Wynajem umeblowanych lokali wczasowych na cele związane z krótkotrwałym wypoczynkiem i zakwaterowaniem. (...)

Wynajem umeblowanych lokali wczasowych na cele związane z krótkotrwałym wypoczynkiem i zakwaterowaniem.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o. T.C. przedstawione we wniosku z dnia 27 września 2007 r. (data wpływu 28 września 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku w przypadku świadczenia usług wynajmu umeblowanych lokali wczasowych ? jest prawidłowe.

Porady prawne


UZASADNIENIE


W dniu 28 września 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku w przypadku świadczenia usług wynajmu umeblowanych lokali wczasowych.


W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka T.C. jest najemcą obiektu wczasowego (przeznaczenie obiektu zgodne z ?pozwoleniem na użytkowanie obiektu budowlanego') położonego w Ś. o powierzchni 598,8m2. W obiekcie znajdują się lokale wczasowe z łazienkami oraz część wspólna (powierzchnie pomocnicze i powierzchnie komunikacji wewnętrznej). Umowę najmu powyższego obiektu wczasowego.T.C. Sp. z o.o. zawarło z osobą fizyczną na okres 10 lat. W umowie zastrzeżono, iż przedmiot najmu przeznaczony zostanie na cele związane z wypoczynkiem i podróżami służbowymi pracowników najemcy oraz że w przypadku oddania obiektu w podnajem osobom trzecim obiekt może być przeznaczony wyłącznie na cele wskazane w umowie.

Powyższy obiekt wczasowy T.C. Sp. z o.o. przeznaczyła do dalszego wynajmu na cele związane z krótkotrwałym wypoczynkiem i zakwaterowaniem. W tym celu w obiekcie wczasowym umeblowano apartamenty wczasowe oraz zagospodarowano część wspólną. Spółka zawarła umowy podnajmu ze spółkami zatrudniającymi pracowników. Umowy podnajmu zostały zawarte na okres 10 lat. W każdej umowie określono wynajmowaną część obiektu wczasowego poprzez oznaczenie numeru apartamentu wczasowego oraz określono cele przedmiotu najmu w formie: ?przedmiot umowy przeznaczony zostanie na cele związane z wypoczynkiem pracowników podnajemcy? lub ?przedmiot umowy przeznaczony zostanie na cele związane z zakwaterowaniem pracowników podnajemcy przebywających w podróży służbowej'. Jednocześnie zawarto klauzulę, iż podnajemcy nie wolno wykorzystywać przedmiotu najmu w sposób sprzeczny z umową lub przeznaczeniem oraz oddawać w dalszy podnajem bez zgody wynajmującego. Tytułem zawartych umów będzie płacony czynsz podnajmu w określonej stałej kwocie, w okresach miesięcznych.


W związku z powyższym zadano następujące pytanie.


Czy świadczone przez Spółkę usługi w zakresie wynajmu umeblowanych lokali wczasowych znajdujących się w tym obiekcie, spółkom zatrudniającym pracowników na cele związane z wypoczynkiem i krótkotrwałym zakwaterowaniem pracowników tychże spółek, T.C. Sp. z o.o. prawidłowo kwalifikuje jako usługi mieszczące się w pozycji 140 załącznika nr 3 do ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług i opodatkowuje zgodnie z art. 41 ust. 2 tej ustawy, tj. stawką VAT w wysokości 7%...

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że działalność wykonywana przez firmę T.C. Sp. z o.o. w zakresie wynajmu wyodrębnionych, umeblowanych części obiektu wczasowego spółkom zatrudniających pracowników na cele związane z wypoczynkiem i krótkotrwałym zakwaterowaniem pracowników tychże spółek należy zakwalifikować do grupowania PKWiU: 55.23.13 ? usługi wynajmu umeblowanych lokali krótkotrwałego zakwaterowania. Opisane powyżej usługi wchodzą w zakres usług wymienionych w pozycji nr 140 załącznika nr 3 do ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, do których zastosowanie ma art. 41 ust. 2 tejże ustawy, tj. stawka podatku VAT dla wskazanych usług wynosi 7%. Biorąc powyższe pod uwagę Spółka T.C. uważa, że do świadczonych usług najmu (opisanych powyżej) powinna stosować podatek VAT wysokości 7%, zgodnie z art. 41 ust. 2 ww. ustawy.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Na mocy art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (?).

Stosownie do art. 8 ust. 3 ww. ustawy, usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych. Zgodnie z zasadami metodycznymi klasyfikacji statystycznych ? na podstawie Komunikatu Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1, poz. 11) zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej. W przypadku trudności w ustaleniu właściwego grupowania, w tym także dla usług według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług zainteresowany podmiot może zwrócić się z wnioskiem do Urzędu Statystycznego, który udziela informacji w zakresie stosowania wyżej powołanych standardów klasyfikacyjnych. Z uwagi na przywołane uregulowania, tylko w przypadku prawidłowego zaklasyfikowania danej czynności do właściwego grupowania PKWiU możliwe jest rozstrzygnięcie odnośnie opodatkowania danej usługi podatkiem od towarów i usług.

Podatnik świadczy usługi w zakresie wynajmu wyodrębnionych, umeblowanych części obiektu wczasowego spółkom zatrudniającym pracowników na cele związane z wypoczynkiem i krótkotrwałym zakwaterowaniem pracowników tychże spółek. Wnioskodawca zaliczył świadczone przez siebie usługi do grupowania PKWiU: 55.23.13 ? usługi wynajmu umeblowanych lokali krótkotrwałego zakwaterowania.

Zgodnie z art. 41 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1. Pod pozycją 140 tego załącznika wymienione zostały usługi zaliczone do grupowania PKWiU ex 55.2 tj. usługi świadczone przez obiekty noclegowe turystyki oraz inne miejsca krótkotrwałego zakwaterowania, z wyłączeniem usług zakwaterowania w bursach, internatach i domach studenckich (PKWiU: ex 55.23.15).

W związku z tym, że Podatnik we wniosku podał symbol PKWiU dla świadczonych przez siebie usług jako 55.23.13, stwierdzić należy, iż usługi te mieszczą się w katalogu czynności, o których mowa w poz. 140 załącznika nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług, a zatem podlegają opodatkowaniu stawką podatku w wysokości 7%.

Podkreślić jednak należy, że analiza prawidłowości dokonanej przez Spółkę we wniosku klasyfikacji usługi do właściwego grupowania statystycznego, nie mieści się w ramach określonych przepisem art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego. A zatem Minister Finansów nie jest uprawniony do oceny stanowiska, przedstawionego przez Wnioskodawcę w zakresie klasyfikacji statystycznej usługi będącej przedmiotem wniosku.


Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.


Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika