1. Czy w analizowanym stanie faktycznym biopaliwo etanolowe E95, zgodnie z art. 89 ust. 1 pkt 8 ustawy (...)

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko , przedstawione we wniosku z dnia 26 kwietnia 2010 r. (data wpływu 5 maja 2010 r.) uzupełnionym pismem z dnia 15 lipca 2010 r. (data wpływu 19 lipca 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego podatku akcyzowego jest:

1. prawidłowe ? w zakresie stawki podatku,
2. nieprawidłowe ? w zakresie zabezpieczenia akcyzowego,
3. prawidłowe ? w zakresie opłaty paliwowej.

UZASADNIENIE

W dniu 5 maja 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie stawki podatku, zabezpieczenia akcyzowego oraz opłaty paliwowej.

Pismem z dnia 15 lipca 2010 r. (data wpływu 19 lipca 2010 r.) uzupełniono ww. wniosek o dowód uiszczenia dodatkowej opłaty.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest wiodącym w kraju producentem bioetanolu, czyli etanolu pochodzącego z fermentacji surowców roślinnych, zakwalifikowanego według przepisów ustawy z dnia 25 sierpnia 2006 r. o biokomponentach i biopaliwach ciekłych (Dz. U. Nr 169, poz. 1199 ze zm.), zwanej dalej ustawą o biopaliwach, jako biokomponent (art. 2 ust. 1 pkt 3) lub/i jako biopaliwo ciekłe stanowiące samoistne paliwo (art. 2 ust. 1 pkt 11 lit. c).

Obecnie Spółka planuje rozpocząć produkcję biopaliwa etanolowego przeznaczonego do zasilania silników z zapłonem samoczynnych. W literaturze fachowej paliwo to określa się mianem E95. Biopaliwo to stanowi substytut oleju napędowego, natomiast w swoim składzie nie zawiera żadnych frakcji pochodzących z rafinacji ropy naftowej. Biopaliwo to stosowane jest w masowej skali w Szwecji do napędu autobusów w komunikacji miejskiej, we wszystkich głównych miastach Szwecji.

Producentem silników przystosowanych do spalania tego typu ekologicznego paliwa jest szwedzka firma x, która stosuje je z powodzeniem do napędu autobusów miejskich. Rozwiązanie to pozwala na wymierne ograniczenie emisji spalin z uwagi na znaczące obniżenie substancji szkodliwych emitowanych w warunkach ruchu miejskiego.

Obecnie na świecie funkcjonuje ponad 400 autobusów miejskich wyposażonych w tego typu specjalistyczny silnik, wymagający specjalnie dostosowanego do jego wymagań bioetanolu.

Najliczniej silniki napędzane takim bioetanolem eksploatowane są w Szwecji, w tym około 250 eksploatowanych jest w x. Wprowadzeniem takich silników na swój rynek zainteresowane są Hiszpania, Włochy, Wielka Brytania i inne kraje europejskie oraz Chiny. Z uwagi na usytuowanie produkcji autobusów wyposażonych w ekologiczne silniki zasilane biopaliwem ciekłym E95 w zakładach x firma wprowadziła je także na rynek polski. Flotę autobusów wyposażonych w silniki dostosowane do spalania biopaliwa E95 dysponuje Miejski Zakład Komunikacji Sp. z o.o. w x a zainteresowanie zakupem takich autobusów wykazuje samorząd x i y.

Istotnym czynnikiem kształtującym popyt na polskim rynku jest dostępność spełniającego wymogi oraz taniego biopaliwa etanolowego.

Obecnie jedynym producentem paliwa dostosowanego do wymogów eksploatacyjnych tych pojazdów jest szwedzka firma x. Swój produkt sprzedaje pod nazwą Etamax D oznaczając go kodem CN 3824 90 99.

Skład tego produktu przedstawia się następująco:

• bioetanol - 92,2% wag.
• dodatek ułatwiający zapłon oraz stabilizujący układ - 7,8% wag.
• inhibitor korozji - ok. 90 ppm.

Paliwo to sprowadzane jest do Polski. Z uwagi, iż jest to dostawa wewnątrzwspólnotowa Etamax D (Bioetanolu stanowiący samoistne paliwo) nie podlega opłatom celnym. Ponadto biopaliwo Etamax D podlega preferencyjnej stawce podatku akcyzowego.

W związku ze specyficznymi wymaganiami związanymi z parametrami eksploatacyjnymi oraz ekologicznymi biopaliwo etanolowe E95, które Zainteresowany planuje wyprodukować musi mieć skład analogiczny do paliwa produkcji szwedzkiej - Etamaxu D.

Planowana produkcja zostanie usytuowana na terenie zakładu (?) i będzie się odbywać pod dozorem celnym.

Biopaliwo etanolowe E95 Wnioskodawca zamierza sprzedawać zgodnie z przepisami określonymi w ustawie z dnia 25 sierpnia 2006 r. o systemie monitorowania i kontrolowania jakości paliw (Dz. U. Nr 159, poz. 1200 ze zm.) w trybie przewidzianym dla wybranych flot.

Spółka posiada koncesję na wytwarzanie paliw ciekłych z dnia 22 marca 2007 r., która decyzją Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki z dnia 22 października 2007 r. została rozszerzona o wytwarzanie biopaliw ciekłych stosowanych w wybranych flotach, wyposażonych w silniki z zapłonem samoczynnym, tj. E 95, za pomocą instalacji urządzeń i zbiornika zlokalizowanych w x, koncesja oraz decyzja z dnia x 2007 r. stanowią załączniki do niniejszego wniosku.

Proces technologiczny przebiegać będzie w sposób okresowy - szarżami. Bioetanol pobierany będzie z magazynu do zbiornika produkcyjnego ZB1. W zbiorniku ZB1 nastąpi skażenie spirytusu zgodnie z obowiązującymi przepisami. Komponowanie biopaliwa odbywać się będzie w zbiorniku ZB1.

W tym celu do części ssącej pompy P4 podłączony zostanie paletopojemnik z odważoną ilością komponentów biopaliwa.

Zawartość zbiornika ZB1, przy pomocy pompy P4, poddana zostanie cyrkulacyjnemu przepompowaniu. W trakcie tego procesu komponenty biopaliwa z paletopojemnika będą dodawane w strumień pompowanego cyrkulacyjnie bioetanolu. Ilość biokomponentów będzie uzależniona od ilości pobranego do zbiornika ZB1 bioetanolu. W celu ujednorodnienia składu biopaliwa, cała zawartość zbiornika ZB1 poddana zostanie mieszaniu poprzez cyrkulacyjne pompowanie jego zawartości w obiegu zamkniętym.

Produkcja biopaliwa zostanie odpowiednio zbilansowana poprzez sporządzenie, przez osobę odpowiedzialną odpowiednich protokołów/protokół wytwórczości, protokół skażenia oraz zapisy w księdze produkcji. Wyrób do sprzedaży wydany zostanie na podstawie świadectwa jakości wystawionego przez Laboratorium.

Gotowy produkt wydawany będzie do stanowiska ekspedycji przy pomocy pompy P1 przez filtr F1. Rozliczany będzie wagowo na podstawie wagi samochodowej WS lub kolejowej WG. Dystrybucja produktu odbywać się będzie w autocysternach, cysternach kolejowych, paletopojemnikach lub innych pojemnikach.

Biopaliwo etanolowe E95 spełnia wymagania jakościowe określone w rozporządzeniu Ministra Gospodarki z dnia 22 stycznia 2007 r. w sprawie wymagań jakościowych dla biopaliw ciekłych stosowanych w wybranych flotach oraz wywarzanych przez rolników na własny użytek (Dz. U. Nr 24, poz.149).

Bioetanol stanowiący biopaliwo etanolowe E95 jest biokomponentem w rozumieniu ustawy z dnia 25 sierpnia 2006 r. o biokomponentach i biopaliwach ciekłych, o właściwościach spełniających wymagania jakościowe zgodnie z rozporządzeniem Ministra Gospodarki i Pracy z dnia 19 października 2005 r. w sprawie wymagań jakościowych dla biokomponentów oraz metod badań jakości biokomponentów (Dz. U. Nr 213, poz. 1345). Spełnianie wymagań jakościowych przez bioetanol potwierdza orzeczenie Instytutu Technicznego Wojsk Lotniczych z dnia 7 grudnia 2009 r. oraz sprawozdania z badań biokomponentu Nr (?)., które stanowią załączniki do niniejszego wniosku.

Zgodnie z opinią Ośrodka Standardów Klasyfikacyjnych Urzędu Statystycznego w Łodzi biopaliwo etanolowe E95 mieści się w grupowaniu PKWiU 20.14.75.1 ?Bioetanol (włączając do celów napędowych) z wyłączeniem zawartego w bioeterach? wg PKWiU wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r.

W grupowaniu PKWiU 15.92.12-00 ?Alkohol etylowy i pozostałe alkohole skażone o dowolnej mocy?, wg PKWiU wprowadzonych na podstawie rozporządzeń Rady Ministrów z dnia 6 kwietnia 2004 r. oraz z dnia 18 marca 1997 r.

Opinia klasyfikacyjna stanowi załącznik do niniejszego wniosku.

Na tle powyższego stanu faktycznego i planowanej przez Spółkę produkcji biopaliwa etanolowego E95 jako wyrobu o składzie chemicznym:

• bioetanol - 92,2% wag.
• dodatek ułatwiający zapłon oraz stabilizujący układ - 7,8% wag.
• inhibitor korozji - ok. 90 ppm,

przeznaczonego do napędu silników w autobusach miejskich i sprzedawanego dla wybranych flot, zgodnie z przepisami określonymi w ustawie o systemie monitorowania i kontrolowania jakości paliw, powstało zagadnienie prawnopodatkowe dotyczące objęcia takiego wyrobu stawką podatku akcyzowego w kwocie 10,00 zł/1000 litrów na podstawie art. 89 ust. 1 pkt. 8 ustawy o podatku akcyzowym jako biokomponentów stanowiących samoistne paliwa, wyprodukowanych w składzie podatkowym i spełniających wymagania jakościowe określone w odrębnych przepisach, przeznaczonych do napędu silników spalinowych.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy w analizowanym stanie faktycznym biopaliwo etanolowe E95, zgodnie z art. 89 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym, będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem akcyzowym według stawki 10,00 zł/1000 litrów...
2. Czy w przypadku przemieszczania biopaliwa etanolowego E95 w procedurze zawieszenia poboru akcyzy Spółka będzie zobowiązana do ustanowienia zabezpieczenia akcyzowego, którego wysokość powinna być wyliczona przy użyciu stawki podatku akcyzowego, o której mowa w art. 89 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym, tj. 10,00zł/1000 litrów...
3. Czy w analizowanym stanie faktycznym wprowadzanie na rynek krajowy, biopaliwa etanolowego E95, nie będzie podlegać opłacie paliwowej zgodnie z art. 37h ust. 1 ustawy z dnia 27 października 1994 r. o autostradach płatnych oraz o Krajowym Funduszu Drogowym...

Wnioskodawca przedstawił następujące stanowiska.

Ad. 1.

Zdaniem Spółki w powyższym stanie faktycznym bioetanol stanowiący samoistne paliwo - biopaliwo etanolowe E95, zgodnie z art. 89 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym, będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem akcyzowym według stawki 10,00 zł/1000 litrów.

Zgodnie z art. 164 ust. 2 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym przepis art. 82 ust. 1 pkt 8 tej ustawy stosuje się od dnia ogłoszenia pozytywnej decyzji Komisji Europejskiej o zgodności pomocy publicznej przewidzianej w tych przepisach ze wspólnym rynkiem. Pozytywna decyzja Komisji Europejskiej w sprawie zgodności pomocy publicznej ze wspólnym rynkiem (Pomoc Państwa N 57/2008 - Pomoc operacyjna w zakresie biopaliw) została ogłoszona w dniu 15 października 2009 r. w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (2009/0247/01).

Zgodnie z art. 89 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku akcyzowym dla wyrobów będących biokomponentami stanowiącymi samoistne paliwa, wyprodukowanymi w składzie podatkowym i spełniającymi wymagania jakościowe określone w odrębnych przepisach, przeznaczonymi do napędu silników spalinowych, bez względu na kod CN - obowiązuje stawka akcyzy w wysokości 10,00 zł/1000 litrów.

Biopaliwo E95 jest w istocie bioetanolem czyli biokomponentem stanowiącym samoistne paliwo.

Podstawowym surowcem, który zostanie użyty do produkcji biopaliwa etanolowego E95 jest bioetanol o właściwościach spełniających wymagania jakościowe określone w rozporządzeniu Ministra Gospodarki i Pracy z dnia 19 października 2006 r. w sprawie wymagań jakościowych dla biokomponentów oraz metod badań jakości biokomponentów oraz w zał. nr 3 tabela B do rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 22 stycznia 2007 r. w sprawie wymagań jakościowych dla biopaliw ciekłych stosowanych w wybranych flotach oraz wytwarzanych przez rolników na własny użytek.

Bioetanol zgodnie z ustawą o biokomponentach i biopaliwach ciekłych mieści się zarówno w definicji biokomponentu (art. 2 ust. 1 pkt 3) jak i w definicji biopaliw ciekłych stanowiących samoistne paliwo (art. 2 ust. 1 pkt 11 lit. c).

Pozostałe składniki biopaliwa E95 (dodatek ułatwiający zapłon oraz stabilizujący układ - 7,8% wag. oraz inhibitor korozji - ok. 90 ppm) mają na celu jedynie dostosowanie właściwości użytego surowca pochodzenia roślinnego - bioetanolu do wymogów specjalnie przystosowanego silnika w celu uzyskania maksymalnego efektu ekologicznego i ekonomicznego w procesie spalania bioetanolu w silniku o zapłonie samoczynnym.

Analogicznym przykładem biopaliwa mieszczącego się zarówno w definicji biokomponentu jak i w definicji biopaliw ciekłych stanowiących samoistne paliwo jest stosowany na masową skalę w Polsce ester metylowy wyższych kwasów tłuszczowych oleju rzepakowego stanowiący zarówno biokomponent sprzedawany przez wytwórców do koncernów paliwowych, jak i równocześnie samoistne paliwo sprzedawane jako biodiesel (bioester) pod nazwą B100 np. na stacjach benzynowych x.

Również w składzie B100 znajdują się dodatki uszlachetniające, jednakże ze względu na specyfikę tego paliwa ich technologicznie uzasadniona i wymagana ilość jest niższa niż w przypadku bioetanolu stanowiącego samoistne paliwo (stąd różnica w nazewnictwie).

To samo rozporządzenie Ministra Gospodarki z dnia 22 stycznia 2007 r. w sprawie wymagań jakościowych dla biopaliw ciekłych stosowanych w wybranych flotach oraz wytwarzanych przez rolników na własny użytek określa wymagania jakościowe, a tym samym dopuszcza do stosowania obydwa rodzaje biokomponentów stanowiących samoistne paliwo, tj. ester metylowy i bioetanol.

Bioetanol stanowiący samoistne paliowo E95 nie zawiera żadnych frakcji pochodzących z rafinacji ropy naftowej.

Bioetanol stanowiący samoistne paliwo - biopaliwo etanolowe E95 może zostać wykorzystane jedynie do specjalnie w tym celu przystosowanych silników z zapłonem samoczynnym, z uwagi na skład, w szczególności właściwości bioetanolu. Wyrób ten stanowi paliwo samoistne i nie można zastosować go jako biokomponentu do benzyn czy oleju napędowego i użytkować w innych, niż obecnie produkowane silniki x, jednostkach napędowych. Zdaniem Spółki, należy uznać ten wyrób za paliwo samoistne z uwagi na jego skład, właściwości, przeznaczenie i tryb sprzedaży.

Stanowisko Spółki co do uznania biopaliwa E95 za samoistne paliwo zostało potwierdzone przez Departament Energetyki Ministerstwa Gospodarki w piśmie z dnia 9 października 2007 r. oraz przez Naczelnika Urzędu Celnego w Słupsku w pisemnej interpretacji prawa podatkowego z dnia 7 września 2007 r., które stanowią załączniki do niniejszego wniosku.

Ad. 2

Zdaniem Spółki w przypadku przemieszczania biopaliwa etanolowego E95 w procedurze zawieszenia poboru akcyzy Spółka będzie zobowiązana do ustanowienia zabezpieczenia akcyzowego, którego wysokość powinna być wyliczona przy użyciu stawki podatku akcyzowego o której mowa w art. 89 ust. 1 pkt b ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym, tj. 10,00 zł/1.000 litrów.

Zgodnie z art. 65 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym dla zagwarantowania pokrycia zobowiązań podatkowych podmiotu prowadzącego skład podatkowy składa się zabezpieczenie generalne. W myśl art. 65 ust. 2 ww. ustawy właściwy naczelnik urzędu celnego ustala wysokość zabezpieczenia generalnego na poziomie równym:

1. wysokości zobowiązań podatkowych, gdy kwota ta może zostać dokładnie obliczona przy przyjmowaniu zabezpieczenia;
2. szacunkowej kwocie maksymalnej wynikającej z mogących powstać zobowiązań podatkowych.

Zgodnie z art. 65 ust. 4 ww. ustawy dla ustalenia wysokości zabezpieczenia akcyzowego stosuje się stawki akcyzy obowiązujące w dniu powstania obowiązku podatkowego, a w przypadku gdy tego dnia nie można ustalić - w dniu złożenia zabezpieczenia; jeżeli jednak stawki akcyzy ulegną zmianie w trakcie trwania procedury zawieszenia poboru akcyzy, właściwy naczelnik urzędu celnego koryguje wysokość zabezpieczenia akcyzowego i powiadamia o tym podmiot, który złożył zabezpieczenie.

Z powyższych przepisów wynika, że określając wysokość zabezpieczenia akcyzowego, które musi odpowiadać potencjalnej wysokości zobowiązania podatkowego należy stosować stawki podatku akcyzowego właściwe dla danego rodzaju wyrobu, obowiązujące w dniu powstania obowiązku podatkowego albo w dniu złożenia zabezpieczenia akcyzowego.

Bioetanol stanowiący samoistne paliwo - biopaliwo etanolowe E95 podlega opodatkowaniu podatkiem akcyzowym według stawki 10,00 zł/1.000 litrów i taka właśnie stawka powinna być stosowana do określenia wysokości zabezpieczenia akcyzowego ustanawianego w związku z przemieszczaniem biopaliwa etanolowego E95 w procedurze zawieszenia poboru akcyzy.

Ad. 3

Zdaniem Spółki w powyższym stanie faktycznym wprowadzanie na rynek krajowy biopaliwa etanolowego E 85, nie będzie podlegać opłacie paliwowej.

Zgodnie z art. 37h ust. 1 ustawy z dnia 27 października 1994 r. o autostradach płatnych oraz o Krajowym Funduszu Drogowym wprowadzanie na rynek krajowy paliw silnikowych oraz gazu, z wyłączeniem biokomponentów w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 25 sierpnia 2006 r. o biokomponentach i biopaliwach ciekłych (Dz. U. Nr 169, poz. 1199 ze zm.), stanowiących samoistne paliwa, wykorzystywanych do napędu pojazdów w rozumieniu art. 2 pkt 31 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym, podlega opłacie, zwanej dalej ?opłatą paliwową?.

Z powyższego wynika że wprowadzanie do obrotu biokomponentów w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 25 sierpnia 2006 r. o biokomponentach i biopaliwach ciekłych stanowiących samoistne paliwa, wykorzystywanych do napędu pojazdów w rozumieniu art. 2 pkt 31 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym, nie podlega opłacie.

Biopaliwo etanolowe E95 jest w istocie bioetanolem czyli biokomponentem stanowiącym samoistne paliwo, wykorzystywanym do napędu pojazdów a zatem zgodnie z art. 37h ust. 1 ww. ustawy jego wprowadzenie na rynek krajowy nie podlega opłacie paliwowej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest:

1. prawidłowe ? w zakresie stawki podatku,
2. nieprawidłowe ? w zakresie zabezpieczenia akcyzowego,
3. prawidłowe ? w zakresie opłaty paliwowej.

Ad. 1

Wnioskodawca zamierza produkować oraz sprzedawać biokomponenty (biopaliwo etanolowe E95) stanowiące paliwa samoistne spełniające wymagania jakościowe określone w ustawie z dnia 25 sierpnia 2006 r. o systemie monitorowania i kontrolowania jakości paliw (Dz. U. nr 159 poz. 1200 ze zm.) w trybie przewidzianym dla wybranych flot.

Pierwszym z przedstawionych we wniosku zagadnień jest stawka podatku dla tego wyrobu.

Wyjaśnić zatem należy, iż ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2009 r. Nr 3, poz. 11 ze zm.), zwana dalej ustawą, reguluje opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej ?akcyzą?, wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy (art. 1 ust. 1).

W myśl art. 2 pkt 1 ustawy, wyroby akcyzowe to wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe oraz wyroby tytoniowe, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

Z kolei na podstawie art. 3 ust. 1 ustawy, do celów poboru akcyzy i oznaczania wyrobów akcyzowych znakami akcyzy stosuje się klasyfikację w układzie odpowiadającym Nomenklaturze Scalonej (CN) zgodną z rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz. Urz. WE L 256 z 07.09.1987, str. 1, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 2, t. 2, str. 382, z późn. zm.).

Wnioskodawca wskazał, iż szwedzka firma x swój produkt sprzedaje pod nazwą Etamax D oznaczając go kodem CN 3824 90 99.

Skład tego towaru to:

Skład tego produktu przedstawia się następująco:

• bioetanol - 92,2% wag.
• dodatek ułatwiający zapłon oraz stabilizujący układ - 7,8% wag.
• inhibitor korozji - ok. 90 ppm.

Zainteresowany umknął jednak od przyporządkowania opisanego we wniosku wyrobu o identycznym składzie jak ww. do kodu CN, wskazując jedynie na różne klasyfikacje wg PKWiU.

W tym względzie ? mając na uwadze cel wydawania interpretacji indywidualnych ? wskazać należy na postanowienia art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa, który obliguje Wnioskodawcę do wyczerpującego przedstawienia opisanego zdarzenia przyszłego.

Natomiast cyt. powyżej przepis art. 3 ustawy jednoznacznie wymaga wskazania kodu CN wyrobów, do celów poboru akcyzy.

Biorąc powyższe pod uwagę, wyjaśnić dodatkowo należy, iż alkohol etylowy (główny składnik tego wyrobu) został zdefiniowany w art. 93 ustawy.

W myśl ww. przepisu do alkoholu etylowego w rozumieniu ustawy zalicza się:

1. wszelkie wyroby o rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu przekraczającej 1,2% objętości, objęte pozycjami CN 2207 i 2208, nawet jeżeli są to wyroby stanowiące część wyrobu należącego do innego działu Nomenklatury Scalonej;
2. wyroby objęte pozycjami CN 2204, 2205 i 2206 00, o rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu przekraczającej 22% objętości;
3. napoje zawierające rozcieńczony lub nierozcieńczony alkohol etylowy.

W myśl art. 93 ust. 4 ustawy, stawka akcyzy na alkohol etylowy wynosi 4960,00 zł od 1 hektolitra alkoholu etylowego 100% vol. zawartego w gotowym wyrobie.

W przypadku wyrobów zawierających alkohol etylowy istotnym jest fakt, iż powyższa definicja, pozwala na opodatkowanie alkoholu etylowego nawet, jeżeli stanowi on część wyrobu należącego do innego kodu CN. W niniejszym przypadku wyrobem tym może być samoistne paliwo silnikowe o wskazywanym powyżej kodzie CN 3824 90 99.

Podkreślić jednak należy, iż zgodnie z komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS z 2005 r. Nr 1, poz. 11), zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej i to jego obciążają ewentualne negatywne konsekwencje z tytułu błędnego zaklasyfikowania wyrobów akcyzowych.

Jednostką uprawnioną do wydawania opinii klasyfikacyjnych jest Urząd Statystyczny (Ośrodek Interpretacji Standardów Klasyfikacyjnych Urzędu Statystycznego w Łodzi).

Ewentualne negatywne konsekwencje z tytułu błędnej klasyfikacji opisanego we wniosku wyrobu ponosi zatem Wnioskodawca.

Jak wskazano powyżej, alkohol etylowy, co do zasady podlega opodatkowaniu ww. stawką akcyzy. Tym niemniej prawodawca przewidział, iż w pewnych przypadkach alkohol etylowy, może podlegać zwolnieniu od akcyzy lub być opodatkowany ?obniżonymi? stawkami tego podatku.

W świetle art. 86 ust. 4 ustawy, biokomponentami są biokomponenty w rozumieniu ustawy z dnia 25 sierpnia 2006 r. o biokomponentach i biopaliwach ciekłych.

Należy zwrócić uwagę na to, iż jest to przepis szczególny w stosunku do art. 93 ust. 1 ustawy, który w określonych przypadkach pozwala alkohol etylowy traktować jako biokomponent.

Przepisy art. 2 ust. 1 pkt 3 i pkt 4 ustawy z dnia 25 sierpnia 2006 r. o biokomponentach i biopaliwach ciekłych (Dz. U. Nr 169, poz. 1199 ze zm.) stanowią bowiem, iż:

• biokomponenty to: bioetanol, biometanol, ester, dimetyloeter, czysty olej roślinny oraz węglowodory syntetyczne,
• bioetanol to: alkohol etylowy wytwarzany z biomasy, w tym bioetanol zawarty w eterze etylo -tert-butylowym lub eterze etylo-tert-amylowym.

W tym kontekście biokomponentem jest więc alkohol etylowy (bioetanol).

Ze złożonego wniosku wynika, iż paliwo samoistne, które zamierza produkować i dystrybuować do wybranych flot Wnioskodawca spełnia wymagania jakościowe określone w odrębnych przepisach. Zainteresowany wskazał bowiem, iż: ?Podstawowym surowcem, który zostanie użyty do produkcji biopaliwa etanolowego E95 jest bioetanol o właściwościach spełniających wymagania jakościowe określone w rozporządzeniu Ministra Gospodarki i Pracy z dnia 19 października 2006 r. w sprawie wymagań jakościowych dla biokomponentów oraz metod badań jakości biokomponentów oraz w zał. nr 3 tabela B do rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 22 stycznia 2007 r. w sprawie wymagań jakościowych dla biopaliw ciekłych stosowanych w wybranych flotach oraz wytwarzanych przez rolników na własny użytek?.

W takim przypadku zastosowanie znajduje przepis art. 89 ust. 1 pkt 8 ustawy, w myśl którego stawki akcyzy na wyroby energetyczne wynoszą dla biokomponentów stanowiących samoistne paliwa, wyprodukowanych w składzie podatkowym i spełniających wymagania jakościowe określone w odrębnych przepisach, przeznaczonych do napędu silników spalinowych, bez względu na kod CN 10,00 zł/1000 litrów.

Trafnie w tym względzie wskazuje Zainteresowany na postanowienia art. 164 ust. 2 ustawy, w myśl którego przepisy art. 89 ust. 1 pkt 3, 7, 8 i 12 lit. b stosuje się od dnia ogłoszenia pozytywnej decyzji Komisji Europejskiej o zgodności pomocy publicznej przewidzianej w tych przepisach ze wspólnym rynkiem.

W dniu 15 października 2009 r. w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (2009/C 247/01) ogłoszona została pozytywna decyzja Komisji Europejskiej dotycząca przyznania Polsce środka pomocy w sprawie Pomoc Państwa N 57/2008 ? Polska ?Pomoc operacyjna w zakresie biopaliw?.

Biorąc powyższe pod uwagę stwierdzić należy, iż prawidłową stawką podatku akcyzowego dla niniejszego wyrobu będzie stawka w wysokości 10,00 zł/1000 litrów.

Ad. 2

W myśl art. 65 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 ustawy, dla zagwarantowania pokrycia zobowiązań podatkowych podmiotu prowadzącego skład podatkowy - składa się zabezpieczenie generalne, z zastrzeżeniem ust. 8. Właściwy naczelnik urzędu celnego ustala wysokość zabezpieczenia generalnego, z uwzględnieniem ust. 3, na poziomie równym:

1. wysokości zobowiązań podatkowych, gdy kwota ta może zostać dokładnie obliczona przy przyjmowaniu zabezpieczenia;
2. szacunkowej kwocie maksymalnej wynikającej z mogących powstać zobowiązań podatkowych.

Zgodnie § 2 ust. 1 pkt 1 lit. b, rozporządzenia Ministra Finansów z dnia z dnia 3 lipca 2009 r. w sprawie zabezpieczeń akcyzowych (Dz. U. Nr 108, poz. 902) właściwy naczelnik urzędu celnego ustala wysokość zabezpieczenia generalnego w przypadku, o którym mowa w art. 65 ust. 2 pkt 2 ustawy - jako równowartość przewidywanej największej kwoty akcyzy stanowiącej sumę:

• największej dziennej kwoty akcyzy od wszystkich wyrobów akcyzowych, które mogą się znajdować w danym dniu w składzie podatkowym, łącznie z wyrobami podlegającymi zwolnieniu od akcyzy ze względu na przeznaczenie, oraz
• kwoty akcyzy od wyrobów akcyzowych, które mogą się znajdować w tym dniu w trakcie przemieszczania w procedurze zawieszenia poboru akcyzy lub dostarczania z tego składu podatkowego, oraz
• mogącej przypadać do zapłaty kwoty akcyzy od wyrobów akcyzowych, które mogą być wyprowadzone ze składu podatkowego poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy w okresie rozliczeniowym właściwym dla tego dnia;

Prowadzący skład podatkowy obowiązany jest, więc do złożenia zabezpieczenia akcyzowego nie tylko w sytuacji gdy wyroby akcyzowe objęte są pozytywną stawka akcyzy lecz również w sytuacji gdy produkowane przez niego wyroby akcyzowe objęte są stawką np. w wysokości 0 zł.

Zauważyć również należy, iż wprawdzie w przepisie art. 89 ust. 1 pkt 8 ustawy, przyjęto zasadę, że stawki akcyzy na wyroby energetyczne wynoszą dla biokomponentów stanowiących samoistne paliwa, wyprodukowanych w składzie podatkowym i spełniających wymagania jakościowe określone w odrębnych przepisach, przeznaczonych do napędu silników spalinowych, bez względu na kod CN wynoszą 10,00 zł/1000 litrów, to zasada ta nie ma zastosowania do ustalenia wysokości zabezpieczenia, o którym mowa w art. 63 i art. 65 ust. 2 pkt 2 ustawy.

Wyroby akcyzowe takie jak alkohol etylowy (ww. bioetanol), ze względu na właściwości mogą być używane nie tylko jako paliwa silnikowe dla wybranych flot. Właściwości fizykochemiczne tego wyrobu umożliwiają szeroką gamę jego zastosowań.

W tym miejscu zasadnym jest choćby wskazać na możliwość zużycia tego wyrobu jako paliwa silnikowego poza wybraną flotą.

Oczywistym jest przy tym, iż w sytuacji innego przeznaczenia niż ww. ? uprawnia ono wyłącznie podatnika podatku akcyzowego do zastosowania stawki w wysokości 10,00 zł/1000 litrów ? że zobowiązanie podatkowe zostanie określone w innej wysokości.

Wówczas opodatkowanie takiego alkoholu etylowego będzie następowało zgodnie ze stawką właściwą dla alkoholu etylowego, w trybie art. 93 ust. 4 ustawy. Należy bowiem przypomnieć, iż przepis art. 86 ust. 4 ustawy, jest przepisem szczególnym w stosunku do postanowień zawartych w art. 93 ustawy. Konsekwencją powyższego jest zastosowanie przez podatnika podatku akcyzowego, stawki wskazanej w art. 89 ust. 1 pkt 8 ustawy, tj. tylko gdy samoistne paliwo spełnia stosowne wymagania jakościowe dla wybranych flot i zostanie zużyte przez te floty.

Zabezpieczenie akcyzowe winno natomiast pokrywać nie tylko takie zobowiązanie podatkowe, lecz przede wszystkim zobowiązanie podatkowe, które może powstać w przypadku innego użycia wskazanego wyrobu.

Wysokość zabezpieczenia generalnego ustala się bowiem stosownie do art. 65 ust. 2 pkt 2 ustawy, na poziomie równym szacowanej kwocie maksymalnej wynikającej z mogących powstać zobowiązania podatkowego tj. przy zastosowaniu stawki 4960,00 zł od 1 hektolitra alkoholu etylowego 100% zawartego w gotowym wyrobie.

Dodatkowo wyjaśnić należy, iż zgodnie z art. 45 ust. 1 i ust. 2 ustawy w przypadku zastosowania procedury zawieszenia poboru akcyzy, zobowiązanie podatkowe powstaje z dniem zakończenia tej procedury, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej. W przypadku zastosowania procedury zawieszenia poboru akcyzy, do obliczenia wysokości zobowiązania podatkowego stosuje się stawkę akcyzy obowiązującą w dniu zakończenia procedury zawieszenia poboru akcyzy. Przepis ten odnosi się do zakończenia procedury zawieszenia poboru akcyzy, podczas gdy zabezpieczenie akcyzowe odnosi się wyłącznie do procedury zawieszenia poboru akcyzy.

Ad. 3

Trafnie wskazuje Wnioskodawca, iż zgodnie z art. 37h ust. 1 ustawy z dnia 27 października 1994 r. o autostradach płatnych oraz o Krajowym Funduszu Drogowym (tekst jednolity: Dz. U. 2004 r. Nr 256 poz. 2571 ze zm.) wprowadzanie na rynek krajowy paliw silnikowych oraz gazu, z wyłączeniem biokomponentów w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 25 sierpnia 2006 r. o biokomponentach i biopaliwach ciekłych (Dz. U. Nr 169, poz. 1199 oraz z 2007 r. Nr 35, poz. 217), stanowiących samoistne paliwa, wykorzystywanych do napędu pojazdów w rozumieniu art. 2 pkt 31 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym, podlega opłacie, zwanej dalej ?opłatą paliwową?.

W myśl ust. 2 tego artykułu przez wprowadzenie na rynek krajowy paliw silnikowych oraz gazu, o których mowa w ust. 1, rozumie się czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem akcyzowym, których przedmiotem są te paliwa silnikowe oraz gaz.

Z powyższego wynika że wprowadzanie do obrotu biokomponentów w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 25 sierpnia 2006 r. o biokomponentach i biopaliwach ciekłych stanowiących samoistne paliwa, wykorzystywanych do napędu ww. pojazdów, nie podlega tej opłacie.

Ponadto, informuje się, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem ? nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa ? rozpatrzone. Tut. Organ podatkowy, nie jest również uprawniony do interpretacji przepisów innych niż przepisy prawa podatkowego zawartych w ustawach podatkowych. W związku z tym, nie może zająć stanowiska np. w zakresie spełnienia wymagań jakościowych produkowanych paliw określonych w odrębnych przepisach.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.