Odliczenie podatku naliczonego w związku z wydatkami inwestycyjnymi i bieżącymi ponoszonymi na świetlice (...)

Odliczenie podatku naliczonego w związku z wydatkami inwestycyjnymi i bieżącymi ponoszonymi na świetlice wiejskie.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z 10 września 2013 r. (data wpływu 18 września 2013 r.) uzupełnionym pismem z 5 grudnia 2013 r. (data wpływu 9 grudnia 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie naliczenia podatku należnego w związku z nieodpłatnym wykorzystaniem świetlic w miejscowościach (...) i (...) na cele gminne ? jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 września 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie naliczenia podatku należnego w związku z nieodpłatnym wykorzystaniem świetlic w miejscowościach (...) i (...) na cele gminne. Wniosek uzupełniono pismem z 5 grudnia 2013 r. (data wpływu 9 grudnia 2013 r.) o doprecyzowanie opisu sprawy oraz własnego stanowiska.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Gmina (dalej: również Wnioskodawca) jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT. Gmina posiadając już status podatnika VAT, od 2010 r. ponosiła wydatki inwestycyjne związane z budową i modernizacją świetlicy wiejskiej w miejscowości (...) (dalej: wydatki inwestycyjne). Gmina ponosi również wydatki związane z ogólnym funkcjonowaniem świetlicy, w szczególności są to koszty energii elektrycznej, wody, ogrzewania, utrzymania czystości, wyposażenia, napraw i remontów (dalej: wydatki bieżące). Wartość wybudowanego/zmodernizowanego obiektu przekracza 15.000 zł i stanowi nieruchomość, która jest zaliczana, na podstawie przepisów o podatku dochodowym, do środków trwałych podlegających amortyzacji. Gmina nie wyklucza, że w przyszłości również będzie budować i modernizować świetlicę, a niezależnie od tego będzie ponosić na nie wydatki bieżące. Gmina wykorzystuje świetlicę do czynności opodatkowanych stawką 23%, poprzez odpłatne udostępnianie świetlicy w celach organizacji imprez, takich jak wesela, komunie. W budynku świetlicy mieści się siedziba Ochotniczej Straży Pożarnej (dalej: OSP). Gmina w 2013 r. zamierza zawrzeć umowę najmu z OSP i udostępniać zajmowaną przez nich część obiektu za odpłatnością. W uzupełnieniu do wniosku wskazano, że obecnie udostępnianie części budynku na potrzeby OSP ma charakter nieodpłatny i jest związane z wykonywaniem zadań własnych Gminy, o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 14 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz.U. z 2013 r., poz. 594). Gmina udostępniła część budynku na rzecz OSP na podstawie umowy użyczenia w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o VAT. W przyszłości Gmina zamierza zawrzeć umowę z OSP o odpłatne korzystanie (np. umowę najmu) z części budynku ? czynności te będzie opodatkowywać na gruncie VAT.

Od 2010 r. Gmina ponosiła również wydatki inwestycyjne związane z budową i modernizacją świetlicy wiejskiej w miejscowości (...) (dalej: wydatki inwestycyjne). Gmina ponosi również wydatki związane z ogólnym funkcjonowaniem świetlicy, w szczególności są to koszty energii elektrycznej, wody, ogrzewania, utrzymania czystości, wyposażenia, napraw i remontów (dalej: wydatki bieżące). Wartość wybudowanego/zmodernizowanego obiektu przekracza 15.000 zł i stanowi nieruchomość, która jest zaliczana, na podstawie przepisów o podatku dochodowym, do środków trwałych podlegających amortyzacji. Gmina nie wyklucza, że w przyszłości również będzie budować i modernizować świetlicę, a niezależnie od tego będzie ponosić na nią wydatki bieżące. Gmina wykorzystuje świetlicę do czynności opodatkowanych stawką 23%, poprzez odpłatne udostępnianie świetlicy w celach organizacji imprez, takich jak wesela, komunie. W budynku świetlicy mieści się siedziba biblioteki gminnej. W uzupełnieniu do wniosku wskazano, że Gmina nie ma osobnej jednostki budżetowej, czy instytucji kultury powołanej w celu prowadzenia biblioteki. W części budynku, która jest przeznaczona na potrzeby biblioteki, Gmina prowadzi bibliotekę we własnym imieniu i w związku z realizacją zadań własnych, o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz.U. z 2013 r., poz. 594).

Wykorzystanie obu świetlic wiejskich (w części nie wykorzystywanej przez OSP i w części nie wykorzystywanej przez bibliotekę) przez Gminę może zatem przyjąć dwojaki charakter i polega na:

  1. wykorzystywaniu obiektów przez lokalną społeczność, np. na potrzeby przeprowadzania wyborów zebrań sołectwa, na potrzeby dzieci i młodzieży do celów kulturalno-edukacyjnych (dalej: realizacji zadań własnych). Z tego tytułu Gmina nie pobiera żadnych wynagrodzeń. W tych przypadkach, Gmina nie rozpoznaje obowiązku wykazywania podatku należnego, traktując te czynności, jako niepodlegające opodatkowaniu podatkiem VAT;
  2. odpłatnym wynajmie na rzecz zainteresowanych podmiotów, np. w celu organizacji imprez okolicznościowych, tj. urodzin/imienin/wesel itp. (dalej: udostępnienie odpłatne lub komercyjne) ? z tego tytułu Gmina wystawia faktury i wykazuje należny podatek VAT.

Sposób faktycznego wykorzystywania przedmiotowych świetlic (w części niewykorzystywanej przez OSP i odpowiednio w części niewykorzystywanej przez bibliotekę) zależy od zapotrzebowania na świadczenie danych usług. W konsekwencji, w danym miesiącu może się zdarzyć, że dana świetlica jest udostępniana wyłącznie w celu realizacji zadań własnych gminy, wyłącznie w celach komercyjnych, bądź też w określonej części dla realizacji zadań komercyjnych i dla realizacji zadań własnych gminy.

W odniesieniu do świetlicy, w której znajduje się siedziba OSP, od momentu odpłatnego udostępniania świetlic na rzecz OSP, obiekt wykorzystywany będzie do czynności opodatkowanych, jak i poza VAT, a Gmina w momencie ponoszenia wydatków na dalszą modernizację świetlicy, jak również wydatków związanych z jej ogólnym funkcjonowaniem nie jest w stanie przewidzieć w jakim zakresie obiekt ten będzie udostępniany odpłatnie, a w jakim dla realizacji zadań własnych. Tym samym, Gmina nie może określić w jakim stopniu zakupione towary i usługi są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, a w jakim do czynności niepodlegających opodatkowaniu. Do chwili zawarcia umowy z OSP o odpłatne korzystanie, Gmina jest w stanie przypisać część wydatków inwestycyjnych i bieżących, które związane są z działalnością świetlicy w części niewykorzystywanej przez OSP. Są to wydatki np. na wyposażenie sali świetlicy, która jest udostępniania w celu organizacji imprez, czy też remonty w tej części świetlicy. Istnieją jednak wydatki bieżące, których Gmina nie jest w stanie jednoznacznie przypisać do części dotyczącej OSP oraz do części związanej z komercyjną i niekomercyjną działalnością Gminy.

W odniesieniu do wydatków inwestycyjnych poniesionych na świetlicę, w której znajduje się siedziba biblioteki, Gmina jest w stanie wydzielić przy zastosowaniu klucza powierzchni, wydatki przypadające na część świetlicy niewykorzystywaną przez bibliotekę. Zasadniczo, w odniesieniu do wydatków bieżących, w przypadku świetlicy, w której znajduje się biblioteka, Gmina jest w stanie przypisać wydatki, do tej części obiektu, która jest związana z działalnością biblioteki Gminnej, jak i do pozostałej części.

Dotychczas Gmina nie dokonywała odliczeń podatku VAT naliczonego z tytułu poniesionych wydatków inwestycyjnych i bieżących dotyczących obu świetlic. W uzupełnieniu do wniosku wskazano, że modernizacja w każdej ze świetlic stanowiła ?ulepszenie? w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, o których mowa w art. 2 pkt 14a ustawy z dnia 11. marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy z tytułu nieodpłatnego udostępniania świetlic wiejskich w związku z realizacją zadań własnych, Gmina zobowiązana jest do naliczenia podatku należnego?

Zdaniem Wnioskodawcy, z tytułu nieodpłatnego udostępniania świetlic wiejskich w związku z realizacją zadań własnych, Gmina nie jest zobowiązana do naliczenia podatku należnego.

Uzasadnienie

Przepis art. 7 ustawy o samorządzie gminnym wskazuje, że zaspokojenie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. Zadania własne gminy w szczególności obejmują sprawy kultury, z kolei zgodnie z art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (Dz.U. z 2012 r., poz. 406), działalność ta może być prowadzona w formie świetlic.

Gmina nie pobiera wynagrodzenia z tytułu udostępniania świetlic wiejskich na rzecz społeczności lokalnej ? np. na potrzeby zebrań sołectwa, prowadzenia działalności kulturalnej, opiekuńczej, edukacyjnej dla dzieci i młodzieży. Nieodpłatne udostępnianie świetlic wiejskich następuje w zakresie realizacji zadań własnych gminy.

Zgodnie z art. 5 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

  1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
  2. eksport towarów;
  3. import usług;
  4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
  5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Wmyśl art. 8 ust. 2 ustawy o VAT, za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

  1. użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych;
  2. nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Zdaniem Wnioskodawcy, Gmina w sytuacji nieodpłatnego udostępniania świetlic wiejskich w ramach realizacji swoich zadań własnych wynikających z ustawy o samorządzie gminnym nie występuje w charakterze podatnika VAT. Należy zatem uznać, że art. 5 w związku z art. 8 ust. 2 ustawy o VAT nie znajduje zastosowania w tej sytuacji. W związku z czym, nieodpłatne udostępnianie świetlic wiejskich w ramach realizacji swoich zadań własnych nie mieści się w zakresie czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT.

Podobne stanowisko prezentują organy podatkowe:

  • Dyrektor Izby Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 18 lipca 2013 r., sygn. IPTPP2/443 -323/13-6/PR: ?Nieodpłatne świadczenie usług przez Wnioskodawcę polegające na udostępnianiu świetlic wiejskich na cele gminne, będzie odbywać się w związku z wykonywanymi przez Gminę zadaniami publicznymi we własnym imieniu i na własną odpowiedzialność. Zatem w przedmiotowej sprawie nie będzie miał zastosowania przepis art. 8 ust. 2 ustawy, a w konsekwencji ww. czynności nie będą podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Reasumując, z tytułu nieodpłatnego udostępniania świetlic wiejskich na cele gminne, Gmina nie jest zobowiązana do naliczania podatku należnego?;
  • Dyrektor Izby Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 26 czerwca 2013 r., sygn. IPTPP1/443-228/13-6/AK: ?Nieodpłatne świadczenie usług przez Wnioskodawcę polegające na udostępnianiu świetlic wiejskich na cele gminne, odbywa się do realizacji zadań własnych, o których mowa art. 7 ust. 1 pkt 9 ustawy o samorządzie gminnym. Tym samym w przedmiotowej sprawie nie znajdzie zastosowania art. 8 ust. 2 ustawy, nieodpłatne wykorzystanie odbywa się w związku z wykonywaniem przez Gminę zadań publicznych we własnym imieniu i na własną odpowiedzialność. Reasumując, z tytułu nieodpłatnego udostępniania świetlic wiejskich na cele gminne, Gmina nie jest zobowiązana do naliczania podatku należnego?;
  • Dyrektor Izby Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 19 czerwca 2013 r., sygn. IPTPP4/443-178/13-6/OS: ?(...) z tytułu nieodpłatnego udostępniania sali gimnastycznej na cele gminne, Gmina nie jest/nie będzie zobowiązana do naliczania podatku należnego?.

Wobec powyższego, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że z tytułu nieodpłatnego udostępniania świetlic wiejskich, które związane jest z realizacją zadań własnych jednostki samorządu terytorialnego, Gmina nie jest zobowiązana do naliczania podatku należnego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy ? przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (?).

Na mocy art. 2 pkt 6 ustawy ? przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przez pojęcie ?dostawy towarów?, należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Interpretując zawarty ww. artykule zwrot ?przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel? należy podkreślić, że jest to czynność, która daje otrzymującemu towar prawo do postępowania z nim jak właściciel. Należy przy tym uznać, że chodzi tutaj przede wszystkim o możliwość faktycznego dysponowania rzeczą, a nie rozporządzania nią w sensie prawnym. Istotą dostawy towarów nie jest bowiem przeniesienie prawa własności. Zwrotu ?prawo do rozporządzania jak właściciel? nie można interpretować jako ?prawo własności?. Istotny jest przede wszystkim aspekt ekonomiczny, a nie prawny transakcji, w ramach której podatnik przenosi na nabywcę prawo do rozporządzania towarami jak właściciel. Akcent sformułowanej definicji położony został głównie na podkreślenie przeniesienia ekonomicznego władztwa nad rzeczą w taki sposób, aby nabywca mógł nią dysponować podobnie jak właściciel.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy ? przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

  1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
  2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
  3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa o podatku od towarów i usług zalicza do grona usług każde świadczenie niebędące dostawą towarów. Z powyższego jednoznacznie wynika, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez podatników w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

Zgodnie z unormowaniami zawartymi w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy, w pewnych, ściśle określonych przypadkach, również nieodpłatne przekazanie towarów i nieodpłatne świadczenie usług należy uznać za spełniające definicję odpłatnej dostawy towarów lub odpłatnego świadczenia usług, które na podstawie art. 5 ust. 1 podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT.

Jak stanowią przepisy art. 7 ust. 2 ustawy ? przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

  1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
  2. wszelkie inne darowizny

? jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Przepisu ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych prezentów o małej wartości i próbek, jeżeli przekazanie to następuje na cele związane z działalnością gospodarczą podatnika (art. 7 ust. 3 ustawy).

Zatem, opodatkowaniu VAT podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych, z wyjątkiem przekazania towarów spełniających warunki do uznania je za prezenty o małej wartości lub próbki. Natomiast zużycie towarów podlega opodatkowaniu tylko wówczas, gdy dokonywane jest na rzecz podmiotów i na cele wymienione w art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy pod warunkiem dodatkowo przysługiwania prawa do odliczania podatku naliczonego.

Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia kwoty podatku naliczonego, to wszelkie przekazanie lub zużycie towarów bez wynagrodzenia (nieodpłatne przekazania), pozostaje neutralne podatkowo (podatnik nie musi dokonać ich opodatkowania).

Z kolei ? jak wynika z art. 8 ust. 2 ustawy ? za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

  1. użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych;
  2. nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Zatem opodatkowaniu podlegać powinno, jako odpłatne świadczenie usług, użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza (w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników), jeżeli przysługiwało mu prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego, w całości lub w części, przy nabyciu, imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych. Tylko łączne zaistnienie ww. przesłanek umożliwia zastosowanie fikcji prawnej i objęcie zakresem opodatkowania VAT usług świadczonych nieodpłatnie. Jeśli jeden z tych warunków nie jest spełniony Wnioskodawca nie powinien opodatkowywać takiego nieodpłatnego świadczenia usług.

Zauważyć należy, że dla ustalenia czy konkretne nieodpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu na mocy cytowanego wyżej przepisu istotne jest ustalenie celu takiego świadczenia. Jeżeli nieodpłatne świadczenie wpisywało się będzie w cel prowadzonej działalności gospodarczej, wtedy przesłanka uznania takiej nieodpłatnej czynności za odpłatne świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu nie zostanie spełniona. Stwierdzenie takie uzależnione jednak jest od konkretnych okoliczności jakie w danej sprawie występują.

Ponadto wskazać należy, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega nieodpłatne świadczenie usług (inne niż wskazane w pkt 1) na cele inne niż działalność gospodarcza podatnika, bez względu na to czy podatnikowi przysługiwało, czy też nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku.

Stosownie do postanowień art. 15 ust. 1 ustawy ? podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza ? według art. 15 ust. 2 ustawy ? obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy ? nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz. UE L Nr 347, str. 1 ze zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże w przypadku, gdy podejmują one takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz.U. z 2013 r. poz. 594 ze zm.) ? gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Natomiast ? zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Stosownie do art. 7 ust. 1 pkt 9 i pkt 14 ww. ustawy, zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy: kultury, w tym bibliotek gminnych i innych instytucji kultury oraz ochrony zabytków i opieki nad zabytkami, porządku publicznego i bezpieczeństwa obywateli oraz ochrony przeciwpożarowej i przeciwpowodziowej, w tym wyposażenia i utrzymania gminnego magazynu przeciwpowodziowego.

Z opisu sprawy wynika, że w budynku jednej ze świetlic mieści się siedziba Ochotniczej Straży Pożarnej. Gmina w 2013 r. zamierza zawrzeć umowę najmu z OSP i udostępniać zajmowaną przez nich część obiektu za odpłatnością. Obecnie udostępnianie części budynku na potrzeby OSP ma charakter nieodpłatny i jest związane z wykonywaniem zadań własnych Gminy, o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 14 ustawy o samorządzie gminnym. Gmina udostępniła część budynku na rzecz OSP na podstawie umowy użyczenia w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o VAT. W przyszłości Gmina zamierza zawrzeć umowę z OSP o odpłatne korzystanie (np. umowę najmu) z części budynku ? czynności te będzie opodatkowywać na gruncie VAT.

W budynku kolejnej świetlicy mieści się siedziba biblioteki gminnej. Gmina nie ma osobnej jednostki budżetowej, czy instytucji kultury powołanej w celu prowadzenia biblioteki. W części budynku, która jest przeznaczona na potrzeby biblioteki, Gmina prowadzi bibliotekę we własnym imieniu i w związku z realizacją zadań własnych, o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 9 ustawy o samorządzie gminnym.

Wykorzystanie obu świetlic wiejskich (w części nie wykorzystywanej przez OSP i w części nie wykorzystywanej przez bibliotekę) przez Gminę może zatem przyjąć dwojaki charakter i polega na:

  1. wykorzystywaniu obiektów przez lokalną społeczność, np. na potrzeby przeprowadzania wyborów zebrań sołectwa, na potrzeby dzieci i młodzieży do celów kulturalno-edukacyjnych (dalej: realizacji zadań własnych). Z tego tytułu Gmina nie pobiera żadnych wynagrodzeń. W tych przypadkach, Gmina nie rozpoznaje obowiązku wykazywania podatku należnego, traktując te czynności, jako niepodlegające opodatkowaniu podatkiem VAT;
  2. odpłatnym wynajmie na rzecz zainteresowanych podmiotów, np. w celu organizacji imprez okolicznościowych, tj. urodzin/imienin/wesel itp. (dalej: udostępnienie odpłatne lub komercyjne) ? z tego tytułu Gmina wystawia faktury i wykazuje należny podatek VAT.

Sposób faktycznego wykorzystywania przedmiotowych świetlic (w części niewykorzystywanej przez OSP i odpowiednio w części niewykorzystywanej przez bibliotekę) zależy od zapotrzebowania na świadczenie danych usług. W konsekwencji, w danym miesiącu może się zdarzyć, że dana świetlica jest udostępniana wyłącznie w celu realizacji zadań własnych gminy, wyłącznie w celach komercyjnych, bądź też w określonej części dla realizacji zadań komercyjnych i dla realizacji zadań własnych gminy.

W analizowanej sprawie należy wskazać, że aby uznać dane świadczenie za opodatkowane podatkiem od towarów i usług musi ono być odpłatne w myśl art. 8 ust. 1 w zw. z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, bądź też nieodpłatne, ale spełniające warunki wynikające z art. 8 ust. 2 ustawy. Zatem aby uznać dane świadczenie za odpłatne, w myśl art. 8 ust. 1 ustawy, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Dla ustalenia, czy konkretne nieodpłatne świadczenie podlega opodatkowaniu, w świetle art. 8 ust. 2 ustawy, istotne jest ustalenie celu takiego świadczenia.

W myśl powołanych wyżej przepisów o samorządzie gminnym, zadania dotyczące m.in. kultury, w tym bibliotek gminnych i innych instytucji kultury oraz ochrony zabytków i opieki nad zabytkami, porządku publicznego i bezpieczeństwa obywateli oraz ochrony przeciwpożarowej i przeciwpowodziowej, w tym wyposażenia i utrzymania gminnego magazynu przeciwpowodziowego ? należą do zadań własnych jednostek samorządu terytorialnego. Tym samym, w przedmiotowej sprawie nie znajdzie zastosowania art. 8 ust. 2 ustawy. Oznacza to, że nieodpłatne udostępnienie przedmiotowych świetlic w celu wykonywania zadań własnych, jest czynnością niepodlegajacą opodatkowaniu podatkiem VAT.

Reasumując, z tytułu nieodpłatnego udostępnienia świetlic wiejskich na cele związane z zadaniami własnymi, Gmina nie jest / nie będzie zobowiązana do naliczenia podatku należnego.

Interpretacja dotyczy:

  • zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia;
  • zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

W pozostałym zakresie dotyczącym podatku od towarów i usług wydane zostały odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika