Podatek od towarów i usług w zakresie opodatkowania usług udzielania pożyczek.

12.8.2013

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z dnia 21 maja 2013 r. (data wpływu 24 maja 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania usług udzielania pożyczek ? jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 maja 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania usług udzielania pożyczek.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka jest podmiotem gospodarczym (czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług) prowadzącym działalność gospodarczą w zakresie:

działalność związana z oprogramowaniem,
przetwarzanie danych; zarządzanie stronami internetowymi (hosting) i podobna działalność,
działalność rachunkowo-księgowa; doradztwo podatkowe,
pozostałe doradztwo w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania.

W związku z tym, że Spółka dysponuje wolnymi środkami pieniężnymi, rozważa w przyszłości możliwość udzielania w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej, pożyczek pieniężnych zarówno osobom fizycznym, jak i osobom prawnym. Ta działalność związana z usługami finansowymi o PKD 64.92 Z zostanie przez Spółkę zgłoszona do KRS jako kolejny rodzaj prowadzonej przez Spółkę działalności gospodarczej. Spółka planuje udzielanie tych pożyczek na zasadach komercyjnych. Pożyczki będą udzielane ze środków pieniężnych zgromadzonych w toku prowadzonej przez Spółkę działalności gospodarczej. Wszystkie umowy pożyczki będą zawierały w swej treści informację, że pożyczkodawca udziela ich w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Spółka na chwilę obecną nie jest w stanie określić rozmiarów dochodów z odsetek, jak i liczby podmiotów, które zwrócą się do Spółki o taką pożyczkę, dlatego trudno jest stwierdzić, czy czynności udzielania pożyczek będą miały charakter incydentalny, czy też będą one wykonywane z dużą częstotliwością, a dochody z odsetek będą miały istotny wpływ na rozwój Spółki. Początkowo ze względu na ograniczoną ilość środków pieniężnych Spółka planuje udzielać maksymalnie cztery pożyczki na rok. Niewątpliwie jednak Spółka będzie konsekwentnie dążyć do pozyskania większej ilości klientów w przyszłości, a udzielane pożyczki nie będą miały charakteru okazjonalnego lecz będą efektem prowadzonej przez Spółkę akcji informacyjnej. Spółka zamierza dołożyć wszelkich niezbędnych starań, by świadczone przez nią usługi pośrednictwa finansowego nosiły cechy systematyczności i zorganizowanego, ciągłego działania.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy przedstawione okoliczności będą bezspornie wskazywać na fakt, że udzielanie pożyczek odbywać się będzie w ramach prowadzonej przez Spółkę działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, a ich udzielanie będzie uznane za czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jako odpłatne świadczenie usług, o których mowa w art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, a co za tym idzie będą korzystać z wyłączenia z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 2 ust. 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych?

Zdaniem Wnioskodawcy, powyżej opisane czynności udzielania pożyczek będą podlegały regulacjom ustawy o podatku od towarów i usług, a to będzie skutkowało wyłączeniem obowiązku podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych. Spółka uważa tak, ponieważ w jej opinii, udzielanie przez nią oprocentowanych pożyczek stanowi czynności mieszczące się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jako odpłatne świadczenie usług, o których mowa w art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Dodatkowo przedmiotowe usługi mieszczą się w zakresie czynności, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 38 ww. ustawy, więc będzie korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług. W rezultacie powyższe czynności będą korzystać z wyłączenia z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 2 ust. 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Wszystkie opisane w zdarzeniu przyszłym okoliczności towarzyszące zawieraniu umów pożyczek jednoznacznie będą wskazywać, iż Spółka zawodowo prowadzi działalność gospodarczą w tym zakresie, gdyż taki jest między innymi profil jej działalności (wpis do KRS), a podstawowym celem ich zawierania będzie wyłącznie dążenie do uzyskania dochodu z tytułu odsetek. Dlatego też w odniesieniu do takich czynności, Spółka zawsze będzie występować w charakterze podatnika podatku od towarów i usług i w odniesieniu do każdej z zawieranych przez Spółkę umów pożyczek powstanie obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług, gdyż wykonane usługi będą usługami pośrednictwa finansowego zwolnionego z tego podatku. W konsekwencji zostaną spełnione warunki określone w art. 2 ust. 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych pozwalające na wyłączenie od opodatkowania tym podatkiem przedmiotowych umów pożyczek.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług
(t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu
ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (?) ? art. 7 ust. 1 ustawy.

Ponadto, art. 8 ust. 1 ustawy określa, iż przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (?).

Z kolei oceniając, czy dane świadczenie ma charakter usługi należy mieć na względzie fakt, że ustawodawca ? jak wynika z treści art. 8 ust. 1 ustawy ? uznaje za usługę każde świadczenie wykonane przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności, które nie jest dostawą towarów, podkreślając tym samym powszechność opodatkowania. Zatem na zachowanie to (świadczenie) składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie, bądź tolerowanie ? znoszenie określonych stanów rzeczy). Ponadto, do uznania danej czynności za usługę, konieczne jest istnienie odbiorcy wykonywanego świadczenia (beneficjenta czynności) i występowanie związku między tą czynnością a otrzymywanym przez niego wynagrodzeniem, będącym świadczeniem wzajemnym. W konsekwencji, usługą jest tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument ? odbiorca świadczenia, odnoszący z niego korzyść (choćby potencjalną).

Należy zauważyć, iż zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy dla uznania, iż świadczenie usługi podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług bezwzględnym warunkiem jest ?odpłatność? za daną czynność.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usług podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na podstawie art. 15 ust. 2, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2013 r., działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, że dostawa towarów lub świadczenie usług podlegać będą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywane będą przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy towarów lub świadczenia usług mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca jest podmiotem gospodarczym (czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług) prowadzącym działalność gospodarczą w zakresie:

działalność związana z oprogramowaniem,
przetwarzanie danych; zarządzanie stronami internetowymi (hosting) i podobna działalność,
działalność rachunkowo-księgowa; doradztwo podatkowe,
pozostałe doradztwo w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania.

W związku z tym, że Spółka dysponuje wolnymi środkami pieniężnymi, rozważa w przyszłości możliwość udzielania w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej, pożyczek pieniężnych zarówno osobom fizycznym, jak i osobom prawnym. Ta działalność związana z usługami finansowymi o PKD 64.92 Z zostanie przez Spółkę zgłoszona do KRS jako kolejny rodzaj prowadzonej przez nią działalności gospodarczej. Zainteresowany planuje udzielanie tych pożyczek na zasadach komercyjnych. Pożyczki będą udzielane ze środków pieniężnych zgromadzonych w toku prowadzonej przez Spółkę działalności gospodarczej. Wszystkie umowy pożyczki będą zawierały w swej treści informację, że pożyczkodawca udziela ich w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Spółka na chwilę obecną nie jest w stanie określić rozmiarów dochodów z odsetek, jak i liczby podmiotów, które zwrócą się do Spółki o taką pożyczkę, dlatego trudno jest stwierdzić, czy czynności udzielania pożyczek będą miały charakter incydentalny, czy też będą one wykonywane z dużą częstotliwością, a dochody z odsetek będą miały istotny wpływ na rozwój Spółki. Początkowo ze względu na ograniczoną ilość środków pieniężnych Spółka planuje udzielać maksymalnie cztery pożyczki na rok. Niewątpliwie jednak Spółka będzie konsekwentnie dążyć do pozyskania większej ilości klientów w przyszłości, a udzielane pożyczki nie będą miały charakteru okazjonalnego lecz będą efektem prowadzonej przez Spółkę akcji informacyjnej. Spółka zamierza dołożyć wszelkich niezbędnych starań, by świadczone przez nią usługi pośrednictwa finansowego nosiły cechy systematyczności i zorganizowanego, ciągłego działania.

Na tle powyższego Spółka powzięła wątpliwości, czy udzielanie pożyczek w ramach prowadzonej przez Spółkę działalności gospodarczej, będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT.

Istota umowy pożyczki została zawarta w art. 720 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.). Zgodnie z ww. przepisem, przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

W wyniku spełnienia świadczenia przez dającego pożyczkę, określone przedmioty majątkowe stają się własnością biorącego pożyczkę. Zasilają one jednak tylko czasowo majątek biorącego pożyczkę, który obowiązany jest do zwrotu, tj. do przeniesienia na drugą stronę własności tej samej ilości pieniędzy albo rzeczy tego samego rodzaju.

Czynności polegające na udzielaniu pożyczek pieniężnych podlegających oprocentowaniu stanowią odpłatne świadczenie usług i podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Udzielanie pożyczek przez podatnika podatku od towarów i usług spełnia przesłanki uznania tych czynności za podlegające opodatkowaniu, niezależnie od częstotliwości i celu ich udzielenia, czy statusu nabywcy. Udzielanie bowiem pożyczek przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą, w związku z jej prowadzeniem, można identyfikować i zaliczać do zawodowej płaszczyzny jednostki, a więc uznać za rodzącą obowiązki w podatku od towarów i usług.

W efekcie, udzielenie pożyczki stanowi świadczenie na rzecz innego podmiotu, polegające na udostępnianiu kapitału na wskazany w umowie okres. Czynność udzielenia pożyczki w zamian za wynagrodzeniem w postaci odsetek lub prowizji z tytułu korzystania z cudzego kapitału traktowana jest jako świadczenie usług.

W związku z udzieloną pożyczką pobierane jest wynagrodzenie w postaci ustalonych odsetek i prowizji, czy innych opłat z tytułu udostępnionego kapitału. Opłaty te pobierane przez pożyczkodawcę są ściśle związane z uzyskaniem korzyści przez pożyczkobiorcę. Zaznaczyć należy, iż skoro czynność udzielenia pożyczki jest na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług, uznana za świadczenie usług podlegające tej ustawie, zatem wszelkie opłaty związane z zawartą umową pożyczki podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej niejednokrotnie podkreślał w swoim orzecznictwie, iż podstawę opodatkowania świadczenia usług powinna stanowić wyłącznie wartość świadczenia należnego usługodawcy w zamian za świadczoną usługę, a nie całkowita kwota otrzymana/należna od kontrahenta w związku ze świadczeniem usługi. W tym świetle, nie podlega doliczeniu do podstawy opodatkowania zwrot kwoty kapitału udostępnionego kredytobiorcy w ramach świadczenia usług udzielenia kredytów.

Usługa, którą zamierza świadczyć Wnioskodawca, tj. odpłatna usługa udzielania pożyczki stanowić będzie realizację istniejących pomiędzy stronami stosunków cywilnoprawnych. Stosunki te składają się z dwustronnych zobowiązań stron transakcji do wykonania skonkretyzowanych świadczeń ? z jednej strony świadczenia Spółki (które w tym przypadku polegać będzie na czasowym udostępnieniu kapitału pożyczkobiorcy), a z drugiej strony świadczenia usługobiorcy w zamian za udostępnienie kapitału, tj. zapłaty wynagrodzenia w formie odsetek od udzielonych pożyczek, stanowiących wynagrodzenie za wyświadczoną przez Zainteresowanego usługę. O odpłatnym charakterze usług Spółki przesądza zatem istnienie po stronie usługobiorcy obowiązku spełnienia na jej rzecz świadczenia w zamian za tę usługę, tj. zapłaty wynagrodzenia (odsetek) w zamian za możliwość czasowego korzystania z kapitału udostępnionego przez Zainteresowanego. Zwrot Spółce udostępnionego usługobiorcy kapitału nie może być traktowany jako element świadczenia należnego w zamian (wynagrodzenia) za usługę wyświadczoną przez Wnioskodawcę, gdyż nie gwarantuje on pożyczkodawcy nic ponad to, co posiadałby gdyby danej usługi w ogóle nie wyświadczył. Tym samym, powtórne przeniesienie na pożyczkodawcę własności środków udostępnionych w ramach usługi udostępnienia środków pieniężnych, nie przesądza o odpłatnym charakterze świadczonej usługi. Korzyść z tytułu wyświadczonej usługi zapewniają natomiast pożyczkodawcy należne mu odsetki. Z tego względu wyłącznie kwota odsetek stanowi świadczenie ?w zamian? za świadczoną usługę, które powinno być uwzględnione w podstawie opodatkowania podatkiem VAT.

W konsekwencji, na podstawie zaprezentowanych powyżej przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, czynność udzielenia pożyczki spełnia definicję usług zawartą w art. 8 ust. 1 ustawy, można bowiem zidentyfikować beneficjenta świadczenia, którym będzie pożyczkobiorca, mogący korzystać z kapitału udostępnionego przez pożyczkodawcę, tj. Spółkę.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Art. 146a pkt 1 ustawy stanowi, iż w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jak wynika z art. 41 ust. 13 ustawy, towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, niewymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej podlegają opodatkowaniu stawką w wysokości 22%, z wyjątkiem tych, dla których w ustawie lub przepisach wykonawczych określono inną stawkę.

Zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź zwolnienie od podatku.

Według art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy, zwalnia się od podatku usługi udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych, a także zarządzanie kredytami lub pożyczkami pieniężnymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę.

Zgodnie z art. 43 ust. 13 ustawy, zwolnienie od podatku stosuje się również do świadczenia usługi stanowiącej element usługi wymienionej w ust. 1 pkt 7 i 37-41, który sam stanowi odrębną całość i jest właściwy oraz niezbędny do świadczenia usługi zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 7 i 37-41.

Przepisu ust. 13 nie stosuje się do świadczenia usług stanowiących element usług pośrednictwa, o których mowa w ust. 1 pkt 7 i 37-41 (art. 43 ust. 14 ustawy).

Ponadto, jak wynika z przepisu art. 43 ust. 15 ustawy, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 7, 12 i 37-41 oraz w ust. 13, nie mają zastosowania do:

czynności ściągania długów, w tym factoringu;
usług doradztwa;
usług w zakresie leasingu.

Należy podkreślić, że pojęcia używane do oznaczenia zwolnień, o których mowa w art. 43 ustawy winny być interpretowane w sposób ścisły, gdyż zwolnienia te stanowią odstępstwa od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatek VAT pobierany jest od każdej usługi świadczonej odpłatnie przez podatnika. Zwolnienia stanowią pojęcia autonomiczne prawa wspólnotowego, które mają na celu uniknięcie rozbieżności pomiędzy państwami członkowskimi w stosowaniu systemu podatku VAT i które należy sytuować w ogólnym kontekście wspólnego systemu podatku VAT.

Stosownie do treści przepisu art. 135 (1) (b) Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347, str. 1 ze zm.), państwa członkowskie zwalniają udzielanie kredytów i pośrednictwo kredytowe, oraz zarządzanie kredytami przez kredytodawcę.

Z brzmienia art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy, wyraźnie wynika, iż intencją ustawodawcy było objęcie zwolnieniem usług udzielania kredytów i pożyczek pieniężnych, zarówno tych wykonywanych przez banki, jak również świadczonych przez inne podmioty pośredniczące w ich udzielaniu. Należy stwierdzić, iż wymienione zwolnienie ma charakter przedmiotowy, gdzie przede wszystkim istotną przesłanką do skorzystania ze zwolnienia jest rodzaj świadczonej usługi, cechy które ją rozróżniają. Ustawodawca szczególny nacisk położył na stronę przedmiotową, nie dokonując zawężenia omawianego zwolnienia wyłącznie do określonej grupy podmiotów.

Jak wskazała Spółka, w związku z tym, iż dysponuje wolnymi środkami pieniężnymi, planuje udzielanie oprocentowanych pożyczek na zasadach komercyjnych. Czynność ta będzie świadczona w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, zgodnie z wpisem do KRS. Podstawowym celem zawierania umów pożyczki będzie wyłącznie dążenie do uzyskania przez Wnioskodawcę dochodu z tytułu odsetek.

Biorąc pod uwagę powołane przepisy prawa oraz przedstawione zdarzenie przyszłe stwierdzić należy, iż przyszłe udzielanie przez Spółkę oprocentowanych pożyczek należy uznać za wykonywanie działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, w konsekwencji czego przyszłe udzielanie pożyczek uznać należy za świadczenie usług, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy. Udzielenie pożyczki przez podatnika podatku VAT będzie czynnością mieszczącą się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT, jako odpłatne świadczenie usług, przy czym korzystać będzie ze zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

W niniejszej interpretacji rozpatrzono wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług. Natomiast wniosek w części dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych rozpatrzony zostanie odrębnym pismem.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.