Czy w rozumieniu zapisu art. 2 pkt 19 ustawy, Wnioskodawca jest nabywcą końcowym przy zakupie energii (...)

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko , przedstawione we wniosku z dnia 16 lipca 2009 r. (data wpływu 20 lipca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie energii elektrycznej ? jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 lipca 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie energii elektrycznej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka prowadzi działalność w zakresie produkcji i dystrybucji energii cieplnej i elektrycznej na podstawie stosownych koncesji. W okresach, kiedy Zainteresowany nie posiada energii elektrycznej z własnego źródła lub jej ilość jest niewystarczająca w celu zaopatrzenia odbiorców końcowych przyłączonych do sieci dystrybucyjnej Spółki, dokonuje zakupu jej od zewnętrznego dostawcy na podstawie koncesji obrotu energią elektryczną. W sezonie grzewczym produkuje energię elektryczną w skojarzeniu z ciepłem i ta sytuacja w zakresie obowiązku podatkowego w podatku akcyzowym jest bezsporna i nie stanowi przedmiotu wniosku o wydanie interpretacji podatkowej.

Poza sezonem grzewczym Wnioskodawca zaprzestaje produkcji energii elektrycznej w skojarzeniu z ciepłem i wytwarza wyłącznie energię cieplną. Wówczas energię elektryczną na własne potrzeby i na potrzeby dalszej odsprzedaży kupuje od podmiotu zewnętrznego. Obecnie Spółka nie produkuje energii elektrycznej.

Podmiot zaopatrujący Zainteresowanego w energię elektryczną jest informowany o ilości energii elektrycznej zużytej na własne potrzeby i do dalszej odsprzedaży do odbiorców końcowych, mimo to nie nalicza podatku akcyzowego od zużytej przez Spółkę energii elektrycznej na własne potrzeby. Sprzedawca uznaje, iż w świetle obowiązującej ustawy Wnioskodawca nie jest odbiorcą końcowym, ponieważ posiada między innymi koncesję na wytwarzanie energii elektrycznej nr (?) (art. 2 pkt 19 ustawy). Wobec powyższego nie ma do niej zastosowania także przepis art. 9 ust 1 pkt 2 ustawy.

Spółka odprowadza podatek akcyzowy z tytułu zużycia energii elektrycznej na własne potrzeby. Jednakże zastosowanie interpretacji ogólnej Ministra Finansów z dnia 31 marca 2009 r. nr AE6/033/13/IRZ/09/1772 spowodowałoby, iż Wnioskodawca stałaby się nabywcą końcowym, w związku z czym obowiązek podatkowy w zakresie podatku akcyzowego powstałby po stronie podmiotu zaopatrującego Spółkę w energię elektryczną.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy w rozumieniu zapisu art. 2 pkt 19 ustawy, Wnioskodawca jest nabywcą końcowym przy zakupie energii elektrycznej na własne potrzeby...
2. W sytuacji uznania, że Spółka jest nabywcą końcowym, czy w rozumieniu art. 9 ust. 1 pkt 2 ustawy Spółka prawidłowo postępuje naliczając i odprowadzając podatek akcyzowy od zakupionej energii elektrycznej zużytej na własne potrzeby...

Wnioskodawca przedstawił następujące stanowisko.

Ad. 1

Zapis art. 2 pkt 19 ustawy, nie pozwala na przyjęcie, że Spółka jest nabywcą końcowym w przedstawionym stanie faktycznym.

Ad. 2

W sytuacji uznania, że Spółka jest nabywcą końcowym, Spółka postępuje nieprawidłowo naliczając i odprowadzając podatek akcyzowy od zakupionej energii elektrycznej zużytej na własne potrzeby, a obowiązek spoczywa na podmiocie zaopatrującym Spółkę w energię elektryczną.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 2 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2009 r. Nr 3, poz. 11 ze zm.), zwanej dalej ustawą, wyroby akcyzowe to wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe oraz wyroby tytoniowe, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

Zgodnie z art. 2 pkt 19 ustawy, nabywca końcowy to podmiot nabywający energię elektryczną, nieposiadający koncesji na wytwarzanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót tą energią w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (Dz. U. z 2006 r. Nr 89, poz. 625, z późn. zm.), z wyłączeniem spółki prowadzącej giełdę towarową w rozumieniu ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych (Dz. U. z 2005 r. Nr 121, poz. 1019 ze zm.) nabywającej energię elektryczną z tytułu pełnienia funkcji opisanej w art. 5 ust. 3a ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych.

Z opisu przedstawionego przez Wnioskodawcę we wniosku o udzielenie indywidualnej interpretacji przepisów prawa wynika, iż Spółka posiada koncesją na wytwarzanie i dystrybucję energii cieplnej i elektrycznej. Tym niemniej dokonuje ona również zakupu energii elektrycznej, którą zużywa na własne potrzeby.

Wątpliwości Wnioskodawcy związane są z instytucją podatnika oraz nabywcy końcowego.

Wyjaśnić zatem należy, iż w świetle art. 13 ust. 1 ustawy, podatnikiem akcyzy jest m.in. osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą.

Z kolei przepisy art. 9 ust. 1 pkt 2 i pkt 3 ustawy stanową, iż w przypadku energii elektrycznej przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

• sprzedaż energii elektrycznej, w tym przez podmiot nieposiadający koncesji na przesyłanie, dystrybucję lub obrót tą energią w rozumieniu ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne, który wyprodukował tę energię, nabywcy końcowemu na terytorium kraju,
• zużycie energii elektrycznej przez podmiot posiadający koncesję, o której mowa w pkt 2.

Jak wyżej wskazano, Zainteresowany posiada m.in. koncesję na dystrybucję, a więc jedną z wskazanych w art. 9 ust. 1 pkt 2 ustawy, koncesji. To z kolei wyczerpuje przesłanki do zasadnego opodatkowania zużywania przez Spółkę energii elektrycznej w oparciu o uregulowanie art. 9 ust. 1 pkt 3 ustawy.

Reasumując, Wnioskodawca nabywając energię elektryczną od innych podmiotów w celu jej zużycia nie jest nabywca końcowym, gdyż posiada m.in. koncesję na dystrybucję energii elektrycznej.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Referencje

AE6/033/13/IRZ/09/1772, interpretacja ogólna