Miejsce świadczenia usług prawniczych. sygn: ILPP2/443-29/07-4/GZ

Miejsce świadczenia usług prawniczych.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 14 września 2007 r. (data wpływu 17 września 2007 r.) uzupełnionym pismem z dnia 21 listopada 2007 r.(data wpływu 26 listopada 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie miejsca świadczenia usług prawniczych ? jest prawidłowe.

Porady prawne


UZASADNIENIE


W dniu 17 września 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie miejsca świadczenia usług prawniczych.


W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest spółką osobową (spółką partnerską) i podatnikiem podatku od towarów i usług, świadczącym usługi prawnicze polegające na dochodzeniu roszczeń odszkodowawczych osób poszkodowanych w wypadkach (głównie komunikacyjnych).

Część prowadzonych postępowań dotyczy osób fizycznych (nieprowadzących działalności gospodarczej), których miejscem zamieszkania jest terytorium Unii Europejskiej inne niż Polska (dalej ?osoba fizyczna?). Osoby te posiadają ubezpieczenie ochrony prawnej, polegające na przejęciu ? w przypadku, gdy taka osoba ulegnie wypadkowi ? obowiązku pokrycia kosztów pomocy prawnej związanej z dochodzeniem roszczeń związanych z tym wypadkiem przez zakład ubezpieczeń (dalej ?zakład ubezpieczeń?).

Zatem posiadająca ubezpieczenie ochrony prawnej ?osoba fizyczna? zwraca się do Wnioskodawcy o prowadzenie jej sprawy odszkodowawczej, jednak warunki finansowe prowadzenia tej sprawy, a także rozliczenie się (w tym zapłata) następuje nie z ?osobą fizyczną? lecz z ?zakładem ubezpieczeń?, gdzie osoba fizyczna ma ubezpieczenie ochrony prawnej. Pomimo, że klientem Wnioskodawcy jest ?osoba fizyczna? to jednak z ?zakładem ubezpieczeń? prowadzona jest korespondencja dotycząca warunków prowadzenia sprawy i wysokości kwoty wynagrodzenia.

Faktura za usługę prawną wystawiana jest na ?zakład ubezpieczeń?, który jest podatnikiem podatku od wartości dodanej. Faktura wystawiana jest bez należnego podatku VAT.


W związku z powyższym zadano następujące pytanie.


Na jaki podmiot powinna być wystawiona faktura VAT oraz czy podatnikiem będzie zagraniczny usługobiorca...

Zdaniem Wnioskodawcy, fakturowanie powinno być dokonane na zakład ubezpieczeń, nie zaś na klienta. Spółka Partnerska wykonuje swoje usługi niewątpliwie na rzecz klientów, osób fizycznych nieprowadzących działalności, lecz w przedmiotowej sprawie ? w ocenie Wnioskodawcy ? nie to powinno mieć rozstrzygające znaczenie.

Istotne jest bowiem to jaki podmiot jest stroną transakcji tzn. jaki podmiot jest zobowiązany/ uprawniony do negocjowania warunków umowy oraz zapłaty kwoty należności.

Mocą umowy ubezpieczeniowej, zakład ubezpieczeniowy przejmuje wszelkie obowiązki klienta w zakresie rozliczenia transakcji stając się stroną umowy. Ustawa o podatku VAT w zakresie wystawiania faktur odnosi się do pojęcia ?nabywca? (art. 106 ust. 1 ustawy o podatku VAT).

Tym samym ustawodawca w zakresie wskazania strony, na którą nastąpi fakturowanie odnosi się nie do tego kto jest beneficjentem usługi, lecz kto jest jej nabywcą, kto negocjuje warunki umowy i zobowiązany jest do uregulowania należności.

Zgodnie z art. 27 ust. 3 pkt 2 w związku z ust. 4 pkt 3 ustawy o podatku VAT, w przypadku usług prawniczych na rzecz podatników mających siedzibę na terytorium Wspólnoty, ale w innym państwie niż państwo świadczącego usługę, miejscem wykonania tych usług jest miejsce, gdzie nabywca posiada siedzibę. Miejsce świadczenia usługi determinuje kwestie opodatkowania, bowiem wykonywanie czynności opodatkowanych VAT poza terytorium RP nie jest opodatkowane.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do przepisu art. 27 ust. 1 ww. ustawy, w przypadku świadczenia usług, miejscem świadczenia jest miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługi - miejsce, gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności; w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności - miejsce stałego zamieszkania. Jednakże zgodnie z przepisem szczególnym art. 27 ust. 3 w związku z ust. 4 pkt. 3 ww. ustawy w przypadku gdy m.in. usługi prawnicze, są świadczone na rzecz:

  1. osób fizycznych, osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych nie mających osobowości prawnej, posiadających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium państwa trzeciego, lub
  2. podatników mających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium Wspólnoty, ale w kraju innym niż kraj świadczącego usługę

nbspnbsp - miejscem świadczenia tych usług jest miejsce, gdzie nabywca usługi posiada siedzibę, stałe miejsce prowadzenia działalności, dla którego dana usługa jest świadczona, a w przypadku braku stałego miejsca prowadzenia działalności, stały adres lub miejsce zamieszkania.

Oznacza to, iż w przypadku gdy podatnik świadczy przedmiotowe usługi na rzecz kontrahentów z innych państw członkowskich, będących podatnikami podatku od wartości dodanej, to usługi takie są opodatkowane w kraju siedziby usługobiorcy, czyli w kraju UE innym niż Polska. Zobowiązany do naliczenia i rozliczenia podatku jest więc usługobiorca mający siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium Wspólnoty. Polski podatnik nie wykazuje podatku z tego tytułu ani w Polsce ani w innym kraju UE, lecz przy spełnieniu warunków z art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy przysługuje mu prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z tą usługą oraz prawo do zwrotu różnicy podatku (art. 87 ust. 3 i ust. 5 wyżej cytowanej ustawy).

Jednakże powyższa zasada nie dotyczy świadczenia usług prawniczych na rzecz kontrahentów wspólnotowych, którzy nie są podatnikami podatku od wartości dodanej. W takim przypadku zastosowanie znajdzie przepis art. 27 ust. 1 ustawy będący regułą ogólną, tzn. przedmiotowe usługi zostaną opodatkowane według siedziby usługodawcy (tzn. w Polsce).

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług podatnicy, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy.

Zainteresowany w złożonym wniosku podniósł kwestię ? nabywcy? wykonywanych przez siebie usług. Ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje tego pojęcia.

W potocznym znaczeniu nabywca to osoba (fizyczna lub prawna) nabywająca dobra materialne i/lub usługi od sprzedawcy w celu zaspokojenia swoich potrzeb lub w celu dalszej sprzedaży.

Oznacza to, że faktura będąca dokumentem potwierdzającym dokonanie dostawy towarów lub/ i świadczenia usług wystawiana jest na podmiot, który w ramach danej transakcji występuje w charakterze kupującego.

Z przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego wynika, że nabywcą usługi prawniczej jest zakład ubezpieczeń. Zainteresowany wskazał, iż osoby fizyczne posiadające ubezpieczenie ochrony prawnej, korzystając z posiadanej polisy zwracają się wprost do Wnioskodawcy o prowadzenie ich sprawy. Jednak, w oparciu o analizę stanu faktycznego przedstawionego we wniosku, to zakład ubezpieczeń ostatecznie przejmuje na siebie obowiązki wynikające z zawartej umowy ubezpieczeniowej, tzn. ustala warunki prowadzenia sprawy i kwoty wynagrodzenia, a więc w efekcie to on jest nabywcą świadczonych przez Wnioskodawcę usług.

Biorąc pod uwagę powyższą analizę oraz art. 27 ust. 3 w związku z ust. 4 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług, świadczona przez Zainteresowanego usługa prawnicza jest opodatkowana na terytorium kraju, w którym nabywca usługi ? zakład ubezpieczeń będący podatnikiem podatku od wartości dodanej - posiada siedzibę. Oznacza to, iż powyższa czynność nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium kraju, a jednocześnie świadczeniodawca zachowuje prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków ponoszonych w związku z wykonywaną usługą prawniczą.


Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.


Podkreślić jednak należy, że analiza przedmiotu umów cywilnoprawnych oraz ich stron nie mieści się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W związku z powyższym Minister Finansów nie jest uprawniony do oceny stanowiska, czy nabywcą świadczonej przez Wnioskodawcę usługi prawniczej jest, w świetle zawartej umowy ubezpieczeniowej, zakład ubezpieczeń, czy osoba fizyczna.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.


Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika