Podatek akcyzowy w zakresie obrotu substancją płynną z przerobu tworzyw sztucznych.

Podatek akcyzowy w zakresie obrotu substancją płynną z przerobu tworzyw sztucznych.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 27 sierpnia 2010 r., (data wpływu do Biura KIP w Lesznie 6 września 2010 r.), uzupełnionym pismem z dnia 24 września 2010 r. (data wpływu 28 września 2010 r. ) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie obrotu substancją płynną z przerobu tworzyw sztucznych ? jest nieprawidłowe.

Porady prawne

UZASADNIENIE

W dniu 6 września 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie obrotu substancją płynną z przerobu tworzyw sztucznych.

Pismem z dnia 24 września 2010 r. (data wpływu 28 września 2010 r.) uzupełniono ww. wniosek w zakresie opisanego zdarzenia przyszłego, pytania oraz stanowiska.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca wskazał, iż zamierza przywozić ze Słowacji (dokonywać nabycia wewnątrzwspólnotowego) substancji płynnej powstałej z przerobu tworzyw sztucznych.

Substancja, którą zamierza nabywać to ciężka frakcja powstała w wyniku katalitycznego przerobu (krakingu) odpadowych tworzyw poliolefinowych na specjalistycznej instalacji.

Karta charakterystyk substancji chemicznej otrzymana od producenta ? jak wyjaśnia Zainteresowany ? wskazuje, iż własności fizykochemiczne substancji wg. raportu z testów to: ?Substancja płynna ? ciężka frakcja ? będzie oznaczana w dokumentach kodem Scalonej Nomenklatury towarowej handlu zagranicznego CN 2710 19 99 - Pozostałe oleje smarowe oraz pozostałe oleje?.

Transport substancji będą wykonywały na zlecenie Wnioskodawcy specjalistyczne firmy transportowe.

Zainteresowany zamierza prowadzić hurtowy, całocysternowy handel tą substancją płynną do zbiorników w instalacjach odbiorców.

Rozliczenia substancji płynnej z odbiorcami będą prowadzone w takich samych jednostkach jak z producentem na podstawie ?dowodu dostawy? otrzymywanego od producenta.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

  1. Czy firma Wnioskodawcy musi być zarejestrowanym handlowcem lub czy może dostarczać substancję płynna - ciężką frakcję o CN 2710 19 99, bezpośrednio do odbiorcy na ogólnych zasadach obrotu gospodarczego...
  2. Czy substancja płynna - ciężka frakcja o CN 2710 19 99, podlega znakowaniu i jaki jest podatek akcyzowy przy zastosowaniu do celów opałowych...
  3. Czy substancja płynna - ciężka frakcja o CN 2710 19 99, podlega znakowaniu i jaki jest podatek akcyzowy przy zastosowaniu do zasilania stacjonarnych agregatów prądotwórczych...
  4. Czy substancja płynna - ciężka frakcja o CN 2710 19 99, podlega znakowaniu i jaki jest podatek akcyzowy przy zastosowaniu do napędzania pojazdów mechanicznych...


Wnioskodawca przedstawił następujące stanowiska.

  1. Zainteresowany może dokonywać nabycia wewnątrzwspólnotowego ze Słowacji substancji płynnej ciężkiej frakcji o CN 2710 19 99 na ogólnych zasadach obrotu gospodarczego.
  2. Substancja płynna - ciężka frakcja o CN 2710 19 99, do zastosowania do celów opałowych nie podlega znakowaniu i nie podlega opodatkowaniu podatkiem akcyzowym.
  3. Substancja płynna - ciężka frakcja o CN 2710 19 99, do zastosowania do zasilania stacjonarnych agregatów prądotwórczych nie podlega znakowaniu i nie podlega opodatkowaniu podatkiem akcyzowym.
  4. Substancja płynna - ciężka frakcja o CN 2710 19 99, do zastosowania do napędzania pojazdów mechanicznych nie podlega znakowaniu i nie podlega opodatkowaniu podatkiem akcyzowym.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Na gruncie wspólnotowym kwestię opodatkowania olejów smarowych regulują Dyrektywa Rady 2008/118/WE z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie ogólnych zasad dotyczących podatku akcyzowego, uchylająca dyrektywę 92/12/EWG (Dz. Urz. UE L 9 str. 12), zwana dalej Dyrektywą 2008/118/WE oraz Dyrektywa Rady 2003/96/WE z 27 października 2003 r. w sprawie restrukturyzacji wspólnotowych przepisów ramowych dotyczących opodatkowania produktów energetycznych i energii elektrycznej (Dz. Urz. UE L Nr 283 str. 51 ze zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 9, t. 1, str. 405 ze zm.), zwana dalej Dyrektywą Energetyczną.

Zgodnie z treścią artykułu 1 ust. 1 Dyrektywy 2008/118/WE ustanawia ona ogólne zasady dotyczące podatku akcyzowego nakładanego bezpośrednio lub pośrednio na konsumpcję poniższych wyrobów, zwanych dalej ?wyrobami akcyzowymi?:

  1. produkty energetyczne i energia elektryczna objęte dyrektywą 2003/96/WE;
  2. alkohol i napoje alkoholowe objęte dyrektywami 92/83/EWG i 92/84/EWG;
  3. wyroby tytoniowe objęte dyrektywami 95/59/WE, 92/79/EWG i 92/80/EWG.


W myśl artykułu 1 ust. 3 lit. a Dyrektywy 2008/118/WE, państwa członkowskie mogą nakładać podatki na produkty inne niż wyroby akcyzowe. Nałożenie takich podatków nie może jednakże powodować zwiększenia formalności przy przekraczaniu granic w handlu pomiędzy państwami członkowskimi.

Z kolei w myśl art. 3 Dyrektywy Energetycznej, odniesienia w dyrektywie 92/12/EWG do ?olejów mineralnych? i ?podatku akcyzowego?, w zakresie w jakim mają zastosowanie do olejów mineralnych, są interpretowane jako obejmujące wszystkie produkty energetyczne, energię elektryczną i krajowe podatki pośrednie określone odpowiednio w art. 2 i art. 4 ust. 2 niniejszej dyrektywy.

Natomiast w myśl art. 2 ust. 1 lit. b Dyrektywy Energetycznej, dla celów niniejszej dyrektywy, pojęcie ?produkty energetyczne? stosuje się do produktów objętych kodami CN 2701, 2702 i 2704 do 2715.

Oleje smarowe oznaczone kodem CN 2710 19 99 są zatem wyrobami podlegającymi zharmonizowanej unijnej akcyzie, która w przypadku produktów energetycznych nakładana jest zgodnie z Dyrektywą Energetyczną (art. 1 Dyrektywy Energetycznej).

Opodatkowanie akcyzą tych wyrobów następuje zatem w ramach zharmonizowanego systemu określonego w przepisach wspólnotowych.

Zgodnie z art. 2 ust. 4 lit. b Dyrektywy Energetycznej, nie ma ona zastosowania m.in. do produktów energetycznych wykorzystywanych do celów innych niż paliwo silnikowe lub paliwa do ogrzewania.

Wobec powyższego stwierdzić należy, iż oleje smarowe wykorzystywane do celów innych niż paliwo silnikowe lub paliwa do ogrzewania nie są objęte zakresem stosowania Dyrektywy Energetycznej.

Wyjaśnić jednak należy, iż powyższe nie oznacza, że państwa członkowskie pozbawione są możliwości wprowadzenia własnych regulacji, nie podlegających harmonizacji z prawem wspólnotowym w tym zakresie. Należy podkreślić, że państwa członkowskie są uprawnione do opodatkowania olejów smarowych wykorzystywanych do innych celów niż paliwo silnikowe lub paliwo do ogrzewania, z poszanowaniem prawa wspólnotowego (wyrok z dnia 14 lutego 1995 r., sygn. C-279/93).

Jak wyżej wskazano, państwa członkowskie mogą nakładać podatki na produkty inne niż wyroby akcyzowe (art. 1 ust. 3a Dyrektywy Rady 2008/118/WE).

Mając na uwadze powyższe, Polska utrzymała opodatkowanie podatkiem akcyzowym olejów smarowych, w tym także olejów smarowych wykorzystywanych do celów innych niż paliwo silnikowe lub paliwa do ogrzewania, nie będących (w świetle wyroku ETS z dnia 5 lipca 2007 r. C-145/06 i C-146/06) wyrobami, o których mowa w obowiązującym obecnie art. 1 ust. 3a Dyrektywy Rady 2008/118/WE. Jednocześnie Polska dochowała warunku, o którym mowa w art. 1 ust. 3 dyrektywy Rady 2008/118/WE, tj. utrzymując ww. opodatkowanie nie zwiększono formalności przy przekraczaniu granic w handlu pomiędzy państwami członkowskimi.

Biorąc powyższe pod uwagę, wyjaśnić następnie należy, iż Polskie uregulowania dotyczące opodatkowania wyrobów akcyzowych, zawarte zostały m.in. w ustawie z dnia z 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 3, poz. 11 ze zm.), zwanej dalej ustawą.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy, wyroby akcyzowe, to wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe oraz wyroby tytoniowe, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

W poz. 27 załącznika nr 1 wskazano, na wyroby mieszczące się w pozycji CN 2710. Do wyrobów energetycznych, zgodnie z art. 86 ust. 1 pkt 2 w rozumieniu ustawy, zalicza się wyroby objęte pozycjami CN 2701, 2702, oraz 2704 do 2715.

Powyższe uregulowania nie naruszają jednak przepisów prawa wspólnotowego, gdyż jak wyżej wskazano, przepis art. 1 ust. 3a Dyrektywy Rady 2008/118/WE umożliwia ? m.in. polskiemu prawodawcy ? utrzymanie opodatkowania podatkiem akcyzowym olejów smarowych, w tym także olejów smarowych wykorzystywanych do celów innych niż paliwo silnikowe lub paliwa do ogrzewania.

Ponadto stwierdzić należy, iż nieujęcie olejów do smarowania silników w katalogu wyrobów energetycznych podlegających przepisom dotyczącym kontroli i uregulowanych w Dyrektywie Rady 2008/118/WE, nie stanowi podstawy do nieopodatkowania w kraju przedmiotowych wyrobów.

Określony w art. 20 ust. 1 Dyrektywy Energetycznej, katalog wyrobów energetycznych wskazuje, iż te wyroby nie podlegają przepisom dotyczącym kontroli i przemieszczania Dyrektywy Rady 2008/118/WE. Nieujecie wyrobu akcyzowego w tym katalogu nie jest jednoznaczne z brakiem podstawy do jego opodatkowania.

W przypadku bowiem, gdy nabywane wewnątrzwspólnotowo oleje smarowe wykorzystywane będą do innych celów niż opałowe lub napędowe, to nie będą one obejmowane procedurą zawieszenia poboru akcyzy.

Podlegają one jednak opodatkowaniu zgodnie z ogólnymi przepisami dotyczącymi powstania obowiązku podatkowego z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego. Stąd też postanowienia art. 20 ust. 1 Dyrektywy Energetycznej, nie wykluczają możliwości opodatkowania olejów smarowych, które nie zostały ujęte w katalogu wyrobów podlegających przepisom dotyczącym kontroli i przemieszczania określonych w Dyrektywie Rady 2008/118/WE.

Istotny jest jednak fakt, iż nie jest sprzeczne z celami Dyrektywy Energetycznej oraz praktyką stosowania przepisów wspólnotowych w innych państwach członkowskich Unii Europejskiej uznanie, iż wyroby ropopochodne wymienione w ustawie o podatku akcyzowym, bez względu na ich przeznaczenie, są wyrobami akcyzowymi.

Wnioskodawca wskazał, iż zamierza nabywać wewnątrzwspólnotowo ze Słowacji substancję płynną, powstałą z przerobu z tworzyw sztucznych.

Jest to ciężka frakcja powstała w wyniku katalitycznego przerobu (krakingu) odpadowych tworzyw poliolefinowych na specjalistycznej instalacji. Substancja płynna ? ciężka frakcja ? będzie oznaczana w dokumentach kodem Scalonej Nomenklatury towarowej handlu zagranicznego CN 2710 19 99 - Pozostałe oleje smarowe oraz pozostałe oleje.

Zainteresowany zamierza prowadzić hurtowy, całocysternowy handel tą substancją płynną do zbiorników w instalacjach odbiorców.

Rozliczenia substancji płynnej z odbiorcami będą prowadzone w takich samych jednostkach jak z producentem na podstawie ?dowodu dostawy? otrzymywanego od producenta.

Wyjaśnić zatem należy, iż zgodnie z uregulowaniem art. 8 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2009 r. Nr 3, poz. 11 ze zm.), zwanej dalej ustawą, przedmiotem opodatkowania akcyzą jest nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów akcyzowych, z wyłączeniem nabycia wewnątrzwspólnotowego dokonywanego do składu podatkowego.

Z kolei stawki akcyzy dla olejów smarowych, pozostałych olejów o kodach CN od 2710 19 71 do 2710 19 99 ? zgodnie z art. 89 ust. 1 pkt 11 ustawy ? z wyłączeniem wyrobów o kodzie CN 2710 19 85 (oleje białe, parafina ciekła) oraz smarów plastycznych zaliczanych do kodu CN 2710 19 99 wynoszą 1.180,00 zł/1.000 litrów.

Ponadto zauważyć należy, iż wyroby będące przedmiotem wniosku nie są obejmowane procedurą zawieszenia poboru akcyzy w przypadku ich nabycia wewnątrzwspólnotowego.

Tym niemniej nie pozostaje to w sprzeczności z tym, iż produkty energetyczne ? w rozumieniu Dyrektywy Energetycznej ? mogą być objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy na terytorium kraju.

Nie może być to jednak traktowane jako naruszenie swobodnego handlu i przepływu towarów na wspólnym rynku. Przepisy krajowe, które ustanawiają odrębne procedury, jakie należy stosować w przypadku ww. wyrobów, nie wprowadzają żadnych ograniczeń obrotu tymi wyrobami i nie nakładają na podatników, ani na inne państwa członkowskie obowiązków, które byłyby niezgodne z przepisami prawa wspólnotowego. Przede wszystkim w obrocie wewnątrzwspólnotowym m.in. olejami smarowymi, nie ma zastosowania procedura zawieszenia poboru akcyzy i administracyjny dokument towarzyszący ? nabycie wewnątrzwspólnotowe tych wyrobów odbywa się bowiem na podstawie dokumentów handlowych.

Zgodnie bowiem z art. 40 ust. 6 ustawy, procedurę zawieszenia poboru akcyzy stosuje się na terytorium kraju również do wyrobów akcyzowych innych niż określone w załączniku nr 2 do ustawy, objętych stawką akcyzy inną niż stawka zerowa, z zastrzeżeniem art. 47 ust. 1 pkt 1 i 5.

Natomiast, stosownie do art. 41 ust. 4 ustawy, jeżeli procedura zawieszenia poboru akcyzy dotyczy wyrobów akcyzowych, o których mowa w art. 40 ust. 6, warunki, o których mowa w ust. 1, mają zastosowanie tylko przy przemieszczaniu tych wyrobów na terytorium kraju, a w przypadku przemieszczania tych wyrobów na terytorium kraju w ramach nabycia wewnątrzwspólnotowego lub dostawy wewnątrzwspólnotowej warunkiem zastosowania procedury zawieszenia poboru akcyzy jest wyłącznie dołączenie do przemieszczanych wyrobów dokumentów handlowych zamiast e-AD.

Dodać należy, iż w myśl przepisu § 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 sierpnia 2010 r. w sprawie dokumentacji i procedur związanych z przemieszczaniem wyrobów akcyzowych (Dz. U. Nr 158 poz. 1056), w przypadku nabycia wewnątrzwspólnotowego wyrobów akcyzowych innych niż określone w załączniku nr 2 do ustawy, objętych stawką akcyzy inną niż stawka zerowa, wprowadzanych do składu podatkowego na terytorium kraju z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy, procedurę tę, na podstawie dokumentów handlowych, stosuje się od momentu wprowadzenia tych wyrobów na terytorium kraju.

W kwestii pierwszego z zadanych pytań należy ponadto wyjaśnić, iż prawodawca przewidział, iż w określonych okolicznościach ww. wyroby podlegają zwolnieniu od akcyzy. Zgodnie bowiem z przepisem § 10 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 sierpnia 2010 r. w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego (Dz. U. Nr 32 poz. 228), zwalnia się od akcyzy oleje smarowe oznaczone kodem CN 2710 19 71-83 i 2710 19 87-99, przeznaczone do wykorzystania do celów innych niż napędowe lub opałowe albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych albo jako oleje smarowe do silników albo do produkcji paliw silnikowych, olejów opałowych, dodatków lub domieszek do paliw silnikowych lub olejów smarowych do silników, w przypadkach, o których mowa w art. 32 ust. 3 ustawy jeżeli spełnione są warunki, o których mowa w art. 32 ust. 5-13 ustawy.

Podkreślić należy, iż zwolnienie od podatku przysługuje wyłącznie, gdy ciężka frakcja przeznaczona będzie do wykorzystania do celów innych niż napędowe lub opałowe albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych albo jako oleje smarowe do silników albo do produkcji paliw silnikowych, olejów opałowych, dodatków lub domieszek do paliw silnikowych lub olejów smarowych do silników, w przypadkach, o których mowa w art. 32 ust. 3 ustawy jeżeli spełnione są warunki, o których mowa w art. 32 ust. 5-13 ustawy.

Wśród czynności wymienionych w art. 32 ust. 3 ustawy, na szczególną uwagę zasługują dwa przypadki wskazane przez prawodawcę. Są to przepisy art. 32 ust. 3 pkt 4 i pkt 5 ustawy, w świetle których zwolnienie od akcyzy wyrobów, o których mowa w ust. 1, stosuje się wyłącznie w przypadku nabycia wewnątrzwspólnotowego przez zarejestrowanego odbiorcę, z wyłączeniem zarejestrowanego odbiorcy posiadającego zezwolenie na jednorazowe nabycie wyrobów akcyzowych jako zarejestrowany odbiorca, w celu zużycia przez niego jako podmiot zużywający, lub nabycia wewnątrzwspólnotowego przez zarejestrowanego odbiorcę, z wyłączeniem zarejestrowanego odbiorcy posiadającego zezwolenie na jednorazowe nabycie wyrobów akcyzowych jako zarejestrowany odbiorca, w celu dostarczenia do podmiotu zużywającego.

W świetle art. 2 ust. 1 pkt 13 ustawy, zarejestrowany odbiorca, to podmiot, któremu wydano zezwolenie na nabywanie wewnątrzwspólnotowe albo na jednorazowe nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów akcyzowych wysłanych z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, zwane dalej odpowiednio ?zezwoleniem na nabywanie wyrobów akcyzowych jako zarejestrowany odbiorca? albo ?zezwoleniem na jednorazowe nabycie wyrobów akcyzowych jako zarejestrowany odbiorca?;

Wskazany powyżej art. 32 ust. 3 pkt 5 ustawy, stanowi zatem, iż Wnioskodawca zamierzając dokonywać nabycia wewnątrzwspólnotowego jako zarejestrowany odbiorca w celu dostarczenia do podmiotu zużywającego będzie mógł skorzystać ze zwolnienia od akcyzy jeżeli spełnione są warunki, o których mowa w art. 32 ust. 5-13 ustawy.

W szczególności zauważyć należy, iż zgodnie z art. 32 ust. 5 ustawy, warunkiem zwolnień od akcyzy wyrobów akcyzowych ze względu na ich przeznaczenie jest również:

  1. objęcie wyrobów akcyzowych będących przedmiotem zwolnienia zabezpieczeniem akcyzowym lub w przypadku importu - zabezpieczeniem złożonym w trybie stosowanym przy zabezpieczeniu należności celnych na podstawie przepisów prawa celnego, złożonym przez, odpowiednio: podmiot prowadzący skład podatkowy, podmiot pośredniczący lub zarejestrowanego odbiorcę, z wyłączeniem zarejestrowanego odbiorcy posiadającego zezwolenie na jednorazowe nabycie wyrobów akcyzowych jako zarejestrowany odbiorca, w wysokości zobowiązania podatkowego mogącego powstać w przypadku użycia tych wyrobów niezgodnie z przeznaczeniem uprawniającym do zwolnienia od akcyzy lub naruszenia warunków zwolnienia - do czasu potwierdzenia odbioru wyrobów akcyzowych przez, odpowiednio: podmiot zużywający lub podmiot pośredniczący; warunek ten nie dotyczy sytuacji, o której mowa w ust. 3 pkt 4 lub 8;
  2. dołączenie do przemieszczanych wyrobów akcyzowych dokumentu dostawy wyrobów objętych zwolnieniem od akcyzy, zwanego dalej ?dokumentem dostawy?;
  3. prowadzenie ewidencji wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem przez podmiot prowadzący skład podatkowy, zarejestrowanego odbiorcę, z wyłączeniem zarejestrowanego odbiorcy posiadającego zezwolenie na jednorazowe nabycie wyrobów akcyzowych jako zarejestrowany odbiorca, podmiot pośredniczący oraz podmiot zużywający prowadzący działalność gospodarczą z użyciem wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, z wyłączeniem podmiotu zużywającego, który wyłącznie używa do celów opałowych pozostałe węglowodory gazowe o kodach CN od 2711 12 11 do 2711 19 00.


Kolejne przepisy omawianego art. 32 ust. 6 do ust. 13 ustawy regulują m.in. takie kwestie jak obowiązek przedstawienia pisemnego potwierdzenia przyjęcia zgłoszenia rejestracyjnego, prowadzenie ewidencji, potwierdzenie odbioru wyrobów energetycznych na dokumencie dostawy czy też obowiązek okazania dostarczającemu wyroby akcyzowe dowodu osobistego lub innego dokumentu stwierdzającego jego tożsamość, w celu potwierdzenia jego tożsamości.

W kwestii pierwszego ze wskazanych we wniosku zagadnień stwierdzić zatem należy, iż nabycie wewnątrzwspólnotowe olejów smarowych o kodzie CN 2710 19 99 podlega co do zasady opodatkowaniu stawką 1.180,00 zł/1.000 litrów akcyzy. Tym niemniej wyroby te mogą korzystać ze zwolnienia od tego podatku w przypadku dokonania ww. czynności w szczególności przez zarejestrowanego odbiorcę przy spełnieniu warunków, określonych w art. 32 ust. 5-13 ustawy.

Odpowiadając z kolei na drugie z zadanych pytań, wyjaśnić dodatkowo należy, iż zgodnie z art. 90 ust. 1 ustawy obowiązkowi znakowania i barwienia podlegają:

  1. oleje opałowe o kodach CN od 2710 19 51 do 2710 19 69, z których 30 % lub więcej objętościowo destyluje przy 350°C lub których gęstość w temperaturze 15°C jest niższa niż 890 kilogramów/metr sześcienny;
  2. oleje napędowe o kodach CN od 2710 19 41 do 2710 19 49 - przeznaczone na cele opałowe;
  3. oleje napędowe o kodach CN od 2710 19 41 do 2710 19 49 - wykorzystywane do celów żeglugi, w tym rejsów rybackich.


W myśl art. 90 ust. 2 ustawy, obowiązek znakowania i barwienia wyrobów energetycznych, o których mowa w ust. 1, ciąży na podmiotach prowadzących składy podatkowe, importerach, podmiotach dokonujących nabycia wewnątrzwspólnotowego i przedstawicielach podatkowych.

Ciężka frakcja o kodzie CN 2710 19 99, nie podlega zatem znakowaniu, gdyż wyrób o tym kodzie nie został wskazany w cyt. powyżej art. 90 ustawy, który zawiera stosowane uregulowania odnośnie obowiązku znakowania i barwienia wyrobów energetycznych.

Natomiast podatek akcyzowy przy zastosowaniu ww. wyrobów do celów opałowych wynosi 1.180,00 zł/1.000 litrów.

Prawodawca wskazał bowiem w art. 89 ust. 1 ustawy odpowiednią stawkę dla wyrobu oznaczonego kodem CN 2710 19 99.

Wyjaśnić dodatkowo należy, iż w art. 8 ust. 6 ustawy, prawodawca sformułował zasadę jednofazowości akcyzy.

Przepis ten stanowi, iż jeżeli w stosunku do wyrobu akcyzowego powstał obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem jednej z czynności, o których mowa w ust. 1, to nie powstaje obowiązek podatkowy na podstawie innej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, jeżeli kwota akcyzy została, po zakończeniu procedury zawieszenia poboru akcyzy, określona lub zadeklarowana w należnej wysokości, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej.

Mowa w nim jedynie o określeniu lub zadeklarowaniu w należnej wysokości podatku akcyzowego od danego wyrobu a nie o obniżeniu stawki z uwagi na to, iż inne przeznaczenie podobnych wyrobów (jak w przypadku typowych olejów opałowych), opodatkowane zostało niższą stawką akcyzy.

Przepis ten znajdzie natomiast zastosowanie odnośnie kolejnych z przedstawionych przez Wnioskodawcę zagadnień (tj. pozostałych pytań).

Zgodnie z art. 86 ust. 2 ustawy, paliwami silnikowymi w rozumieniu ustawy są wyroby energetyczne przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane do napędu silników spalinowych.

Z opisu przedstawionego we wniosku wynika, iż Wnioskodawca zamierza przeznaczyć ciężką frakcję o kodzie CN 2710 19 99 do zasilania stacjonarnych agregatów prądotwórczych oraz do napędzania pojazdów mechanicznych.

W obu przypadkach ww. wyrób będzie zużywany do napędu silników spalinowych. W takim przypadku zastosowanie znajduje cyt. powyżej przepis art. 86 ust. 2 ustawy, definiujący paliwa silnikowe. Są to bowiem wyroby energetyczne przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane do napędu silników spalinowych, które w pierwszym przypadku zasilają stacjonarne agregaty prądotwórcze, w drugim natomiast napędzają pojazdy mechaniczne.

Odmiennie niż miało to miejsce w przypadku zastosowania ciężkiej frakcji o kodzie CN 2710 19 99 jako paliwa opałowego, przeznaczenie jej jako paliwa silnikowego determinuje zastosowanie stawki właściwej dla paliwa silnikowego.

Jak wynika z art. 89 ust. 1 pkt 14 ustawy (mając na względzie postanowienia art. 8 ust. 6 ustawy) prawidłową stawką w przypadku przeznaczenia ww. wyrobu jako paliwa silnikowego będzie stawka właściwa dla pozostałych paliw silnikowych w wysokości 1822,00 zł/1000 litrów.

Zgodnie przy tym z cyt. powyżej art. 90 ust. 1 ustawy, frakcja ta w sytuacji przeznaczenia jej do zasilania stacjonarnych agregatów prądotwórczych oraz do napędzania pojazdów mechanicznych nie podlega obowiązkowi znakowania.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.


Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika