Czy Spółce będzie przysługiwać prawo do odliczenia w całości podatku VAT od zakupionego samochodu (...)

UZASADNIENIE

W dniu 3 sierpnia 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od zakupu samochodu specjalnego oraz paliwa do jego napędu. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 2 października 2012 r. (data wpływu 8 października 2012 r.) oraz pismem z dnia 3 października 2012 r. (data wpływu 8 października 2012 r.) o doprecyzowanie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca planuje dokonać zakupu bankowozu typu C, który spełnia definicję pojazdu specjalnego w rozumieniu ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. ? Prawo o ruchu drogowym.

Samochód będzie wykorzystywany przez Zainteresowanego wyłącznie w działalności opodatkowanej podatkiem VAT.

Spółka świadczy usługi transportowe, w związku z czym zatrudnia bardzo dużą liczbę kierowców. Wnioskodawca przewozi znaczne kwoty niezbędne do bieżącej działalności, m.in. wypłat zaliczek. Potrzebuje więc środka transportu zapewniającego w jak największym stopniu bezpieczny przewóz znacznej sumy pieniędzy. Bankowóz będzie wykorzystywany do przewozu pieniędzy.

W uzupełnieniu wniosku Zainteresowany wskazał, że jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Spółka świadczy usługi transportowe, w związku z czym zatrudnia bardzo dużą liczbę kierowców. Wnioskodawca przewozi znaczne kwoty niezbędne do bieżącej działalności, m.in. są to opłaty w Starostwie z tyt. rejestracji, wyrejestrowania i czasowego wycofania z ruchu pojazdów (posiada ok. 200 ciężarówek i 500 przyczep), delegacje służbowe pracownika, opłaty Viatoll, przeglądy techniczne pojazdów. Zainteresowany potrzebuje więc środka transportu zapewniającego w jak największym stopniu bezpieczny przewóz znacznej sumy pieniędzy. Bankowóz będzie wykorzystywany do przewozu pieniędzy.

Spółka będzie wykorzystywała bankowóz głównie do przewozu pieniędzy, jednakże będzie wykorzystywany on również do innych celów, tj. będzie używany w miarę potrzeb, jako samochód służbowy przez członka zarządu. Osoba ta będzie korzystać z bankowozu jako samochodu służbowego w podróżach służbowych pomiędzy Polską a siedzibą holdingu w Holandii oraz w zakresie bieżącej działalności Wnioskodawcy.

Zainteresowany będzie przewoził pieniądze bankowozem 2 razy w tygodniu.

Przedmiotowy samochód będzie pojazdem wymienionym w art. 3 ust. 2 pkt 5 obowiązującej od dnia l stycznia 2011 r. (z pewnymi wyjątkami) ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 247, poz. 1652 ze zm.).

Samochód będzie spełniał definicję bankowozu zgodnie z § l pkt 15 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 7 września 2010 r. w sprawie wymagań, jakim powinna odpowiadać ochrona wartości pieniężnych przechowywanych i transportowanych przez przedsiębiorców i inne jednostki organizacyjne (Dz. U. Nr 166, poz. 1128).

Samochód będzie spełniał wymagania techniczne dotyczące bankowozów, w myśl § 10 ust. l ww. rozporządzenia z dnia 7 września 2010 r. określone w załączniku nr 3, 4 lub 5 rozporządzenia.

Ponadto, Wnioskodawca zwraca uwagę, iż zgodnie z ww. rozporządzeniem, to czy pojazd jest bankowozem, nie zostało uzależnione od tego, jak często dokonywane są nim przewozy pieniędzy, a od warunków technicznych samochodu. Ww. rozporządzenie w ogóle nie porusza kwestii częstotliwości jego używania. Na tle powyższego rozporządzenia częstotliwość przewozu pieniędzy nie jest w ogóle istotna. Niezrozumiałe jest więc pytanie o częstotliwość dokonywania przewozu pieniędzy oraz czy pojazd będzie wykorzystywany do innych celów, poza przewozem pieniędzy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Spółce będzie przysługiwać prawo do odliczenia w całości podatku VAT od zakupionego samochodu oraz podatku od paliwa zakupowanego do bankowozu?

Zdaniem Wnioskodawcy, przysługiwać mu będzie prawo do odliczenia w całości podatku VAT od zakupu bankowozu typu C.

Zgodnie z ustawą z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym art. 3 ust. 1 w okresie od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy do dnia 31 grudnia 2012 r., w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1, stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca ? nie więcej jednak niż 6.000 zł, z zastrzeżeniem ust. 2.

Natomiast art. 3 ust. 2 pkt 5 stanowi, iż przepis ten nie dotyczy pojazdów samochodowych będących pojazdami specjalnymi w rozumieniu przepisów prawa o ruchu drogowym o przeznaczeniach wymienionych w załączniku do niniejszej ustawy. W pkt 2 wyżej wspomnianego załącznika wymieniony został bankowóz. W objaśnieniach do ww. załącznika wskazano, że wykaz ten dotyczy pojazdów specjalnych, które spełniają warunki i wymagania techniczne określone dla przeznaczeń tych pojazdów, zawartych w odrębnych przepisach.

Definicja pojazdu specjalnego znajduje się w art. 2 pkt 36 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. ? Prawo o ruchu drogowym: przez pojazd specjalny należy rozumieć pojazd samochodowy lub przyczepę przeznaczone do wykonywania specjalnej funkcji, która powoduje konieczność dostosowania nadwozia lub posiadania specjalnego wyposażenia; w pojeździe tym mogą być przewożone osoby i rzeczy związane z wykonywaniem tej funkcji.

Takie stanowisko potwierdzone zostało w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 6 czerwca 2011 r. (syg.: ILPP1/443-377/11-4/NS), w której stwierdził on: ?Z opisu sprawy wynika, iż Spółka posiada samochody, będące przedmiotem leasingu, które w dowodzie rejestracyjnym posiadają wpis ? rodzaj pojazdu: samochód specjalny, przeznaczenie: bankowóz. Ponadto Wnioskodawca wskazał, iż jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT. Natomiast samochody specjalne, o których mowa we wniosku, są wykorzystywane w prowadzonej działalności gospodarczej wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz opisane zdarzenie przyszłe należy stwierdzić, iż Wnioskodawcy przysługuje do dnia 31 grudnia 2012 r. prawo do odliczania podatku VAT naliczonego z faktur dokumentujących raty leasingowe oraz zakup paliwa nabytego do przedmiotowych samochodów specjalnych. Wynika to faktu, iż samochody te są pojazdami specjalnymi w rozumieniu przepisów ustawy ? Prawo o ruchu drogowym, o przeznaczeniu wymienionym w poz. 2 załącznika do ustawy nowelizującej, a ponadto, jak wskazała Spółka, ww. samochody specjalne są wykorzystywane w prowadzonej działalności gospodarczej wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT?.

Wnioskodawca pragnie wskazać na fakt, iż warunki techniczne jakim powinien odpowiadać bankowóz zostały określone w Załączniku nr 5 do Rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 7 września 2010 r. w sprawie wymagań jakim powinna odpowiadać ochrona wartości pieniężnych przechowywanych i transportowanych przez przedsiębiorców i inne jednostki organizacyjne, zgodnie z którym:

1. Bankowóz typu C powinien być wyposażony w:
   1. pojemniki specjalistyczne co najmniej klasy ?D? w stojakach umożliwiających mocowanie i wyjmowanie pojemników przez osoby uprawnione albo urządzenia do przechowywania wartości pieniężnych klasy co najmniej 1;
   2. immobiliser spełniający wymagania dyrektywy Rady nr 74/61/EWG z dnia 17 grudnia 1973 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich w zakresie urządzeń zabezpieczających pojazdy silnikowe przed bezprawnym użyciem (Dz.

      Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 13, t. 2, str. 49), zwanej dalej ?dyrektywą 74/61/EWG?, lub Regulaminu nr 116 Europejskiej Komisji Gospodarczej Organizacji Narodów Zjednoczonych ? Jednolite wymagania techniczne dotyczące ochrony pojazdów silnikowych przed bezprawnym użyciem, zwanego dalej ?regulaminem nr 116 EKG ONZ?;

   3. modułowy samochodowy system alarmowy spełniający wymagania dyrektywy 74/61/EWG lub regulaminu nr 116 EKG ONZ, posiadający co najmniej następujące właściwości:
      1. funkcję ?panika? włączaną i wyłączaną jednym przyciskiem pilota radiowego i dodatkowym wyłącznikiem wewnątrz przedziału osobowego,
      2. rezerwowe zasilanie,
      3. dodatkową syrenę alarmową,
      4. czujniki ochrony wnętrza,
      5. blokadę pracy silnika,
      6. tryb serwisowy,
      7. sygnalizację alarmową wszystkimi światłami kierunkowskazów;
   4. monitorowany z zewnątrz system lokalizacji satelitarnej i system sygnalizacji napadu;
   5. system transmisji alarmu przekazujący co najmniej informacje o:
      1. położeniu i prędkości pojazdu,
      2. otwarciu i zamknięciu drzwi przedziału ładunkowego i osobowego,
      3. stanie alarmowania samochodowego systemu alarmowego,
      4. włączeniu i wyłączeniu silnika pojazdu;
   6. oświetlenie przedziału z pojemnikami.
2. Urządzenia elektroniczne i elektryczne zamontowane w pojeździe powinny spełniać, w zakresie kompatybilności elektromagnetycznej, wymagania dyrektywy Rady nr 72/245/EWG z dnia 20 czerwca 1972 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich odnoszących się do tłumienia zakłóceń radioelektrycznych wywoływanych przez silniki z zapłonem iskrowym stosowane w pojazdach silnikowych (Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 13, t. 1, str. 226) lub regulaminu nr 10 Europejskiej Komisji Gospodarczej Organizacji Narodów Zjednoczonych ? Jednolite przepisy dotyczące homologacji pojazdów w zakresie kompatybilności elektromagnetycznej.
3. Dodatkowa instalacja elektryczna pojazdu (po zabudowie) powinna spełniać wymagania normy PN-S 76021 (rodzaje i zakres badań według punktu 4. 1. b tablica 2 kolumna 4 tej normy).
4. W bankowozie typu C nie dopuszcza się stosowania instalacji gazowej.
   
   

Samochód, który planuje nabyć Wnioskodawca zostanie zarejestrowany jako pojazd specjalny w rozumieniu ustawy prawo o ruchu drogowym i spełnia warunki przewidziane w ww. Rozporządzeniu. Ponadto będzie wykorzystywany wyłącznie w działalności opodatkowanej Zainteresowanego.

Spółka świadczy usługi transportowe, w związku z czym zatrudnia bardzo dużą liczbę kierowców. Wnioskodawca przewozi znaczne kwoty niezbędne do bieżącej działalności, m.in. wypłat zaliczek. Potrzebuje więc środka transportu zapewniającego w jak największym stopniu bezpieczny przewóz znacznej sumy pieniędzy. Bankowóz będzie wykorzystywany do przewozu pieniędzy.

Wobec powyższego, zdaniem Wnioskodawcy, będzie mu przysługiwać prawo do odliczenia w całości podatku VAT od nabycia pojazdu oraz podatku naliczonego od zakupowanego do niego paliwa.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do dyspozycji art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z powyższego przepisu wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego, nie mając bezwarunkowego charakteru, przysługuje wyłącznie podatnikowi podatku od towarów i usług, występującemu w takim charakterze, przy czym podatek naliczony winien dotyczyć zakupów towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania czynności opodatkowanych. Odliczyć zatem można podatek naliczony, który związany jest z transakcjami opodatkowanymi, realizowanymi przez podatnika.

W świetle art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług - z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Stosownie do art. 86 ust. 10 pkt 1 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny, z zastrzeżeniem pkt 2-5 oraz ust. 11, 12, 16 i 18.

W okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2012 r. kwestie dotyczące odliczenia podatku od towarów i usług związanego z nabyciem określonych kategorii samochodów, regulują przepisy art. 3 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 247, poz. 1652 ze zm.) ? zwanej dalej ustawą nowelizującą.

Stosownie do treści art. 3 ust. 1 ustawy nowelizującej, w okresie od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy do dnia 31 grudnia 2012 r., w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1, stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca ? nie więcej jednak niż 6.000 zł, z zastrzeżeniem ust. 2.

Z kolei ust. 2 tegoż artykułu stanowi, iż przepis ust. 1 nie dotyczy:

1. pojazdów samochodowych mających jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą, klasyfikowanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van;
2. pojazdów samochodowych mających więcej niż jeden rząd siedzeń, które oddzielone są od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą i u których długość części przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona po podłodze od najdalej wysuniętego punktu podłogi pozwalającego postawić pionową ścianę lub trwałą przegrodę pomiędzy podłogą a sufitem do tylnej krawędzi podłogi, przekracza 50% długości pojazdu; dla obliczenia proporcji, o której mowa w zdaniu poprzednim, długość pojazdu stanowi odległość pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a tylną krawędzią podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona w linii poziomej wzdłuż pojazdu pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a punktem wyprowadzonym w pionie od tylnej krawędzi podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków;
3. pojazdów samochodowych, które mają otwartą część przeznaczoną do przewozu ładunków;
4. pojazdów samochodowych, które posiadają kabinę kierowcy i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu;
5. pojazdów samochodowych będących pojazdami specjalnymi w rozumieniu przepisów prawa o ruchu drogowym o przeznaczeniach wymienionych w załączniku do niniejszej ustawy;
6. pojazdów samochodowych konstrukcyjnie przeznaczonych do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą - jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;
7. przypadków, gdy przedmiotem działalności podatnika jest:
   1. odprzedaż tych samochodów (pojazdów) lub
   2. oddanie w odpłatne używanie tych samochodów (pojazdów) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze i te samochody (pojazdy) są przez podatnika przeznaczone wyłącznie do wykorzystania na te cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy.
   
   

Spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w art. 3 ust. 2 pkt 1-4 ustawy nowelizującej, stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu, zawierającego właściwą adnotację o spełnieniu tych wymagań (art. 3 ust. 3 ustawy nowelizującej).

W świetle art. 4 ustawy nowelizującej, w okresie od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy do dnia 31 grudnia 2012 r., obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 3 ust. 1.

Z powyższych regulacji wynika, że obowiązujące od dnia 1 stycznia 2011 r. ograniczenia wynikające z art. 3 ustawy nowelizującej nie mają zastosowania m.in. do pojazdów samochodowych będących pojazdami specjalnymi w rozumieniu przepisów prawa o ruchu drogowym o przeznaczeniach wymienionych w załączniku do tej ustawy.

Ww. załącznik zawiera następujący wykaz przeznaczeń pojazdów specjalnych, o których mowa w art. 3 ust. 2 pkt 5:

1. Agregat elektryczny/spawalniczy
2. Bankowóz
3. Do prac wiertniczych
4. Koparka, koparkospycharka
5. Ładowarka
6. Do oczyszczania dróg
7. Podnośnik do prac konserwacyjno-montażowych
8. Pomoc drogowa
9. Do zimowego utrzymania dróg
10. Żuraw samochodowy
11. Pogrzebowy.
    
    

W objaśnieniu do ww. załącznika wskazano, że wykaz ten dotyczy pojazdów specjalnych, które spełniają warunki i wymagania techniczne określone dla przeznaczeń tych pojazdów, zawartych w odrębnych przepisach.

Na podstawie art. 2 pkt 36 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 108, poz. 908 ze zm.), przez ?pojazd specjalny? należy rozumieć pojazd samochodowy lub przyczepę przeznaczone do wykonywania specjalnej funkcji, która powoduje konieczność dostosowania nadwozia lub posiadania specjalnego wyposażenia; w pojeździe tym mogą być przewożone osoby i rzeczy związane z wykonywaniem tej funkcji.

W świetle § 1 pkt 15 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 7 września 2010 r. w sprawie wymagań, jakim powinna odpowiadać ochrona wartości pieniężnych przechowywanych i transportowanych przez przedsiębiorców i inne jednostki organizacyjne (Dz. U. Nr 166, poz. 1128) - dalej rozporządzenie - bankowozy to pojazdy samochodowe przeznaczone do transportu wartości pieniężnych, oznaczone w zależności od konstrukcji i zabezpieczenia technicznego jako typy: A, B i C.

Według § 10 ust. 1 ww. rozporządzenia, wymagania techniczne bankowozów określają załączniki do rozporządzenia:

1. załącznik nr 3 - wymagania techniczne dla bankowozu typu A;
2. załącznik nr 4 - wymagania techniczne dla bankowozu typu B;
3. załącznik nr 5 - wymagania techniczne dla bankowozu typu C.
   
   

Według załącznika nr 5 do ww. rozporządzenia (?Ogólne wymagania techniczne dla bankowozu typu C?):

1. Bankowóz typu C powinien być wyposażony w:
   1. pojemniki specjalistyczne co najmniej klasy ?D? w stojakach umożliwiających mocowanie i wyjmowanie pojemników przez osoby uprawnione albo urządzenia do przechowywania wartości pieniężnych klasy co najmniej 1;
   2. immobiliser spełniający wymagania dyrektywy Rady nr 74/61/EWG z dnia 17 grudnia 1973 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich w zakresie urządzeń zabezpieczających pojazdy silnikowe przed bezprawnym użyciem (Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 13, t. 2, str. 49), zwanej dalej ?dyrektywą 74/61/EWG?, lub Regulaminu nr 116 Europejskiej Komisji Gospodarczej Organizacji Narodów Zjednoczonych - Jednolite wymagania techniczne dotyczące ochrony pojazdów silnikowych przed bezprawnym użyciem, zwanego dalej ?regulaminem nr 116 EKG ONZ?;
   3. modułowy samochodowy system alarmowy spełniający wymagania dyrektywy 74/61/EWG lub regulaminu nr 116 EKG ONZ, posiadający co najmniej następujące właściwości:
      1. funkcję ?panika? włączaną i wyłączaną jednym przyciskiem pilota radiowego i dodatkowym wyłącznikiem wewnątrz przedziału osobowego,
      2. rezerwowe zasilanie,
      3. dodatkową syrenę alarmową,
      4. czujniki ochrony wnętrza,
      5. blokadę pracy silnika,
      6. tryb serwisowy,
      7. sygnalizację alarmową wszystkimi światłami kierunkowskazów;
   4. monitorowany z zewnątrz system lokalizacji satelitarnej i system sygnalizacji napadu;
   5. system transmisji alarmu przekazujący co najmniej informacje o:
      1. położeniu i prędkości pojazdu,
      2. otwarciu i zamknięciu drzwi przedziału ładunkowego i osobowego,
      3. stanie alarmowania samochodowego systemu alarmowego,
      4. włączeniu i wyłączeniu silnika pojazdu;
   6. oświetlenie przedziału z pojemnikami.
2. Urządzenia elektroniczne i elektryczne zamontowane w pojeździe powinny spełniać, w zakresie kompatybilności elektromagnetycznej, wymagania dyrektywy Rady nr 72/245/EWG z dnia 20 czerwca 1972 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich odnoszących się do tłumienia zakłóceń radioelektrycznych wywoływanych przez silniki z zapłonem iskrowym stosowane w pojazdach silnikowych (Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 13, t. 1, str. 226) lub regulaminu nr 10 Europejskiej Komisji Gospodarczej Organizacji Narodów Zjednoczonych - Jednolite przepisy dotyczące homologacji pojazdów w zakresie kompatybilności elektromagnetycznej.
3. Dodatkowa instalacja elektryczna pojazdu (po zabudowie) powinna spełniać wymagania normy PN-S 76021 (rodzaje i zakres badań według punktu 4.1.b tablica 2 kolumna 4 tej normy).
4. W bankowozie typu C nie dopuszcza się stosowania instalacji gazowej.
   
   

Z wniosku wynika, iż Wnioskodawca planuje dokonać zakupu bankowozu typu C, który spełnia definicję pojazdu specjalnego w rozumieniu ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. ? Prawo o ruchu drogowym. Samochód będzie wykorzystywany przez Zainteresowanego wyłącznie w działalności opodatkowanej podatkiem VAT. Spółka jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Świadczy usługi transportowe, w związku z czym zatrudnia bardzo dużą liczbę kierowców. Wnioskodawca przewozi znaczne kwoty niezbędne do bieżącej działalności, m.in. wypłaty zaliczek, opłaty w Starostwie z tyt. rejestracji, wyrejestrowania i czasowego wycofania z ruchu pojazdów (posiada ok. 200 ciężarówek i 500 przyczep), delegacje służbowe pracownika, opłaty Viatoll, przeglądy techniczne pojazdów. Zainteresowany potrzebuje więc środka transportu zapewniającego w jak największym stopniu bezpieczny przewóz znacznej sumy pieniędzy. Spółka będzie wykorzystywała bankowóz głównie do przewozu pieniędzy, jednakże będzie wykorzystywany on również do innych celów, tj. będzie używany w miarę potrzeb, jako samochód służbowy przez członka zarządu. Osoba ta będzie korzystać z bankowozu jako samochodu służbowego w podróżach służbowych pomiędzy Polską a siedzibą holdingu w Holandii oraz w zakresie bieżącej działalności Wnioskodawcy. Zainteresowany będzie przewoził pieniądze bankowozem 2 razy w tygodniu. Przedmiotowy samochód będzie pojazdem wymienionym w art. 3 ust. 2 pkt 5 obowiązującej od dnia l stycznia 2011 r. (z pewnymi wyjątkami) ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 247, poz. 1652 ze zm.). Samochód będzie spełniał definicję bankowozu zgodnie z § l pkt 15 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 7 września 2010 r. w sprawie wymagań, jakim powinna odpowiadać ochrona wartości pieniężnych przechowywanych i transportowanych przez przedsiębiorców i inne jednostki organizacyjne (Dz. U. Nr 166, poz. 1128). Samochód będzie spełniał wymagania techniczne dotyczące bankowozów, w myśl § 10 ust. l ww. rozporządzenia z dnia 7 września 2010 r. określone w załączniku nr 3, 4 lub 5 rozporządzenia.

Mając na uwadze opisane we wniosku zdarzenie przyszłe oraz powołane uregulowania w zakresie podatku od towarów i usług stwierdzić należy, że ? wbrew opinii Wnioskodawcy ? w związku z zakupem samochodu specjalnego, stanowiącego bankowóz typu C, Zainteresowany nie nabędzie prawa do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego wynikającej z faktur dokumentujących zakup bankowozu, jak również zakup paliwa do napędu tego samochodu. Skoro bowiem prawo to przysługuje w związku z zakupem pojazdu o specjalnym przeznaczeniu i nabyciem paliwa do jego napędu, wykorzystywanie bankowozu do celów innych niż jego przeznaczenie, wyklucza możliwość skorzystania z niego. Należy wskazać, że aby móc odliczyć w pełnej wysokości podatek naliczony związany z zakupem samochodu o specjalnym przeznaczeniu (np. bankowozu) i podatek naliczony przy zakupie paliwa służącego do jego napędu, pojazd ten winien służyć działalności opodatkowanej podatnika i to takiej, w której jego wykorzystywanie jest konieczne. Tytułem przykładu można wskazać wykorzystywanie bankowozu do świadczenia usług przewozu wartości pieniężnych. Nie jest nią natomiast ? w ocenie tut. Organu ? działalność Wnioskodawcy, świadczącego usługi transportowe, w zakresie przewozu pieniędzy niezbędnych do jego bieżącej działalności, m.in. do wypłat zaliczek, opłat w Starostwie z tyt. rejestracji, wyrejestrowania i czasowego wycofania z ruchu pojazdów, delegacji służbowych pracownika, opłat V., przeglądów technicznych pojazdów. Wnioskodawca wskazał również, iż przedmiotowy samochód będzie wykorzystywany także do innych celów, tj. będzie używany w miarę potrzeb, jako samochód służbowy przez członka zarządu. Osoba ta będzie korzystać z bankowozu jako samochodu służbowego w podróżach służbowych pomiędzy Polską a siedzibą holdingu w Holandii oraz w zakresie bieżącej działalności Wnioskodawcy. Zauważyć należy, iż do realizacji ww. celów wykorzystywanie bankowozu nie dość, że nie jest konieczne, to jeszcze nie znajduje racjonalnego uzasadnienia.

Reasumując należy stwierdzić, że Wnioskodawcy ? stosownie do przepisów art. 3 ust. 1 i art. 4 ustawy nowelizującej ? przysługiwać będzie prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktury dokumentującej zakup bankowozu w wysokości 60% kwoty podatku określonej w tej fakturze, nie więcej jednak niż 6.000 zł. Zainteresowanemu nie będzie natomiast przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przy zakupie paliwa do napędu tego samochodu.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski w po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.