Podatek od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT.

24.10.2014

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z 17 lipca 2014 r. (data wpływu 24 lipca 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT ? jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 lipca 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą pod firmą (?), w oparciu o wpis do ewidencji działalności gospodarczej. Wnioskodawca planuje rozszerzyć swoją działalność o sprzedaż produktów spożywczych, w tym m.in. o sprzedaż produktu ?A? (granita). Sprzedaż gotowego produktu ?A?, po jego każdorazowym przygotowaniu, miałaby odbywać się na stoiskach w sklepach, marketach, stacjach benzynowych na najętej w tym celu powierzchni lub ?pod gołym niebem? na stoiskach typu ?budki z lodami, goframi?.

Gotowy produkt ?A? jest w swojej konsystencji zbliżony do sorbetów/lizaków lodowych, przy czym jego konsystencja nie jest w pełni gładka, zawiera w sobie drobinki lodu.

Skład gotowego produktu ?A? to: 12,5 % syrop owocowy i 87,5% woda.

Natomiast skład syropu owocowego o przykładowym smaku przedstawia się następująco:

wiśnia: cukier, środek kwasowości, kwasek cytrynowy, aromat, barwnik: azorubina, błękit patentowy V, stabilizator: guma ksantanowa.

Do przygotowania gotowego wyrobu ?A? niezbędny jest wspomniany wyżej syrop oraz woda. Obydwa składniki należy umieścić w specjalnym urządzeniu ?granitorze? w proporcji 1:7 (1: syrop, 7: woda). Mechanizm granitora zawiera w sobie przenośnik ślimakowy, który prowadzi płyn po elemencie mrożącym urządzenia, gdzie dochodzi do zmrożenia. Konsystencja zmrożenia jest regulowana bezstopniowo. Podczas mrożenia płynne składniki gęstnieją i przyjmują stopniowo postać kawałków lodu. Gotowy produkt ma konsystencję zbliżoną do stanu stałego, która podczas spożycia stopniowo zmienia się w płynną.

Gotowy produkt umieszczany jest w plastikowym kubeczku (ze słomką) i przeznaczony jest do natychmiastowego spożycia.

Wnioskodawca dysponuje klasyfikacją statystyczną wydaną przez Ośrodek Klasyfikacji i Nomenklatur Urzędu Statystycznego, który zaklasyfikował gotowy produkt ?A?, o podanym wyżej składzie oraz sposobie przygotowania jak i miejscu sprzedaży, do grupy PKWiU 56.10.1 ?Usługi restauracji i pozostałych placówek gastronomicznych?. Klasyfikacja ta została wydana na rzecz dostawcy Wnioskodawcy, który dostarczał mu będzie syrop owocowy do produkcji ?A? oraz granitory, a który to również we własnym zakresie planuje sprzedaż gotowego produktu i z tej przyczyny wystąpił o klasyfikację statystyczną.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Jaką stawką VAT opodatkować sprzedaż gotowego produktu ?A?, która odbywać się będzie w podanych miejscach sprzedaży, tj. w budkach z lodami, na wybranych stoiskach w sklepach, marketach, stacjach benzynowych?
Czy właściwa będzie stawka VAT zgodna z klasyfikacją PKWiU wydaną przez Urząd Statystyczny, tj. 8%?
Czy w celu zastosowania stawki VAT wynoszącej 8% do sprzedaży gotowego produktu ?A? niezbędne byłoby, aby Wnioskodawca we własnym zakresie, uzyskał klasyfikację statystyczną od Ośrodka Klasyfikacji i Nomenklatur Urzędu Statystycznego, podobnie jak uczynił to jego dostawca, która będzie miała analogiczne brzmienie?

Zdaniem Wnioskodawcy, na gruncie ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług (art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT). Przez dostawę towarów rozumie się natomiast przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (art. 7 ust. 1 ustawy o VAT). Przez świadczenie usług rozumie się natomiast każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (art. 8 ust. 1 ustawy o VAT). Dostawa towarów oraz świadczenie usług podlegają opodatkowaniu według stawki właściwej dla tej kategorii czynności opodatkowanej.

Aktualnie stawka podstawowa VAT wynosi 23%, natomiast stawki obniżone wynoszą 5% i 8% i są regulowane przez zapisy załącznika 3 oraz załącznika 10 do ustawy o VAT, jak również przez Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2013 r., w sprawie towarów i usług, dla których obniża się stawkę podatku od towarów i usług, oraz warunków stosowania stawek obniżonych (dalej: Rozporządzenie).

Dokonując natomiast analizy zapisów załącznika nr 3 oraz załącznika nr 10 do ustawy o VAT, jak i Rozporządzenia należy odnieść się do klasyfikacji statystycznej towarów i usług ? PKWiU. Zgodnie z przepisami ustawy towary lub usługi będące przedmiotem czynności opodatkowanych wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne (art. 5a ustawy o VAT).

Należy zauważyć, iż powyższy przepis obowiązuje w takim brzmieniu od 01.01.2011 r. i w odniesieniu do niego można powtórzyć te same zarzuty, które podnoszono do przepisów odwołujących się do klasyfikacji statystycznych przed tym okresem. Zgodzić się bowiem należy, że w istocie, to normy techniczne jakimi są klasyfikacje statystyczne, faktycznie przesądzają o stawkach podatku. Mając na uwadze, iż Trybunał Konstytucyjny w orzeczeniu z 03.04.2001 r., K 32/99 uznał, iż przepisy (dotyczące analogicznej regulacji poprzednio obowiązującej ustawy z 1993 r.) odwołujące się do klasyfikacji statystycznych nie są niezgodne z konstytucją, należy uznać, iż klasyfikacja statystyczna tam gdzie wprost ustawa do niej się odwołuje ma decydujące znaczenie dla ustalenia właściwej stawki VAT dla dostawy danego towaru lub świadczenia danej usługi.

Zgodnie z § 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (dalej: Rozporządzenie PKWiU ? wprowadza się do stosowania w statystyce, ewidencji i dokumentacji oraz rachunkowości, a także w urzędowych rejestrach i systemach informacyjnych administracji publicznej Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług (PKWiU), stanowiącą załącznik do rozporządzenia. Zgodnie z § 3 Rozporządzenia PKWiU do celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług do dnia 31 grudnia 2010 r., stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług (PKWiU) wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów Usług (PKWiU). Natomiast po tej dacie do celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług stosuje się klasyfikację PKWiU wprowadzoną ww. Rozporządzeniem PKWiU, tzw. PKWiU 2008.

Zgodnie z punktem 7.3. załącznika 1 do Rozporządzenia PKWiU ? zaliczenie określonego produktu do właściwego grupowania PKWiU 2008 należy do obowiązków producenta (usługodawcy) tego produktu. Wynika to z faktu, że właśnie producent (usługodawca) posiada wszystkie informacje niezbędne do właściwego zaliczenia produktu do odpowiedniego grupowania PKWiU 2008, tj. informacje dotyczące rodzaju użytego surowca, technologii wytwarzania, konstrukcji i przeznaczenia wyrobu lub charakteru usługi. W przypadku jednak trudności w ustaleniu właściwego grupowania, do którego należy zaliczyć produkt, producent lub usługodawca może zwrócić się o pomoc do właściwej jednostki określonej w komunikacie Prezesa GUS w sprawie udzielania informacji dotyczącej standardów klasyfikacyjnych, publikowanego w Dzienniku Urzędowym GUS.

Zgodnie z klasyfikacją PKWiU, którą dysponuje Wnioskodawca, czyli klasyfikacją wydaną na rzecz jego dostawcy, tj. PKWiU 56.10.1 ?Usługi restauracji i pozostałych placówek gastronomicznych? sprzedaż produktu ?A? w budkach ?pod gołym niebem?, w punktach/stoiskach w sklepach, w marketach, na stacjach benzynowych jest traktowana jako usługa gastronomiczna, która zgodnie z Rozporządzeniem opodatkowana jest stawką 8%. Zgodnie bowiem z pozycją 7 załącznika do Rozporządzenia ?Usługi związane z wyżywieniem (PKWiU ex 56)?, z pewnymi włączeniami niemającymi jednak w analizowanym stanie faktycznym zastosowania, podlegają opodatkowaniu stawką VAT wynoszącą 8%.

Zatem, w świetle przedstawionego opisu sprawy, zdaniem Wnioskodawcy właściwa stawka VAT dla sprzedaży gotowego produktu ?A? wynosić będzie 8%. W celu jej bezpiecznego zastosowania niezbędne będzie jednak uzyskanie przez Wnioskodawcę własnej klasyfikacji statystycznej, tj. klasyfikacji statystycznej wydanej na wniosek Wnioskodawcy. Zakładając, iż miałaby ona analogiczne brzmienie do klasyfikacji wydanej na rzecz dostawcy, Wnioskodawca miałby prawo do zastosowania stawki 8%. Wnioskodawca jest zdania, iż aktualna klasyfikacja wydana jego dostawcy może być przez niego stosowana jedynie pomocniczo.

Ponadto należy dodać, iż wyroki Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości z dnia 10 marca 2011 r. w połączonych sprawach C-497/09, C-499/09, C-501/09 i C-502/09 wskazujące, iż sprzedaż świeżo przygotowanych dań i artykułów żywnościowych do spożycia na miejscu na stoiskach, pojazdach gastronomicznych lub w foyer kin jest dostawą towarów, jeżeli z oceny jakościowej całości transakcji wynika, że elementy świadczenia usług poprzedzające dostawę artykułów żywnościowych i towarzyszące jej nie mają charakteru przeważającego?, nie mają w analizowanej sprawie zastosowania z uwagi na fakt, iż zgodnie z wydaną klasyfikacją statystyczną sprzedaż gotowego produktu ?A? powinna zostać zaklasyfikowana jako usługa gastronomiczna. Skoro bowiem ustawa o VAT wprost odnosi się do tej klasyfikacji statystycznej, a Urząd Statystyczny jako organ właściwy do klasyfikowania wyrobów na jej podstawie tak właśnie zaklasyfikował przedmiotową sprzedaż, sprzedaż ta powinna być traktowana jako usługa gastronomiczna, a nie jako dostawa towarów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą ? opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (?).

Natomiast stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Z kolei przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się ? zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy ? każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (?).

W myśl przepisu art. 5a ustawy ? towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Od dnia 1 stycznia 2011 r. na potrzeby podatku od towarów i usług stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. (Dz.U. Nr 207, poz. 1293 ze zm.).

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy ? stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże, zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki podatku.

W myśl art. 41 ust. 2 ustawy ? dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Na mocy art. 146a pkt 1 i 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%;
stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

Z kolei w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2013 r. w sprawie towarów i usług, dla których obniża się stawkę podatku od towarów i usług, oraz warunków stosowania stawek obniżonych (Dz. U. z 2013 r., poz. 1719), w § 3 ust. 1 pkt 1 przewidziano, że stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, zwanej dalej ?ustawą?, obniża się do wysokości 8% dla towarów i usług wymienionych w załączniku do rozporządzenia.

W pozycji 7 załącznika do rozporządzenia wymieniono usługi związane z wyżywieniem (PKWiU ex 56), z wyłączeniem sprzedaży:

napojów alkoholowych o zawartości alkoholu powyżej 1,2%,
napojów alkoholowych będących mieszaniną piwa i napojów bezalkoholowych, w których zawartość alkoholu przekracza 0,5%,
napojów, przy przygotowaniu których jest wykorzystywany napar z kawy lub herbaty, niezależnie od udziału procentowego tego naparu w przygotowanym napoju,
napojów bezalkoholowych gazowanych,
wód mineralnych,
innych towarów w stanie nieprzetworzonym opodatkowanych stawką, o której mowa w art. 41 ust. 1 ustawy.

Wyjaśnić również należy, że w myśl art. 2 pkt 30 ustawy o VAT, symbol PKWiU ?ex? ? oznacza zakres wyrobów lub usług węższy niż określony w danym grupowaniu Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług.

Umieszczenie ww. oznaczenia przy konkretnym symbolu statystycznym ma na celu zawężenie stosowania preferencji tylko do towarów/usług należących do wymienionego grupowania statystycznego, spełniających określone warunki sprecyzowane przez ustawodawcę w rubryce ?nazwa towaru lub usługi (grupy towarów lub usług)?.

Ze złożonego wniosku wynika, że Wnioskodawca planuje rozszerzyć swoją działalność o sprzedaż produktów spożywczych, w tym m.in. o sprzedaż produktu ?A? (granita). Sprzedaż gotowego produktu ?A?, po jego każdorazowym przygotowaniu, miałaby odbywać się na stoiskach w sklepach, marketach, stacjach benzynowych na najętej w tym celu powierzchni lub ?pod gołym niebem? na stoiskach typu ?budki z lodami, goframi?.

Gotowy produkt ?A? jest w swojej konsystencji zbliżony do sorbetów/lizaków lodowych, przy czym jego konsystencja nie jest w pełni gładka, zawiera w sobie drobinki lodu.

Skład gotowego produktu ?A? to: 12,5 % syrop owocowy i 87,5% woda. Natomiast skład syropu owocowego o przykładowym smaku przedstawia się następująco ? wiśnia: cukier, środek kwasowości, kwasek cytrynowy, aromat, barwnik: azorubina, błękit patentowy V, stabilizator: guma ksantanowa.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii, jaką stawką VAT opodatkować sprzedaż gotowego produktu ?A?, która odbywać się będzie w podanych miejscach sprzedaży, tj. w budkach z lodami, na wybranych stoiskach w sklepach, marketach, stacjach benzynowych, czy właściwa będzie stawka VAT zgodna z klasyfikacją PKWiU wydaną przez Urząd Statystyczny, tj. 8%.

Odnosząc się do powyższego zauważyć należy, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz wydane na jej podstawie rozporządzenia niejednokrotnie odwołują się do grupowań PKWiU przy ustalaniu preferencyjnych stawek podatkowych i zwolnień przedmiotowych. W takim przypadku prawidłowa pod względem klasyfikacji statystycznych identyfikacja towarów i usług stanowi warunek niezbędny do określenia wysokości opodatkowania podatkiem VAT w stosunku do towarów i usług dla których przepisy VAT powołują stosowną klasyfikację statystyczną.

Jednocześnie należy wskazać, że to podatnik jest zobowiązany do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z prawidłowym zdefiniowaniem i zaklasyfikowaniem wykonywanych czynności.

Jak wskazał Wnioskodawca wykonywane przez niego czynności klasyfikowane są w PKWiU pod symbolem PKWiU 56.10.1 ?Usługi restauracji i pozostałych placówek gastronomicznych?.

Mając na uwadze powołane wyżej przepisy prawa podatkowego oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że wykonywane przez Wnioskodawcę czynności ? polegające na sprzedaży w budkach z lodami, na wybranych stoiskach w sklepach, marketach, stacjach benzynowych gotowego produktu ?A? ? sklasyfikowane pod symbolem PKWiU 56.10.1 ?Usługi restauracji i pozostałych placówek gastronomicznych? będą korzystały z obniżonej stawki podatku VAT w wysokości 8% zgodnie z obowiązującymi przepisami rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2013 r. w sprawie towarów i usług, dla których obniża się stawkę podatku od towarów i usług, oraz warunków stosowania stawek obniżonych.

Odnosząc się z kolei do kwestii wystąpienia przez Wnioskodawcę we własnym zakresie do Ośrodka Klasyfikacji i Nomenklatur Urzędu Statystycznego o klasyfikację statystyczną w celu zastosowania stawki VAT wynoszącej 8% dla sprzedaży gotowego produktu ?A?, tut. Organ wyjaśnia, że:

Jak już wskazano prawidłowa pod względem klasyfikacji statystycznych identyfikacja towarów i usług stanowi warunek niezbędny do określenia wysokości opodatkowania podatkiem VAT w stosunku do towarów i usług dla których przepisy VAT powołują stosowną klasyfikację statystyczną. Na mocy pkt 1 komunikatu Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS z 2005 r. Nr 1, poz. 11), zgodnie z zasadami metodycznymi klasyfikacji zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby, usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniem Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej.

W świetle powyższego wskazać należy, że do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z prawidłowym zdefiniowaniem i zaklasyfikowaniem wykonywanych czynności zobowiązany jest podatnik. Przepisy podatkowe dla ustalenia wysokości stawki podatku nie wprowadzają wymogu posiadania przez podatnika jakiegokolwiek dokumentu z Urzędu Statystycznego. W przypadku jednak trudności w ustaleniu właściwego grupowania Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (bądź wątpliwości co do jego prawidłowości) podatnik może zwrócić się o udzielenie informacji w tym zakresie do Urzędu Statystycznego. Bowiem to Podatnika obciąża obowiązek i ryzyko prawidłowego sklasyfikowania sprzedawanych towarów czy świadczonych usług.

Mając na uwadze powyższe wskazać należy, że jeżeli Wnioskodawca ma wątpliwości odnośnie prawidłowości zaklasyfikowania według PKWiU wykonywanych czynności to może zwrócić się o udzielenie informacji w tym zakresie do Urzędu Statystycznego. Jednak wymóg posiadania potwierdzenia prawidłowości przyporządkowania wykonywanych czynności do właściwego grupowania PKWiU ? nie został sformułowany w przepisach ustawy o VAT i rozporządzeń wykonawczych.

Dodatkowo tut. Organ zauważa, że niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii poprawności dokonanego przez Wnioskodawcę zaklasyfikowania ?sprzedaży gotowego produktu ?A?, która odbywać się będzie w podanych miejscach sprzedaży, tj. w budkach z lodami, na wybranych stoiskach w sklepach, marketach, stacjach benzynowych? według PKWiU. Tut. Organ nie jest bowiem właściwy do weryfikacji poprawności dokonanej przez Wnioskodawcę klasyfikacji przedmiotowych czynności według PKWiU. Tak więc to Wnioskodawcę obciąża ryzyko prawidłowego sklasyfikowania dokonywanej sprzedaży.

Wobec powyższego, niniejsza interpretacja wydana została w oparciu o zaklasyfikowanie wskazane przez Wnioskodawcę.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.