Czy przy przekazaniu środków spożywczych na wymienione w opisie stanu faktycznego cele Spółka ma (...)

Czy przy przekazaniu środków spożywczych na wymienione w opisie stanu faktycznego cele Spółka ma obowiązek opodatkować te czynności?

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 15 maja 2012 r. (data wpływu 17 maja 2012 r.) uzupełnionym pismem z dnia 23 lipca 2012 r. (data wpływu 26 lipca 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania środków spożywczych na rzecz pracowników i kontrahentów ? jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 maja 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania środków spożywczych na rzecz pracowników i kontrahentów. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 23 lipca 2012 r. (data wpływu 26 lipca 2012 r.), w którym doprecyzowano opis sprawy, a także uiszczono brakującą opłatę za wydanie interpretacji indywidualnych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca (Spółka) jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, a sprzedaż towarów i usług dokonywana przez Spółkę jest opodatkowana tym podatkiem.

Spółka zakupuje towary: wodę mineralną, soki, kawę, herbatę, mleko, cukier, cytryny, zwane dalej środkami spożywczymi, które wykorzystywane są na potrzeby zatrudnionych pracowników (zarówno przy okazji spotkań służbowych jak i podczas wykonywania codziennych obowiązków służbowych) oraz w ramach poczęstunku dla odwiedzających przedsiębiorstwo kontrahentów.

W uzupełnieniu do wniosku wskazano, iż według Spółki przepisy Kodeksu pracy oraz przepisy rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 26 września 1997 r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy (Dz. U. z 2003 r. Nr 169, poz. 1650) nakładają na Spółkę obowiązek zapewnienia pracownikom nieodpłatnie środków spożywczych, o których mowa we wniosku. Zgodnie z rozmową telefoniczną przeprowadzoną dnia 23 lipca 2012 r. ze specjalistą BHP zatrudnionym w Państwowej Inspekcji Pracy w X Spółka została poinformowana, że pracodawca zgodnie z § 112 wspomnianego rozporządzenia ma obowiązek dostarczenia pracownikom, niezależnie od temperatury panującej w miejscu pracy, wody lub innych napojów. W tym obowiązku jest więc zawarta pewna dowolność dla pracodawcy co do wyboru dostarczanych napojów ? może to być woda ale może być każdy inny wybrany przez pracodawcę napój. Spółka dostarcza więc wodę, inne napoje oraz składniki służące do sporządzania innych napojów pracownikom w ramach nałożonego przez przepisy prawa pracy obowiązku.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy przy przekazaniu środków spożywczych na wymienione w opisie stanu faktycznego cele Spółka ma obowiązek opodatkować te czynności?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, przez dostawę towarów ? stanowiącą podstawę opodatkowania VAT ? rozumie się przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

  1. przekazanie lub zużycie towarów na cel osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
  2. wszelkie inne darowizny

   - jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów.

W przypadku zużycia towarów podczas spotkań z kontrahentami ? grupa ta nie jest wymieniona w cytowanym przepisie, w związku z tym nieodpłatne przekazanie lub zużycie w tym przypadku nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W przypadku przekazania/zużycia środków spożywczych podczas spotkań i narad z pracownikami oraz pracownikom w trakcie codziennego wykonywania pracy ? czynności te również nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż brak tu jest spełnienia warunku przekazania lub zużycia na potrzeby osobiste pracowników. Pracownicy nie realizują w zakładzie pracy celów osobistych, zużycie środków spożywczych odbywa się na potrzeby prowadzonej przez przedsiębiorstwo działalności i ma miejsce w trakcie pełnienia obowiązków służbowych. W rezultacie przekazanie takie nie będzie stanowiło dostawy towarów w rozumieniu ustawy o VAT a tym samym nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (?).

Art. 2 pkt 6 ustawy stanowi, iż przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Wskazać w tym miejscu należy, iż ustawodawca dla celów podatku od towarów i usług zrównał z odpłatną dostawą towarów niektóre nieodpłatne czynności.

I tak, zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

  1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
  2. wszelkie inne darowizny

   - jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów.

Analiza powołanego art. 7 ust. 2 ustawy wskazuje wyraźnie, iż ustawodawca rozróżnia czynność przekazania od czynności zużycia towarów. Z cytowanych wyżej przepisów, tj. art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy wynika, że podlega opodatkowaniu tylko zużycie towarów na rzecz podmiotów wymienionych w tym przepisie. Nie podlega zatem opodatkowaniu nieodpłatna czynność zużycia towarów na cele reprezentacji i reklamy w ramach prowadzonej działalności, w przypadku, gdy beneficjentem jest kontrahent przedsiębiorcy ? osoba trzecia, nie będąca pracownikiem, udziałowcem, ani inną osobą która została wymieniona w przepisie art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy.

Zgodnie z art. 232 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (t. j. Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 ze zm.), pracodawca jest obowiązany zapewnić pracownikom zatrudnionym w warunkach szczególnie uciążliwych, nieodpłatnie, odpowiednie posiłki i napoje, jeżeli jest to niezbędne ze względów profilaktycznych (?).

Stosownie do art. 23715 § 1 Kodeksu pracy, Minister Pracy i Polityki Socjalnej w porozumieniu z Ministrem Zdrowia i Opieki Społecznej określi, w drodze rozporządzenia, ogólnie obowiązujące przepisy bezpieczeństwa i higieny pracy dotyczące prac wykonywanych w różnych gałęziach pracy. Ministrowie właściwi dla określonych gałęzi pracy lub rodzajów prac w porozumieniu z Ministrem Pracy i Polityki Socjalnej oraz Ministrem Zdrowia i Opieki Społecznej określą, w drodze rozporządzenia, przepisy bezpieczeństwa i higieny pracy dotyczące tych gałęzi lub prac (art. 23715 § 2 Kodeksu pracy).

Przepisy wykonawcze regulujące powyższe obowiązki to:

  • rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 28 maja 1996 r. w sprawie profilaktycznych posiłków i napojów (Dz. U. Nr 60, poz. 279),
  • rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 26 września 1997 r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy (t. j. z 2003 r. Dz. U. Nr 169, poz. 1650 ze zm.).

Jak wynika z wniosku, Wnioskodawca (Spółka) zakupuje towary: wodę mineralną, soki, kawę, herbatę, mleko, cukier, cytryny, zwane dalej środkami spożywczymi, które wykorzystywane są na potrzeby zatrudnionych pracowników (zarówno przy okazji spotkań służbowych jak i podczas wykonywania codziennych obowiązków służbowych) oraz w ramach poczęstunku dla odwiedzających przedsiębiorstwo kontrahentów. Ponadto wskazano, iż przepisy Kodeksu pracy oraz przepisy rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 26 września 1997 r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy (Dz. U. z 2003 r. Nr 169, poz. 1650) nakładają na Spółkę obowiązek zapewnienia pracownikom nieodpłatnie ww. środków spożywczych. Zgodnie z § 112 wspomnianego rozporządzenia pracodawca ma obowiązek dostarczenia pracownikom, niezależnie od temperatury panującej w miejscu pracy, wody lub innych napojów. W tym obowiązku jest więc zawarta pewna dowolność dla pracodawcy co do wyboru dostarczanych napojów ? może to być woda ale może być każdy inny wybrany przez pracodawcę napój. Spółka dostarcza więc wodę, inne napoje oraz składniki służące do sporządzania innych napojów pracownikom w ramach nałożonego przez przepisy prawa pracy obowiązku.

Odnosząc treść przytoczonych przepisów do opisu sprawy wskazać należy, iż nieodpłatne przekazanie ww. środków spożywczych pracownikom przez pracodawcę ? Spółkę w ramach wypełniania obowiązków nałożonych cyt. wyżej przepisami nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Ponadto czynnością niepodlegającą ustawie o podatku od towarów i usług jest również nieodpłatne zużycie środków spożywczych przez pracowników Spółki podczas spotkań służbowych jak i podczas wykonywania codziennych obowiązków służbowych, bowiem nie dochodzi do indywidualnego zużycia towarów przez pracowników na ich potrzeby osobiste lecz w związku z wykonywaniem obowiązków służbowych.

Nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług również nieodpłatne przekazanie przedmiotowych środków spożywczych w ramach poczęstunku dla odwiedzających przedsiębiorstwo kontrahentów. Biorąc pod uwagę powyższe uznać należy, iż w ww. sytuacjach nie dochodzi do zużycia środków spożywczych przez krąg osób wymienionych w dyspozycji art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy. Zatem zużycie tych środków spożywczych przez gości/kontrahentów w drodze poczęstunku stanowi czynność niepodlegającą ustawie o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Informuje się, iż w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego została wydana odrębna interpretacja indywidualna.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika