Podatek akcyzowy w zakresie organizacji obrotu wyrobami akcyzowymi.

UZASADNIENIE

W dniu 30 sierpnia 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie organizacji obrotu wyrobami akcyzowymi.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca uzyskał zezwolenie na prowadzenie składu podatkowego wydane przez Naczelnika Urzędu Celnego w dniu 20 lutego 20xx r.. Podmiot składający wniosek posiada zabezpieczenie akcyzowe ? ryczałtowe ? na kwotę 570.000 zł. Zainteresowany przyjmuje na skład podatkowy alkohol etylowy i produkuje wódkę o wartości akcyzowej do wysokości zabezpieczenia. W przypadku sprzedaży na teren Polski, tj. wyprowadzenia ze składu podatkowego z naniesionymi znakami akcyzy, powstaje obowiązek podatkowy do zapłacenia pełnej wysokości podatku akcyzowego w terminie do 25 dni od dnia sprzedaży (dzienne rozliczenie podatku akcyzowego). Wnioskodawca chciałby sprzedawać towary w sposób ciągły, korzystając z możliwości zwolnienia zabezpieczenia akcyzowego po opuszczeniu towaru ze składu podatkowego na rynek Polski.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy dokonanie przez Wnioskodawcę sprzedaży wódki na teren Polski, tj. wyprowadzenia ze składu podatkowego z naniesionymi znakami akcyzy i idącego za tym powstania obowiązku podatkowego do zapłacenia pełnej wysokości podatku akcyzowego w terminie do 25 dni od dnia sprzedaży, powoduje tym samym zwolnienie kwoty zabezpieczenia akcyzowego o wysokość powstałego z takiej sprzedaży podatku akcyzowego?

Zdaniem Wnioskodawcy, dokonanie przez Spółkę sprzedaży wódki na teren Polski tj. wyprowadzenia ze składu podatkowego z naniesionymi znakami akcyzy i idące za tym powstanie obowiązku podatkowego do zapłacenia pełnej wysokości podatku akcyzowego w terminie do 25 dni od dnia sprzedaży, powoduje tym samym zwolnienie kwoty zabezpieczenia akcyzowego o wysokość powstałego z takiej sprzedaży podatku akcyzowego. Tym samym w momencie zakończenia procedury zawieszenia poboru akcyzy ustaje obowiązek stosowania zabezpieczenia akcyzowego, albowiem zobowiązanie podatkowe już powstało i Wnioskodawca obowiązany jest do zapłaty podatku w określonym terminie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zasady opodatkowania wyrobów akcyzowych podatkiem akcyzowym, tj. zasady i tryb wprowadzania do obrotu wyrobów objętych akcyzą oraz zwolnienia od akcyzy, określa ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 108, poz. 626 ze zm.), zwana dalej ustawą.

Zgodnie z art. 48 ust. 1 pkt 5 ustawy, zezwolenie na prowadzenie składu podatkowego jest wydawane podmiotowi, który m.in. złoży zabezpieczenie akcyzowe, z zastrzeżeniem art. 64 ust. 1.

Stosownie do art. 63 ust. 1 pkt 1 ustawy, podmiot prowadzący skład podatkowy jest obowiązany do złożenia zabezpieczenia akcyzowego w kwocie pokrywającej powstałe albo mogące powstać zobowiązanie podatkowe.

Zabezpieczenie akcyzowe służy zagwarantowaniu pokrycia zobowiązań podatkowych, w sytuacji gdyby podatnik ich nie zapłacił.

Znajduje to potwierdzenie w art. 74 ust. 1 ustawy, zgodnie z którym zabezpieczenie akcyzowe nie może zostać zwrócone, dopóki zobowiązanie podatkowe nie wygaśnie lub nie będzie mogło już powstać, co gwarantuje skuteczną realizację powyższego celu.

W celu umożliwienia stosowania zabezpieczenia akcyzowego dla wielu kolejnych zobowiązań podatkowych, bez konieczności każdorazowego jego zwracania i ponownego składania, stosuje się zabezpieczenie w formie zabezpieczenia generalnego. Jednak w celu uniknięcia sytuacji, w której bieżące zobowiązania podatkowe podatnika mogłyby przekroczyć kwotę złożonego zabezpieczenia, ustawa o podatku akcyzowym w art. 65 ust. 7 nakłada obowiązek ustalenia stanu wykorzystania zabezpieczenia generalnego przed jego zastosowaniem.

W myśl art. 65 ust. 8. ustawy, na wniosek podmiotu określonego w art. 65 ust. 1 ustawy, spełniającego warunki określone w art. 64 ust. 1 pkt 1, 3 i 4 ustawy, właściwy naczelnik urzędu celnego wyraża zgodę na złożenie zabezpieczenia ryczałtowego dla zabezpieczenia wykonania zobowiązań podatkowych tego podmiotu. Przepisy art. 64 ust. 3-5, 8 i 9 oraz przepisy wydane na podstawie art. 64 ust. 10 dotyczące sposobu dokumentowania spełnienia warunków określonych w art. 64 ust. 1, w tym rodzaju dokumentów potwierdzających ich spełnienie, stosuje się odpowiednio.

Zgodnie z art. 42 ust. 1 pkt 1 ustawy, zakończenie procedury zawieszenia poboru akcyzy następuje z dniem wyprowadzenia wyrobów akcyzowych ze składu podatkowego poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, z zastrzeżeniem ust. 1a; zobowiązanie podatkowe nie powstaje i wygasa obowiązek podatkowy wobec podmiotu prowadzącego skład podatkowy, jeżeli powstał obowiązek podatkowy z tytułu czynności, o której mowa w art. 8 ust. 1 pkt 5 ustawy.

Zabezpieczenie akcyzowe, które obejmuje ww. zobowiązanie podatkowe, gwarantuje jego pokrycie, którego to pokrycia organ podatkowy powinien dokonać na podstawie art. 73 ust. 1 ustawy, w sytuacji gdy prowadzący skład podatkowy nie dokona zapłaty akcyzy w terminie.

Zabezpieczenie powyższe powinno być obciążone kwotą zobowiązania podatkowego zgodnie z § 7 ust. 1-5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 30 sierpnia 2010 r. w sprawie zabezpieczeń akcyzowych (Dz. U. Nr 160, poz. 1076 ze zm.).

Zwolnienie zabezpieczenia generalnego z obciążenia kwotą zobowiązania podatkowego, które wygasło lub nie może już powstać, zwane w skrócie ?zwolnieniem zabezpieczenia?, jest czynnością proceduralną określoną w § 7 ust. 1 rozporządzenia w sprawie zabezpieczeń akcyzowych. Jest jedną z czynności tzw. saldowania zabezpieczenia generalnego, mających umożliwić naczelnikowi urzędu celnego wykonanie obowiązku, o którym mowa w art. 65 ust. 7 ustawy. Ustalenie stanu wykorzystania zabezpieczenia generalnego, o którym mowa w art. 65 ust. 7 ustawy, polega na ustaleniu jego kwoty wolnej, tzn. kwoty, jaka pozostałaby, gdyby wszystkie zobowiązania podatkowe podmiotu objęte tym zabezpieczeniem musiały być pokryte z tego zabezpieczenia. W związku z czym ?zwolnienie zabezpieczenia? zanim zobowiązanie podatkowe wygaśnie nie pozwoliłoby na ustalenie rzeczywistej kwoty wolnej zabezpieczenia i mogłoby prowadzić ? w sytuacji niewypłacalności podatnika ? do pozostania części jego zobowiązań podatkowych bez pokrycia. Z tego względu, zgodnie z § 7 ust. 13 ww. rozporządzenia, właściwy naczelnik urzędu celnego odnotowuje zwolnienie zabezpieczenia generalnego odpowiednio, w całości lub części, na wniosek podmiotu obowiązanego do złożenia zabezpieczenia akcyzowego po stwierdzeniu, że zobowiązanie podatkowe w całości lub części wygasło lub nie może już powstać, i po przedłożeniu przez ten podmiot oryginału karty do saldowania, na której dokonano obciążenia tego zabezpieczenia generalnego.

Z art. 59 § 1 pkt 1 ustawy Ordynacja podatkowa wynika, że zobowiązanie podatkowe wygasa m.in. wskutek zapłaty, przy czym zobowiązanie to wygasa w całości lub części, w zależności od wysokości zapłaconej kwoty. Zatem zapłata wpłaty dziennej, o której mowa w art. 23 ustawy, powoduje wygaśnięcie zobowiązania podatkowego, którego dotyczy: całkowite ? w przypadku zapłaty kwoty zobowiązania podatkowego w pełnej wysokości, albo częściowe ? w przypadku zapłaty części kwoty tego zobowiązania.

Natomiast zgodnie z art. 74 ust. 3 ustawy, jeżeli zobowiązanie podatkowe wygaśnie częściowo lub nie będzie mogło już powstać do części zabezpieczonej kwoty, złożone zabezpieczenie zostaje niezwłocznie częściowo zwrócone podmiotowi, który je złożył, na jego wniosek.

Na podstawie cytowanych wyżej przepisów należy stwierdzić, że zwolnienie zabezpieczenia akcyzowego, które zostało obciążone kwotą powstałego zobowiązania podatkowego może nastąpić po jego wygaśnięciu, m.in. na wskutek zapłaty bądź w przypadku wygaśnięcia zobowiązania podatkowego w części, na wskutek częściowej jego zapłaty, powinno nastąpić zwolnienie zabezpieczenia akcyzowego z obciążenia kwotą zobowiązania podatkowego, którego wpłata dotyczy, w części równej zapłaconej kwocie zobowiązania, jeżeli z takim wnioskiem wystąpi podmiot.

Reasumując, na podstawie powołanych przepisów stwierdzić należy, że dokonanie przez Wnioskodawcę wyprowadzenia ze składu podatkowego wódki (z naniesionymi znakami akcyzy i powstaniem obowiązku podatkowego do zapłacenia w pełnej wysokości podatku akcyzowego w terminie do 25 dni) nie będzie powodowało zwolnienia kwoty zabezpieczenia akcyzowego o wysokość powstałego podatku akcyzowego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ponadto należy w tym miejscu dodatkowo wyjaśnić, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Natomiast w myśl art. 14c § 1 tej ustawy, interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny.

Z powyższych przepisów wynika zatem, że przedmiotem interpretacji może być jedynie ocena stanowiska Zainteresowanego dotyczącego przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.