Podatek od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży towaru używanego.

Podatek od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży towaru używanego.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 7 marca 2012 r. (data wpływu 12 marca 2012 r.) uzupełnionym pismem z dnia 24 maja 2012 r. (data wpływu 31 maja 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży towaru używanego ? jest nieprawidłowe

Porady prawne

UZASADNIENIE


W dniu 12 marca 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży towaru używanego. Wniosek uzupełniono w dniu 31 maja 2012 r. o doprecyzowanie opisu stanu faktycznego, pytania i o własne stanowisko.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą, której przedmiotem m.in. jest sprzedaż detaliczna i hurtowa komputerów, urządzeń peryferyjnych i oprogramowania, zarówno dla odbiorców indywidualnych jak i podmiotów prawnych. Około 80% całości wymienionej sprzedaży towarów stanowi towar poleasingowy. Jest on przedmiotem nabycia wewnątrzwspólnotowego i z tego tytułu Wnioskodawczyni nie odlicza podatku VAT, tzw. naliczonego. Do tej pory Wnioskodawczyni przy sprzedaży tego towaru stosowała podstawową stawkę podatku VAT, która stanowi podatek należny bez możliwości odliczenia podatku naliczonego.

W uzupełnieniu wskazano, że przedmiotem działalności podmiotu prowadzonego przez Wnioskodawczynię jest m.in. sprzedaż sprzętu elektronicznego. Wnioskodawczyni zakupuje ww. towar za granicą. Jest to towar poleasingowy, okres używania minimum 1 rok przed zakupem przez Zainteresowaną. W momencie sprzedaży Wnioskodawczyni stosuje 23% stawkę podatku VAT nawet wówczas, gdy towar ten pozostaje przez okres dłuższy niż pół roku przez nią rozporządzany.

Wnioskodawczyni nie przysługiwało w ww. zakresie prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu wymienionych towarów albowiem przy nabyciu wewnątrzwspólnotowym nie płacono podatku VAT.

Dla części z zakupionych towarów okres rozporządzania nimi jest dłuższy niż pół roku.

W związku z powyższym zadano następujące pytania (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu do wniosku).

Czy stawka 23%, którą stosuje Wnioskodawczyni przy sprzedaży towaru poleasingowego, który został przez nią wcześniej zakupiony w wewnątrzwspólnotowym nabyciu bez podatku VAT, w związku z czym nie miała prawa do odliczenia podatku jest prawidłowe? Czy ten towar nie powinien być sprzedawany jako zwolniony od podatku?

Zdaniem Wnioskodawczyni, skoro zakupując poleasingowy towar, czyli używany i nie przysługuje jej obniżenie podatku należnego o kwotę podatku naliczonego to spełnia warunki do zastosowania zwolnienia od podatku VAT.

W ocenie Zainteresowanej sprzedaż przez nią towaru poleasingowego powinna być zwolniona od podatku VAT. Zwłaszcza, że nie ma możliwości odliczenia podatku naliczonego od należnego, a część towaru jest sprzedawana po pół roku po zakupie a jest to sprzęt tracący szybko na wartości.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 117, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (?).

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy. Zgodnie z zapisem zawartym w tym przepisie, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Z cyt. wyżej przepisu wynika, że istotą dostawy towarów jest przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. W treści art. 7 ust. 1 ustawy, mowa jest bowiem o tego rodzaju czynności, która daje otrzymującemu towar prawo do postępowania z nią jak właściciel. Należy przy tym uznać, że chodzi tutaj przede wszystkim o możliwość faktycznego dysponowania rzeczą, a nie rozporządzania nią w sensie prawnym. Istotą dostawy towarów nie jest bowiem przeniesienie prawa własności. Zwrotu ?prawo do rozporządzania jak właściciel? nie można interpretować jako ?prawa własności? lecz jako własność ekonomiczną.

W tym znaczeniu własność ekonomiczna to sytuacja, w której z punktu widzenia aspektów ekonomicznych oraz w rozumieniu potocznym należałoby uznać kogoś za właściciela rzeczy. W każdym razie w przypadku przejścia własności ekonomicznej ma miejsce dostawa towarów. Czynności przejścia własności ekonomicznej nie musi towarzyszyć przejście własności w sensie prawnym. ?Dostawa towarów? nie ogranicza się więc wyłącznie do zbycia prawa własności rzeczy.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110 wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, pod warunkiem że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Przez towary używane, o których mowa w ust. 1 pkt 2, rozumie się ruchomości, których okres używania przez podatnika dokonującego ich dostawy wyniósł co najmniej pół roku po nabyciu prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel (art. 43 ust. 2 ustawy).

Niedopełnienie któregokolwiek z warunków określonych w art. 43 ust. 1 pkt 2 i ust. 2 ustawy, powoduje, iż dostawa towarów nie może korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, na podstawie tych przepisów.

Używanie towaru przez użytkownika przez okres 6 miesięcy powoduje możliwość skorzystania ze zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 2 i 43 ust. 2 ustawy przy dostawie tego towaru. Zatem znaczenie ma czas, przez jaki towar ten używany jest przez podatnika dokonującego jego dostawy. To zaś oznacza, że sprzedaż rzeczy ruchomej, która w okresie 6 miesięcy poprzedzających dostawę nie była używana przez dostawcę, nie korzysta ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ustawy.

Za ?używanie?, jako przesłankę zastosowania zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, nie można uznać posiadania towaru, któremu nie towarzyszy faktyczne jego wykorzystywanie. Nie jest zatem wystarczające samo tylko posiadanie danego towaru przez wskazany przepisem czas.

Wyrażony w cytowanym wyżej przepisie art. 43 ust. 2 ustawy, wymóg używania ruchomości odnosi się bezpośrednio do zbywcy i dotyczy faktycznego używania towaru. Przez używanie, w myśl Słownika języka polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN SA, strona internetowa ? www.sjp.pwn.pl), należy rozumieć posługiwanie się, wykorzystywanie czegoś w charakterze narzędzia. Nie jest zatem wystarczające samo tylko posiadanie danego towaru, czy też prawa własności do towaru, przez wskazany przepisem czas, jeśli posiadaniu nie będzie towarzyszyć faktyczne wykorzystywanie towaru.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą, której przedmiotem m.in. jest sprzedaż detaliczna i hurtowa komputerów, urządzeń peryferyjnych i oprogramowania, zarówno dla odbiorców indywidualnych jak i podmiotów prawnych. Około 80% całości wymienionej sprzedaży towarów stanowi towar poleasingowy. Jest on przedmiotem nabycia wewnątrzwspólnotowego i z tego tytułu Wnioskodawczyni nie odlicza podatku VAT. Przedmiotem wniosku jest towar poleasingowy, którego okres używania przez zbywcę wynosi minimum 1 rok. W momencie sprzedaży Wnioskodawczyni stosuje 23% stawkę podatku VAT nawet wówczas, gdy towar ten pozostaje przez okres dłuższy niż pół roku przez nią rozporządzany. Wnioskodawczyni nie przysługiwało w ww. zakresie prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu wymienionych towarów.

Jak wskazała Wnioskodawczyni dla części z zakupionych towarów okres rozporządzania nimi jest dłuższy niż pół roku, jednakże wskazać należy, że samo tylko posiadanie danego towaru (rozporządzania nim), czy też prawo własności do towaru nie oznacza jego wykorzystania przez sprzedawcę, tj. używania. Tym samym, sam fakt rozporządzania towarem przez Wnioskodawczynię przez okres dłuższy niż pół roku nie spełnia definicji towaru używanego w rozumieniu art. 43 ust. 2 ustawy. Dopiero faktyczne używanie tych towarów również przez Zainteresowaną (nie tylko przez zbywcę) w okresie dłuższym niż pół roku spełniałoby definicję towaru używanego.

Wobec powyższego, dostawa towarów poleasingowych, nie może być uznana za sprzedaż towarów używanych, gdyż towary te nie wypełniają warunków, o których mowa w art. 43 ust. 2 ustawy. Zatem ich dostawa nie korzysta ze zwolnienia od podatku, na podstawie zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, tym samym podlega opodatkowaniu na zasadach ogólnych wg stawki 23%.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. Organ informuje ponadto, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanej. Inne kwestie przedstawione w opisywanym stanie faktycznym, które nie zostały objęte pytaniem oraz własnym stanowiskiem w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego ? nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej ? rozpatrzone. Dotyczy to w szczególności prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z wewnątrzwspólnotowym nabyciem towarów.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika