1. Czy premia pieniężna, którą Wnioskodawca planuje wypłacić kontrahentowi z tytułu zrealizowania (...)

UZASADNIENIE

W dniu 2 stycznia 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania premii pieniężnych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca planuje zawarcie ze swoim kontrahentem umowy, na mocy której wypłaci kontrahentowi premię pieniężną za osiągnięcie określonego w umowie pułapu zakupu towarów oferowanych przez Wnioskodawcę. Spełnienie tego wymogu będzie stanowiło podstawę przyznania przez Wnioskodawcę premii pieniężnej, której szczegółowa wysokość będzie określona w umowie z kontrahentem. Ocena czy kontrahent nabył prawo do premii pieniężnej będzie dokonywana przez Wnioskodawcę w drodze porównania wartości zakupów zrealizowanych u Wnioskodawcy przez kontrahenta w przyjętym okresie rozliczeniowym z pułapem zakupów i stawek procentowych lub stawek kwotowych premii pieniężnej określonych w umowie z danym kontrahentem.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy premia pieniężna, którą Wnioskodawca planuje wypłacić kontrahentowi z tytułu zrealizowania określonego poziomu zakupów, w przyjętym okresie rozliczeniowym, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i winna być udokumentowana fakturami VAT wystawionymi przez kontrahenta...

Czy też premia pieniężna winna być traktowana jako niepodlegająca opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i dokumentowana notą księgową wystawioną przez Wnioskodawcę...

Zdaniem Wnioskodawcy premia pieniężna nie podlega opodatkowaniem podatkiem od towarów i usług, i winna być udokumentowana notą księgową wystawioną przez Wnioskodawcę. Uzasadnienie dla swojego stanowiska Wnioskodawca znajduje w treści wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 6 lutego 2007 r., sygn. akt I FSK 94/06. W wyroku tym Sąd wskazał, że za usługę w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług nie można uznać obrotów w wysokości określonej umownie osiągniętych przez nabywcę towarów, a premia wypłacona przez sprzedawcę, w przypadku osiągnięcia określonego progu obrotów nie jest dla nabywcy wynagrodzeniem za świadczone usługi. Art. 8 ust. 1 tej ustawy stanowi, iż usługą jest świadczenie, które nie stanowi dostawy towaru. Nie może, zdaniem sądu, wystąpić taka sytuacja faktyczna, w rozumieniu tego unormowania, która jednocześnie stanowiłaby dostawę towaru i świadczenie usługi. Dokonywanie przez dany podmiot zakupów u kontrahenta, jak i terminowe regulowanie świadczenia pieniężnego (zapłaty), mieści się w zakresie czynności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług w postaci dostawy towarów. Także analiza postanowień VI Dyrektywy VAT, a w szczególności do odpowiednika art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, jakim jest art. 6 VI Dyrektywy, potwierdza taki wniosek. We wspólnotowym systemie podatku od wartości dodanej określona ilość dostaw towarów nie może stanowić usługi. Potraktowanie jako usługi świadczonej przez nabywcę towaru nabycia określonej ilości towaru, prowadziłoby do podwójnego opodatkowania tej samej czynności, pierwszy raz jako sprzedaży (dostawy towaru), drugi raz jako zakupu (świadczenia usługi) przez nabywcę tego samego towaru, w ramach tej samej transakcji. Takie podwójne opodatkowanie stoi w sprzeczności z konstytucyjną zasadą równości i powszechności opodatkowania, wyrażoną w art. 84 oraz w pewnym sensie w art. 217 Konstytucji. Na temat zasady zakazu podwójnego opodatkowania w krajowym systemie prawa podatkowego, w szczególności na gruncie podatku od towarów i usług, wielokrotnie wypowiadał się Trybunał Konstytucyjny, Naczelny Sąd Administracyjny oraz Europejski Trybunał Sprawiedliwości. Także we wspólnotowym systemie podatku od wartości dodanej podwójne opodatkowanie podatkiem od wartości dodanej jest niedopuszczalne. Państwa członkowskie zobowiązane są do podjęcia niezbędnych środków, aby uniknąć podwójnego opodatkowania. Wynika to wprost z treści przepisów VI Dyrektywy VAT ? art. 8 ust. 1, art. 9 ust. 3 oraz art. 14 ust. 2. Niedopuszczalne jest opodatkowanie podatkiem od towarów i usług transakcji sprzedaży, raz jako sprzedaży -dostawy towaru, drugi raz jako zakupu towaru ? jako usługi w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Powyższe argumenty przedstawione przez sąd w wyroku z dnia 6 lutego 2007 r. są podzielane przez Wnioskodawcę i stanowią stanowisko Zainteresowanego w sprawie objętej niniejszym wnioskiem.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast zgodnie z art. 8 ust. 1 cyt. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Podatnicy podejmują różnorodne działania w zakresie intensyfikacji sprzedaży towarów, w efekcie których wypłacane są tzw. premie pieniężne nabywcom. Dotyczy to także przypadków kiedy sprzedawca z różnych przyczyn (np. dokonania u niego zakupów w dużych ilościach w określonym czasie) po dokonaniu dostawy udziela nabywcy tzw. premii pieniężnej polegającej na wypłacaniu określonych kwot pieniężnych.

Różnorodność działań i sytuacji gospodarczych będących podstawą do ich wypłacenia sprawia, że skutki podatkowe w podatku od towarów i usług dotyczące wypłacanych nabywcom premii pieniężnych powinny być ustalane w odniesieniu do konkretnego stanu faktycznego występującego u podatnika, przy uwzględnieniu wszystkich okoliczności wiążących się z dokonaniem tych wypłat.

Skutki podatkowe dotyczące wypłacania premii pieniężnych nabywcom uzależnione są od wielu czynników, tj. m.in. od ustalenia za co faktycznie premie zostały wypłacone, tzn. czy dotyczą konkretnych dostaw, czy też odnoszą się do wszystkich dostaw w określonym czasie itp.

W przypadkach, gdy wypłacona premia pieniężna jest związana z konkretną dostawą (dostawami), to nawet jeżeli jest to premia wypłacona po dokonaniu zapłaty, powinna być traktowana jak rabat, o którym mowa w art. 29 ust. 4 ustawy o VAT, ponieważ ma bezpośredni wpływ na wartość tej dostawy i w efekcie prowadzi do obniżenia wartości (ceny) dostawy.

Natomiast w sytuacjach, w których podatnicy kształtują wzajemne relacje pomiędzy sobą w ten sposób, że premie pieniężne wypłacane są z tytułu dokonywania przez nabywcę np. zakupów określonej wartości czy ilości towarów w określonym czasie lub też dokonywania terminowych płatności za zrealizowane dostawy w pewnym okresie i w określony sposób oraz premie te nie są związane z żadną konkretną dostawą uznaje się, że wypłacona premia pieniężna związana jest z określonymi zachowaniami nabywcy, a zatem ze świadczeniem usług przez nabywcę otrzymującego taką premię, które to usługi podlegają opodatkowaniu na ogólnych zasadach.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca zamierza, przy spełnieniu określonych warunków zawartych w umowie, udzielać swojemu kontrahentowi premii pieniężnych. Premia ta nie będzie związana z żadną konkretną dostawą towarów i nie będzie miała charakteru dobrowolnego, będzie bowiem uzależniona od osiągnięcia pewnego poziomu zakupów w przyjętym okresie rozliczeniowym, a więc zależeć będzie od konkretnego zachowania nabywcy.

W takim przypadku przedmiotowa premia stanowi rodzaj wynagrodzenia dla nabywcy za świadczone na rzecz dostawcy usługi.

Jest to relacja zobowiązaniowa, którą na gruncie przepisów dotyczących podatku od towarów i usług należy uznać za odpłatne świadczenie usług, o których mowa w art. 8 ust. 1 cyt wyżej ustawy o VAT.

Tut. Organ zwraca uwagę na fakt, iż dostawa towarów zachowuje swój charakter przez cały czas trwania umowy, na podstawie której Wnioskodawca prowadzi współpracę ze swoim kontrahentem. Stosunek, na podstawie którego wypłacana jest premia pieniężna jest odrębną relacją zobowiązaniową wynikającą z innej umowy. Wobec powyższego, jeżeli mamy do czynienia z dwoma stosunkami prawnymi, nie można mówić o podwójnym opodatkowaniu.

Otrzymanie premii pieniężnej powinno zostać udokumentowane, zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, fakturą VAT spełniającą wymogi, o których mowa w § 9 rozporządzenia Ministra Finansów dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, zasad wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798 ze zm.).

Ponadto należy podkreślić, iż przywołany przez Wnioskodawcę wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 6 lutego 2007 roku (sygn. akt I FSK 94/06) jest rozstrzygnięciem danego konkretnego przypadku i wiąże sąd tylko w tym zakresie oraz nie może być źródłem praw i obowiązków w innych sprawach. Bowiem źródłami powszechnie obowiązującego prawa Rzeczpospolitej Polskiej są z zgodnie z art. 87 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 roku (Dz. U. Nr 78, poz. 483) Konstytucja, ustawy, ratyfikowane umowy międzynarodowe oraz rozporządzenia.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnym ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.