Czy w związku z tym, że Zainteresowany ma problemy ze zgromadzeniem niektórych dokumentów od przewoźnika (...)

Czy w związku z tym, że Zainteresowany ma problemy ze zgromadzeniem niektórych dokumentów od przewoźnika i od odbiorcy, wskazane dokumenty są wystarczające do zastosowania stawki 0% VAT?

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. u. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. u. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 5 marca 2010 r. (data wpływu 15 marca 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dokumentacji i stawki podatku przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 marca 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dokumentacji i stawki podatku przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka dokonuje sprzedaży swoich wyrobów m.in. na rzecz kontrahentów z Unii Europejskiej. Dostawa jest realizowana w ramach procedury wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów. Kontrahenci są zarejestrowani jako podatnicy podatku od wartości dodanej do celów transakcji wewnątrzwspólnotowych. Towary są dostarczane do kontrahenta własnym środkiem transportu Spółki lub odbiorcy, albo przez przewoźnika.

Dla potwierdzenia dostawy realizowanej przez przewoźnika, w celu zastosowania stawki VAT 0%, Zainteresowany gromadzi następujące dokumenty:

  1. kopię faktury VAT dokumentującą sprzedaż jego wyrobów,
  2. dokument przewozowy przewoźnika, w którym jest wskazany co najmniej kraj docelowy dostawy; dokument ten jest podpisywany przez pracownika firmy przewozowej; brak jest możliwości uzyskania na dokumencie przewozowym potwierdzenia otrzymania przez odbiorcę towaru, ponieważ jak tłumaczą przewoźnicy, towar, który jest odbierany ze Spółki najczęściej jest jeszcze przeładowywany, wystawiane są kolejne dokumenty przewozowe i dopiero te trafiają do odbiorcy i są przez niego podpisywane; dokumenty te, zgodnie ze swoimi procedurami, przewoźnicy zostawiają u siebie,
  3. specyfikację sztuk ładunku,
  4. fakturę wystawioną przez przewoźnika za wykonaną usługę, ze wskazaniem m.in. jakiej dostawy faktura dotyczy i miejsca odbioru dostawy,
  5. dowód dokonania zapłaty przez kontrahenta za towar,
  6. oświadczenie przewoźnika, że towar został przez niego dostarczony na wskazany przez Spółkę adres z podaniem daty dostarczenia przesyłki, bez wskazania z imienia i nazwiska osoby odbierającej przesyłkę,
  7. wydruk zeskanowanego potwierdzenia odbioru towaru przez odbiorcę wygenerowanego z platformy elektronicznej przewoźnika, który udostępnił Spółce dostęp do ww. dokumentów; dokument zawiera m.in. informacje o nadawcy i odbiorcy przesyłki (nazwa i adres), o ilości dostarczonego towaru, nr referencyjny dostawy (indywidualny dla każdej przesyłki), nazwisko i podpis osoby odbierającej przesyłkę i datę otrzymania towaru.


Wnioskodawca nie zawsze jest w stanie zgromadzić wszystkich ww. dokumentów, ponieważ korzysta z usług różnych przewoźników i każdy ma inne procedury. Nie zawsze jest więc możliwość pozyskania od przewoźników dokumentów wymienionych w pkt 6 i 7 albo 4 (jeżeli transport z wykorzystaniem usług przewoźnika organizuje kontrahent). w związku z powyższym, często gromadzi on jeszcze dokument opracowany we własnym zakresie, w którym kontrahent potwierdza odbiór towaru.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w związku z tym, że Zainteresowany ma problemy ze zgromadzeniem niektórych dokumentów od przewoźnika i od odbiorcy, dokumenty zestawione w pkt 1, 2, 3, 4 i 5 są wystarczające do zastosowania stawki 0% VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy, dokumenty zestawione w pkt 1, 2, 3, 4 i 5 są wystarczające do uzyskania prawa do zastosowania dla dostawy wewnątrzwspólnotowej stawki 0%.

Zgodnie z art. 42 ust. 3 ustawy o VAT dowodami, które potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy są:

  • dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika odpowiedzialnego za wywóz towaru z kraju, z których jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju,
  • kopia faktury,
  • specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku

jeżeli łącznie potwierdzają dostarczenie towarów poza granice kraju.

Dodatkowo art. 42 ust. 11 ustawy o VAT mówi, że jeżeli ww. dokumenty nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia towaru do nabywcy unijnego, wówczas można się posiłkować dodatkowymi dokumentami, którymi mogą być m.in.: dokumenty potwierdzające zapłatę za towar oraz inne dokumenty (przy czym, katalog który wskazuje ustawodawca jest katalogiem otwartym).

W związku z powyższym Spółka uważa, że ma prawo zastosować stawkę 0% VAT do dostaw udokumentowanych kopią faktury VAT (pkt 1), dokumentem przewozowym od przewoźnika (pkt 2), specyfikacją sztuk ładunku (pkt 3), dowodem zapłaty za towar (pkt 5) i fakturą od przewoźnika za wykonaną usługę (pkt 4). Powyższe dokumenty łącznie potwierdzają dostarczenie towaru do kontrahenta unijnego na terytorium inne niż terytorium kraju.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. u. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

  1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
  2. eksport towarów;
  3. import towarów;
  4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
  5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.


Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (?).

Art. 13 ust. 1 ustawy wskazuje, iż przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

W myśl art. 13 ust. 2 ustawy, przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że nabywca towarów jest:

  1. podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;
  2. osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, która jest zidentyfikowana na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;
  3. podatnikiem podatku od wartości dodanej lub osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, działającymi w takim charakterze na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, niewymienionymi w pkt 1 i 2, jeżeli przedmiotem dostawy są wyroby akcyzowe, które, zgodnie z przepisami o podatku akcyzowym, są objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy lub procedurą przemieszczania wyrobów akcyzowych z zapłaconą akcyzą;
  4. podmiotem innym niż wymienione w pkt 1 i 2, działającym (zamieszkującym) w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim, jeżeli przedmiotem dostawy są nowe środki transportu.


Art. 13 ust. 6 ustawy stanowi, iż wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów występuje, jeżeli dokonującym dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT UE zgodnie z art. 97 (?).

Z informacji zawartych we wniosku wynika, że Zainteresowany w ramach wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów dokonuje sprzedaży swoich wyrobów m.in. na rzecz kontrahentów z Unii Europejskiej. Towary są dostarczane do kontrahenta własnym środkiem transportu Spółki lub odbiorcy, albo przez przewoźnika.

Art. 106 ust. 1 ustawy wskazuje, iż podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy (...).

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Stosownie do art. 41 ust. 3 ustawy, w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów stawka podatku wynosi 0%, z zastrzeżeniem art. 42.

Natomiast w myśl art. 42 ust. 1 ustawy, wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0%, pod warunkiem że:

  1. podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej, i podał ten numer oraz swój numer, o którym mowa w art. 97 ust. 10, na fakturze stwierdzającej dostawę towarów;
  2. podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju.


Przedmiotem niniejszej sprawy jest udokumentowanie wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów w przypadku, gdy przewóz towaru zlecany jest przewoźnikowi.

Dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, zgodnie z art. 42 ust. 3 ustawy, są następujące dokumenty, jeżeli łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju:

  1. dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towaru z terytorium kraju, z których jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju - w przypadku gdy przewóz towarów jest zlecany przewoźnikowi (spedytorowi),
  2. kopia faktury,
  3. specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku

   - z zastrzeżeniem ust. 4 i 5.

Zgodnie z art. 42 ust. 11 ustawy, w przypadku gdy dokumenty, o których mowa w ust. 3-5, nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju towarów, dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, mogą być również inne dokumenty wskazujące, że nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotowa, w szczególności:

  1. korespondencja handlowa z nabywcą, w tym jego zamówienie;
  2. dokumenty dotyczące ubezpieczenia lub kosztów frachtu;
  3. dokument potwierdzający zapłatę za towar, z wyjątkiem przypadków, gdy dostawa ma charakter nieodpłatny lub zobowiązanie jest realizowane w innej formie, w takim przypadku inny - dokument stwierdzający wygaśnięcie zobowiązania;
  4. dowód potwierdzający przyjęcie przez nabywcę towaru na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.


Jak wynika z powyższych uregulowań, prawo podatnika do zastosowania przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów preferencyjnej stawki podatku w wysokości 0%, uzależnione jest w znacznej mierze od posiadania dokumentów potwierdzających jednoznacznie, iż doszło do wywozu towaru poza terytorium Polski. Istotą przywołanych przepisów jest zobowiązanie podatnika do udowodnienia, iż towary będące przedmiotem dostawy, rzeczywiście opuściły terytorium kraju, ze względu na korzystniejsze, niż w odniesieniu do dostaw krajowych, skutki podatkowe.

Podstawowe znaczenie dla udokumentowania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów mają dokumenty wymienione w art. 42 ust. 3 ustawy, natomiast dokumenty wymienione w ust. 11 pełnią funkcję uzupełniającą, w przypadku, gdy dokumentacja podstawowa nie potwierdza jednoznacznie dostarczenia towarów do nabywcy.

Wnioskodawca wskazał, że jako dokumentację przewozową kompletuje: kopię faktury VAT dokumentującą sprzedaż jego wyrobów, dokument przewozowy przewoźnika, w którym jest wskazany co najmniej kraj docelowy dostawy; dokument ten jest podpisywany przez pracownika firmy przewozowej; brak jest możliwości uzyskania na dokumencie przewozowym potwierdzenia otrzymania przez odbiorcę towaru, ponieważ jak tłumaczą przewoźnicy, towar, który jest odbierany ze Spółki najczęściej jest jeszcze przeładowywany, wystawiane są kolejne dokumenty przewozowe i dopiero te trafiają do odbiorcy i są przez niego podpisywane; dokumenty te zgodnie ze swoimi procedurami przewoźnicy zostawiają u siebie oraz specyfikację sztuk ładunku.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że Zainteresowany będąc w posiadaniu kopii faktury VAT, specyfikacji sztuk ładunku oraz dokumentu przewozowego bez potwierdzenia nabywcy, dysponuje dokumentami, o których mowa w art. 42 ust. 3 ustawy. w niniejszej sprawie dokument przewozowy nie spełnia jednak warunku wskazanego w art. 42 ust. 3 pkt 1 ustawy, tzn. nie wynika z niego, że towar został dostarczony do miejsca jego przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż Polska. Zatem, stwierdzić należy, że dokumenty te łącznie nie potwierdzają w sposób jednoznaczny dostarczenia towaru do nabywcy.

W takiej sytuacji ustawodawca umożliwił podatnikom sposób ?dodatkowego? udowodnienia faktu dostarczenia towarów do nabywcy i w art. 42 ust. 11 ustawy, zawarł otwarty katalog dowodów, które mogą również stanowić dokumenty wskazujące, że wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów miała miejsce.

W przedstawionym stanie faktycznym Wnioskodawca wskazał, iż oprócz wymienionych powyżej dokumentów z art. 42 ust. 3 ustawy, jest w posiadaniu faktury wystawionej przez przewoźnika za wykonaną usługę, ze wskazaniem m.in. jakiej dostawy faktura dotyczy i miejsca odbioru dostawy oraz dowodu dokonania zapłaty przez kontrahenta za towar. Dokumenty te należy zakwalifikować do dokumentów uzupełniających, o których mowa w art. 42 ust. 11 ustawy.

Zatem w odniesieniu do zadanego pytania stwierdzić należy, iż Zainteresowany posiada wszystkie dokumenty wymienione w art. 42 ust. 3 ustawy, które łącznie z dokumentami uzupełniającymi potwierdzają, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju.

Jeżeli zatem Spółka jest w posiadaniu przedmiotowych dokumentów przed terminem do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, jest ona uprawniona do zastosowania stawki podatku w wysokości 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Informuje się, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w zakresie podatku od towarów i usług w części dotyczącej stanu faktycznego w zakresie dokumentacji i stawki podatku przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów. Natomiast część wniosku w ww. zakresie dotycząca odmiennego stanu faktycznego została rozstrzygnięta w odrębnej interpretacji indywidualnej z dnia 29 kwietnia 2010 r. Nr ILPP2/443 390/10 3/EWW.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. u. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.


Referencje

ILPP2/443-390/10-3/EWW, interpretacja indywidualna

Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika