Miejsce świadczenia usług na rzecz podatnika będącego usługobiorcą - art. 28b ust. 1 ustawy.

UZASADNIENIE

W dniu 8 marca 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie udokumentowania świadczonej usługi. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 26 kwietnia 2010 r. (data wpływu 30 kwietnia 2010 r.) o informacje doprecyzowujące i odpis KRS.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca świadczy usługi doradztwa podatkowego, jest również ustanowiony jako przedstawiciel podatkowy koreańskiej firmy, zarejestrowanej dla celów podatku VAT w Polsce, w urzędzie skarbowym w Warszawie. Firma koreańska sprowadza towar z Korei do Niemiec, a następnie do Polski (z Niemiec do Polski rozpoznaje WNT). Towary te przekazywane są do przerobu do polskiej firmy, a następnie odsprzedawane do innej koreańskiej firmy zarejestrowanej do podatku VAT na terenie Polski. Firma koreańska nie posiada siedziby ani stałego miejsca prowadzenia działalności na terenie Polski. Zainteresowany jest przedstawicielem podatkowym, a usługi księgowe związane z rozliczeniem podatku VAT, rozliczane są przez inny podmiot uprawniony do doradztwa podatkowego.

Z uzupełnienia do wniosku wynika, iż podmiot koreański jest firmą prowadzącą działalność gospodarczą, działającą w charakterze podatnika. Na terenie Polski jest zarejestrowany do podatku VAT, ale nie prowadzi działalności gospodarczej na terenie Polski ? nie ma tu oddziału ani zakładu ? nie rozlicza się z podatku dochodowego CIT-8.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Z jaką stawką VAT należy wystawić fakturę za usługi przedstawiciela podatkowego dla koreańskiej firmy mającej siedzibę w Korei, nieposiadającej w Polsce siedziby ani stałego miejsca prowadzenia działalności...

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 28l ust. 3 pkt c ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, w przypadku świadczenia usług w zakresie PKWiU 74.1, tj. prawniczych, rachunkowo-księgowych, doradztwa w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania na rzecz podmiotów mających siedzibę, stałe miejsce zamieszkania lub miejsce zwykłego pobytu poza terytorium Wspólnoty ? miejscem świadczenia usług jest miejsce, gdzie podmioty te posiadają siedzibę, stałe miejsce zamieszkania lub miejsce zwykłego pobytu. W związku z powyższym, miejscem świadczenia nie jest terytorium Polski, lecz terytorium Korei i należy usługi te wykazać jako niepodlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Stosownie do treści art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (?).

Przy określaniu miejsca świadczenia usług, usługi są identyfikowane za pomocą klasyfikacji statystycznych, jeżeli dla tych usług przepisy ustawy oraz przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne - art. 8 ust. 4 ustawy.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca świadczy usługi doradztwa podatkowego oraz jest ustanowiony jako przedstawiciel podatkowy koreańskiej firmy zarejestrowanej dla celów podatku VAT w Polsce. Firma koreańska nie posiada siedziby ani stałego miejsca prowadzenia działalności na terenie Polski. Podmiot koreański jest firmą prowadzącą działalność gospodarczą, działającą w charakterze podatnika. Na terenie Polski jest zarejestrowany do podatku VAT, ale nie prowadzi działalności gospodarczej na terenie Polski, nie ma tu oddziału ani zakładu.

W przypadku świadczenia usług, bardzo istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależy, czy dane świadczenie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.

Stosownie do art. 28a ustawy, na potrzeby stosowania niniejszego rozdziału:

1. ilekroć jest mowa o podatniku ? rozumie się przez to:
1. podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,
2. osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit.

   a, która jest zidentyfikowana do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;

2. podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.
   
   

Powyższy artykuł wprowadza drugą definicję podatnika do ustawy. Definicja ta ma zastosowanie tylko w przypadku ustalenia miejsca świadczenia usług. Podatnikiem według tej regulacji jest osoba wykonująca samodzielnie działalność gospodarczą. Ustawodawca odwołuje się w tym celu do definicji działalności gospodarczej ustalonej w art. 15 ust. 2 ustawy, zgodnie z którym działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Za podatników są uznawane również podmioty wykonujące działalność gospodarczą zgodnie z regulacjami innych państw członkowskich oraz państw trzecich.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca świadczy usługi będące przedmiotem zapytania na rzecz firmy koreańskiej, która spełnia warunki do uznania jej za podatnika w rozumieniu art. 28a ustawy.

Stosownie do art. 28b ust. 1 ustawy, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę lub stałe miejsce zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1, art. 28g ust. 1, art. 28i, 28j i 28n.

Ustawodawca wprowadzając wskazane w art. 28b ust. 1 ustawy wyłączenia, wymienił przypadki, dla których występuje inne niż określone w tym artykule miejsce świadczenia usług.

Dokonując analizy przepisu art. 28b ust. 1 ustawy stwierdzić należy, że zawarte w nim zastrzeżenia nie mają zastosowania w niniejszej sprawie. Miejsce świadczenia przedmiotowych usług należy ustalić więc na podstawie zasady ogólnej, wyrażonej w tym artykule.

Zgodnie z tym przepisem, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę lub stałe miejsce zamieszkania, a więc w tym przypadku, miejscem opodatkowania usług świadczonych przez Spółkę jest terytorium Korei, tj. tam, gdzie ich usługobiorca posiada swoją siedzibę.

Reasumując, świadczone przez Zainteresowanego usługi, będące przedmiotem zapytania, dla koreańskiej firmy mającej siedzibę w Korei, nieposiadającej w Polsce siedziby ani stałego miejsca prowadzenia działalności, nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium kraju.

Art. 106 ust. 1 ustawy stanowi, że podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Zgodnie z art. 106 ust. 2 ustawy, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do dostawy towarów lub świadczenia usług, dokonywanych przez podatników zarejestrowanych jako podatnicy VAT czynni lub zwolnieni, jeżeli miejscem opodatkowania tych czynności jest terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju lub terytorium państwa trzeciego i dla tych czynności podatnicy ci nie są zidentyfikowani dla podatku od wartości dodanej lub ? w przypadku terytorium państwa trzeciego ? podatku o podobnym charakterze.

W myśl art. 106 ust. 8 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych, w drodze rozporządzenia:

1. określi szczegółowe zasady wystawiania faktur, dane, które powinny zawierać, oraz sposób i okres ich przechowywania;
2. może określić wzory faktur dla wszystkich lub niektórych rodzajów czynności;
3. może określić przypadki, w których faktury mogą być wystawiane przez inne podmioty niż wymienione w ust. 1 i 2, oraz szczegółowe zasady i warunki wystawiania faktur w takich przypadkach.

Na podstawie delegacji ustawowej zawartej w powołanym artykule, Minister Finansów wydał rozporządzenie z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337 ze zm.), zwane dalej rozporządzeniem.

Na mocy § 25 ust. 1 rozporządzenia, przepisy § 5, 7-21 i 24 stosuje się odpowiednio do faktur stwierdzających dokonanie dostawy towarów lub świadczenia usług, dla których miejscem opodatkowania jest terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju lub terytorium państwa trzeciego, jeżeli dla tych czynności podatnicy wystawiający fakturę nie są zidentyfikowani dla podatku od wartości dodanej lub ? w przypadku terytorium państwa trzeciego ? podatku o podobnym charakterze.

Faktury, o których mowa w ust. 1, powinny zawierać dane określone w § 5, z wyjątkiem stawki i kwoty podatku oraz kwoty należności wraz z podatkiem - § 25 ust. 2 rozporządzenia.

Zatem, w przedmiotowej sprawie Wnioskodawca z tytułu świadczonych usług dla koreańskiej firmy mającej siedzibę w Korei, nieposiadającej w Polsce siedziby ani stałego miejsca prowadzenia działalności, niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium kraju, powinien wystawić fakturę, zawierającą dane określone w § 5 rozporządzenia, z wyjątkiem stawki i kwoty podatku oraz kwoty należności wraz z podatkiem.

Tut. Organ zwraca uwagę na fakt, iż Zainteresowany w stanowisku własnym powołał przepis art. 28l pkt 3 c ustawy, zgodnie z którym, w przypadku świadczenia na rzecz podmiotów niebędących podatnikami, mających siedzibę, stałe miejsce zamieszkania lub miejsce zwykłego pobytu poza terytorium Wspólnoty, usług doradczych, inżynierskich, prawniczych, księgowych oraz podobnych usług, w tym w szczególności usług: prawniczych, rachunkowo -księgowych, badania rynków i opinii publicznej, doradztwa w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania (PKWiU 74.1) ? miejscem świadczenia usług jest miejsce, gdzie podmioty te posiadają siedzibę, stałe miejsce zamieszkania lub miejsce zwykłego pobytu.

W związku z tym, iż jak już wcześniej wskazano, kontrahent Spółki spełnia definicję podatnika, o którym mowa w art. 28a ustawy, ustalenie miejsca świadczenia usług będących przedmiotem zapytania odbyło się w oparciu o zasadę ogólną wynikającą z przepisu art. 28b ustawy, tym samym cyt. powyżej przepis nie znajduje zastosowania w niniejszej interpretacji, gdyż dotyczy on przypadku, gdy usługobiorca nie jest podatnikiem, co nie ma miejsca w przedmiotowej sprawie.

Zatem, stanowisko Zainteresowanego uznano za prawidłowe, jednakże uzasadnienie tego stanowiska jest inne niż przez niego przedstawione.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.