Czy samochód specjalny kempingowy nie spełnia kryteriów samochodu osobowego w rozumieniu przepisów (...)

Czy samochód specjalny kempingowy nie spełnia kryteriów samochodu osobowego w rozumieniu przepisów ustawy o podatku VAT?

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 14 maja 2010 r. (data wpływu do Izby Skarbowej w Poznaniu 19 maja 2010 r., data wpływu do Biura KIP w Lesznie 24 maja 2010 r.) uzupełnionym pismem z dnia 28 lipca 2010 r. (data wpływu 29 lipca 2010 r.) oraz pismem z dnia 2 sierpnia 2010 r. (data doręczenia 2 sierpnia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od: rat leasingowych oraz paliwa dotyczących samochodu kempingowego ? jest prawidłowe.

Porady prawne

UZASADNIENIE

W dniu 19 maja 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od: rat leasingowych oraz paliwa dotyczących samochodu kempingowego. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 28 lipca 2010 r. (data wpływu 29 lipca 2010 r.) oraz pismem z dnia 2 sierpnia 2010 r. (data doręczenia 2 sierpnia 2010 r.) o doprecyzowanie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, pytania oraz własnego stanowiska w sprawie.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą na podstawie wpisu do ewidencji działalności gospodarczej w zakresie wynajmowania samochodów specjalnych kempingowych. Jest czynnym podatnikiem podatku VAT ? osobą fizyczną. W celu wynajmowania ww. samochodów Zainteresowany zawarł umowę leasingu operacyjnego. Przedmiotem leasingu jest samochód specjalny kempingowy Fiat Ducato Bavaria, rok produkcji 2010, rejestrowany na 4 osoby o masie własnej 3125 kg, maksymalnej (dopuszczalnej) masie całkowitej pojazdu 3500 kg. W dowodzie rejestracyjnym samochód jest sklasyfikowany jako samochód specjalny kempingowy. Wnioskodawca zamierza odliczać w całości podatek VAT od rat leasingowych i od zakupu paliwa do tego samochodu, ponieważ uważa, że ograniczenia wynikające z ww. przepisów nie dotyczą tego samochodu.

W uzupełnieniu wniosku Zainteresowany wskazał, że przedmiotowy samochód przeznaczony będzie wyłącznie do wykorzystania na cele najmu przez okres nie krótszy niż 6 miesięcy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w stosunku do rat leasingowych oraz kupowanego paliwa do przedmiotowego pojazdu Wnioskodawcy przysługuje pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego...

Zdaniem Wnioskodawcy, na podstawie obowiązującego prawa przysługuje mu takie uprawnienie.

Następstwem podatkowym wynikającym z ustawy o VAT w odniesieniu do ww. pojazdu będzie możliwość obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur VAT dotyczących rat leasingowych, bez ograniczenia wynikającego z art. 86 ust. 7 ustawy.

Ponadto, w przypadku zakupu paliwa do tego samochodu nie wystąpi ograniczenie wynikające z przepisów art. 88 ust. 1 pkt 3 ustawy.

Reasumując Wnioskodawca uważa, że kwotę podatku naliczonego z faktur VAT dotyczących rat leasingowych i zakupu paliwa do tego pojazdu stanowić będzie kwota podatku określona w tych fakturach.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54 poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Kwotę podatku naliczonego stanowi ? zgodnie z ust. 2 pkt 1 lit. a powołanego artykułu ? suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług, z zastrzeżeniem ust. 3 do 7.

Art. 86 ust. 3 ustawy określa, iż w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca ? nie więcej jednak niż 6.000 zł.

Ponadto, stosownie do art. 86 ust. 7 ustawy, w przypadku usługobiorców użytkujących samochody osobowe oraz inne pojazdy samochodowe, o których mowa w ust. 3, na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, kwotę podatku naliczonego stanowi 60% kwoty podatku naliczonego od czynszu (raty) lub innych płatności wynikających z zawartej umowy, udokumentowanych fakturą. Suma kwot w całym okresie użytkowania samochodów i pojazdów, o których mowa w zdaniu pierwszym, dotycząca jednego samochodu lub pojazdu, nie może jednak przekroczyć kwoty 6.000 zł.

Jednakże na podstawie art. 86 ust. 4 pkt 7 lit. b ustawy, ograniczenia wynikającego z art. 86 ust. 3, nie stosuje się w przypadku, gdy przedmiotem działalności podatnika jest oddanie w odpłatne używanie tych samochodów (pojazdów), tj. samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze, i te samochody (pojazdy) są przez podatnika przeznaczone wyłącznie do wykorzystania na te cele, przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy.

Mając na uwadze powyższe przepisy należy stwierdzić, iż podatnik ma prawo do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego wynikającej z faktur VAT związanych z użytkowanym samochodem osobowym lub innym pojazdem samochodowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, pod warunkiem spełnienia łącznie przesłanek, o których mowa w art. 86 ust. 4 pkt 7 lit. b ustawy, tj.:

  1. przedmiotem działalności podatnika jest oddanie w odpłatne używanie tych samochodów (pojazdów) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze,
  2. samochody (pojazdy) są przez podatnika przeznaczone wyłącznie do wykorzystania na ww. cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy.


Na podstawie art. 88 ust. 1 pkt 3 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 86 ust. 3.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą na podstawie wpisu do ewidencji działalności gospodarczej w zakresie wynajmowania samochodów specjalnych kempingowych. Jest czynnym podatnikiem podatku VAT ? osobą fizyczną. W celu wynajmowania ww. samochodów Zainteresowany zawarł umowę leasingu operacyjnego. Przedmiotem leasingu jest samochód specjalny kempingowy Fiat Ducato Bavaria, rok produkcji 2010, rejestrowany na 4 osoby o masie własnej 3125 kg, maksymalnej (dopuszczalnej) masie całkowitej pojazdu 3500 kg. W dowodzie rejestracyjnym samochód jest sklasyfikowany jako samochód specjalny kempingowy. Przedmiotowy samochód przeznaczony będzie wyłącznie do wykorzystania na cele najmu przez okres nie krótszy niż 6 miesięcy. Wnioskodawca zamierza odliczać w całości podatek VAT od rat leasingowych i od zakupu paliwa do tego samochodu, ponieważ uważa, że ograniczenia wynikające z ww. przepisów nie dotyczą tego samochodu.

Analiza przepisu art. 86 ust. 4 ustawy jednoznacznie wskazuje, że ograniczenie wynikające z art. 86 ust. 3 odnoszące się do samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych nie dotyczy sytuacji, gdy przedmiotem działalności podatnika jest przeznaczenie pojazdów na wynajem na okres nie krótszy niż sześć miesięcy (ust. 4 pkt 7 lit. b powołanego artykułu).

Zauważyć w tym miejscu należy, iż przepis art. 88 ust. 1 pkt 3 ustawy stanowi o braku możliwości odliczenia podatku od paliwa wykorzystywanego do samochodów i pojazdów wymienionych w art. 86 ust. 3 ustawy. Zatem, zakaz odliczenia podatku od paliwa, o którym mowa w art. 88 ust. 1 pkt 3 ustawy, nie odnosi się do paliwa wykorzystywanego do pojazdów, których przepisy art. 86 ust. 3 ustawy nie dotyczą.

Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, że w świetle powołanych regulacji Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia całego podatku naliczonego w stosunku do rat leasingowych oraz kupowanego paliwa do przedmiotowego pojazdu, o ile nie zachodzą inne wyłączenia wynikające z art. 88 ustawy o VAT.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.


Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika