Czy od niedoborów, tj. ubytków naturalnych oleju opałowego należy odprowadzić podatek akcyzowy we (...)

UZASADNIENIE

W dniu 5 kwietnia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej akcyzowego w zakresie niedoborów ilościowych olejów opałowych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi sprzedaż oleju opałowego lekkiego, który objęty jest akcyzą w niższej wysokości. Przyjęcie oleju opałowego następuje w temperaturze 15 stopni Celsjusza, a sprzedaż prowadzi w litrach rzeczywistych.

W latach 2007 i 2008 powstały ubytki naturalne przy przyjmowaniu i wydawaniu tegoż towaru, które wyliczono wg norm odrębnie w okresie letnim i odrębnie w okresie zimowym, a ubytki zostały udokumentowane z należytą starannością i zaewidencjonowane w urządzeniach księgowych firmy. Ubytki te to skutek zmniejszenia się ilości produktu w związku z jego charakterystycznymi właściwościami fizykochemicznymi lub na skutek nieuniknionych strat manipulacyjnych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy od niedoborów, tj. ubytków naturalnych oleju opałowego należy odprowadzić podatek akcyzowy we właściwej wysokości zgodnie z art. 4 ust. 3 oraz art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 23 stycznia 2004 r. o podatku akcyzowym...

Zdaniem Wnioskodawcy, ubytki naturalne powstały na skutek cech charakterystycznych produktu czyli właściwości fizykochemicznych oleju opałowego. Nie ma zatem przesłanek z art. 5 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowy zapłaty akcyzy w pełnej wysokości. Ustawodawca w art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 23 stycznia 2004 r. stwierdza, iż akcyzie podlegają ubytki lub niedobory wyrobów, ale tylko wtedy, gdy powstały w czasie produkcji, magazynowania, przerobu lub przewozu wyrobu akcyzowego zharmonizowanego. Powstanie ubytków w wyrobach akcyzowych w innej fazie nie podlega opodatkowaniu podatkiem akcyzowym, chociażby dotyczyło któregoś z wyrobów wymienionych w załączniku nr 2 do ustawy z dnia 23 stycznia 2004 r.

Zgodnie z art. 5 ust. 3 właściwy naczelnik urzędu celnego ustala dla poszczególnych podatników akcyzy normy dopuszczalnych ubytków wyrobów akcyzowych zharmonizowanych, a w firmie Zainteresowanego wystąpiły ubytki naturalne niezawinione.

Ubytki i niedobory, jak stanowi § 5 ust. 2 rozporządzenia z 22 kwietnia 2004 r. (Dz. U. Nr 87, poz. 825 ze zm.) mają status przedmiotu opodatkowania wtedy, gdy dojdzie do przekroczenia dopuszczalnych norm przed powstaniem obowiązku zapłaty podatku akcyzowego.

Wprowadzenie takiej reguły jest zgodne z jedną z podstawowych zasad rządzących podatkiem akcyzowym - jednokrotnością opodatkowania.

Tylko stwierdzenie ubytków i niedoborów przed powstaniem obowiązku podatkowego w podatku akcyzowym pozwala na zastosowanie sankcji z § 5 ust. 1 rozporządzenia z dnia 22 kwietnia 2004r. w postaci maksymalnych stawek podatkowych określonych dla danego wyrobu akcyzowego.

W opinii Wnioskodawcy, ubytki naturalne powstałe w jego firmie niepodlegają opodatkowaniu akcyzą w pełnej wysokości.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą opodatkowania niedoborów oleju opałowego powstałych w latach 2007 i 2008, a zatem na gruncie ustawy z dnia 23 stycznia 2004 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2004 r. Nr 29, poz. 257 ze zm.), zwanej dalej ustawą.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy, akcyzie podlegają ubytki lub niedobory wyrobów akcyzowych zharmonizowanych powstałe w czasie produkcji, magazynowania, przerobu, zużycia lub przewozu.

Oznacza to ? biorąc pod uwagę również zwolnienie tych ubytków przewidziane w art. 5 ust. 2 ustawy ? iż ubytki to pojęcie ściśle związane z wyrobami akcyzowymi znajdującymi się w procedurze zawieszonego poboru akcyzy.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika natomiast, iż Wnioskodawca prowadzi sprzedaż oleju opałowego lekkiego. W latach 2007 i 2008 powstały niedobory przy przyjmowaniu i wydawaniu tegoż towaru, które wyliczono wg norm odrębnie w okresie letnim i odrębnie w okresie zimowym.

Przepisy prawa akcyzowego jako ubytków nie traktują zatem wyrobów akcyzowych, od których została uiszczona akcyza. Wyroby akcyzowe z zapłaconą akcyzą (dystrybuowane przez Zainteresowanego oleje opałowe) nie podlegają więc uregulowaniom dotyczącym ubytków i nie są ubytkami w znaczeniu ustawy. Kwestia ta może być rozpatrywana jedynie w kontekście niedoborów ilościowych wyrobów akcyzowych (wskazywanych przez Wnioskodawcę jako ubytki naturalne).

Niedobory ilościowe olejów opałowych powstały ? jak wskazał Wnioskodawca ? przy przyjmowaniu i wydawaniu tegoż towaru. Wątpliwości Zainteresowanego, oprócz uregulowania art. 5 ust. 1 ustawy, związane są również z postanowieniami art. 4 ust. 3 ustawy.

Należałoby zatem rozważyć czy ww. przepis jest podstawą do opodatkowania przyjmowanych lub wydawanych olejów opałowych w opisanym przypadku.

Zgodnie z art. 4 ust. 3 ustawy, opodatkowaniu akcyzą podlega także nabycie lub posiadanie przez podatnika wyrobów akcyzowych, jeżeli od tych wyrobów nie została zapłacona akcyza w należnej wysokości.

Z przedstawionego we wniosku opisu ? który w świetle art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa powinien być przedstawiony w sposób wyczerpujący ? wynika, iż niedobory ilościowe to skutek zmniejszenia się ilości produktu w związku z jego charakterystycznymi właściwościami fizykochemicznymi lub na skutek nieuniknionych strat manipulacyjnych.

Zostały one udokumentowane z należytą starannością i zaewidencjonowane w urządzeniach księgowych firmy.

Opierając się na zawartych we wniosku informacjach stwierdzić zatem należy, iż przepis art. 4 ust. 3 ustawy nie znajduje w niniejszym przypadku zastosowania.

Dotyczy on bowiem przypadków, w których co prawda dochodzi do nabycia lub posiadanie przez podatnika wyrobów akcyzowych lecz tylko tych, od których nie została zapłacona akcyza w należnej wysokości. Wnioskodawca wskazał natomiast, iż prowadzi sprzedaż oleju opałowego lekkiego, który objęty jest już akcyzą.

Reasumując, od niedoborów ilościowych oleju opałowego opisanych we wniosku, nie należy odprowadzić podatku akcyzowego zgodnie z art. 4 ust. 3 oraz art. 5 ust. 1 ustawy.

Dodatkowo zaznaczyć należy, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być ? zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej ? rozpatrzone.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Ponadto należy zauważyć, iż stosownie do przepisu art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Należy zatem zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację tut. Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie przedstawionego stanu faktycznego. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego stanu faktycznego, udzielona interpretacja traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.