzytu. Na nim spoczywało ryzyko związane z transportem towaru, w szczególności z tytułu jego utraty bądź uszkodzenia, aż do momentu dostawy w kraju kupującego. Kupujący nie miał swego przedstawiciela w Republice Czeskiej zatem na tym etapie dostawa nie została przez niego potwierdzona? w sporządzonym przez Spółkę liście przewozowym.

Wnioskodawca wskazał również, iż oprócz wymienionych w opisie sprawy dokumentów w postaci:

  • zamówienia ze strony nabywcy;
  • wystawionej przez siebie faktury sprzedaży gdzie widnieje on jako sprzedawca, a jako nabywca kontrahent mający siedzibę w USA, zawierającą szczegółową specyfikację ładunku;
  • listu dostawczego;
  • pełnomocnictwa udzielonego firmie transportowej do reprezentowania Spółki przed czeskim urzędem celnym;
  • zgłoszenia celnego SAD ?Vyvozni doprovodny doklad? gdzie wskazano zastosowanie procedury 30400 RET-EXP i Zainteresowany widnieje na nim jako podmiot dokonujący eksportu;
  • otrzymanego dokumentu elektronicznego CZ599A, które potwierdza, że towar opuścił obszar celny Wspólnoty;
  • faktury potwierdzającej poniesienie kosztów przewozu i ubezpieczenia towarów;
  • dowodu zapłaty za towar

nie dysponuje on innymi dowodami, jednakże uściślił, że wśród usług i towarów wymienionych w fakturze znajduje się także usługa transportu towarów w postaci kijów, sterów i drążków sterowych na trasie od jego siedziby na terytorium kraju aż do siedziby nabywcy w USA. Nadto w przedmiotowej fakturze znajduje się także usługa pakowania i paletowania towarów.

Zdaniem Spółki, niewątpliwym jest także fakt dostarczenia towarów ujętych w fakturze do Republiki Czeskiej, albowiem fakt ten został urzędowo poświadczony przez czeski urząd celny. W zgłoszeniu celnym SAD ?Vyvozni doprovodny doklad?, gdzie wskazano zastosowanie procedury 30400 RET-EXP i Wnioskodawca widnieje na nim jako podmiot dokonujący eksportu, widnieje także numer przedmiotowej faktury wystawionej przez Zainteresowanego a w załączniku do zgłoszenia, potwierdzonym przez urząd celny, opisano towary znajdujące się w ładunku tożsame z towarami wymienionymi w fakturze.

W opinii Spółki, nie ulega kwestii fakt rozpoczęcia procedury celnej w Republice Czeskiej oraz fakt późniejszego opuszczenia przez towary terytorium Wspólnoty. Udowodnionym jest także fakt dokonania zapłaty przez odbiorcę za ww. towary oraz za pakowanie i paletowanie towarów, a także za transport towarów na trasie od siedziby Wnioskodawcy na terytorium kraju aż do siedziby nabywcy w USA. Przy tym Zainteresowany poniósł dalsze koszty transportu i ubezpieczenia tych konkretnych towarów, a fakturą obejmującą te koszty został obciążony przez spółkę czeską.

Mając na względzie opisane wyżej okoliczności i zgłoszone na ich poparcie dowody, zdaniem Wnioskodawcy, należy uznać, że niewątpliwym jest fakt wywiezienia towarów z terytorium kraju i dostarczenia ich na terytorium Czech.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w przedstawionym stanie faktycznym Spółka, wobec nie posiadania dokumentu potwierdzającego rozpoczęcie procedury wywozu w polskim urzędzie celnym, ma prawo do opodatkowania przedmiotowej transakcji stawką 0% właściwą dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów przy założeniu, że przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym miała miejsce transakcja, dysponowała dokumentami wymienionymi w opisie stanu faktycznego, czy też powinna opodatkować transakcję jak sprzedaż krajową...

Zdaniem Wnioskodawcy, w przedstawionym stanie faktycznym ma on prawo do opodatkowania transakcji stawką 0%.

Początkowo Zainteresowany stał na stanowisku, że opisana transakcja stanowi eksport w rozumieniu ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Bezspornie bowiem Spółka przeniosła na kontrahenta mającego siedzibę w USA własność towarów wskazanych w fakturze, towary te zostały objęte procedurą wywozu na terytorium Republiki Czeskiej, a finalnie opuściły terytorium Wspólnoty co zostało potwierdzone stosownym dokumentem CZ599A.

W odpowiedzi na wniosek o udzielenie interpretacji indywidualnej mającej na celu potwierdzenie tego stanowiska Minister Finansów ? Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu wydał interpretację indywidualną z dnia 31 sierpnia 2010 r. znak ILPP2/443-742/10-4/JKa, w której uznał stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe wskazując, że opisana transakcja nie stanowi eksportu w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, lecz jest wewnątrzwspólnotową dostawą towarów, o której mowa w art. 13 ust. 3 ustawy. Argumentacja organu opierała się na stwierdzeniu, że transakcja opisana w stanie faktycznym nie może być uznana za eksport, gdyż wywóz towarów nie nastąpił z terytorium kraju bezpośrednio poza terytorium Wspólnoty, a Spółka nie dysponuje dokumentem celnym potwierdzającym rozpoczęcie procedury wywozu z terytorium kraju. W ocenie Ministra Finansów mimo, że Zainteresowany nie jest podatnikiem podatku od wartości dodanej i nie prowadzi tam działalności to jednak przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nakazują zakwalifikować daną transakcję jako wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, bowiem ustawodawca w art. 13 ust. 3 ustawy zdecydował o rozszerzeniu pojęcia wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów także na czynności nie mające charakteru dwustronnych, polegające na przemieszczeniu towarów należących do przedsiębiorstwa Wnioskodawcy z Polski do innego kraju wspólnotowego, w którym mają służyć działalności gospodarczej. Za taką działalność uznał organ dokonanie przemieszczenia towarów na terytorium Czech, celem ich eksportu do kontrahenta w USA, co w Polsce stanowiło wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 13 ust. 3 ustawy. Podkreślając zgodność regulacji z prawem wspólnotowym w podsumowaniu interpretacji organ uznał, że podatnik miałby prawo do zastosowania stawki podatku od towarów i usług w wysokości 0% właściwej dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów przy spełnieniu warunków określonych w art. 42 ustawy. Przywołany przez organ podatkowy art. 42 ust. 14 ustawy stanowi, że przepisy ust. 1-4, 11 i 12 stosuje się odpowiednio do wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, o której mowa w art. 13 ust. 3.

Reguły wykładni wskazują, że odpowiednie stosowanie przepisu polega na tym, że ? w zależności od uzyskiwanego rezultatu ? stosując je nie dokonuje się żadnych modyfikacji, bądź też takie modyfikacje są niezbędne, a także w niektórych przypadkach przepisy ze względu na ich bezprzedmiotowość lub sprzeczność z przepisami ustanowionymi dla tych stosunków, do których miały być stosowane odpowiednio, nie mogą być w ogóle stosowane.

Mając to na względzie należało dokonać analizy odpowiednio stosowanych przepisów art. 42 ust. 1-4, 11 i 12 przez pryzmat regulacji zawartej w art. 13 ust. 3 ustawy. I tak przechodząc do poszczególnych przepisów wskazanych w art. 42 ust. 14 należy uznać, że transakcja przedstawiona przez Zainteresowanego spełnia wymogi ust. 1 wykładanego w ten sposób, że stawkę 0% stosuje się pod warunkiem, że podatnik dokonał przemieszczenia własnych towarów z terytorium kraju na terytorium innego państwa EU (pkt 1) oraz, że podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i przemieszczone na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju w celu dokonania eksportu na rzecz nabywcy mającego siedzibę poza terytorium Wspólnoty (pkt 2).

Na dowód powyższego Wnioskodawca dysponuje stosownym listem dostawczym, pełnomocnictwem do działania w jego imieniu wobec czeskich organów celnych, czeskim zgłoszeniem celnym SAD ?Vyvozni doprovodny doklad?, gdzie wskazano zastosowanie procedury 30400 RET-EXP, fakturą sprzedaży, gdzie jako sprzedawca widnieje Zainteresowany, a jako nabywca kontrahent mający siedzibę w USA, zawierającą szczegółową specyfikację ładunku, które to dokumenty wypełniają warunki określone w odpowiednio stosowanym art. 42 ust. 3 i 4.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

  1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
  2. eksport towarów;
  3. import towarów;
  4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
  5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.



Art. 13 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju (...).

Na mocy art. 13 ust. 2 ustawy, przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że nabywca towarów jest:

  1. podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;
  2. osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, która jest zidentyfikowana na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;
  3. podatnikiem podatku od wartości dodanej lub osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, działającymi w takim charakterze na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, niewymienionymi w pkt 1 i 2, jeżeli przedmiotem dostawy są wyroby akcyzowe, które, zgodnie z przepisami o podatku akcyzowym, są objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy lub procedurą przemieszczania wyrobów akcyzowych z zapłaconą akcyzą;
  4. podmiotem innym niż wymienione w pkt 1 i 2, działającym (zamieszkującym) w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim, jeżeli przedmiotem dostawy są nowe środki transportu.

Wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów występuje, jeżeli dokonującym dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT UE zgodnie z art. 97, z zastrzeżeniem ust. 7 ? art. 13 ust. 6 ustawy.

Mając na uwadze treść art. 13 ust. 3 ustawy, za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów uznaje się również przemieszczenie przez podatnika, o którym mowa w art. 15, lub na jego rzecz towarów należących do jego przedsiębiorstwa z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, które zostały przez tego podatnika na terytorium kraju w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo sprowadzone na terytorium kraju w ramach importu towarów, jeżeli mają służyć działalności gospodarczej podatnika.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca dokonał transakcji dostawy towarów na rzecz kontrahenta z USA. Warunki handlowe stanowiły, że dostawy dokona sprzedawca przygotowując towar do przewozu i zlecając jego przewóz transportem morskim do Stanów Zjednoczonych poprzez port w Hamburgu. Spółka zleciła przeprowadzenie procedury wywozu czeskiej agencji celnej. Procedura wywozu rozpoczęła się w Republice Czeskiej.

W świetle powyższego należy stwierdzić, iż przemieszczenie należącego do Zainteresowanego towaru z terytorium Polski na terytorium Czech celem jego wywozu do USA stanowiło w Polsce wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 13 ust. 3 ustawy.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Stosownie do art. 41 ust. 3 ustawy, w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów stawka podatku wynosi 0%, z zastrzeżeniem art. 42.

Natomiast w myśl art. 42 ust. 1 ustawy, wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0%, pod warunkiem że:

  1. podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej, i podał ten numer oraz swój numer, o którym mowa w art. 97 ust. 10, na fakturze stwierdzającej dostawę towarów;
  2. podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju.

Dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, zgodnie z ust. 3 powołanego artykułu, są następujące dokumenty, jeżeli łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju:

  1. dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towaru z terytorium kraju, z których jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju - w przypadku gdy przewóz towarów jest zlecany przewoźnikowi (spedytorowi),
  2. kopia faktury,
  3. specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku

- z zastrzeżeniem ust. 4 i 5.

Stosownie do art. 42 ust. 4 ustawy, w przypadku wywozu towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów bezpośrednio przez podatnika dokonującego takiej dostawy lub przez jego nabywcę, przy użyciu własnego środka transportu podatnika lub nabywcy, podatnik oprócz dokumentów, o których mowa w ust. 3 pkt 2 i 3, powinien posiadać dokument zawierający co najmniej:

  1. imię i nazwisko lub nazwę oraz adres siedziby lub miejsca zamieszkania podatnika dokonującego wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz nabywcy tych towarów;
  2. adres, pod który są przewożone towary, w przypadku gdy jest inny niż adres siedziby lub miejsca zamieszkania nabywcy;
  3. określenie towarów i ich ilości;
  4. potwierdzenie przyjęcia towarów przez nabywcę do miejsca, o którym mowa w pkt 1 lub 2, znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;
  5. rodzaj oraz numer rejestracyjny środka transportu, którym są wywożone towary, lub numer lotu - w przypadku gdy towary przewożone są środkami transportu lotniczego.



W myśl art. 42 ust. 11 ustawy, w przypadku gdy dokumenty, o których mowa w ust. 3-5, nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju towarów, dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, mogą być również inne dokumenty wskazujące, że nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotowa, w szczególności:

  1. korespondencja handlowa z nabywcą, w tym jego zamówienie;
  2. dokumenty dotyczące ubezpieczenia lub kosztów frachtu;
  3. dokument potwierdzający zapłatę za towar, z wyjątkiem przypadków, gdy dostawa ma charakter nieodpłatny lub zobowiązanie jest realizowane w innej formie, w takim przypadku inny - dokument stwierdzający wygaśnięcie zobowiązania;
  4. dowód potwierdzający przyjęcie przez nabywcę towaru na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Jak wynika z powyższych uregulowań, prawo podatnika do zastosowania przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów preferencyjnej stawki podatku w wysokości 0%, uzależnione jest od posiadania dokumentów potwierdzających jednoznacznie, iż doszło do wywozu towaru poza terytorium Polski. Istotą przywołanych przepisów jest zobowiązanie podatnika do udowodnienia, iż towary będące przedmiotem dostawy rzeczywiście opuściły terytorium kraju, ze względu na korzystniejsze, niż w odniesieniu do dostaw krajowych, skutki podatkowe.

W przedmiotowej sprawie zastosowanie znajdzie art. 42 ust. 14 ustawy, zgodnie z którym przepisy ust. 1-4, 11 i 12 stosuje się odpowiednio do wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, o której mowa w art. 13 ust. 3.

Na potwierdzenie dokonanej dostawy Zainteresowany posiada następujące dokumenty:

  • wystawioną przez siebie fakturę sprzedaży, gdzie jako sprzedawca widnieje on, a jako nabywca kontrahent mający siedzibę w USA, zawierającą szczegółową specyfikację ładunku;
  • pełnomocnictwem udzielonym firmie transportowej do reprezentowania go przed czeskim urzędem celnym;
  • zgłoszeniem celnym SAD ?Vyvozni doprovodny doklad?, gdzie wskazano zastosowanie procedury 30400 RET-EXP (na dokumencie celnym Wnioskodawca widnieje jako podmiot dokonujący eksportu);
  • otrzymany dokument elektroniczny CZ599A potwierdzający, że towar opuścił obszar celny Wspólnoty;
  • zamówienie ze strony nabywcy;
  • list dostawczy;
  • fakturę potwierdzającą poniesienie kosztów przewozu i ubezpieczenia towarów;
  • dowód zapłaty za towar.

Wnioskodawca w uzupełnieniu do wniosku poinformował również, iż niewątpliwym jest także fakt dostarczenia towarów ujętych w fakturze do Republiki Czeskiej, albowiem fakt ten został urzędowo poświadczony przez czeski urząd celny. W zgłoszeniu celnym SAD ?Vyvozni doprovodny doklad?, gdzie wskazano zastosowanie procedury 30400 RET-EXP i Wnioskodawca widnieje na nim jako podmiot dokonujący eksportu, widnieje także numer przedmiotowej faktury wystawionej przez Zainteresowanego a w załączniku do zgłoszenia, potwierdzonym przez urząd celny, opisano towary znajdujące się w ładunku tożsame z towarami wymienionymi w fakturze.

Zasadniczą kwestię w przedmiotowej sprawie stanowi udowodnienie faktu dostarczenia towaru do innego państwa członkowskiego. Wykazanie przez dostawcę, że towar fizycznie opuścił kraj dostawcy jest niezbędne dla zastosowania stawki 0% z tego względu, że okoliczność wysyłki towaru i przemieszczenia go do innego państwa członkowskiego stanowi obiektywne kryterium, na którym opierają się pojęcia definiujące czynność wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.

Zdaniem tut. Organu z dokumentów, którymi dysponuje Spółka jednoznacznie wynika fakt wywozu i dostarczenia towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju ? Czech. Tym samym stwierdzić należy, iż posiadane przez nią dokumenty upoważniają ją do zastosowania 0% stawki podatku VAT dla dokonanej wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.

Reasumując, w przedstawionym stanie faktycznym Zainteresowany, wobec nie posiadania dokumentu potwierdzającego rozpoczęcie procedury wywozu w polskim urzędzie celnym, ma prawo do opodatkowania przedmiotowej transakcji stawką 0% właściwą dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów przy założeniu, że przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym miała miejsce transakcja, dysponował dokumentami wymienionymi w opisie stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. Organ zwraca uwagę na fakt, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie wynikające z opisu sprawy, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być ? zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej ? rozpatrzone. W szczególności dotyczy to wystawionej przez Spółkę faktury potwierdzającej dostawę towarów dla kontrahenta z USA.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.


Referencje

ILPP2/443-742/10-4/JKa, interpretacja indywidualna

Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika