1) Czy sprzedaż gruntu niezabudowanego nieuzbrojonego dokonana przez Zainteresowanego wspólnie z małżonkiem (...)

1) Czy sprzedaż gruntu niezabudowanego nieuzbrojonego dokonana przez Zainteresowanego wspólnie z małżonkiem była czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem w sytuacji, gdy tylko małżonek prowadzi działalność gospodarczą, lecz transakcja sprzedaży określona powyżej, nie pozostawała w jej zakresie? 2) Czy podatek VAT powinien zostać naliczony i zapłacony od połowy ceny sprzedaży działki gruntu niezabudowanego nieuzbrojonego, w przypadku gdy tylko jeden małżonek jest płatnikiem podatku VAT z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej? 3) Czy przyszłe transakcje sprzedaży gruntu niezabudowanego i nieuzbrojonego jakich zamierza dokonać Wnioskodawca będą podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT?

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 25 maja 2012 r. (data wpływu 28 maja 2012 r.) uzupełnionym pismem z dnia 11 lipca 2012 r. (data wpływu 12 lipca 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek ? jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 maja 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 11 lipca 2012 r. (data wpływu 12 lipca 2012 r.) o informacje doprecyzowujące opis sprawy oraz o brakującą opłatę.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca w 2007 r. zakupił od osoby fizycznej grunt, celem przeznaczenia go w przyszłości na potrzeby własne ? budowa domu jednorodzinnego oraz zabudowa obiektem dla prowadzenia hodowli królików. Zainteresowany grunt zakupił wraz z żoną do majątku wspólnego jako współwłasność majątkowa małżeńska (wspólność łączna).

Po zakupie ww. nieruchomości znacznie pogorszyło się zdrowie Wnioskodawcy i z tej przyczyny zrezygnował z powyższego zamierzenia. Z powodu stanu zdrowia postanowił on przeznaczyć grunt na sprzedaż.

W momencie zakupu przedmiotowa działka była nieuzbrojona i taka pozostaje nadal. Nigdy nie było prowadzonych na niej żadnych inwestycji w tym zakresie. Ponieważ Zainteresowany zrezygnował z prowadzenia hodowli królików ze względu na swój stan zdrowia, zakupiona działka była za duża na budowę tylko domu rodzinnego, więc ze względów ekonomicznych została podzielona na mniejsze działki, które przeznaczył on do sprzedaży.

Pierwsza sprzedaż nastąpiła w 2010 r., w tym czasie małżonka prowadziła działalność gospodarczą i była czynnym podatnikiem VAT, Wnioskodawca nie prowadził żadnej działalności (jest rencistą, osobą niepełnosprawną) i nie był nigdy podatnikiem VAT.

Wartość działki sprzedanej w 2010 r. wyniosła brutto 61.671,00 zł. Podatek dochodowy od ww. transakcji każdy z małżonków odprowadził oddzielnie od swojej części doliczając do własnych dochodów. Notariusz przy sporządzaniu aktu notarialnego sprzedaży błędnie naliczył podatek VAT od całej kwoty sprzedaży.

W 2011 r. Zainteresowany sprzedał wraz z żoną kolejne działki, uzyskując łączny przychód brutto 99.885,32 zł. Przy sporządzaniu aktu notarialnego, notariusz ponownie błędnie naliczył VAT od całości sprzedaży.

W przyszłości Wnioskodawca zamierza sprzedać pozostałą część działek powstałych z podziału pierwotnej nieruchomości gruntowej.

W uzupełnieniu do wniosku wskazano, iż nieruchomość stanowiąca wspólność małżeńską została podzielona na 7 działek. W 2010 r. zostały sprzedane 2 działki, w 2011 r. ? 4 działki. Zainteresowany wspólnie z małżonką zamierzają sprzedać jeszcze 1 działkę. Działki przeznaczone do sprzedaży stanowią tereny przeznaczone pod zabudowę. Wnioskodawca nie posiada statusu rolnika ryczałtowego. Z przedmiotowych działek nie były dokonywane dostawy produktów rolnych ? zamiarem zakupu nieruchomości (uprzednio jako całości) było prowadzenie hodowli królików. Zainteresowany nie udostępniał ani nie udostępnia tego gruntu innym podmiotom. Wnioskodawca nie ponosił żadnych nakładów w celu przygotowania gruntu do sprzedaży, uzyskał jedynie warunki zabudowy i zagospodarowania terenu.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

  1. Czy sprzedaż gruntu niezabudowanego nieuzbrojonego dokonana przez Zainteresowanego wspólnie z małżonkiem była czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem w sytuacji, gdy tylko małżonek prowadzi działalność gospodarczą, lecz transakcja sprzedaży określona powyżej, nie pozostawała w jej zakresie?
  2. Czy podatek VAT powinien zostać naliczony i zapłacony od połowy ceny sprzedaży działki gruntu niezabudowanego nieuzbrojonego, w przypadku gdy tylko jeden małżonek jest płatnikiem podatku VAT z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej?
  3. Czy przyszłe transakcje sprzedaży gruntu niezabudowanego i nieuzbrojonego jakich zamierza dokonać Wnioskodawca będą podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż gruntu niezabudowanego wchodzącego w skład wspólności majątkowej małżeńskiej nie będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, jeżeli jeden z małżonków nie prowadzi działalności gospodarczej, a transakcja sprzedaży określona powyżej, nie pozostawała w jej zakresie.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy o podatku VAT. I tak, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii. Stosownie do treści art. 7 ust. 1 ustawy o podatku VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (?).

W tym miejscu Zainteresowany powołał art. 45 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), w myśl którego, rzeczami w rozumieniu niniejszego Kodeksu są tylko przedmioty materialne. Z uregulowań wskazanego kodeksu wynika, że przedmiotami stosunków prawnych są dobra materialne i niematerialne. Wśród dóbr materialnych wyróżniamy m.in. rzeczy (Bednarek Małgorzata, ?Mienie?, komentarz do art. 44 -553 Kodeksu cywilnego, Zakamycze 1997, komentarz do art. 45 k.c.). Rzeczy dzieli się na nieruchomości i rzeczy ruchome (Piasecki Kazimierz, ?Kodeks cywilny, Księga pierwsza. Część ogólna. Komentarz?, Zakamycze 2003, komentarz do art. 45 k.c.). Natomiast w myśl art. 46 § 1 ww. Kodeksu, nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności. Przedmiotowy grunt objęty jest wspólnością ustawową małżeńską, która jest współwłasnością bezudziałową.

Aby sprzedaż towaru podlegała opodatkowaniu powinna być wykonana przez podatnika podatku od towarów i usług. Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy o podatku VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2 bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza ? na mocy ust. 2 powołanego artykułu ? obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, iż do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik.

Podatnikiem staje się m.in. ten, kto wykonał czynność podlegającą opodatkowaniu, jednorazowo, ale w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Chociaż ustawa o podatku VAT nie definiuje pojęcia częstotliwości, przez zamiar wykonywania danej czynności w sposób częstotliwy należy rozumieć chęć, wolę powtarzalnego, a nie jednorazowego wykonywania określonych czynności, składających się na istotę prowadzenia działalności.

O kwestii częstotliwości nie decyduje czasookres wykonywania czynności (rok, dwa czy pięć lat), ani ilość dokonanych transakcji. Decydującym kryterium jest powtarzalność czynności. Dlatego też, w każdym przypadku należy indywidualnie rozstrzygnąć, czy intencją podmiotu wykonującego określoną czynność, z którą łączą się skutki podatkowoprawne, było dokonywanie tej czynności wielokrotnie i w okolicznościach noszących znamiona działalności gospodarczej.

W kontekście powyższego nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

I tak, jeśli osoba fizyczna dokonuje sprzedaży ze swojego majątku prywatnego nieruchomości gruntowej lub zabudowanej a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie, w okolicznościach wskazujących, iż działanie to nie jest czynione z zamiarem jego powtarzania (kontynuowania) i nie zmierza do nadania mu stałego charakteru, transakcja taka nie może być uznana za działalność gospodarczą, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Zainteresowany powołał się także na następujące wyroki sądowe. Zgodnie z wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 27 kwietnia 2010 r. (sygn. akt I FSK 626/09), ?pod pojęciem handel w rozumieniu art. 15 ust. 1 u.p.t.u. należy rozumieć dokonywanie w sposób zorganizowany zakupów towarów w celu ich odsprzedaży?. Podobnie orzekł Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w wyroku z dnia 25 marca 2011 r. (sygn. akt I SA/Wr 17/11), uznając, cyt.: ?Jeśli dana czynność wykonana została poza zakresem działań producenta, handlowca, usługodawcy, pozyskującego zasoby naturalne, rolnika czy wykonującego wolny zawód, to z tytułu wykonania takiej czynności dany podmiot nie może być uznany za podatnika VAT i to bez względu na to, czy czynność tę wykonał jednorazowo, ale w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy, czy też wielokrotnie?. Z kolei zgodnie z rozstrzygnięciem TSUE w sprawach C-180/10 oraz C 181/10, ?sprzedaż działek przeznaczonych pod zabudowę nie podlega VAT bez względu na to, czy właściciel sprzedaje jedną, czy wiele. Warunkiem jest to, aby transakcja była związana ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Wnioskodawczyni w zakresie podziału i sprzedaży swojego gruntu działa jak właściciel, a nie jak handlowiec w zakresie obrotu nieruchomościami?.

Przenosząc powołane zapisy na grunt niniejszej sprawy Wnioskodawca wskazał, że zamiarem nabycia nieruchomości była budowa domu jednorodzinnego wraz z obiektami do hodowli królików. Intencją posiadania tego gruntu były potrzeby osobiste, potrzeby mieszkaniowe i założenie ww. hodowli. Zainteresowany nie zamierzał prowadzić tam działalności gospodarczej. Powodem dla którego zbywa on działki jest pogarszający się stan zdrowia, który uniemożliwia mu prowadzenie hodowli królików a tym bardziej prowadzenia budowy domu jednorodzinnego.

Jego zdaniem w tym przypadku sprzedaż działek ma charakter incydentalny i jest wykonywana ? jak to określono w wyroku WSA I SA/Wr 17/11 ? poza zakresem działania producenta lub handlowca.

W związku z powyższym w przedmiotowej sprawie, w opinii Wnioskodawcy, brak jest podstaw do tego by uznać dokonaną sprzedaż za działalność gospodarczą z art. 15 ust. 2 ustawy o podatku VAT, a jego samego za podatnika podatku od towarów i usług z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku VAT. Zatem sprzedaż działek nie może być czynnością opodatkowaną, jaką zawarto w art. 5 ust. 1 ustawy o podatku VAT. To przesądza o braku obowiązku opodatkowywania transakcji sprzedaży gruntu podatkiem VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm., natomiast od dnia 26 sierpnia 2011 r. (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054)), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy (w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2010 r.), przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Z kolei od dnia 1 stycznia 2011 r., przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii ? art. 2 pkt 6 ustawy.

Jak stanowi art. 45 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), zwanej dalej Kodeksem cywilnym, rzeczami w rozumieniu niniejszego kodeksu są tylko przedmioty materialne.

Wyjaśnić jednocześnie należy, iż przedmiotami stosunków prawnych są dobra materialne i niematerialne. Wśród dóbr materialnych wyróżniamy m.in. rzeczy (Bednarek Małgorzata, ?Mienie?, ?Komentarz do art. 44-553 Kodeksu cywilnego?, Zakamycze 1997, komentarz do art. 45 k.c.). Rzeczy dzieli się na nieruchomości i rzeczy ruchome (Pasecki Kazimierz, ?Kodeks cywilny, Księga pierwsza. Część ogólna. Komentarz?, Zakamycze 2003, komentarz do art. 45 k.c.).

Natomiast w myśl art. 46 § 1 Kodeksu cywilnego, nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (?).

Zgodnie z ww. przepisami, grunt spełnia definicję towarów wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Problematyka współwłasności została uregulowana w art. 195-221 Kodeksu cywilnego. Ze współwłasnością mamy do czynienia wtedy, gdy własność tej samej rzeczy przysługuje niepodzielnie kilku osobom.

Jak stanowi art. 196 § 1 Kodeksu cywilnego, współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną. Współwłasność łączną regulują przepisy dotyczące stosunków, z których ona wynika. Do współwłasności w częściach ułamkowych stosuje się przepisy niniejszego działu (§ 2 ww. przepisu).

W przypadku współwłasności nieruchomości określonej w częściach ułamkowych, każdy ze współwłaścicieli ma określony ułamkiem udział w nieruchomości.

Podkreślić należy, że współwłaściciel ma względem swego udziału pozycję wyłącznego właściciela. Ze względu na charakter udziału, każdy ze współwłaścicieli może rozporządzać swoim udziałem bez zgody pozostałych współwłaścicieli (art. 198 Kodeksu cywilnego). Rozporządzanie udziałem polega na tym, że współwłaściciel może zbyć swój udział.

Należy wskazać, iż na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług zarówno sprzedaż udziału we współwłasności gruntu na podstawie art. 198 Kodeksu cywilnego, jak i sprzedaż wspólnego gruntu za zgodą wszystkich współwłaścicieli na podstawie art. 199 Kodeksu cywilnego, stanowi odpłatną dostawę towarów.

Natomiast w myśl art. 31 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. Nr 9, poz. 59 ze zm.), z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

W świetle art. 35 tego Kodeksu, w czasie trwania wspólności ustawowej żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego. Nie może również rozporządzać ani zobowiązywać się do rozporządzania udziałem, który w razie ustania wspólności przypadnie mu w majątku wspólnym lub w poszczególnych przedmiotach należących do tego majątku.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza ? mocą ust. 2 powołanego artykułu ? obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z powołanych wyżej przepisów, tj. art. 5 ust. 1 pkt 1 oraz art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy wynika, że warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest spełnienie dwóch przesłanek:

  • po pierwsze ? dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług,
  • po drugie ? czynność wykonana jest przez podmiot, który w ramach tej czynności występuje w charakterze podatnika podatku VAT.

W świetle przytoczonych wyżej przepisów zauważyć należy, iż status podatnika podatku od towarów i usług, wynika z okoliczności dokonania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Dla ustalenia czy osoba dokonująca transakcji sprzedaży gruntu jest podatnikiem podatku VAT, istotnym jest stwierdzenie, że prowadzi ona działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy. Z kolei, w celu ustalenia, czy dostawa działek wyczerpuje znamiona pojęcia ?działalność gospodarcza? koniecznym jest ustalenie, czy zamiarem podmiotu wykonującego czynności jest ich dokonywanie w sposób częstotliwy. Ponieważ ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęcia ?zamiar?, jak również nie precyzuje pojęcia ?sposób częstotliwy?, w każdym przypadku należy badać, czy intencją dokonania określonej czynności, z którą łączą się skutki podatkowo-prawne było dokonywanie tej czynności wielokrotnie (więcej niż jednokrotnie).

Zawarta w ustawie o podatku od towarów i usług definicja działalności gospodarczej ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem ?podatnik? te wszystkie podmioty, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Zasady wykładni językowej i funkcjonalnej definicji działalności gospodarczej prowadzą do wniosku, że działalność gospodarczą stanowi nie tylko działalność częstotliwa, czyli stała i powtarzalna, ale także jednorazowa czynność, jeżeli wiąże się z nią zamiar częstotliwości, przy czym wspomniana działalność powinna być wykonywana przez producenta, handlowca, usługodawcę, pozyskującego zasoby naturalne, rolnika lub wykonującego wolny zawód.

Tut. Organ nadmienia, iż definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie o podatku od towarów i usług jest znacznie szersza niż definicja działalności gospodarczej uregulowana w ustawie z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 220, poz. 1447 ze zm.), czy też w ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.). W konsekwencji ocena określonych stanów na gruncie powołanych aktów prawnych może być odmienna.

Z przytoczonych wyżej przepisów wynika ponadto, iż dla uznania danego podmiotu za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy nie ma znaczenia rezultat prowadzonej działalności. Oznacza to, że aby uznać działalność podmiotu za działalność gospodarczą nie jest konieczne, aby przyniosła ona jakiekolwiek efekty. Podatnikiem jest zatem również podmiot prowadzący działalność generującą straty, a nawet podmiot, który w ogóle nie dokona żadnej sprzedaży.

Za podatnika należy uznać również osobę, która zadeklarowała zamiar prowadzenia działalności gospodarczej i poczyniła w tym celu pewne nakłady, mimo że sama działalność gospodarcza jeszcze się nie rozpoczęła, nawet w sytuacji jeśli nigdy nie zostanie rozpoczęta.

Działalność gospodarcza może składać się z kilku następujących po sobie transakcji. Czynności przygotowawcze, takie jak nabycie nieruchomości, które stanowią część tych transakcji, powinny być również traktowane jako działalność gospodarcza. Poniesienie wstępnych wydatków inwestycyjnych w celu i z zamiarem rozpoczęcia przyszłej działalności gospodarczej należy również uznać za działalność gospodarczą.

W świetle powyższego stwierdzić należy, iż każdy, kto dokonuje czynności, które zmierzają do przyszłego wykorzystania nieruchomości dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, powinien być uznany za podatnika podatku od towarów i usług. Tym samym, wykorzystywanie majątku prywatnego przez osobę fizyczną może stanowić również działalność gospodarczą.

Zatem podstawowym kryterium dla opodatkowania sprzedaży, w tym przypadku nieruchomości jest ustalenie, czy działanie to można uznać za wykorzystywanie w sposób ciągły do celów zarobkowych, czy majątek nabyty został na potrzeby własne, czy też z przeznaczeniem do działalności handlowej.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca w 2007 r. zakupił od osoby fizycznej grunt, celem przeznaczenia go w przyszłości na potrzeby własne ? budowa domu jednorodzinnego oraz zabudowa obiektem dla prowadzenia hodowli królików. Zainteresowany grunt zakupił wraz z żoną do majątku wspólnego jako współwłasność majątkowa małżeńska (wspólność łączna). Po zakupie ww. nieruchomości znacznie pogorszyło się zdrowie Wnioskodawcy i z tej przyczyny zrezygnował z powyższego zamierzenia. Z powodu stanu zdrowia postanowił on przeznaczyć grunt na sprzedaż. W momencie zakupu przedmiotowa działka była nieuzbrojona i taka pozostaje nadal. Ponieważ Zainteresowany zrezygnował z prowadzenia hodowli królików ze względu na swój stan zdrowia, zakupiona działka była za duża na budowę tylko domu rodzinnego, więc ze względów ekonomicznych została podzielona na mniejsze działki, które przeznaczył on do sprzedaży. Nieruchomość stanowiąca wspólność małżeńską została podzielona na 7 działek. W 2010 r. zostały sprzedane 2 działki, w 2011 r. ? 4 działki. Zainteresowany wspólnie z małżonką zamierzają sprzedać jeszcze 1 działkę. Działki przeznaczone do sprzedaży stanowią tereny przeznaczone pod zabudowę. Wnioskodawca nie posiada statusu rolnika ryczałtowego. Z przedmiotowych działek nie były dokonywane dostawy produktów rolnych ? zamiarem zakupu nieruchomości (uprzednio jako całości) było prowadzenia hodowli królików. Zainteresowany nie udostępniał ani nie udostępnia tego gruntu innym podmiotom. Wnioskodawca uzyskał warunki zabudowy i zagospodarowania terenu.

W świetle powyżej przytoczonych przepisów dostawa gruntu podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom dokonującego tej dostawy można przypisać znamiona prowadzonej działalności gospodarczej.

Istotnym elementem, przesądzającym w przedmiotowej sprawie o uznaniu dokonanych i planowanych przez Zainteresowanego działań (tj. dostawy działek) za prowadzenie działalności gospodarczej, są czynności przygotowawcze, jakich dokonano w związku z transakcją sprzedaży. Wnioskodawca podzielił nabytą w 2007 r. nieruchomość na 7 mniejszych działek, tym samym podjął on starania o przygotowanie gruntu do sprzedaży. Bezsprzecznie podział taki wpływa na zwiększenie możliwości sprzedaży i atrakcyjność działek dla indywidualnego nabywcy. Wnioskodawca, dokonując podziału gruntu na 7 mniejszych działek, w sposób zorganizowany przygotował się zatem na ich sprzedaż. Wobec powyższego dokonany w przedmiotowej sprawie podział działki na kilka mniejszych działek w celu ich sprzedaży, świadczył o zamiarze częstotliwego, powtarzalnego wykonywania czynności, co potwierdza fakt, iż Zainteresowany w 2010 r. i w 2011 r. dokonał już sprzedaży 6 działek i planuje sprzedaż kolejnej działki. Zaznaczyć przy tym należy, że o kwestii częstotliwości wykonywanej czynności nie decyduje czasookres jej wykonywania (tydzień, miesiąc, rok), ani też ilość dokonanych transakcji, tylko fakt powtarzalności określonej czynności.

Okoliczności sprawy wskazują na zamiar sprzedaży działek z zyskiem i w sposób częstotliwy, w przeciwnym bowiem razie przygotowanie terenu pod budowę, tj. podział nieruchomości na mniejsze działki, uzyskanie warunków zabudowy i zagospodarowania terenu, byłoby niecelowe. Zatem, wykonanie ww. czynności wskazuje na podjęcie przez Wnioskodawcę świadomych działań zmierzających do sprzedaży działek w sposób częstotliwy, w celu osiągnięcia korzyści finansowych.

Ponadto wskazać także należy, iż z opisanej przez Zainteresowanego sytuacji nie wynika, by nabyciu w 2007 r. nieruchomości gruntowej przyświecał cel związany z wykorzystaniem jej na potrzeby osobiste. Wnioskodawca wskazał, iż zamiarem zakupu nieruchomości (uprzednio jako całości) było prowadzenie hodowli królików.

W związku z powyższym, należy stwierdzić, iż zakupu przedmiotowej nieruchomości dokonano z zamiarem osiągnięcia korzyści majątkowych, poprzez prowadzenie hodowli królików. Zatem zakup nieruchomości w tak sprecyzowanym celu, oznacza zakup celem odzyskania zainwestowanych środków w przyszłości. Wobec tego sam zamiar wykorzystania przedmiotowego gruntu dla celów zarobkowych, podjęto już w momencie nabycia ww. gruntu. Tym samym, przedstawione okoliczności w sprawie wskazują na to, iż intencją Zainteresowanego było wykorzystywanie gruntu w działalności gospodarczej. Bowiem wbrew stanowisku Wnioskodawcy, prowadzenie hodowli królików stanowi działalność gospodarczą w myśl art. 15 ust. 2 ustawy.

Zatem, zarówno dokonana, jak i planowana sprzedaż działek podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a dokonujący dostawy działa w związku z tą dostawą jako podatnik podatku VAT. Wobec tego ww. czynność sprzedaży dokonana została i zostanie w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę samodzielnej działalności gospodarczej, zdefiniowanej w art. 15 ust. 2 ustawy.

W myśl art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. d ustawy, podatnicy dokonujący dostawy terenów budowlanych oraz przeznaczonych pod zabudowę nie mogą skorzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i ust. 9 ustawy.

Mając na uwadze powyższy przepis należy wskazać, że Zainteresowany dokonując już pierwszej sprzedaży nieruchomości stał się czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

W art. 41 ust. 1 ustawy postanowiono, iż stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże, zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Od zasady opodatkowania dostawy gruntu według ww. stawki przewidziano jednak pewne wyjątki. Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ust. 1 ustawy.

Jak wynika z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, w przypadku gruntów niezabudowanych zwolniona od podatku jest jedynie dostawa terenów innych niż budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Powyższe oznacza, iż generalnie opodatkowane podatkiem VAT są dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku tych ostatnich opodatkowane są wyłącznie te, których przedmiotem są tereny budowlane lub przeznaczone pod zabudowę. Pozostałe natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, będących gruntami leśnymi, rolnymi itp., nieprzeznaczonymi pod zabudowę ? są zwolnione od podatku VAT.

Uwzględniając opis sprawy wskazujący, iż sprzedawany grunt stanowi teren przeznaczony pod zabudowę, stwierdzić należy, iż opisane nieruchomości gruntowe przeznaczone są pod zabudowę. Tym samym, zarówno dokonana, jak i planowana przez Wnioskodawcę dostawa nie korzystała i nie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT, zawartego w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

Stosownie do art. 29 ust. 1 ustawy (w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 maja 2011 r.), podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Powyższy przepis od dnia 1 kwietnia 2011 r. obowiązuje w następującym brzmieniu: ?Podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku?.

Reasumując:

Ad. 1

Sprzedaż gruntu będącego przedmiotem wniosku, dokonana przez Zainteresowanego wspólnie z małżonką była czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Fakt, że jego małżonka prowadzi działalność gospodarczą, nie ma znaczenia dla rozstrzygnięcia w przedmiotowej sprawie.

Ad. 2

Podatek VAT powinien zostać naliczony i zapłacony od całej kwoty uzyskanej z tytułu sprzedaży gruntu. Również w tym przypadku fakt, iż tylko jeden małżonek jest płatnikiem podatku VAT z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej, nie ma znaczenia dla rozstrzygnięcia w przedmiotowej sprawie.

Ad. 3

Przyszła transakcja sprzedaży gruntu jakiej zamierza dokonać Wnioskodawca (1 działka) będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749), minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Z powyższego wynika zatem, iż pisemna interpretacja indywidualna przepisów prawa podatkowego dotyczy stosowania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług przez Zainteresowanego, który z tym wnioskiem występuje. W związku z tym zaznacza się, iż interpretacja indywidualna wydana Wnioskodawcy nie wywiera skutku prawnego dla jego żony.

Tut. Organ informuje, że w przedmiotowej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego w zakresie opodatkowania sprzedaży działek. Natomiast w zakresie m.in. opodatkowania sprzedaży działek przez żonę Zainteresowanego wydane zostało w dniu 2 lipca 2012 r. znak ILPP4/443-230/12-3/ISN postanowienie o odmowie wszczęcia postępowania.

Ponadto podkreślić należy, iż Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 78, poz. 483 ze zm.) w swoim rozdziale III określa zamknięty katalog źródeł prawa powszechnie obowiązującego. Nie przewiduje on takiej mocy dla orzecznictwa sądowego, w tym orzecznictwa sądów administracyjnych. W związku z powyższym, nie negując orzeczeń powołanych przez Zainteresowanego, jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego, należy zauważyć, że moc obowiązująca wyroku zamyka się w obrębie sprawy, w której został wydany. Wynika to również z treści art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270), który przesądza, że ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie ten sąd oraz organ, którego działanie lub bezczynność było przedmiotem zaskarżenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika