Czy Zainteresowany jest uprawniony do zastosowania opisanego wyżej systemu generowania faktur, faktur (...)

Czy Zainteresowany jest uprawniony do zastosowania opisanego wyżej systemu generowania faktur, faktur korygujących i ich kopii i drukowania tylko oryginałów faktur i faktur korygujących, a drukowania kopii tych faktur wyłącznie gdyby z takim żądaniem wystąpił organ podatkowy lub inny uprawniony do tego przy założeniu że system ten zapewni ochronę kopii tych dokumentów przed modyfikacjami i że będą one jednoznacznie opisane w swojej treści jako kopie faktur i kopie faktur korygujących, wprowadzony system umożliwi wydrukowanie dowolnej kopii faktury lub faktury korygującej na każde żądanie?

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 23 maja 2012 r. (data wpływu 28 maja 2012 r.) uzupełnionym pismem z dnia 11 lipca 2012 r. (data wpływu 13 lipca 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie przechowywania w formie elektronicznej faktur wystawianych w formie papierowej ? jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 maja 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie przechowywania w formie elektronicznej faktur wystawianych w formie papierowej. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 11 lipca 2012 r. (data wpływu 13 lipca 2012 r.) o wskazanie jakiego zakresu dotyczy złożony wniosek oraz o informacje doprecyzowujące opis sprawy.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością, której głównym przedmiotem działalności jest sprzedaż łożysk i podobnych wyrobów. W związku z prowadzoną działalnością, Spółka wystawia miesięcznie znaczną ilość faktur oraz faktur korygujących. Zainteresowany jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Zgodnie z zasadami ogólnymi wystawia kontrahentom faktury VAT za dostawy towarów i świadczenie usług. Faktury wystawiane są za pomocą systemu handlowo-magazynowego. System ten umożliwia wydrukowanie kopii faktury VAT w dowolnym momencie. Jednocześnie system po wprowadzeniu danych do faktury i wydrukowaniu oryginału, nie pozwala na jakąkolwiek ingerencję w treść faktury. A zatem drukowana w dowolnym momencie kopia jest identyczna z oryginałem faktury (poza użyciem na fakturach słów ?oryginał? i ?kopia?).

Reasumując, w chwili obecnej Spółka drukuje zarówno oryginały, jak i kopie wszystkich wystawianych faktur VAT. Przy czym wszystkie wystawiane dokumenty VAT zapisywane są także w formie elektronicznej w systemie handlowo-magazynowym Wnioskodawcy. System ten jest na tyle zaawansowany technicznie, iż gwarantuje całkowite bezpieczeństwo zawartych w nim danych, jednocześnie uniemożliwiając jakąkolwiek ich modyfikację. System handlowo -magazynowy zapewnia także bezpośrednią dostępność do przechowywanych informacji, w każdej chwili.

Archiwizowanie dokumentów rozumiane jako składowanie dokumentów w formie papierowej wiąże się dla Wnioskodawcy ze znacznymi kosztami. Zainteresowany rozważa przechowywanie kopii wygenerowanych dokumentów (faktur i faktur korygujących) jedynie w formie elektronicznej w systemie handlowo-magazynowym. Kopie tych dokumentów będą dostępne w każdej chwili w postaci możliwości wydrukowania kopii dowolnej faktury lub faktury korygującej. System handlowo-magazynowy będzie gwarantował ochronę wygenerowanych w nim faktur i faktur korygujących przed modyfikacją. Wspomniane faktury i faktury korygujące będą opisane w swojej treści jako kopie i możliwe będzie na każde żądanie wydrukowanie tych dokumentów z systemu księgowego Spółki. Zapytanie nie dotyczy tzw. faktur elektronicznych.

Zainteresowany potwierdził, iż faktury papierowe zapisywane w formie elektronicznej w systemie handlowo-magazynowym będą przechowywane do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego. Spółka potwierdziła także, iż faktury będą przechowywane w podziale na okresy rozliczeniowe w dowolny sposób zapewniający:

  • autentyczność pochodzenia, integralność treści i czytelność tych faktur od momentu ich wystawienia do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego;
  • łatwe ich odszukanie;
  • organowi podatkowemu lub organowi kontroli skarbowej na żądanie, zgodnie z odrębnymi przepisami, bezzwłoczny dostęp do faktur, a w przypadku faktur przechowywanych w formie elektronicznej umożliwiający tym organom również przetwarzanie danych w nich zawartych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Zainteresowany jest uprawniony do zastosowania opisanego wyżej systemu generowania faktur, faktur korygujących i ich kopii oraz drukowania tylko oryginałów faktur i faktur korygujących, a drukowania kopii tych faktur wyłącznie gdyby z takim żądaniem wystąpił organ podatkowy lub inny uprawniony do tego przy założeniu, że system ten zapewni ochronę kopii tych dokumentów przed modyfikacjami i że będą one jednoznacznie opisane w swojej treści jako kopie faktur i kopie faktur korygujących, a wprowadzony system umożliwi wydrukowanie dowolnej kopii faktury lub faktury korygującej na każde żądanie?

W uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawca poinformował, że pytanie jego dotyczy wyłącznie przechowywania w formie elektronicznej faktur wystawianych w formie papierowej.

Zdaniem Wnioskodawcy, przepis § 19 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360) zwanego dalej rozporządzeniem, nie stawia wymogu, by dla faktur i faktur korygujących wystawionych przez podatnika w formie papierowej ich kopie były przechowywane także w wersji papierowej. Nie stoi temu na przeszkodzie treść § 19 ust. 1 rozporządzenia, mówiącego o wystawianiu faktur i faktur korygujących w co najmniej dwóch egzemplarzach oraz o zatrzymywaniu kopii przez sprzedawcę. Przepis § 19 ust. 1 rozporządzenia nie określa, w jakiej formie ma być przechowywana faktura zatrzymana przez sprzedawcę ale stanowi jedynie o zatrzymywaniu kopii wystawionych faktur i faktur korygujących przez sprzedawcę. Również ust. 2 powołanego przepisu nie znajdzie zastosowania w opisanej sytuacji, bowiem odnosi się on do faktur elektronicznych, a zapytanie dotyczy faktur ?papierowych?.

W sytuacji więc, gdy wraz z wygenerowaniem przez system księgowy faktury lub faktury korygującej pozostanie w tym systemie kopia faktury lub faktury korygującej z jednoznacznym oznaczeniem w ich treści, że chodzi o kopię, Spółka uważa, że będzie to wystarczające dla spełnienia wymogu zatrzymania kopii faktur lub faktur korygujących przez sprzedawcę. W każdym bowiem czasie, gdyby tylko zażądał tego upoważniony organ, Wnioskodawca może wydrukować z systemu zarchiwizowaną w nim kopię faktury lub faktury korygującej. Kopia faktury lub faktury korygującej nie będzie więc kopią wystawioną w formie elektronicznej ale będzie przechowywana w systemie księgowym Spółki (czyli zachowana przez sprzedawcę ? Zainteresowanego), a wydrukowywana tylko gdy zajdzie taka potrzeba w związku z żądaniem upoważnionego podmiotu w tym zakresie. Nie mają tu więc zastosowania przepisy rozporządzenia Ministra Finansów dotyczące faktur wystawionych w formie elektronicznej. Istotą planowanych działań Wnioskodawcy jest wprowadzenie takich rozwiązań systemowych, które doprowadzą do sytuacji gdy kopia faktury lub faktury korygującej będzie przechowywana w jego systemie handlowo-magazynowym i przybierze postać papierową, gdy podmiot upoważniony zażąda przedłożenia wersji papierowej.

Wystawienie faktury lub faktury korygującej w dwóch egzemplarzach nie jest tożsame z wydrukowaniem zarówno oryginału, jak i kopii. Wystawienie należy raczej rozumieć jako czynność wygenerowania dokumentu w sposób, który uniemożliwia modyfikację wystawionej faktury, faktury korygującej czy ich kopii. Wydrukowanie jest dopiero konsekwencją wystawienia dokumentu. Skoro więc wygenerowane zostaną w systemie handlowo -magazynowym Zainteresowanego faktury i faktury korygujące, z czego oryginały faktur i faktur korygujących będą drukowane i wysyłane kontrahentom, a kopie pozostaną po wygenerowaniu w systemie handlowo-magazynowym Spółki i będą mogły zostać wydrukowane gdy zajdzie taka potrzeba, to uznać można, że tego rodzaju postępowanie będzie zgodne z przepisami prawa podatkowego, w szczególności nie naruszy § 19 i § 21 rozporządzenia.

Przepisy Dyrektywy 2006/112/WE nie przewidują bezwzględnego obowiązku przechowywania kopii faktur w takiej samej formie, w jakiej są wysyłane, ale pozostawiają państwom członkowskim decyzję co do wprowadzenia szczególnych wymogów dotyczących przechowywania faktur. Zgodnie bowiem z art. 246 tej Dyrektywy, przez cały okres przechowywania faktur należy zapewnić autentyczność pochodzenia i integralność treści faktur, a także ich czytelność. Z kolei w myśl art. 247 ust. 2 Dyrektywy 2006/112/WE, aby zapewnić spełnienie warunków, o których mowa w art. 246, państwo członkowskie może wymagać przechowywania faktur w oryginalnej postaci, w jakiej zostały przesłane lub udostępnione, zarówno w formie papierowej, jak i elektronicznej. W przypadku przechowywania faktur za pomocą środków elektronicznych, może ono także wymagać, by przechowywane były również dane gwarantujące autentyczność pochodzenia i integralność treści każdej faktury, zgodnie z art. 246 akapit pierwszy.

Podkreślić przy tym trzeba, że ustawodawca krajowy nie skorzystał z możliwości odmiennego niż w Dyrektywie 2006/112/WE uregulowania zasad przechowywania faktur. Co więcej w § 22 rozporządzenia, MF dopuścił przechowywane faktur w formie elektronicznej poza terytorium kraju w sposób umożliwiający organowi podatkowemu lub organowi kontroli skarbowej, za pomocą środków elektronicznych, dostęp on-line do tych faktur. Skoro zatem możliwość taka przewidziana jest dla faktur przechowywanych poza terytorium RP to należy uznać, że analogiczna sytuacja dotyczy przechowywania ich na serwerach zlokalizowanych w kraju. Jest to zgodne z zasadą racjonalności ustawodawcy.

Stanowisko Spółki znajduje potwierdzenie np. w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, znak IPPP3/443-1560/11-2/JK z dnia 7 marca 2012 r. Również Sądy Administracyjne potwierdzają prawidłowość stanowiska Wnioskodawcy, wskazując, że nie ma przeciwwskazań prawnych do prowadzenia mieszanego systemu wysyłania i przechowywania faktur, polegającego na wysyłaniu faktury w formie papierowej oraz przechowywaniu jej kopii w formie elektronicznej (por. wyrok NSA z dnia 3 listopada 2009 r., sygn. akt I FSK 1169/08; wyrok NSA z dnia 29 listopada 2011 r., sygn. akt I FSK 278/11; wyrok NSA z dnia 1 września 2011 r., sygn. akt I FSK 1296/10; wyrok NSA z dnia 28 września 2011 r., sygn. akt I FSK 1283/10; wyroki NSA z dnia 6 października 2011 r., sygn. akt: I FSK 1500/10, I FSK 1682/10, I FSK 1574/10; wyrok WSA w Poznaniu z dnia 16 listopada 2010 r., sygn. akt I SA/Po 655/10; wyrok WSA w Poznaniu z dnia 23 czerwca 2010 r., sygn. akt I SA/Po 177/10; wyrok WSA w Poznaniu z dnia 21 października 2010 r., sygn. akt I SA/Po 443/10).

W opinii Zainteresowanego, jakkolwiek orzeczenia te zapadły na gruncie poprzednio obowiązującego rozporządzenia, pozostają one w pełni aktualne.

Reasumując, Spółka stoi na stanowisku, iż obecnie nie ma przeszkód w stosowaniu tzw. ?mieszanego? sposobu wystawiania i przechowywania faktur (oryginał papierowy, kopia elektroniczna). Powyższy system odzwierciedla postęp techniczny w zakresie funkcjonalności systemów księgowych i sposobów komunikacji pomiędzy podmiotami gospodarczymi, w żaden sposób jednak nie upośledzając tradycyjnego sposobu archiwizowania dokumentów (kopia papierowa) i ich funkcji fiskalnych i kontrolnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na mocy art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W myśl art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

W oparciu o art. 106 ust. 8 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych, w drodze rozporządzenia:

  1. określi szczegółowe zasady wystawiania faktur, dane, które powinny zawierać, oraz sposób i okres ich przechowywania;
  2. może określić wzory faktur dla wszystkich lub niektórych rodzajów czynności;
  3. może określić przypadki, w których faktury mogą być wystawiane przez inne podmioty niż wymienione w ust. 1 i 2, oraz szczegółowe zasady i warunki wystawiania faktur w takich przypadkach.

Na podstawie delegacji zawartej w powołanym przepisie, Minister Finansów wydał rozporządzenie z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360).

W myśl § 19 ust. 1 ww. rozporządzenia, faktury i faktury korygujące są wystawiane co najmniej w dwóch egzemplarzach, przy czym oryginał otrzymuje nabywca, a kopię zatrzymuje sprzedawca.

Duplikat faktury i faktury korygującej wystawia się w dwóch egzemplarzach, przy czym oryginał otrzymuje nabywca, a kopię zatrzymuje sprzedawca (§ 20 ust. 4 tego rozporządzenia).

Stosownie do § 21 ust. 1 powołanego rozporządzenia, podatnicy są obowiązani przechowywać faktury oraz faktury korygujące, a także duplikaty tych dokumentów, do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego.

Na podstawie § 21 ust. 2 ww. rozporządzenia, podatnicy przechowują faktury, faktury korygujące, a także duplikaty tych dokumentów, w podziale na okresy rozliczeniowe w dowolny sposób zapewniający:

  1. autentyczność pochodzenia, integralność treści i czytelność tych faktur od momentu ich wystawienia do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego;
  2. łatwe ich odszukanie;
  3. organowi podatkowemu lub organowi kontroli skarbowej na żądanie, zgodnie z odrębnymi przepisami, bezzwłoczny dostęp do faktur, a w przypadku faktur przechowywanych w formie elektronicznej umożliwiający tym organom również przetwarzanie danych w nich zawartych.

Autentyczność pochodzenia, o której mowa w ust. 2 pkt 1, oznacza pewność co do tożsamości dokonującego dostawy towarów lub usługodawcy albo wystawcy faktury - § 21 ust. 3 cyt. rozporządzenia.

Integralność treści, o której mowa w ust. 2 pkt 1, oznacza, że w fakturze nie zmieniono danych, które powinna zawierać faktura (§ 21 ust. 4 tego rozporządzenia).

Biorąc pod uwagę powołane wyżej przepisy należy stwierdzić, iż obecnie obowiązujące regulacje prawne dopuszczają możliwość przechowywania kopii faktur wystawionych w formie papierowej, w formie elektronicznej. Działania takie są równoważne w skutkach podatkowych z przechowywaniem faktur w formie papierowej, o ile zostaną spełnione warunki, o których mowa w § 21 ust. 2 powołanego rozporządzenia.

Z opisu sprawy wynika, że Spółka w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą wystawia miesięcznie znaczną ilość faktur oraz faktur korygujących. Zainteresowany jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Zgodnie z zasadami ogólnymi wystawia kontrahentom faktury VAT za dostawy towarów i świadczenie usług. Faktury wystawiane są za pomocą systemu handlowo-magazynowego. System ten umożliwia wydrukowanie kopii faktury VAT w dowolnym momencie. Jednocześnie system po wprowadzeniu danych do faktury i wydrukowaniu oryginału, nie pozwala na jakąkolwiek ingerencję w treść faktury. A zatem drukowana w dowolnym momencie kopia jest identyczna z oryginałem faktury (poza użyciem na fakturach słów ?oryginał? i ?kopia?). W chwili obecnej Wnioskodawca drukuje zarówno oryginały, jak i kopie wszystkich wystawianych faktur VAT. Przy czym wszystkie wystawiane dokumenty VAT zapisywane są także w formie elektronicznej w jego systemie handlowo -magazynowym. System ten jest na tyle zaawansowany technicznie, iż gwarantuje całkowite bezpieczeństwo zawartych w nim danych, jednocześnie uniemożliwiając jakąkolwiek ich modyfikację. System handlowo-magazynowy zapewnia także bezpośrednią dostępność do przechowywanych informacji, w każdej chwili. Archiwizowanie dokumentów rozumiane jako składowanie dokumentów w formie papierowej wiąże się dla Wnioskodawcy ze znacznymi kosztami. Zainteresowany rozważa przechowywanie kopii wygenerowanych dokumentów (faktur i faktur korygujących) jedynie w formie elektronicznej w systemie handlowo -magazynowym. Kopie tych dokumentów będą dostępne w każdej chwili w postaci możliwości wydrukowania kopii dowolnej faktury lub faktury korygującej. System handlowo-magazynowy będzie gwarantował ochronę wygenerowanych w nim faktur i faktur korygujących przed modyfikacją. Wspomniane faktury i faktury korygujące będą opisane w swojej treści jako kopie i możliwe będzie na każde żądanie wydrukowanie tych dokumentów z systemu księgowego Spółki. Zapytanie nie dotyczy tzw. faktur elektronicznych. Zainteresowany wskazał, że faktury papierowe zapisywane w formie elektronicznej w jego systemie handlowo-magazynowym będą przechowywane do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego oraz że będą one przechowywane w podziale na okresy rozliczeniowe w dowolny sposób zapewniający:

  • autentyczność pochodzenia, integralność treści i czytelność tych faktur od momentu ich wystawienia do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego;
  • łatwe ich odszukanie;
  • organowi podatkowemu lub organowi kontroli skarbowej na żądanie, zgodnie z odrębnymi przepisami, bezzwłoczny dostęp do faktur, a w przypadku faktur przechowywanych w formie elektronicznej umożliwiający tym organom również przetwarzanie danych w nich zawartych.

Przedmiotem pytania w niniejszej sprawie, jak to wyjaśniła Spółka w złożonym uzupełnieniu, jest wyłącznie kwestia przechowywania w formie elektronicznej faktur wystawianych w formie papierowej.

Biorąc zatem pod uwagę powołane wyżej przepisy należy stwierdzić, iż proponowany przez Wnioskodawcę sposób przechowywania kopii faktur i faktur korygujących z zastosowaniem opisanego sytemu handlowo-magazynowego spełnia warunki, o których mowa w § 21 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług. Zatem Zainteresowany będzie uprawniony do przechowywania w formie elektronicznej faktur wystawianych w formie papierowej, stosując ww. system.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ zwraca uwagę na fakt, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie wynikające z opisu sprawy, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być ? zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej ? rozpatrzone.

Ponadto podkreślić należy, iż Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 78, poz. 483 ze zm.) w swoim rozdziale III określa zamknięty katalog źródeł prawa powszechnie obowiązującego. Nie przewiduje on takiej mocy dla orzecznictwa sądowego, w tym orzecznictwa sądów administracyjnych. W związku z powyższym, nie negując orzeczeń powołanych przez Spółkę, jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego, należy zauważyć, że moc obowiązująca wyroku zamyka się w obrębie sprawy, w której została wydana. Wynika to również z treści art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270), który przesądza, że ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie ten sąd oraz organ, którego działanie lub bezczynność było przedmiotem zaskarżenia. Należy również zauważyć, że powołana przez Wnioskodawcę interpretacja indywidualna jest rozstrzygnięciem w indywidualnej sprawie, osadzonej w określonym stanie faktycznym i tylko do niego się zawęża, w związku z tym nie ma mocy powszechnie obowiązującego prawa.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika