Podatek od towarów i usług w zakresie nieuznania świadczonych przez Związek Międzygminny usług (...)

8.4.2014

Podatek od towarów i usług w zakresie nieuznania świadczonych przez Związek Międzygminny usług dodatkowych za czynności opodatkowane podatkiem VAT oraz ich dokumentowania.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z 14 stycznia 2014 r. (data wpływu 16 stycznia 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie nieuznania świadczonych przez Związek Międzygminny usług dodatkowych za czynności opodatkowane podatkiem VAT oraz ich dokumentowania ? jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 stycznia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie nieuznania świadczonych przez Związek Międzygminny usług dodatkowych za czynności opodatkowane podatkiem VAT oraz ich dokumentowania.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Związek Międzygminnego na podstawie przepisów ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz.U. z 2013 r., poz. 594, z późn. zm.) w drodze zatwierdzonych porozumień a następnie podjętych uchwał rad trzech gmin wchodzących w skład związku został powołany w celu wspólnego wykonywania zadań publicznych, które zostały zawarte w podjętym w drodze uchwały statucie związku. Jak wynika ze statutu, Gminy scedowały na związek zadania własne z zakresu gospodarowania odpadami komunalnymi. Związek Międzygminny jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej: VAT).

Związek Międzygminny wdrażając zapisy znowelizowanej ustawy z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (tj. Dz. U. z 2013 r., poz. 1399) wywołał na podstawie art. 6r ust. 4 cyt. ustawy uchwałę Zgromadzenia Związku Międzygminnego z dnia 29 lipca 2013 roku, w sprawie rodzajów dodatkowych usług świadczonych przez Związek w zakresie zbierania odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości i zagospodarowania tych odpadów oraz wysokości opłat za te usługi.

Powołana ustawa daje Związkowi władztwo w zakresie odpadów komunalnych i z dniem 1 lipca 2013 r. Związek stał się właścicielem strumienia odpadów komunalnych na swoim terenie i ma obowiązek odbioru i zagospodarowania tych odpadów. Za gospodarowanie odpadami komunalnymi, pobiera opłatę, która pokrywa koszty związane z gospodarowaniem odpadami komunalnymi.

W sprawach dotyczących opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi stosuje się przepisy ustawy z dnia 2 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (art. 6q ww. ustawy). W związku z powyższym, że opłata jest rodzajem daniny publicznoprawnej, ma charakter podatku i nie podlega więc rygorom ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług.

Zgromadzenie Związku Międzygminnego zgodnie z art. 6r ust. 3 cyt. ustawy, w drodze uchwały określiło szczegółowy sposób i zakres świadczenia usług w zakresie odbierania odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości i zagospodarowania tych odpadów, w zamian za uiszczoną przez właścicieli nieruchomości opłatę za gospodarowanie odpadami komunalnymi.

W uchwale tej określono przede wszystkim, nieograniczoną ilość odpadów komunalnych odbieranych od właściciela nieruchomości, częstotliwość odbierania odpadów komunalnych od właściciela nieruchomości oraz sposób świadczenia usług przez punkty selektywnego zbierania odpadów, do których każdy wytwórca odpadów może dostarczyć we własnym zakresie wysegregowane odpady komunalne i które są nieodpłatnie od niego odbierane i zagospodarowywane. Natomiast uchwała w sprawie dodatkowych usług świadczonych przez Związek w sprawie zbierania odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości i zagospodarowania tych odpadów oraz wysokości opłat za te usługi, ma na celu uzupełnienie koszyka usług w zakresie odbioru i zagospodarowania odpadów.

Zgromadzenie Związku Międzygminnego w wywołanej uchwale w sprawie rodzajów dodatkowych usług świadczonych, ustaliło ceny za te usługi (art. 6r ust. 4 cyt. ustawy).

Powołana ustawa nie wskazuje czy w cenie za usługi dodatkowe należy uwzględnić podatek od towarów i usług. Rozwiązania w tej kwestii należało szukać w przepisach ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.). Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem VAT podlega m.in. odpłatna dostawa towarów lub odpłatne świadczenie usług. Jednakże z art. 15 ust. 6 ustawy wynika, że nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy, gmina (w naszym przypadku Związek) będzie uznana za podatnika VAT w dwóch przypadkach. Po pierwsze, gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jej władczych zadań, a po drugie, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jej zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

W rezultacie odbiór odpadów na terenie Związku Międzygminnego jest realizowany:

powszechnie, w związku z uiszczaną przez właścicieli nieruchomości opłatą za gospodarowanie odpadami komunalnymi (dalej: ?Usługi podstawowe?) oraz
uzupełniająco, w ramach tzw. usług dodatkowych (dalej: ?Usługi dodatkowe?), świadczone na rzecz zainteresowanych właścicieli nieruchomości, którzy dobrowolnie dokonują zgłoszenia dodatkowych odpadów do wywozu i są z tego tytułu obciążani dodatkową opłatą, niezależną od podstawowej opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi.

Zgodnie z uchwalą Zgromadzenia Związku z dnia 29 lipca 2013 r. (w sprawie określenia rodzaju dodatkowych usług świadczonych przez Związek w zakresie odbierania odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości i zagospodarowania tych odpadów oraz wysokości opłat za te usługi), Usługi dodatkowe obejmują odbiór odpadów komunalnych:

zmieszanych w ilości wyższej niż wskazanej w deklaracji złożonej przez właściciela,
opróżnianie pojemników (odbiór worków) do selektywnej zbiórki poza harmonogramem,
wynajem dodatkowych pojemników właścicielom nieruchomości i organizatorom imprez.

Usługi podstawowe i Usługi dodatkowe w określonym zakresie mają więc ten sam charakter, tzn. podlegają na wywozie odpadów (w tym udostępnianiu i opróżnianiu pojemników) oraz znajdują swoją podstawę prawną w przepisach Ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach, przy czym Usługi podstawowe obejmują określony limit pojemności odpadów wynikający ze złożonej przez właściciela nieruchomości deklaracji, po przekroczeniu którego odbiór tych samych odpadów (tj. odpadów zmieszanych) staje się Usługą dodatkową.

Wpłaty mieszkańców z tytułu opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi w ramach świadczonych usług podstawowych nie są ewidencjonowane dla potrzeb VAT, nie są dokumentowane fakturami VAT, nie są też uwzględniane w składanych przez Związek deklaracjach VAT-7. Związek nie rozlicza podatku VAT z ich tytułu.

Kwoty wpłacane przez właścicieli nieruchomości z tytułu Usług dodatkowych są dokonywane na podstawie not obciążeniowych wystawianych przez Związek, które nie są ewidencjonowane dla potrzeb VAT. Faktycznego wywozu dokonują przedsiębiorstwa wyłonione przez Związek w drodze przetargu (dalej: ?Operator?). Na podstawie zawartej z Związkiem umowy Operator wystawia na Związek fakturę VAT za świadczenie usług wywozu odpadów. Związek opłaca otrzymane faktury w całości i nie odlicza wskazanego na nich podatku VAT. Wystawiane przez Operatora faktury pozwalają na precyzyjne i jednoznaczne przyporządkowanie świadczonych usług do czynności, w związku z którymi Związek:

pobiera opłatę za gospodarowanie odpadami komunalnymi (tj. do Usług podstawowych),
pobiera opłatę za świadczenie Usług dodatkowych (tj. do Usług dodatkowych).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy świadczone przez Związek Międzygminny usługi dodatkowe stanowią czynności opodatkowane podatkiem VAT?
Czy opłaty za Usługi dodatkowe mogą być pobierane na podstawie not obciążeniowych wystawianych przez Związek Międzygminny?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej: ustawa o VAT), podatnikami są jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Stosownie natomiast do treści art. 15 ust. 6 ww. ustawy nie uważa się za podatników organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z powołanych przepisów wynika, że wyłączenie danego podmiotu z kategorii podatników ma zastosowanie, gdy spełnione są łącznie trzy warunki:

podmiot korzystający z wyłączenia jest organem władzy publicznej albo urzędem obsługującym taki organ,
wykonywane czynności są związane z realizacją zadań nałożonych na podmiot przepisami prawa i do realizacji których został on powołany,
wykonywane czynności nie są realizowane na podstawie zawartych przez podmiot umów cywilnoprawnych.

Odnosząc się do zagadnienia a) należy zaznaczyć, że takie pojęcie jak ?organ władzy publicznej? czy ?urząd obsługujący te organy? nie zostały zdefiniowane w ustawie o VAT. Ustawodawca posługuje się pojęciem ?władza publiczna? czy ?organ władzy publicznej? w wielu aktach normatywnych, ale pojęcia te nie zostały zdefiniowane w żadnym z nich, w szczególności w żadnym akcie prawa podatkowego. Do powyższego problemu odniósł się Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 25 maja 2010 r., sygn. I FSK 852/09, w którym stwierdził, że: ?choć Konstytucja nie zawiera wprost definicji organu władzy publicznej, to jednak z jej treści da się wywieść, że jednostki samorządu terytorialnego takie władztwo sprawują?. Zgodnie z art. 163 Konstytucji wskazano, że samorząd terytorialny wykonuje zadania publiczne niezastrzeżone przez Konstytucję lub ustawy dla organów innych władz publicznych. Powyższe, wprost dowodzi, że ustawodawca powierzył samorządowi terytorialnemu wykonywanie zadań administracji publicznej niezastrzeżonych dla kompetencji innych organów władzy państwowej. W działaniach tych organy samorządu mogą korzystać ze środków prawnych o charakterze władczym, właściwych władzy państwowej. W rezultacie, w świetle sformułowań zawartych w Konstytucji RP, w szczególności w art. 16 ust. 2 i art. 163, samorząd terytorialny należy traktować jako organ władzy publicznej. W uchwale NSA w składzie pięciu sędziów z dnia 9 października z 2000 r., sygn. OPK 14/00, Sąd przyznał, że pozycja jednostek samorządu terytorialnego jest wyznaczona przez dwie kategorie prawne, a mianowicie przez kompetencję i osobowość prawną. Na podstawie określonych prawem kompetencji gmina (w naszym przypadku Związek) realizuje władztwo administracyjne i działa jako organ administracji publicznej, a w postępowaniu administracyjnym zajmuje pozycję organu prowadzącego postępowanie.

W związku z powyższym, należy uznać, że gmina (w tym przypadku Związek) jest organem władzy publicznej w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT. W konsekwencji pierwszą przesłankę uważa się za spełnioną.

Odnosząc się do zagadnienia b) jak zostało już opisane w opisie stanu faktycznego, gmina (w tym przypadku Związek) wykonuje zadania nałożone na nią odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których została powołana. W szczególności gmina (w tym przypadku Związek) zaspakaja potrzeby własne wspólnoty, o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 3 Ustawy o samorządzie, tj. między innymi w zakresie utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych.

Działania gminy (w tym przypadku Związku) dotyczące kwestii utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych opierają się na przepisach Ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (dalej: ?Ustawa śmieciowa?). Zgodnie z art. 6c ust. 1 Ustawy śmieciowej gminy (w tym przypadku Związek) są obowiązane do zorganizowania odbierania odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości, na których zamieszkują mieszkańcy.

W świetle przedstawionego stanu faktycznego świadczone przez gminę (w tym przypadku przez Związek) Usługi dodatkowe bezsprzecznie stanowią formę zorganizowania odbierania odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości, na których zamieszkują mieszkańcy. W konsekwencji działania gminy (w tym przypadku Związku) w tym zakresie stanowią realizację zadania nałożonego na gminę (w tym przypadku na Związek) przepisami prawa, przez co drugą przesłankę uważa się za spełnioną.

Odnosząc się do zagadnienia c) należy wskazać, że świadczenie Usług dodatkowych ma miejsce w oparciu o przepisy obowiązującego prawa, w szczególności uchwałę Zgromadzenia Związku regulującą zasady tego świadczenia, a nie na podstawie umów cywilnoprawnych.

Gmina (w tym przypadku Związek) nie zawiera z mieszkańcami umów na wywóz śmieci, zagospodarowania odpadów itp. Zgodnie z art. 6m ust. 1 Ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach ?Właściciel nieruchomości jest obowiązany złożyć do wójta, burmistrza lub prezydenta miasta deklarację o wysokości opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi w terminie 14 dni od dnia zamieszkania na danej nieruchomości pierwszego mieszkańca lub powstania na danej nieruchomości odpadów komunalnych?. Natomiast na podstawie art. 6n ust. 1 pkt 1 Ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach ?Rada gminy, uwzględniając konieczność zapewnienia prawidłowego obliczenia wysokości opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi oraz ułatwienia składania deklaracji, określi w drodze uchwały stanowiącej akt prawa miejscowego wzór deklaracji o wysokości opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi składanej przez właścicieli nieruchomości, obejmujący objaśnienia dotyczące sposobu jej wypełnienia oraz pouczenie, że deklaracja stanowi podstawę do wystawienia tytułu wykonawczego; uchwała zawiera także informację o terminach i miejscu składania deklaracji?. Ponadto na mocy art. 6r ust. 3 Ustawy śmieciowej, Rada gminy określi, w drodze uchwały stanowiącej akt prawa miejscowego, szczegółowy sposób i zakres świadczenia usług w zakresie odbierania odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości i zagospodarowania tych odpadów, w zamian za uiszczoną przez właściciela nieruchomości opłatę za gospodarowanie odpadami komunalnymi, w szczególności ilość odpadów komunalnych odbieranych od właściciela nieruchomości, częstotliwość odbierania odpadów komunalnych od właściciela nieruchomości i sposób świadczenia usług przez punkty selektywnego zbierania odpadów komunalnych.

Z powyższego wynika, że pomimo świadczenia przez gminę (w tym przypadku przez Związek) usług w zakresie odbierania odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości i zagospodarowania tych odpadów w zamian za uiszczoną przez właściciela nieruchomości opłatę za gospodarowanie odpadami komunalnymi (czyli Usług podstawowych) nie dochodzi do zawierania umowy cywilnoprawnej. Zgłoszenia do objęcia gminnym systemem gospodarowania odpadami dokonuje bowiem właściciel nieruchomości poprzez jednostronną deklarację, w której określa wysokość wnoszonej przez siebie opłaty. Forma deklaracji i zasady jej składania wynikają natomiast wprost z przepisów - Ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach oraz uchwały rady gminy (w tym przypadku Zgromadzenia Związku).

W sposób analogiczny do powyższego ustawodawca uregulował kwestię świadczenia Usług dodatkowych. Ust. 4 powołanego art. 6r Ustawy śmieciowej stanowi, że Rada gminy może określić, w drodze uchwały stanowiącej akt prawa miejscowego, rodzaje dodatkowych usług świadczonych przez gminę w zakresie odbierania odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości i zagospodarowania tych odpadów oraz wysokość cen za te usługi. Jak zostało wskazane w przedmiotowym stanie faktycznym, mieszkańcy dokonują zgłoszenia w związku z Usługami dodatkowymi na tzw. formularzu zgłoszenia. Wzór formularza zgłoszenia oraz zasady jego składania określa uchwała Zgromadzenia Związku. W związku z powyższym, tak samo jak w przypadku Usług podstawowych, również w odniesieniu do Usług dodatkowych nie dochodzi do zawierania umowy cywilnoprawnej. Kwestie dotyczące formularza zgłoszenia oraz świadczenie Usług dodatkowych w sposób analogiczny wynikają bowiem wprost z przepisów - Ustawy śmieciowej oraz uchwały Zgromadzenia Związku. W konsekwencji trzecią - ostatnią przesłankę uważa się za spełnioną.

W związku z powyższym Związek Międzygminny stoi na stanowisku, że w przedmiotowym stanie faktycznym na podstawie art. 15 ust. 6 ustawy o VAT nie należy uważać go za podatnika VAT.

W związku z powyższym świadczone przez Związek Międzygminny Usługi dodatkowe nie podlegają opodatkowaniu VAT.

Ad. 2

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszystkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, itp. umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). Bowiem tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Podstawową zasadę dotyczącą dokumentowania transakcji opodatkowanych VAT wyznacza art. 106 ust. 1 ustawy o VAT, zgodnie z którym podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 101 art. 120 ust. 16. Konstrukcja powołanego przepisu wskazuje, że od obowiązku wystawiania faktur ustawodawca przewidział szereg wyjątków.

Związek Międzygminny stoi na stanowisku, iż nie ma on obowiązku dokumentowania Usług dodatkowych związanych z opłatą za gospodarowanie odpadami komunalnymi fakturami VAT, gdyż czynność ta nie podlega opodatkowaniu VAT. W związku z powyższym Związek stoi na stanowisku, że Usługi dodatkowe mogą być dokumentowane na podstawie not obciążeniowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy ? przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast, przez świadczenie usług ? w myśl art. 8 ust. 1 ustawy ? rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów, w tym również:

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej,
zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji,
świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Z tak szeroko sformułowanej definicji wynika, że przez świadczenie usług należy przede wszystkim rozumieć określone zachowanie podatnika na rzecz odrębnego podmiotu, które zasadniczo wynika z dwustronnego stosunku zobowiązaniowego, zakładającego istnienie podmiotu będącego odbiorcą (nabywcą usługi), jak również podmiotu świadczącego usługę.

Należy zauważy, iż generalnie ? poza wyjątkami wskazanymi w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy ? opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają czynności odpłatne.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ustawy lub świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy ? podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy ? działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy ? nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej ? (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, ze zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże, w świetle unormowań prawa wspólnotowego w przypadku, gdy organy władzy publicznej bądź urzędy obsługujące te organy podejmują takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań, lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Jak wynika z powyższego, wyłączenie organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy z kategorii podatników ma charakter wyłączenia podmiotowo ? przedmiotowego.

Aby to wyłączenie miało miejsce, muszą zostać spełnione dwa warunki:

dotyczy wyłącznie organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy,
odnosi się tylko do tych czynności, które związane są z realizacją zadań nałożonych na te podmioty przepisami prawa i do realizacji których zostały one powołane.

Wyłączenie z grona podatników VAT organów władzy publicznej jest możliwe tylko wtedy, gdy wykonują one czynności w ramach przypisanych im specyficznych zadań i funkcji państwowych np. w zakresie administracji, sądownictwa, obrony narodowej. Wówczas wyłączenie z opodatkowania nie prowadzi do naruszenia zasad konkurencji. Organy władzy publicznej są podatnikami VAT jedynie w zakresie czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych.

Istota problemu sprowadza się zatem do ustalenia, czy Wnioskodawca pobierając opłatę za gospodarowanie odpadami, spełnia wskazaną w art. 15 ust. 6 ustawy przesłankę, tj. czy jest organem władzy publicznej.

Na wstępie należy zaznaczyć, że takie pojęcia jak ?organ władzy publicznej? czy ?urzędy obsługujące te organy? nie zostały zdefiniowane w ustawie o VAT. Choć w wielu aktach normatywnych ustawodawca posługuje się pojęciem ?władza publiczna? czy ?organy władzy publicznej?, to jednocześnie nigdzie nie definiuje tych pojęć.

Kwestię tę rozważał Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 25 maja 2010 r., w sprawie o sygn. I FSK 852/09, w którym stwierdził, że: ?choć Konstytucja nie zawiera wprost definicji organu władzy publicznej, to jednak z jej treści da się wywieść, że jednostki samorządu terytorialnego takie władztwo sprawują. W art. 16 ust. 2 Konstytucji ustrojodawca wskazał bowiem, że ?Samorząd terytorialny uczestniczy w sprawowaniu władzy publicznej. Przysługującą mu w ramach ustaw istotną część zadań publicznych samorząd wykonuje w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność?. Z kolei w art. 163 Konstytucji wskazano, że samorząd terytorialny wykonuje zadania publiczne niezastrzeżone przez Konstytucję lub ustawy dla organów innych władz publicznych. Powyższe wprost dowodzi, że ustrojodawca powierzył samorządowi terytorialnemu wykonywanie zadań administracji publicznej niezastrzeżonych do kompetencji innych organów władzy państwowej. W działaniach tych organy samorządu mogą korzystać ze środków prawnych o charakterze władczym, właściwych władzy państwowej?.

A zatem, w świetle sformułowań zawartych w Konstytucji RP, w szczególności, w art. 16 ust. 2 i art. 163, samorząd terytorialny należy traktować jako organ władzy publicznej. W uchwale NSA w składzie pięciu sędziów NSA z dnia 9 października z 2000 r., sygn. akt OPK 14/00, Sąd stwierdził, iż pozycja jednostek samorządu terytorialnego jest wyznaczona przez dwie kategorie prawne, a mianowicie przez kompetencję i osobowość prawną. Na podstawie określonych prawem kompetencji gmina realizuje władztwo administracyjne i działa jako organ administracji publicznej, a w postępowaniu administracyjnym zajmuje pozycję organu prowadzącego postępowanie.

Dokonując wykładni art. 15 ust. 6 ustawy należy więc zauważyć, że celem tej regulacji jest wyłączenie wszelkich organów władzy publicznej oraz innych organów podlegających prawu publicznemu z kategorii podatników VAT w odniesieniu do czynności wykonywanych przez te podmioty w charakterze władz publicznych. Podatnikiem podatku od towarów i usług jest więc również organ władzy publicznej oraz urząd obsługujący ten organ, jeżeli w stosunku do określonej czynności lub transakcji zachowuje się jak podmiot gospodarczy. Z tego właśnie względu, ustawodawca uznał w art. 15 ust. 6 ustawy, że organy (urzędy) nie są podatnikami w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie umów cywilno-prawnych.

W świetle art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz.U. z 2013 r., poz. 594 ze zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Natomiast ? zgodnie z brzmieniem art. 6 ust. 1 ww. ustawy ? do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty, w tym m.in. zadania obejmujące sprawy ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej, wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz ? art. 7 ust. 1 pkt 1 i pkt 3 cyt. ustawy.

Jak stanowi art. 7 ust. 2 ustawy o samorządzie gminnym, ustawy określają, które zadania własne gminy mają charakter obowiązkowy.

Na mocy art. 9 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym ? w celu wykonywania zadań gmina może tworzyć jednostki organizacyjne, a także zawierać umowy z innymi podmiotami, w tym z organizacjami pozarządowymi.

Zatem, jeżeli ustawodawca określi konkretne zadanie jako obowiązkowe, to wówczas na gminie (jej organach) ciąży obowiązek ich wykonania, a obywatelowi przysługuje z tego tytułu określone roszczenie. Zapis, iż ustawy zawierają ustalenia, które zadania należą do obligatoryjnych zadań gminy, ma doniosłe konsekwencje prawne. Oznacza to, że obarczyć gminy zadaniem obowiązkowym nie może żaden inny akt prawny, decyzja administracyjna czy wyrok sądowy, a tym bardziej umowa cywilnoprawna. Przeciw takim działaniom gminie służy ochrona, o której mowa w art. 2 ust. 3 ustawy o samorządzie gminnym, stanowiący, że samodzielność gminy podlega ochronie sądowej.

Ponadto, zgodnie z brzmieniem art. 64 ust. 1 powołanej ustawy ? w celu wspólnego wykonywania zadań publicznych gminy mogą tworzyć związki międzygminne.

Uchwały o utworzeniu związku podejmują rady zainteresowanych gmin (ust. 2 ww. przepisu).

Na mocy art. 64 ust. 3 wskazanej ustawy- prawa i obowiązki gmin uczestniczących w związku międzygminnym, związane z wykonywaniem zadań przekazanych związkowi, przechodzą na związek z dniem ogłoszenia statutu związku.

Jak stanowi art. 65 ust. 1 i ust. 2 cyt. ustawy, związek wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Związek posiada osobowość prawną.

Z opisu sprawy wynika, Związek Międzygminnego na podstawie przepisów ustawy o samorządzie gminnym w drodze zatwierdzonych porozumień a następnie podjętych uchwał rad trzech gmin wchodzących w skład związku został powołany w celu wspólnego wykonywania zadań publicznych, które zostały zawarte w podjętym w drodze uchwały statucie związku. Jak wynika ze statutu, Gminy scedowały na związek zadania własne z zakresu gospodarowania odpadami komunalnymi. Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Zainteresowany wdrażając zapisy znowelizowanej ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach wywołał uchwałę Zgromadzenia Związku Międzygminnego w sprawie rodzajów dodatkowych usług świadczonych przez Związek w zakresie zbierania odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości i zagospodarowania tych odpadów oraz wysokości opłat za te usługi.

W sprawach dotyczących opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi stosuje się przepisy ustawy Ordynacja podatkowa. Zgromadzenie Związku Międzygminnego zgodnie z art. 6r ust. 3 cyt. ustawy, w drodze uchwały określiło szczegółowy sposób i zakres świadczenia usług w zakresie odbierania odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości i zagospodarowania tych odpadów, w zamian za uiszczoną przez właścicieli nieruchomości opłatę za gospodarowanie odpadami komunalnymi.

Zgromadzenie Związku Międzygminnego w wywołanej uchwale w sprawie rodzajów dodatkowych usług świadczonych, ustaliło ceny za te usługi (art. 6r ust. 4 cyt. ustawy).

W rezultacie odbiór odpadów na terenie Związku Międzygminnego jest realizowany:

powszechnie, w związku z uiszczaną przez właścicieli nieruchomości opłatą za gospodarowanie odpadami komunalnymi oraz
uzupełniająco, w ramach tzw. usług dodatkowych, świadczone na rzecz zainteresowanych właścicieli nieruchomości, którzy dobrowolnie dokonują zgłoszenia dodatkowych odpadów do wywozu i są z tego tytułu obciążani dodatkową opłatą, niezależną od podstawowej opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi.

W związku z powyższymi usługami Związek Międzygminny nie zawiera z właścicielami nieruchomości umów cywilnoprawnych. Usługi świadczone są na podstawie uchwały Zgromadzenia Związku, w oparciu o składane przez mieszkańców deklaracje (Usługi podstawowe) oraz formularze zamówienia (Usługi dodatkowe). Zgodnie z uchwalą Zgromadzenia Związku (w sprawie określenia rodzaju dodatkowych usług świadczonych przez Związek w zakresie odbierania odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości i zagospodarowania tych odpadów oraz wysokości opłat za te usługi), Usługi dodatkowe obejmują odbiór odpadów komunalnych:

zmieszanych w ilości wyższej niż wskazanej w deklaracji złożonej przez właściciela,
opróżnianie pojemników (odbiór worków) do selektywnej zbiórki poza harmonogramem,
wynajem dodatkowych pojemników właścicielom nieruchomości i organizatorom imprez.

Kwoty wpłacane przez właścicieli nieruchomości z tytułu Usług dodatkowych są dokonywane na podstawie not obciążeniowych wystawianych przez Związek, które nie są ewidencjonowane dla potrzeb VAT. Faktycznego wywozu dokonują przedsiębiorstwa wyłonione przez Związek w drodze przetargu. Na podstawie zawartej z Związkiem umowy Operator wystawia na Związek fakturę VAT za świadczenie usług wywozu odpadów. Związek opłaca otrzymane faktury w całości i nie odlicza wskazanego na nich podatku VAT. Wystawiane przez Operatora faktury pozwalają na precyzyjne i jednoznaczne przyporządkowanie świadczonych usług do czynności, w związku z którymi Związek:

pobiera opłatę za gospodarowanie odpadami komunalnymi (tj. do Usług podstawowych),
pobiera opłatę za świadczenie Usług dodatkowych (tj. do Usług dodatkowych).

W ustawie z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (Dz.U. z 2013 r., poz. 1399 ze zm.) w rozdziale 3a ? ?Gospodarowanie odpadami komunalnymi przez gminę? wskazano, że gminy są obowiązane do zorganizowania odbierania odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości, na których zamieszkują mieszkańcy (art. 6c ust. 1 cyt. ustawy).

Zgodnie z art. 6c ust. 2 o utrzymaniu czystości i porządku w gminach ? Rada gminy może, w drodze uchwały stanowiącej akt prawa miejscowego, postanowić o odbieraniu odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości, na których nie zamieszkują mieszkańcy, a powstają odpady komunalne.

W myśl art. 6h tej ustawy ? właściciele nieruchomości, o których mowa w art. 6c, są obowiązani ponosić na rzecz gminy, na terenie której są położone ich nieruchomości, opłatę za gospodarowanie odpadami komunalnymi.

Na mocy art. 6d ust. 1 ww. ustawy ? wójt, burmistrz lub prezydent miasta jest obowiązany zorganizować przetarg na odbieranie odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości, o których mowa w art. 6c, albo przetarg na odbieranie i zagospodarowanie tych odpadów.

Z art. 6j ust. 1 ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach wynika, że w przypadku nieruchomości, o której mowa w art. 6c ust. 1, opłata za gospodarowanie odpadami komunalnymi stanowi iloczyn:

liczby mieszkańców zamieszkujących daną nieruchomość, lub
ilości zużytej wody z danej nieruchomości, lub
powierzchni lokalu mieszkalnego

‒ oraz stawki opłaty ustalonej na podstawie art. 6k ust. 1.

Stosownie do art. 6j ust. 2 ww. ustawy, w przypadku nieruchomości, o której mowa w art. 6c ust. 1, rada gminy może uchwalić jedną stawkę opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi od gospodarstwa domowego.

W przypadku nieruchomości, o której mowa w art. 6c ust. 2, opłata za gospodarowanie odpadami komunalnymi stanowi iloczyn liczby pojemników z odpadami komunalnymi powstałymi na danej nieruchomości oraz stawki opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi, o której mowa w art. 6k ust. 1 pkt 2 (art. 6j ust. 3 cyt. ustawy).

Rada gminy, zgodnie z art. 6k ust. 1 ww. ustawy, w drodze uchwały:

dokona wyboru metody ustalenia opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi spośród metod określonych w art. 6j ust. 1 i 2 oraz ustali stawkę takiej opłaty; dopuszcza się stosowanie więcej niż jednej metody ustalenia opłat na obszarze gminy;
ustali stawkę opłaty za pojemnik o określonej pojemności.

W myśl art. 6l ww. ustawy rada gminy określi, w drodze uchwały stanowiącej akt prawa miejscowego, termin, częstotliwość i tryb uiszczania opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi, biorąc pod uwagę warunki miejscowe.

Zgodnie z art. 6m ust. 1 ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach ? właściciel nieruchomości jest obowiązany złożyć do wójta, burmistrza lub prezydenta miasta deklarację o wysokości opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi w terminie 14 dni od dnia zamieszkania na danej nieruchomości pierwszego mieszkańca lub powstania na danej nieruchomości odpadów komunalnych.

W przypadku zmiany danych będących podstawą ustalenia wysokości należnej opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi lub określonej w deklaracji ilości odpadów komunalnych powstających na danej nieruchomości właściciel nieruchomości jest obowiązany złożyć nową deklarację w terminie 14 dni od dnia nastąpienia zmiany. Opłatę za gospodarowanie odpadami komunalnymi w zmienionej wysokości uiszcza się za miesiąc, w którym nastąpiła zmiana (art. 6m ust. 2 ustawy).

Z art. 6o powołanej ustawy wynika, że w razie niezłożenia deklaracji o wysokości opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi albo uzasadnionych wątpliwości co do danych zawartych w deklaracji wójt, burmistrz lub prezydent miasta określa, w drodze decyzji, wysokość opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi, biorąc pod uwagę uzasadnione szacunki, w tym średnią ilość odpadów komunalnych powstających na nieruchomościach o podobnym charakterze.

Zauważyć należy także, że zgodnie z art. 6q cyt. ustawy ? w sprawach dotyczących opłat za gospodarowanie odpadami komunalnymi stosuje się przepisy ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. ? Ordynacja podatkowa, z tym że uprawnienia organów podatkowych przysługują wójtowi, burmistrzowi lub prezydentowi miasta.

Mocą art. 6r ust. 1 cyt. ustawy ? opłata za gospodarowanie odpadami komunalnymi stanowi dochód gminy.

Jak wynika z art. 6r ust. 2 ww. ustawy ? z pobranych opłat za gospodarowanie odpadami komunalnymi gmina pokrywa koszty funkcjonowania systemu gospodarowania odpadami komunalnymi, które obejmują koszty:

odbierania, transportu, zbierania, odzysku i unieszkodliwiania odpadów komunalnych;
tworzenia i utrzymania punktów selektywnego zbierania odpadów komunalnych;
obsługi administracyjnej tego systemu.

Rada gminy określi, w drodze uchwały stanowiącej akt prawa miejscowego, szczegółowy sposób i zakres świadczenia usług w zakresie odbierania odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości i zagospodarowania tych odpadów, w zamian za uiszczoną przez właściciela nieruchomości opłatę za gospodarowanie odpadami komunalnymi, w szczególności ilość odpadów komunalnych odbieranych od właściciela nieruchomości, częstotliwość odbierania odpadów komunalnych od właściciela nieruchomości i sposób świadczenia usług przez punkty selektywnego zbierania odpadów komunalnych (art. 6r ust. 3 ww. ustawy).

Stosownie do art. 6r ust. 4 ww. ustawy, Rada gminy może określić, w drodze uchwały stanowiącej akt prawa miejscowego, rodzaje dodatkowych usług świadczonych przez gminę w zakresie odbierania odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości i zagospodarowania tych odpadów oraz wysokość cen za te usługi.

Odnosząc się zatem do opodatkowania usług dodatkowych polegających na odbiorze odpadów komunalnych odpadów zmieszanych w ilości wyższej niż wskazanej w deklaracji złożonej przez właściciela, opróżnianiu pojemników (odbiór worków) do selektywnej zbiórki poza harmonogramem oraz wynajmu dodatkowych pojemników właścicielom nieruchomości i organizatorom imprez wraz z wywozem tych odpadów stwierdzić należy, że na mocy powołanych przepisów Wnioskodawca jest zobowiązany do zorganizowania odbierania odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości i zagospodarowania tych odpadów. W tym celu wyłoni w drodze przetargu przedsiębiorcę odbierającego odpady komunalne oraz określi wysokość opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi. Ponadto wskazać należy, że świadczenie powyższych usług przez Związek następuje na podstawie złożonych przez właścicieli nieruchomości oraz organizatorów imprez deklaracji a nie na podstawie zawartych z nimi umów cywilnoprawnych.

Wobec powyższego, w świetle regulacji ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach, wskazać należy, że ustalając stawkę opłaty za świadczenie usług dodatkowych i pobierając ją od właścicieli nieruchomości, Wnioskodawca występuje w pozycji nadrzędnej w stosunku do podmiotów uczestniczących w danej czynności (właścicieli nieruchomości), wykonując zadania z zakresu władzy publicznej określone w przepisach ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym - art. 7 ust. 1 pkt 3, z którego wynika, że zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz.

Z powyższego wynika, że Związek Międzygminny, z tytułu realizacji usług dodatkowych, jako zadania własnego, wyłączony jest z opodatkowania na podstawie art. 15 ust. 6 ustawy. Tym samym Wnioskodawca nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług w odniesieniu do świadczonych usług w zakresie odbierania odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości oraz organizatorów imprez i zagospodarowywania tych odpadów, które Wnioskodawca traktuje jako usługę dodatkową.

Zatem świadczone przez Związek usługi dodatkowe nie stanowią czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Wątpliwości Zainteresowanego dotyczą również kwestii udokumentowania pobierania opłat za usługi dodatkowe.

Zauważyć należy, że zgodnie z art. 1 pkt 49 ustawy z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw ? z dniem 1 stycznia 2014 r. uchylony został przepis art. 106 ustawy i wprowadzone zostały przepisy dotyczące fakturowania w dodanych art. 106a-106q ustawy.

Zmiany zawarte w tych przepisach mają na celu:

dostosowanie przepisów do zmian wprowadzonych dyrektywą 2010/45/EU z dnia 13 lipca 2010 r. zmieniającej Dyrektywę 2006/112/WE w spawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej w odniesieniu do przepisów dotyczących fakturowania (Dz. Urz. UE L 189, str. 1),
zapewnienie pewności prawa i przejrzystości przepisów poprzez szerokie uregulowanie zagadnień dotyczących obowiązków związanych z fakturowaniem w akcie normatywnym o randze ustawy.

Wprowadzane przepisy określają zasady ogólne wystawiania faktur, podmioty zobowiązane do ich wystawienia, a także przedmiot oraz zawartość faktury. Określają również możliwość wystawiania faktur uproszczonych i faktur zbiorczych., jak również sformułowano przypadki wystawiania faktur na żądanie. Ponadto uregulowano termin wystawienia faktury oraz obowiązek wystawienia i przekazania określonej liczy egzemplarzy.

Zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy ? podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

W myśl art. 2 pkt 2 ustawy ? przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

W związku z tym, że Wnioskodawca z tytułu realizacji usług dodatkowych nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług w odniesieniu do usług świadczonych przez Związek w zakresie odbierania odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości i zagospodarowywania tych odpadów, które traktuje jako usługę dodatkową ? nie ma on obowiązku dokumentowania pobierania opłat za usługi dodatkowe fakturami VAT.

Biorąc powyższe pod uwagę stwierdzić należy, że Wnioskodawca może dokumentować pobieranie opłat za usługi dodatkowe w dowolny, wybrany przez siebie sposób, zatem pobieranie przedmiotowych opłat na podstawie not obciążeniowych wystawianych przez Związek Międzygminny nie jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację ? w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.