W jakim okresie przysługuje prawo odliczenia VAT od duplikatów faktur?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 30 czerwca 2009 r. (data wpływu 6 lipca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego ? jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 lipca 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka w maju 2007 r. otrzymała od kontrahenta fakturę za dostawę urządzenia. Zakupione urządzenie było wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, a Wnioskodawcy przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego. Wpływ faktury został odnotowany w książce korespondencji przychodzącej. Jednakże nie dokonano wprowadzenia faktury do ksiąg Spółki, gdyż faktura zaginęła. Zainteresowany zwrócił się do kontrahenta z prośbą o wystawienie duplikatu. Duplikat faktury wpłynął do Spółki w listopadzie 2007 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

W jakim okresie przysługuje prawo odliczenia VAT z duplikatów faktur...

Zdaniem Wnioskodawcy, przepis art. 86 ust. 1. ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) brzmi: ?w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z zastrzeżeniem art. 114, 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124?. Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ww. ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług. Przepis art. 86 ust. 10 pkt 1 ww. ustawy stanowi, iż prawo do obniżenia podatku należnego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny, z zastrzeżeniem pkt 2-4 oraz ust. 11,12,16 i 18. Natomiast, jak wynika z treści art. 86 ust. 11 ustawy, ?jeżeli podatnik nie dokona obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za następny okres rozliczeniowy?.

Z powyższych przepisów wynika, iż:

• duplikat faktury jest drugim egzemplarzem, dokumentującym tą samą czynność;
• duplikat faktury uprawnia do odliczenia określonego w nim podatku naliczonego;
• przy rozliczeniu duplikatu faktury należy stosować przepisy dotyczące terminów rozliczania faktur.

W sytuacji, gdyby podatnik nie otrzymał w ogóle oryginału faktury, przysługiwałoby mu prawo do odliczenia podatku naliczonego w rozliczeniu za miesiąc otrzymania duplikatu faktury lub w miesiącu następnym. W sytuacji opisanej we wniosku Spółka otrzymywała fakturę, a następnie oryginał faktury zaginął. W wyroku z dnia 15 marca 2007 r. (sygn. akt I FSK 541/06) Naczelny Sąd Administracyjny orzekł, iż otrzymanie faktur, potwierdzających fakt dokonania czynności prawnych, takich jak nabycie towaru lub usługi, zrodził nie tylko konsekwencję w postaci powstania prawa do odliczenia wskazanego w nich podatku naliczonego, ale też skutek w postaci skonkretyzowania ram czasowych, w obrębie których podatnik mógł z tego prawa skorzystać. Skutek ten nie mógł powstać po raz drugi z chwilą otrzymania duplikatów faktur, gdyż nie dokumentowały one żadnej nowej czynności obrotu, a jedynie ponownie potwierdzały czynność wcześniej dokonaną. Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, iż w opisanym stanie faktycznym Spółce przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony w deklaracji VAT-7 za miesiąc otrzymania oryginałów faktur lub za miesiąc następny, stosownie do ww. przepisów art. 86 ust. 10 pkt 1 oraz ust. 11 ustawy o podatku od towarów i usług. Przepis art. 86 ust. 13 ww. ustawy stanowi, iż jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 11, 12, 16 i 18, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego, nie później niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego. Zatem, z przedmiotowego prawa Spółka może skorzystać dokonując korekty deklaracji VAT-7 za każdy z miesięcy, w których otrzymywała oryginały faktur lub za miesiąc następny.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 i ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Kwotę podatku naliczonego stanowi ? w myśl art. 86 ust.2 ustawy ? suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:

1. z tytułu nabycia towarów i usług,
2. potwierdzających dokonanie przedpłaty (zaliczki, zadatku, raty), jeżeli wiązały się one z powstaniem obowiązku podatkowego,
3. od komitenta z tytułu dostawy towarów będącej przedmiotem umowy komisu

? z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Z powyższych przepisów wynika, iż podstawą do obniżenia podatku należnego jest faktura VAT.

W myśl art. 86 ust. 10 pkt 1 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny, z zastrzeżeniem pkt 2-5 oraz ust. 11, 12, 16 i 18.

Stosownie do art. 86 ust. 11 ustawy, jeżeli podatnik nie dokona obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

Jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 11, 12, 16 i 18, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego (art. 86 ust. 13 ustawy).

Natomiast stosownie do § 20 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337), jeżeli oryginał faktury lub faktury korygującej ulegnie zniszczeniu albo zaginie, sprzedawca na wniosek nabywcy ponownie wystawia fakturę lub fakturę korygującą, zgodnie z danymi zawartymi w kopii tej faktury lub faktury korygującej. Przy czym w myśl ust. 3 powołanego przepisu, faktura i faktura korygująca wystawiona ponownie musi dodatkowo zawierać wyraz ?DUPLIKAT? oraz datę jej wystawienia.

Z sytuacji przedstawionej we wniosku nie wynika w sposób jednoznaczny, co się stało z oryginałem faktury. Na pewno faktura pierwotna wpłynęła do Spółki, lecz zaginęła na jej terenie. W związku z odnotowaniem wpływu faktury pierwotnej, Spółka była uprawniona do zastosowania odliczenia zgodnie z art. 86 ust. 10 pkt 1 oraz ust. 11 ustawy. Powyższych terminów odliczenia nie zmienia fakt zagubienia faktury pierwotnej, której wpływ został wcześniej odnotowany.

Reasumując, w przedmiotowej sprawie Spółka otrzymała oryginał faktury, tym samym podatek VAT naliczony winien zostać rozliczony w miesiącu otrzymania faktury pierwotnej lub w miesiącu następnym poprzez korektę deklaracji VAT-7 za te miesiące.

Sytuacja, w której konieczne jest wykorzystanie duplikatu faktury nie może być traktowana jak norma i standard. Uznanie za prawidłowe, że podatnik ma zawsze prawo do dokonania odliczenia w momencie otrzymania duplikatu, doprowadziłoby do destabilizacji obrotu gospodarczego, bowiem wtedy to podatnik, a nie przepisy decydowałyby, kiedy powstaje prawo do odliczenia VAT: w momencie otrzymania oryginału, czy otrzymania duplikatu.

Należy zauważyć, że powołany przez Wnioskodawcę wyrok sądu administracyjnego jest rozstrzygnięciem w indywidualnej sprawie, osadzonej w określonym stanie faktycznym i tylko do niego się zawęża, w związku z tym nie ma mocy powszechnie obowiązującego prawa.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.