Czy Wnioskodawczyni jest zobowiązana do posiadania kasy fiskalnej wobec przedstawionej we wniosku sytuacji? (...)

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 2 maja 2012 r. (data wpływu 11 maja 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kasy rejestrującej ? jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 maja 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą polegającą na sprzedaży imprez turystycznych organizowanych przez inne podmioty gospodarcze (touroperatorów) na podstawie zawartych z tymi podmiotami umów agencyjnych. Zainteresowana dokonuje sprzedaży imprez turystycznych w imieniu i na rzecz touroperatora. Z tytułu prowadzonej działalności (za sprzedaż imprez) Wnioskodawczyni otrzymuje prowizje od touroperatora. Zainteresowana kwotę prowizji dokumentuje na fakturze VAT wystawionej dla touroperatora. Osoby fizyczne nabywające w jej biurze wycieczki, imprezy turystyczne otrzymują fakturę VAT wystawioną przez touroperatora. Wnioskodawczyni nie wystawia dla tych osób faktur VAT z tego tytułu. Wnioskodawczyni pobiera od osób fizycznych wpłaty na poczet imprez turystycznych i niezwłocznie w terminie 2-3 dni przekazuje je do touroperatora. Po wykonaniu usługi Zainteresowana wystawia fakturę VAT dla touroperatora (podmiot gospodarczy), który dokonuje wypłaty prowizji. Wnioskodawczyni nie posiada kasy rejestrującej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawczyni jest zobowiązana do posiadania kasy fiskalnej wobec przedstawionej we wniosku sytuacji? Jeśli tak, to czy jest zobowiązana do ewidencjonowania na kasie rejestrującej sprzedaży imprez turystycznych osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej w sytuacji gdy sprzedaży tej dokonuje w imieniu i na rzecz touroperatora na podstawie zawartej z nim umowy agencyjnej?

Zdaniem Wnioskodawczyni, nie jest ona zobowiązana do posiadania kasy fiskalnej. Wnioskodawczyni działa w oparciu o umowy agencyjne. Przez umowę agencyjną należy rozumieć zgodnie z art. 758 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny ? taką umowę, w której przyjmujący zlecenie (agent) zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa do stałego pośredniczenia, za wynagrodzeniem, przy zawieraniu z klientami umów na rzecz dającego zlecenie przedsiębiorcy albo do zawierania ich w jego imieniu. Agent pośredniczy przy zawieraniu umów oznaczonego rodzaju na rzecz dającego zlecenia albo zawiera takie umowy w jego imieniu. Oznacza to, że dokonując transakcji agent (zleceniobiorca) cały czas działa w imieniu zleceniodawcy, a zatem sprzedaż jest dokonywana formalnie przez zleceniodawcę nawet jeżeli w jego imieniu działa agent (zleceniobiorca). Art. 30 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT stanowi, iż podstawę opodatkowania czynności wynikających z umowy agencyjnej stanowi dla agenta kwota prowizji lub innych postaci wynagrodzeń za wykonanie usługi pomniejszona o kwotę podatku, z zastrzeżeniem ust. 3. Zgodnie z treścią § 7 ust. 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące oraz warunków stosowania tych kas przez podatników, podatnicy prowadzący ewidencję przy zastosowaniu kas u których podstawą opodatkowania jest kwota prowizji lub inna postać wynagrodzenia za wykonywane usługi w ramach umowy agencyjnej, zlecenia, pośrednictwa lub innych umów o podobnym charakterze albo też marża, ewidencjonują na potrzeby obliczenia osiąganego przez nich obrotu oraz kwot podatku należnego całą wartość sprzedaży własnej oraz prowadzonej na rzecz lub w imieniu innych podatników. Z kolei, zgodnie z § 7 ust. 1 pkt 1 i 9 rozporządzenia, podatnicy z zastrzeżeniem ust. 2 są obowiązani spełniać m.in. następujące warunki przy prowadzeniu ewidencji przy zastosowaniu kas:

• dokonywać ewidencji każdej sprzedaży oraz wydruku paragonu fiskalnego lub faktury VAT z każdej sprzedaży, jak również wydawać oryginał wydrukowanego dokumentu nabywcy,
• stosować kasy wyłącznie do prowadzenia ewidencji własnej sprzedaży, bez prawa ich używania przez osoby trzecie, z zastrzeżeniem ust. 7.
  
  

W związku z powyższym w ocenie Wnioskodawczyni przepisy zobowiązują do posiadania kasy fiskalnej i ewidencjonowania przy jej pomocy obrotu jedynie przez podatnika w stosunku do jego własnej sprzedaży a nie przez osoby trzecie. W konsekwencji, w prowadzonej przez siebie ewidencji sprzedaży Zainteresowana nie ujawnia obrotu z tytułu dokonywanej w imieniu Zleceniodawcy sprzedaży imprez turystycznych.

Dla Wnioskodawczyni obrotem jest wyłącznie kwota otrzymanej prowizji z tytułu wykonywania czynności agencyjnych.

Kwota ta nie obliguje jednak Wnioskodawczyni do prowadzenia ewidencji przy pomocy kasy rejestrujące, bowiem nie świadczy usług, o których mowa w art. 111 ust. 1 ustawy o VAT. Stanowisko takie przedstawił Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z dnia 20 kwietnia 2011 r. sygn. ILPP2/443-145/11-3/AK.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (?).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (?).

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, zgodnie z art. 111 ust. 1 ustawy, są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Z tej podstawowej reguły wynika, że obowiązek ewidencjonowania sprzedaży za pomocą kas rejestrujących dotyczy tylko takich podmiotów, które dokonują sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych.

Delegacją zawartą w art. 111 ust. 8 ustawy, Minister właściwy do spraw finansów publicznych, w drodze rozporządzenia zwolnił na czas określony niektóre grupy podatników oraz niektóre czynności z obowiązku, o którym mowa w art. 111 ust. 1, oraz określił warunki korzystania ze zwolnienia (?).

Zwolnienie z obowiązku instalowania kas rejestrujących określone zostało w § 2 i § 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 lipca 2010 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. z 2010 r. Nr 138, poz. 930), zwanym dalej rozporządzeniem.

Powyższe zwolnienia wskazują na dwojakiego rodzaju zwolnienie z obowiązku ewidencjonowania obrotu przy zastosowaniu kas rejestrujących, mianowicie: zwolnienie dla określonych grup podatników (zwolnienie podmiotowe) i zwolnienie dla konkretnych czynności (zwolnienie przedmiotowe).

Stosownie do treści § 3 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia, zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania do dnia 31 grudnia 2012 r. również podatników, u których kwota obrotu z działalności, o której mowa w art. 111 ust. 1 ustawy, nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym kwoty 40.000 zł i jeżeli wcześniej nie powstał wobec nich obowiązek ewidencjonowania, z zastrzeżeniem ust. 6, który stanowi, że zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, traci moc po upływie dwóch miesięcy, licząc od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiło w ciągu roku podatkowego przekroczenie kwoty obrotów w wysokości 40.000 zł, z działalności, o której mowa w art. 111 ust. 1 ustawy.

Zwalnia się również z obowiązku ewidencjonowania do dnia przekroczenia w 2011 r. lub 2012 r. kwoty obrotów w wysokości 20 000 zł z działalności, o której mowa w art. 111 ust. 1 ustawy ? podatników rozpoczynających sprzedaż w danym roku podatkowym. (§ 3 ust. 7 rozporządzenia).

Powyższe zwolnienie jest zwolnieniem podmiotowym, tj. dotyczącym podmiotu.

Natomiast, w myśl § 2 pkt 1 rozporządzenia, zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania do dnia 31 grudnia 2012 r. ? sprzedaż w zakresie czynności wymienionych w załączniku do rozporządzenia.

Powyższe zwolnienie jest zwolnieniem przedmiotowym, tj. dotyczącym niektórych czynności wykonywanych przez podatnika.

Przez umowę agencyjną należy rozumieć zgodnie z art. 758 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.) ? taką umowę, w której przyjmujący zlecenie (agent) zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, do stałego pośredniczenia, za wynagrodzeniem, przy zawieraniu z klientami umów na rzecz dającego zlecenie przedsiębiorcy albo do zawierania ich w jego imieniu.

Agent pośredniczy przy zawieraniu umów oznaczonego rodzaju na rzecz dającego zlecenia albo zawiera takie umowy w jego imieniu. Oznacza to, że dokonując transakcji agent (zleceniobiorca) cały czas działa w imieniu zleceniodawcy, a zatem sprzedaż jest dokonywana formalnie przez zleceniodawcę nawet, jeżeli w jego imieniu działa agent (zleceniobiorca).

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą polegającą na sprzedaży imprez turystycznych organizowanych przez inne podmioty gospodarcze (touroperatorów) na podstawie zawartych z tymi podmiotami umów agencyjnych. Wnioskodawczyni dokonuje sprzedaży imprez turystycznych w imieniu i na rzecz touroperatora. Z tytułu prowadzonej działalności (za sprzedaż imprez) Zainteresowana otrzymuje prowizje od touroperatora. Wnioskodawczyni kwotę prowizji dokumentuje na fakturze VAT wystawionej dla touroperatora. Osoby fizyczne nabywające w jej biurze wycieczki, imprezy turystyczne otrzymują fakturę VAT wystawioną przez touroperatora. Zainteresowana nie wystawia dla tych osób faktur VAT z tego tytułu. Wnioskodawczyni pobiera od osób fizycznych wpłaty na poczet imprez turystycznych i niezwłocznie w terminie 2-3 dni przekazuje je do touroperatora. Po wykonaniu usługi Zainteresowana wystawia fakturę VAT dla touroperatora (podmiotu gospodarczego), który dokonuje wypłaty prowizji. Wnioskodawczyni nie posiada kasy rejestrującej.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Art. 30 ust. 1 pkt 4 ustawy stanowi, iż podstawę opodatkowania czynności maklerskich, czynności wynikających z zarządzania funduszami inwestycyjnymi, czynności wynikających z umowy agencyjnej lub zlecenia, pośrednictwa, umowy komisu lub innych usług o podobnym charakterze stanowi dla prowadzącego przedsiębiorstwo maklerskie, zarządzającego funduszami inwestycyjnymi, agenta, zleceniobiorcy lub innej osoby świadczącej usługi o podobnym charakterze ? kwota prowizji lub innych postaci wynagrodzeń za wykonanie usługi, pomniejszona o kwotę podatku, z zastrzeżeniem ust. 3.

Zgodnie z treścią § 7 ust. 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące oraz warunków stosowania tych kas przez podatników (Dz. U. Nr 212, poz. 1338 ze zm.), podatnicy prowadzący ewidencję przy zastosowaniu kas, u których podstawą opodatkowania jest kwota prowizji lub inna postać wynagrodzenia za wykonywane usługi w ramach umowy agencyjnej, zlecenia, pośrednictwa lub innych umów o podobnym charakterze albo też marża, ewidencjonują na potrzeby obliczenia osiąganego przez nich obrotu oraz kwot podatku należnego całą wartość sprzedaży własnej oraz prowadzonej na rzecz lub w imieniu innych podatników.

Na mocy § 7 ust. 1 pkt 1 i 9 rozporządzenia, podatnicy, z zastrzeżeniem ust. 2, są obowiązani spełniać m.in. następujące warunki przy prowadzeniu ewidencji przy zastosowaniu kas:

1. dokonywać ewidencji każdej sprzedaży oraz wydruku paragonu fiskalnego lub faktury VAT z każdej sprzedaży, jak również wydawać oryginał wydrukowanego dokumentu nabywcy;
2. stosować kasy wyłącznie do prowadzenia ewidencji własnej sprzedaży, bez prawa ich używania przez osoby trzecie, z zastrzeżeniem ust. 7.
   
   

Z kolei w art. 111 ust. 3b ustawy wskazano, iż podatnicy prowadzący ewidencję przy zastosowaniu kas rejestrujących, u których podstawą opodatkowania jest kwota prowizji lub inna postać wynagrodzenia za wykonywane usługi w ramach umowy agencyjnej, zlecenia, pośrednictwa lub innych umów o podobnym charakterze albo marża, ewidencjonują na potrzeby obliczenia osiąganego przez nich obrotu oraz kwot podatku należnego całą wartość sprzedaży własnej oraz prowadzonej na rzecz lub w imieniu innych podatników.

Stosownie do art. 111 ust. 3a pkt 1 i 7 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnicy prowadzący ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani:

1. dokonywać wydruku paragonu fiskalnego lub faktury z każdej sprzedaży oraz wydawać oryginał wydrukowanego dokumentu nabywcy,
2. stosować kasy rejestrujące wyłącznie do prowadzenia ewidencji własnej sprzedaży, z zastrzeżeniem ust. 3b.
   
   

Wyżej powołane przepis art. 111 ust. 3a pkt 1 i 7 oraz ust. 3b wprowadzone zostały do ustawy o podatku od towarów i usług za pomocą przepisu art. 1 pkt 25 lit. a ustawy z dnia 18 marca 2011 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy ? Prawo o miarach (Dz. U. Nr 64, poz. 332). Zgodnie z art. 11 pkt 1 tej ustawy, ustawa wchodzi w życie z dniem 1 kwietnia 2011 r., z wyjątkiem art. 1 pkt 25, art. 2 i 9, które wchodzą w życie z dniem 1 września 2011 r.

W myśl art. 9 ust. 7 ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy ? Prawo o miarach, dotychczasowe przepisy wykonawcze, wydane na podstawie art. 111 ust. 9 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu dotychczasowym, zachowują moc do dnia wejścia w życie przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 111 ust. 7a i 9 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, nie dłużej jednak niż przez 24 miesiące od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.

W związku z powyższym należy stwierdzić, iż obowiązujące przepisy, statuują zakaz używania kas rejestrujących przez osoby trzecie, tj. inne niż podatnik.

W omawianej sprawie Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży imprez turystycznych organizowanych przez inne podmioty gospodarcze (touroperatorów) na podstawie umowy agencyjnej i jest podatnikiem otrzymującym za świadczone usługi wynagrodzenie w formie prowizji.

Zatem w sytuacji, gdy Wnioskodawczyni prowadząca działalność gospodarczą, obok sprzedaży w imieniu i na rzecz Zleceniodawcy nie dokonuje sprzedaży towarów, bądź usług własnych i nie ciąży na niej obowiązek prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy użyciu kasy rejestrującej, nie ma obowiązku ewidencjonowania na kasie obrotu z tytułu sprzedaży na rzecz Zleceniodawcy.

W konsekwencji, w prowadzonej przez siebie ewidencji sprzedaży nie ujawnia obrotu z tytułu dokonywanej w imieniu Zleceniodawcy sprzedaży imprez turystycznych.

Dla Wnioskodawczyni obrotem z prowadzonej działalności jest bowiem wyłącznie kwota otrzymanej prowizji z tytułu wykonywania czynności agencyjnych. Kwota ta nie obliguje jednak Zainteresowanej do prowadzenia ewidencji przy pomocy własnej kasy rejestrującej, albowiem nie świadczy ona usług, o których mowa w art. 111 ust. 1 ustawy o VAT, tj. usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych.

A zatem, w obecnie obowiązującym stanie prawnym, Zainteresowana nie jest zobowiązana do prowadzenia ewidencji sprzedaży za pomocą kasy rejestrującej, o ile w prowadzonej przez siebie działalności we własnym imieniu i na swoją rzecz nie dokonuje sprzedaży towarów lub świadczenia usług na rzecz osób fizycznych oraz rolników ryczałtowych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.