Podatek od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy działek.

Podatek od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy działek.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 8 września 2014 r. (data wpływu 11 września 2014 r.) uzupełnionym pismem z dnia ? brak daty sporządzenia (data wpływu 3 grudnia 2014 r.) oraz pismem z dnia ? brak daty sporządzenia (data wpływu 18 grudnia 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy działek ? jest prawidłowe.

Porady prawne

UZASADNIENIE

W dniu 11 września 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy działek. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia ? brak daty sporządzenia (data wpływu 3 grudnia 2014 r.) oraz pismem z dnia ? brak daty sporządzenia (data wpływu 18 grudnia 2014 r.) o informacje doprecyzowujące opis sprawy i podpis pod uzupełnieniem wniosku.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca wraz z małżonką w dniu 7 sierpnia 1991 r. nabyli na podstawie umowy sprzedaży gospodarstwo rolne, w skład którego wchodziła m.in. działka rolna nr 645/1 o pow. 0,6900 ha. W dniu 5 lipca 2001 r. Zainteresowany wraz z żoną wystąpili z wnioskiem do Burmistrza Miasta o podział ww. nieruchomości na działki rolne, załączając przy tym wszystkie wymagane dokumenty. Projekt podziału nieruchomości wykonany został przez geodetę posiadającego uprawnienia zawodowe. Burmistrz Miasta pozytywnie zaopiniował proponowany podział nieruchomości. Postanowieniem z dnia 5 lipca 2001 r. zatwierdzony został podział nieruchomości (działka nr 645/1 o pow. 0,6900 ha), stanowiącej własność Wnioskodawcy i jego małżonki na działki:

nr 645/6 o pow. 0,1283 ha,
nr 645/7 o pow. 0,1171 ha,
nr 645/8 o pow. 0,1163 ha,
nr 645/9 o pow. 0,1162 ha,
nr 645/10 o pow. 0,1205 ha,
nr 645/11 o pow. 0,0916 ha ? przeznaczona na poszerzenie drogi.

W złożonych uzupełnieniach Zainteresowany poinformował, że w okresie od dnia 24 lipca 1996 r. do dnia 31 października 2007 r. był zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług w związku z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą w zakresie sprzedaży biletów autobusowych, będąc wówczas zatrudniony jako kierowca autobusowy. W obecnym czasie, Wnioskodawca prowadzi działalność rolniczą roślinną (zbożową). Płaci podatek od nieruchomości z powodu niskiej klasy gleby i niskiej opłacalności rolnej. Z opisanych gruntów dokonywał on zbioru i sprzedaży płodów rolnych w latach 1992 -2010 na własne potrzeby. Czynności tych dokonywał jako rolnik ryczałtowy zwolniony od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.). Przedmiotowe działki były wykorzystywane przez Zainteresowanego wyłącznie na cele działalności rolniczej. Wnioskodawca nabył nieruchomości na podstawie umowy kupna-sprzedaży w dniu 7 sierpnia 1991 r. w celu prowadzenia działalności rolniczej. Zainteresowany w 1991 r. kupił przedmiotowe działki w celu prowadzenia gospodarstwa rolnego, jednakże w chwili obecnej grunt ? rodzaj ziemi okazał się słabej jakości do prowadzenia działalności rolnej a także niekorzystne uwarunkowania takie jak utrudniony dostęp do działek przyczyniło się do podjęcia decyzji o sprzedaży działek. Z uwagi na brak nabywców na posiadaną przez Wnioskodawcę wówczas działkę o dużej powierzchni, zdecydował się on na podział na działki o mniejszej powierzchni i zamieszczenia ogłoszeń o sprzedaży. Zainteresowany występował o decyzję na zabudowę dot. budowy domu mieszkalnego jednorodzinnego, jednak z powodu niespełnienia wymagań formalnych wniosek ten został wówczas odrzucony z takich powodów jak m.in. brak dostępu do drogi publicznej, brak sieci wodociągowej, czy też brak sieci gazowej. Przedmiotowa nieruchomość jest zgodnie z planem zagospodarowania oznaczona symbolem E kwadrat 19 MN ? przeznaczona pod budownictwo mieszkaniowo-usługowe (decyzja z dnia 29 sierpnia 2001 r.). Zainteresowany nie miał oprócz podziału działek, żadnego wpływu na objęcie działek miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego w 2001 r., działki będące przedmiotem sprzedaży będą przeznaczone pod budownictwo mieszkaniowe z usługami, chociaż w obecnym czasie brak jest aktualnego planu zagospodarowania przestrzennego, zgodnie z zaświadczeniem z dnia 11 sierpnia 2014 r. wydanym przez Urząd Miejski. Nieruchomości oznaczone numerami ewidencyjnymi 645/6, 645/7, 645/8, 645/9 i 645/10 (obręb 7) będące własnością Wnioskodawcy, zgodnie z przepisami ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (t. j. Dz. U. z 2012 r. , poz. 647 ze zm.) aktualnie nie posiadają planu zagospodarowania przestrzennego na podstawie art. 217 § 1 i § 2 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2013 r., poz. 267). W związku z nabyciem działek, Zainteresowanemu nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Działki te były wykorzystywane wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

  1. Jaką stawką podatku od towarów i usług należy opodatkować sprzedaż działek i czy w ogóle od zaistniałego zdarzenia należy odprowadzić podatek VAT?
  2. Czy od ilości sprzedanych działek rolnych w danym roku zależy odprowadzenie podatku od towarów i usług?
  3. Czy w przypadku sprzedaży jednej działki w ciągu roku, sprzedaż taka zostanie objęta podatkiem od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, zbycie działek rolnych niezabudowanych będących w jego zarządzie prywatnym nie podlega opodatkowaniu VAT. Zainteresowany nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług i nie prowadzi działalności gospodarczej związanej z obrotem nieruchomościami. Zainteresowany kupił działkę w celu prowadzenia gospodarstwa rolnego, jednakże w chwili obecnej z uwagi na rodzaj ziemi (jest zbyt słaba) i inne uwarunkowania techniczne (utrudniony dostęp do nich maszynami z uwagi na wąskie drogi) oraz położenie działki, zdecydował się sprzedać tą nieruchomość i kupić ziemię w innym miejscu. Z uwagi na brak nabywców na tak dużą działkę, Wnioskodawca postanowił podzielić ją na mniejsze działki. Działki nie są uzbrojone, zgodnie z przepisami ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym ? t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 647 ze zm. ? brak jest aktualnego planu zagospodarowania przestrzennego i nie zostały wydane żadne warunki zabudowy. Zainteresowany umieścił ogłoszenie sprzedaży w Biurze Obrotu Nieruchomościami. Działki nie są uzbrojone jednakże w planie zagospodarowania przestrzennego zgodnie z decyzją z dnia 29 sierpnia 2011 r. nr ? działki oznaczone są symbolem E kwartał 19 MN ? przeznaczone pod budownictwo mieszkaniowe. W związku z tym, że Wnioskodawca nie prowadzi działalności pozarolniczej i nie jest podatnikiem podatku VAT, uważa on, że nie powinien płacić podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Stosownie do art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.) ? zwanej dalej ustawą ? opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów ? w myśl art. 7 ust. 1 ustawy ? rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (?).

Zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy  przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zatem grunt spełnia definicję towaru określoną w art. 2 pkt 6, a jego sprzedaż traktowana jest jako odpłatna dostawa towarów na terytorium kraju.

Na mocy art. 2 pkt 19 ustawy ? przez rolnika ryczałtowego ? rozumie się rolnika dokonującego dostawy produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej lub świadczącego usługi rolnicze, korzystającego ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3, z wyjątkiem rolnika obowiązanego na podstawie odrębnych przepisów do prowadzenia ksiąg rachunkowych.

Nie każda czynność która stanowi dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Określona czynność będzie opodatkowana podatkiem VAT, jeśli zostanie wykonana przez podatnika, a więc osobę prowadzącą działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy ? podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy ? działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W kontekście powyższego ? uwzględniając definicję działalności gospodarczej ? dostawa towarów będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług tylko w sytuacji, gdy dokonana zostanie przez podmiot o statusie podatnika, który działa w takim charakterze w odniesieniu do tej konkretnie czynności. Natomiast dla stwierdzenia, że dla danej transakcji podmiot jest podatnikiem podatku od towarów i usług, konieczne jest prowadzenie przez niego działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów ustawy.

Zatem osoby fizyczne dokonujące sprzedaży, przekazania lub darowizny towarów stanowiących część ich majątku osobistego (takiego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach prowadzonej działalności gospodarczej), nie są zaliczane do grona podatników podatku od towarów i usług.

Konsekwentnie nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Aby przyjąć, że dany podmiot przy sprzedaży gruntu działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) trzeba ustalić, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem takiej aktywności w zakresie obrotu nieruchomościami, wskazującej że czynności danego podmiotu przybierają formę zorganizowaną może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność ?handlową? wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

W podobny sposób kwestię tą rozstrzygnął Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie w orzeczeniu z 29 października 2007 r. sygn. akt I FPS 3/07, w myśl którego formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, a także okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo lecz z zamiarem częstotliwości nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, czy w odniesieniu do konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku VAT.

W kwestii opodatkowania dostawy gruntów istotne jest stwierdzenie, czy w świetle zaprezentowanego stanu sprawy Wnioskodawca w celu dokonania sprzedaży gruntu podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkowałoby koniecznością uznania Zainteresowanego za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu (a więc za podatnika podatku od towarów i usług), czy też sprzedaż nastąpiła w ramach zarządu majątkiem prywatnym. Wskazać bowiem należy, że zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu w rozumieniu art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (a tym samym art. 15 ust. 2 ustawy), jako że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy.

Ponadto, jak wynika z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 15 września 2011 r. w sprawach C-180/10 i C-181/10, dostawę gruntu przeznaczonego pod zabudowę należy uznać za objętą podatkiem od wartości dodanej pod warunkiem, że transakcja ta nie stanowi jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.

Przy spełnieniu powyższych warunków nie ma znaczenia to, że podmiot dokonujący dostawy jest ?rolnikiem ryczałtowym?.

Z powyższego wynika zatem, że dokonanie sprzedaży określonej rzeczy materialnej stanowi naturalny (oczywisty, podstawowy) element wykonywania prawa własności.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca wraz z małżonką w dniu 7 sierpnia 1991 r. nabyli na podstawie umowy kupna-sprzedaży gospodarstwo rolne, w skład którego wchodziła m.in. działka rolna nr 645/1 o pow. 0,6900 ha. W dniu 5 lipca 2001 r. Zainteresowany wraz z żoną wystąpili z wnioskiem do Burmistrza Miasta o podział ww. nieruchomości. Postanowieniem z dnia 5 lipca 2001 r. zatwierdzony został podział nieruchomości (działka nr 645/1 o pow. 0,6900 ha), stanowiącej własność Wnioskodawcy i jego małżonki na działki:

nr 645/6 o pow. 0,1283 ha,

nr 645/7 o pow. 0,1171 ha,

nr 645/8 o pow. 0,1163 ha,

nr 645/9 o pow. 0,1162 ha,

nr 645/10 o pow. 0,1205 ha,

nr 645/11 o pow. 0,0916 ha ? przeznaczona na poszerzenie drogi.

Zainteresowany poinformował, że w okresie od dnia 24 lipca 1996 r. do dnia 31 października 2007 r. był zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług w związku z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą w zakresie sprzedaży biletów autobusowych, będąc wówczas zatrudniony jako kierowca autobusowy. W obecnym czasie, Wnioskodawca prowadzi działalność rolniczą roślinną (zbożową). Płaci podatek od nieruchomości z powodu niskiej klasy gleby i niskiej opłacalności rolnej. Z opisanych gruntów dokonywał on zbioru i sprzedaży płodów rolnych w latach 1992-2010 na własne potrzeby. Czynności tych dokonywał jako rolnik ryczałtowy zwolniony od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy. Przedmiotowe działki były wykorzystywane przez Zainteresowanego wyłącznie na cele działalności rolniczej. Wnioskodawca nabył nieruchomości w celu prowadzenia działalności rolniczej (gospodarstwa rolnego), jednakże w chwili obecnej grunt ? rodzaj ziemi okazał się słabej jakości do prowadzenia działalności rolnej a także niekorzystne uwarunkowania takie jak utrudniony dostęp do działek, przyczyniło się do podjęcia decyzji o sprzedaży działek. Z uwagi na brak nabywców na posiadaną przez Wnioskodawcę wówczas działkę o dużej powierzchni, zdecydował się on na podział na działki o mniejszej powierzchni i zamieszczenia ogłoszeń o sprzedaży. Zainteresowany występował o decyzję na zabudowę dot. budowy domu mieszkalnego jednorodzinnego, jednak z powodu niespełnienia wymagań formalnych wniosek ten został wówczas odrzucony z takich powodów jak m.in. brak dostępu do drogi publicznej, brak sieci wodociągowej, czy też brak sieci gazowej. Zainteresowany nie miał oprócz podziału działek, żadnego wpływu na objęcie działek miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. Działki będące przedmiotem sprzedaży będą przeznaczone pod budownictwo mieszkaniowe z usługami, chociaż w obecnym czasie brak jest aktualnego planu zagospodarowania przestrzennego.

Wskazać zatem należy, że z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego nie wynika taka aktywność Zainteresowanego, która wykraczałaby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Wnioskodawca nie działa jako producent, handlowiec lub usługodawca, a czynność sprzedaży działki stanowić będzie jedynie racjonalny sposób zagospodarowania posiadanego przez niego prywatnego majątku.

W związku z powyższym, Wnioskodawca sprzedając przedmiotowe działki będzie korzystał z przysługującego mu prawa do rozporządzania majątkiem osobistym, zatem czynność ta nie będzie oznaczać wykonywania działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Brak tego statusu pozbawia Zainteresowanego cech podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, w zakresie planowanej sprzedaży działek, a dostawie działek cech czynności opodatkowanej, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Reasumując, planowana sprzedaż działek (kilku bądź jednej) nie będzie się wpisywać w definicję działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy i nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W związku z planowaną dostawą działek Wnioskodawca będzie korzystał z przysługującego mu prawa do rozporządzania własnym majątkiem, co oznacza, że nie wypełni przesłanek zdefiniowanych w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy i nie wystąpi w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

W związku z tym, że sprzedaż przedmiotowych działek nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług ustalenie stawki podatku stało się bezprzedmiotowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) ? minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Z powyższego wynika zatem, że interpretacja indywidualna przepisów prawa podatkowego dotyczy stosowania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług przez Zainteresowanego, który z tym wnioskiem występuje. W związku z tym zaznacza się, że interpretacja indywidualna wydana Wnioskodawcy nie wywiera skutku prawnego dla jego żony.

Zauważyć także należy, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym lub zdarzeniem przyszłym. Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem sprawy podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

Zatem podkreśla się, że tut. Organ wydając przedmiotową interpretację oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie przedstawionego zdarzenia przyszłego. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego, udzielona interpretacja traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację ? w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika