Dostawa gruntów niezabudowanych wydzierżawianych, przekształconych na wniosek Zainteresowanego pod (...)

UZASADNIENIE

W dniu 30 października 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży gruntów niezabudowanych przeznaczonych pod zabudowę mieszkaniową, przemysłowo-składową i gruntów rolnych. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 5 stycznia 2009 r. (data wpływu 7 stycznia 2009 r.) o brakujące informacje dotyczące stanu faktycznego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W 1995 r. Wnioskodawca nabył grunty rolne o powierzchni 35,1987 ha w celu powiększenia gospodarstwa rolnego. W roku 2000, na wniosek, część gruntów (ok. 28 ha) została przekształcona na grunty budowlane, tj. przemysłowo-składowe, mieszkaniowe, rolne ? 7 ha. Po podziale gruntów, zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego, Zainteresowany dokonuje sprzedaży gruntów. Przedmiotowy grunt (przeznaczony pod zabudowę przemysłowo -składową i mieszkaniową) będzie podzielony na 45 działek wraz z drogami komunikacyjnymi. Wnioskodawca wskazał, że na przedmiotowych działkach nie prowadził i nie prowadzi działalności rolniczej, tym samym nie posiada statusu rolnika ryczałtowego. Grunt ten natomiast jest przedmiotem umowy dzierżawy.

Wnioskodawca w celu ułatwienia sprzedaży, na przedmiotowym gruncie zamieścił tablicę informacyjną wraz z numerem telefonu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy we wskazanym przypadku Wnioskodawca będzie zobowiązany do odprowadzenia podatku VAT od sprzedanych gruntów, czy też będzie zwolniony od jego odprowadzenia...

Zdaniem Wnioskodawcy, przedmiotowe grunt pochodzą z majątku osobistego i dlatego ich sprzedaż nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (?).

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, musi być wykonana przez podatnika.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza ? stosownie do ust. 2 ? obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W przedmiotowej sprawie znajduje zastosowanie art. 693 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), zgodnie z którym, przez umowę dzierżawy wydzierżawiający zobowiązuje się oddać dzierżawcy rzecz do używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony lub nie oznaczony, a dzierżawca zobowiązuje się płacić wydzierżawiającemu umówiony czynsz. Czynsz może być zastrzeżony w pieniądzach lub świadczeniach innego rodzaju. Może być również oznaczony w ułamkowej części pożytków.

W myśl art. 694 Kodeksu cywilnego, do dzierżawy stosuje się odpowiednio przepisy o najmie (?).

Stosownie do treści powyższego przepisu, dzierżawa jest umową dwustronnie obowiązującą i wzajemną, odpowiednikiem świadczenia wydzierżawiającego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania, jest świadczenie dzierżawcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu. Tak więc, oddanie w ramach umowy dzierżawy osobie trzeciej nieruchomości skutkuje uzyskiwaniem korzyści majątkowej po stronie Zainteresowanego.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca nie prowadzi działalności rolniczej w charakterze rolnika ryczałtowego, jednakże nieruchomość gruntową udostępnia innej osobie na podstawie umowy dzierżawy.

Odnosząc stan faktyczny do treści art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług wskazać należy, iż dzierżawa gruntu (skutkująca korzyścią majątkową) dokonywana jest dla celów zarobkowych oraz ma charakter ciągły. Takie postępowanie ustawa o podatku od towarów i usług definiuje jako działalność gospodarczą.

Uwzględniając zatem treść przytoczonych przepisów oraz stan faktyczny zawarty we wniosku wskazać należy, iż Wnioskodawca wypełnia przesłanki określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Ponadto postępowanie Zainteresowanego w przedmiocie sprzedaży działek jest czynnością określoną w art. 5 ustawy.

Konsekwencją analizy dokonanej powyżej jest stwierdzenie, iż transakcja sprzedaży przedmiotowych działek wydzielonych z gruntu rolnego, udostępnionych w drodze czynności odpłatnej osobie trzeciej (czynności stanowiące wykorzystywanie towarów w celach zarobkowych), ma związek z działalnością gospodarczą. W tej sytuacji Wnioskodawca sprzedając omawiany grunt, nie zbywa majątku osobistego, ale majątek wykorzystywany w prowadzonej działalności gospodarczej.

Ponadto zakres i skala przedsięwzięcia (planowana sprzedaż 45 działek) oraz podjęte przez sprzedawcę działania (wydzielenie działek z gruntu rolnego) wskazują na zamiar dokonywania sprzedaży w sposób częstotliwy, a więc w okolicznościach przesądzających o prowadzeniu działalności gospodarczej.

Zaznaczyć należy, że o kwestii częstotliwości wykonywanej czynności nie decyduje czasookres jej wykonywania (tydzień, miesiąc, rok) ani też ilość dokonywanych transakcji, tylko fakt powtarzalności określonej czynności.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. W związku z faktem, iż powyższe zastrzeżenia nie mają zastosowania w sprawie Wnioskodawcy stwierdzić należy, że dostawa gruntów podlega, co do zasady, opodatkowaniu stawką podatku 22%.

W myśl natomiast art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Zwolnienie wynikające z cytowanego wyżej przepisu przysługuje jednakże wyłącznie względem takiej dostawy, której przedmiotem jest grunt niezabudowany i jednocześnie o przeznaczeniu innym niż budowlane czy też pod zabudowę.

Podsumowując, dostawa przedmiotowych gruntów wypełnia przesłanki określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy, tym samym podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Z tym, że sprzedaż działek przeznaczonych pod zabudowę przemysłowo-składową i mieszkaniową opodatkowana jest stawką podatku w wysokości 22%, natomiast dostawa gruntu rolnego (7 ha) jest zwolniona od podatku VAT.

Zatem Zainteresowany jest zobowiązany do odprowadzenia podatku VAT od sprzedaży działek przeznaczonych pod zabudowę.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.