Czy sprzedaż na terenie Polski ww. wyrobów jest opodatkowana stawką 7% oraz czy stosując stawkę (...)

Czy sprzedaż na terenie Polski ww. wyrobów jest opodatkowana stawką 7% oraz czy stosując stawkę 7% podatek VAT dla wyrobów medycznych objętych załącznikiem 3 poz. 106 ustawy o podatku od towarów i usług wystarczy podać: załącznik nr 3, poz. 106 ustawy o VAT niezależnie od symbolu PKWiU?

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 11 marca 2010 r. (data wpływu 17 marca 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla wyrobów medycznych oraz danych na fakturze ? jest prawidłowe.

Porady prawne

UZASADNIENIE

W dniu 17 marca 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla wyrobów medycznych oraz danych na fakturze.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni jest wyłącznym dystrybutorem marki XX. Posiada ona w ofercie następujące wyroby XX. Są to przyrządy treningowe przygotowujące do porodu i regeneracji poporodowej oraz do ćwiczeń dla kobiet z wysiłkowym nietrzymaniem moczu. Pomagają na wzmocnienie i wyćwiczenie mięśni krocza tak, by uniknąć nacięcia podczas porodu. Po porodzie regenerują mięśnie, zapobiegając wysiłkowemu nietrzymaniu moczu i obniżaniu narządów rodnych. Wersja x jest wyposażona dodatkowo w manometr.

Producent wystawił podpisaną deklarację zgodności oraz oznacza produkowane wyroby medyczne znakiem CE, będącym potwierdzeniem, że wyrób nim oznaczony spełnia wszystkie wymagania dotyczących go dyrektyw UE i że dopełniono odpowiedniej procedury oceny zgodności produkowanych wyrobów medycznych, tj. XX. Ww. wyroby spełniają wymogi określone Dyrektywą 93/42/EEC (ang. Medical Device Directive) w skrócie MDD - dyrektywa dla wyrobów medycznych (zwanych w legislacji polskiej wyrobami medycznymi do różnego przeznaczenia). Deklaracja oparta jest na zgodności z procedurami zgodnie z załącznikiem VII do MDD 93/42/EEC. Ponadto firma posiada certyfikat jednostki certyfikującej LGA lnterCert Zertiflzierrungsgesellschaft Tillyst posiadającej akredytację Zentralstelle der Lander fuer Gesundheitsschutz bei Arzneimitteln und Medizinprodukten (jednostki centralnej krajów związkowych ds. ochrony zdrowia w zakresie leków i produktów medycznych), że producent wprowadził i stosuje system zarządzania jakością produktów medycznych zgodnie z DIN EN ISO 13485:2003 nr ewidencyjny XX ważność certyfikatu do xx lutego 20xx r.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż na terenie Polski ww. wyrobów jest opodatkowana stawką 7% oraz czy stosując stawkę 7% podateku VAT dla wyrobów medycznych objętych załącznikiem 3 poz. 106 ustawy o podatku od towarów i usług wystarczy podać: załącznik nr 3, poz. 106 ustawy o VAT, niezależnie od symbolu PKWiU...

Zdaniem Wnioskodawcy, oferowane przez jego firmę wyroby: XX są wyrobami medycznymi w rozumieniu ustawy o wyrobach medycznych. Posiadają oznaczenie CE. Ponadto, wyroby posiadają deklarację zgodności wystawioną przez producenta, producent przeszedł pomyślnie procedurę certyfikacji i posiada certyfikat oznaczony numerem ewidencyjnym jednostki certyfikującej, ważność certyfikatu do 9 lutego 2011 r. Biorąc pod uwagę powyższe oferowane wyroby spełniają wszelkie wymagania ustawy o wyrobach medycznych z dnia 20 kwietnia 2004 r. i zgodnie z poz. 106 załącznika nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług można do nich zastosować stawkę VAT 7%. Na fakturach zamiast symbolu klasyfikacji PKWiU można pisać zał. 3 poz. 106 ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwana dalej ustawą, opodatkowaniu podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług.

Przez dostawę towarów, stosownie do przepisu art. 7 ust. 1 ustawy, należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel(?).

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Podstawowa stawka podatku od towarów i usług, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Oprócz stawki podstawowej, na wybrane grupy towarów i usług, ustawodawca przewidział trzy stawki preferencyjne: 7%, 3% i 0%. Ustawodawca daje także podatnikom możliwość stosowania zwolnień podatkowych.

Stosownie do przepisu art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1. W pozycji 106 załącznika nr 3 wymienione zostały bez względu na symbol PKWiU ? ?wyroby medyczne, w rozumieniu ustawy o wyrobach medycznych dopuszczone do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, inne niż wymienione w pozostałych pozycjach załącznika?.

Definicję pojęcia ?wyrób medyczny? zawiera art. 3 ust. 1 pkt 17 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o wyrobach medycznych (Dz. U. Nr 93, poz. 896 ze zm.), który stanowi, że przez wyrób medyczny należy rozumieć narzędzie, przyrząd, aparat, sprzęt, materiał lub inny artykuł, stosowany samodzielnie lub w połączeniu, włączając oprogramowanie niezbędne do właściwego stosowania wyrobu, przeznaczone przez wytwórcę do stosowania u ludzi w celu:

  1. diagnozowania, zapobiegania, monitorowania, leczenia lub łagodzenia przebiegu chorób,
  2. diagnozowania, monitorowania, leczenia, łagodzenia lub kompensowania urazów lub upośledzeń,
  3. badania, zastępowania lub modyfikowania budowy anatomicznej lub prowadzenia procesu fizjologicznego,
  4. regulacji poczęć

    - który nie osiąga swojego zasadniczego zamierzonego działania w ciele lub na ciele ludzkim środkami farmakologicznymi, immunologicznymi lub metabolicznymi, lecz którego działanie może być przez nie wspomagane.

Zakres powyższej definicji rozszerza art. 3 ust. 3 ustawy o wyrobach medycznych, stosownie do którego ilekroć w ustawie jest mowa o wyrobie medycznym, bez bliższego określenia, należy przez to rozumieć wyrób medyczny do różnego przeznaczenia, wyrób medyczny do diagnostyki in vitro, aktywny wyrób medyczny do implantacji oraz wyposażenie wyrobu medycznego do różnego przeznaczenia i wyposażenie wyrobu medycznego do diagnostyki in vitro.

Na podstawie art. 4 ust. 3 ustawy o wyrobach medycznych, podmiotami uprawnionymi do wprowadzania do obrotu i do używania wyrobów medycznych, zwanymi dalej ?podmiotem uprawnionym?, są wytwórca, jego autoryzowany przedstawiciel, importer, dystrybutor i podmiot odpowiedzialny za wprowadzenie do obrotu wyrobu medycznego.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 24 ww. ustawy, wytwórcą jest osoba fizyczna, jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej albo osoba prawna odpowiedzialna za projektowanie, wytwarzanie, pakowanie, oznakowanie, montowanie, przetwarzanie, przeprowadzenie remontu odtworzeniowego wyrobu medycznego i nadawanie przewidzianego zastosowania wyrobowi medycznemu przed wprowadzeniem go do obrotu pod nazwą własną, niezależnie od tego, czy powyższe czynności wykonuje on sam, czy na jego rzecz osoba trzecia, z wyjątkiem podmiotów, które montują lub dostosowują wyroby medyczne już wprowadzone do obrotu w celu używania przez określonego pacjenta zgodnie z przewidzianym zastosowaniem.

Jak stanowi art. 16 ust. 1 cyt. ustawy, wyrób medyczny wprowadzany do obrotu i do używania musi spełniać określone dla niego wymagania zasadnicze. Wytwórca lub autoryzowany przedstawiciel, przed wprowadzeniem wyrobu medycznego do obrotu i do używania, jest obowiązany do przeprowadzenia oceny zgodności z określonymi dla tego wyrobu wymaganiami zasadniczymi (art. 16 ust. 2 ustawy o wyrobach medycznych).

Z powyższego wynika, że to wytwórca lub autoryzowany przedstawiciel określa, czy dany wyrób, zgodnie z jego przewidywanym zastosowaniem, jest wyrobem medycznym czy też nim nie jest.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawczyni jest wyłącznym dystrybutorem marki XX. Posiada w ofercie następujące wyroby XX. Są to przyrządy treningowe przygotowujące do porodu i regeneracji poporodowej oraz do ćwiczeń dla kobiet z wysiłkowym nietrzymaniem moczu. Pomagają na wzmocnienie i wyćwiczenie mięśni krocza tak, by uniknąć nacięcia podczas porodu. Po porodzie regenerują mięśnie, zapobiegając wysiłkowemu nietrzymaniu moczu i obniżaniu narządów rodnych. Wersja XX jest wyposażona dodatkowo w manometr.

Producent wystawił podpisaną deklarację zgodności oraz oznacza produkowane wyroby medyczne znakiem CE, będącym potwierdzeniem, że wyrób nim oznaczony spełnia wszystkie wymagania dotyczących go dyrektyw UE i że dopełniono odpowiedniej procedury oceny zgodności produkowanych wyrobów medycznych, tj. XX. We własnym stanowisku Zainteresowana wskazała, że ww. przyrządy są wyrobami medycznymi w rozumieniu ustawy o wyrobach medycznych.

Zatem, zastosowanie 7% stawki podatku od towarów i usług, na podstawie art. 41 ust. 2 w związku z poz. 106 załącznika nr 3 do ustawy, możliwe jest tylko i wyłącznie wtedy, gdy towary będące przedmiotem dostawy mieszczą się w definicji wyrobu medycznego w rozumieniu ustawy o wyrobach medycznych, są dopuszczone do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i nie zostały wymienione w pozostałych pozycjach załącznika nr 3 do ustawy. Jeżeli powyższe warunki są spełnione, to dostawa takich wyrobów opodatkowana jest 7% stawką podatku VAT.

Art. 106 ust. 1 ustawy określa, iż podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy (...).

W myśl art. 106 ust. 8 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych, w drodze rozporządzenia:

  1. określi szczegółowe zasady wystawiania faktur, dane, które powinny zawierać, oraz sposób i okres ich przechowywania;
  2. może określić wzory faktur dla wszystkich lub niektórych rodzajów czynności;
  3. może określić przypadki, w których faktury mogą być wystawiane przez inne przedmioty niż wymienione w ust. 1 i 2, oraz szczegółowe zasady i warunki wystawiania faktur w takich przypadkach.


Na mocy § 4 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337 ze zm.), zarejestrowani podatnicy jako podatnicy VAT czynni, posiadający numer identyfikacji podatkowej, wystawiają faktury oznaczone wyrazami ?FAKTURA VAT?.

Zgodnie z § 5 ust. 1 cyt. rozporządzenia, faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać co najmniej:

  1. imiona i nazwiska lub nazwy bądź nazwy skrócone sprzedawcy i nabywcy oraz ich adresy;
  2. numery identyfikacji podatkowej sprzedawcy i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 10 i 11;
  3. numer kolejny faktury oznaczonej jako ?FAKTURA VAT?;
  4. dzień, miesiąc i rok wystawienia faktury, a w przypadku, gdy data ta różni się od daty sprzedaży, również datę sprzedaży; w przypadku sprzedaży o charakterze ciągłym podatnik może podać na fakturze miesiąc i rok dokonania sprzedaży, pod warunkiem podania daty wystawienia faktury;
  5. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;
  6. miarę i ilość sprzedanych towarów lub zakres wykonanych usług;
  7. cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);
  8. wartość towarów lub wykonanych usług, których dotyczy sprzedaż, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);
  9. stawki podatku;
  10. sumę wartości sprzedaży netto towarów lub wykonanych usług z podziałem na poszczególne stawki podatku i zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu;
  11. kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto towarów (usług), z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;
  12. kwotę należności ogółem wraz z należnym podatkiem.



Stosownie do § 5 ust. 7 ww. rozporządzenia, w przypadku dostawy towarów lub świadczenia usług zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 ustawy albo przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3 ustawy, poza danymi określonymi w ust. 1 pkt 5, wskazuje się również:

  1. symbol towaru lub usługi, określony w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, jeżeli ustawa lub przepisy wykonawcze do ustawy powołują ten symbol, lub
  2. przepis ustawy albo aktu wydanego na podstawie ustawy, na podstawie którego podatnik stosuje zwolnienie od podatku, lub
  3. przepis dyrektywy, który zwalnia od podatku tę dostawę lub to świadczenie.


Biorąc powyższe pod uwagę stwierdzić należy, iż faktury VAT które są wystawiane przez Wnioskodawczynię dokumentujące dokonanie sprzedaży towaru opisanego we wniosku winny zawierać elementy wymienione w normie § 5 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów. Przepisy określające co powinna zawierać faktura nakazują podać nazwę (rodzaj) towaru i to do Wnioskodawczyni należy w jaki sposób przedmiotowy towar zostanie przez nią określony. Natomiast, zapis na fakturze dotyczący podstawy prawnej zastosowanej preferencyjnej stawki o treści ?załącznik nr 3 pozycja 106 ustawy o VAT? jest prawidłowy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.


Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika