Czy transakcje wprowadzenia towarów spoza Wspólnoty na magazyn celny (na terytorium Polski), objęte (...)

Czy transakcje wprowadzenia towarów spoza Wspólnoty na magazyn celny (na terytorium Polski), objęte procedurą magazynu celnego i transakcje wywozu towarów z magazynu celnego do krajów spoza Wspólnoty winny być ujmowane w rejestrach zakupu i sprzedaży (ze stawką 0%)? W których pozycjach deklaracji VAT-7 wykazać obie transakcje?

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki X reprezentowanej przez Pełnomocnika przedstawione we wniosku z dnia 25 września 2012 r. (data wpływu 27 września 2012 r.) uzupełnionym pismem z dnia 26 listopada 2012 r. (data wpływu 3 grudnia 2012 r.) oraz pismem z dnia 6 grudnia 2012 r. (data wpływu 11 grudnia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług jest:

  1. prawidłowe - w zakresie opodatkowania i ewidencjonowania czynności wprowadzenia towarów do składu celnego,
  2. nieprawidłowe - w zakresie sprzedaży towarów ze składu celnego oraz ewidencjonowania tej czynności.

UZASADNIENIE

W dniu 27 września 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania oraz ewidencjonowania czynności wprowadzenia oraz sprzedaży towarów ze składu celnego. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 26 listopada 2012 r. (data wpływu 3 grudnia 2012 r.) o pełnomocnictwo oraz pismem z dnia 6 grudnia 2012 r. (data wpływu 11 grudnia 2012 r.) o informacje dotyczące zmiany nazwy Wnioskodawcy.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT i będzie dokonywać zakupu towarów z Chin do magazynu celnego znajdującego się na terytorium Polski oraz sprzedawać te towary z magazynu celnego do krajów spoza Unii Europejskiej. Sprzedawane towary nie zostaną dopuszczone do obrotu na terytorium Unii Europejskiej, będą objęte procedurą magazynu celnego, a następnie w procedurze tranzytu (dokument celny wywozu IE 45) wywiezione zostaną z obszaru celnego Unii Europejskiej.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy transakcje wprowadzenia towarów spoza Wspólnoty na magazyn celny (na terytorium Polski), objęte procedurą magazynu celnego i transakcje wywozu towarów z magazynu celnego do krajów spoza Wspólnoty winny być ujmowane w rejestrach zakupu i sprzedaży (ze stawką 0%)? W których pozycjach deklaracji VAT-7 wykazać obie transakcje?

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku transakcji związanej ze złożeniem towaru spoza Unii Europejskiej na magazynie celnym, nie powstaje obowiązek podatkowy z tytułu importu towarów, gdyż obowiązek podatkowy w imporcie powstaje z chwilą powstania długu celnego, zatem powyższa transakcja nie podlega regulacjom ustawy o podatku od towarów i usług.

Transakcja ta nie powinna być wykazana w deklaracji VAT-7.

Skoro wprowadzenie towaru na magazyn celny nie jest czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, to również sprzedaż towaru do państwa spoza Wspólnoty nie może być rozumiana jako eksport, gdyż ten sam towar nie może być uznawany jako nieopodatkowany przy jego nabyciu oraz za opodatkowany w przypadku jego zbycia.

Transakcja ta powinna być wykazana w deklaracji VAT-7 w poz. 21, jako ?dostawa towarów oraz świadczenie usług poza terytorium kraju?.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe - w zakresie opodatkowania i ewidencjonowania czynności wprowadzenia towarów do składu celnego oraz za nieprawidłowe - w zakresie sprzedaży towarów ze składu celnego oraz ewidencjonowania tej czynności.

Z dniem 1 maja 2004 r. terytorium Polski stało się częścią obszaru celnego Wspólnoty Europejskiej. Skład celny jest instytucją stanowiącą jeden z elementów wspólnotowej procedury celnej.

Na mocy art. 98 ust. 2 Rozporządzenia Rady (EWG) Nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz. Urz. WE L 302 z 19.10.1992, str. 1, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 2, t. 4, str. 307), zwany dalej WKC, składem celnym jest każde miejsce uznane przez organy celne i podlegające ich kontroli, w którym towary mogą być składowane zgodnie z ustalonymi warunkami.

Jak wynika z treści art. 98 ust. 1 WKC, procedura składu celnego pozwala na składowanie w składzie celnym:

  1. towarów niewspólnotowych, które w czasie tego składowania nie podlegają należnościom celnym przywozowym ani środkom polityki handlowej;
  2. towarów wspólnotowych, którym odrębne przepisy wspólnotowe dają możliwość korzystania, w związku z ich umieszczeniem w składzie celnym, ze środków zwykle stosowanych przy wywozie tego rodzaju towarów.

Stosownie do art. 99 WKC, skład celny może być składem publicznym lub składem prywatnym. ?Skład publiczny? oznacza skład celny, z którego może korzystać każda osoba w celu składowania towarów; ?skład prywatny? oznacza skład celny przeznaczony do składowania towarów przez prowadzącego skład. Prowadzącym skład jest osoba posiadająca pozwolenie na prowadzenie składu celnego. Korzystającym ze składu jest osoba związana zgłoszeniem objęcia towarów procedurą składu celnego lub osoba, na którą przeniesiono prawa i obowiązki tej pierwszej osoby.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca będzie dokonywać zakupu towarów z Chin do magazynu celnego znajdującego się na terytorium Polski oraz sprzedawać te towary z magazynu celnego do krajów spoza Unii Europejskiej. Sprzedawane towary nie zostaną dopuszczone do obrotu na terytorium Unii Europejskiej, będą objęte procedurą magazynu celnego, a następnie w procedurze tranzytu (dokument celny wywozu IE 45) wywiezione zostaną z obszaru celnego Unii Europejskiej.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu tym podatkiem podlegają:

  1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
  2. eksport towarów;
  3. import towarów;
  4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
  5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl art. 2 pkt 7 ustawy, przez import towarów rozumie się przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium kraju.

Zgodnie z treścią art. 2 pkt 1 ustawy, przez terytorium kraju rozumie się terytorium Rzeczpospolitej Polskiej (?). Ustawodawca nie doprecyzowuje jednak terminu ?terytorium Rzeczpospolitej Polskiej?. W tej sytuacji konieczne jest odwołanie się do innych przepisów, regulujących przedmiotową kwestię, a w szczególności do ustawy z dnia 12 października 1990 r. o ochronie granicy państwowej (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 226, poz. 1944 ze zm.). Brak ustawowej definicji terminu ?terytorium Rzeczypospolitej Polskiej? pozwala bowiem na uznanie, iż ustawodawca posługuje się tym pojęciem w znaczeniu określonym w innych normach prawnych.

Art. 1 ww. ustawy stanowi, że granicą państwową jest powierzchnia pionowa przechodząca przez linię graniczną, oddzielająca terytorium państwa polskiego od terytoriów innych państw i od morza pełnego.

Obszary, nad którymi Rzeczpospolita sprawuje swoje zwierzchnictwo - w rozumieniu tej ustawy - to jej terytorium.

Zatem skład celny, w świetle powołanej wyżej definicji terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jest traktowany jako terytorium kraju.

Powstanie obowiązku podatkowego z tytułu importu towarów jest powiązane z powstaniem obowiązku zapłaty cła lub faktem zaistnienia określonych procedur celnych.

Obowiązek podatkowy w imporcie towarów powstaje z chwilą powstania długu celnego (?) � art. 19 ust. 7 ustawy.

Natomiast na mocy art. 19 ust. 9 ustawy, jeżeli import towarów objęty jest procedurą celną: składu celnego, odprawy czasowej z całkowitym zwolnieniem od należności celnych przywozowych, uszlachetniania czynnego w systemie zawieszeń, tranzytu, a od towarów tych pobierane są opłaty wyrównawcze lub opłaty o podobnym charakterze i nie powstaje jednocześnie dług celny - obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wymagalności tych opłat.

Wskazane w tym przepisie opłaty wyrównawcze i opłaty o podobnym charakterze są to pozataryfowe środki polityki celnej, które mimo że nie są cłami pełnią podobną funkcję.

Opłaty te nakładane są w Unii Europejskiej na towary przywożone spoza Unii Europejskiej i obejmują niektóre towary - najbardziej znanymi są opłaty wyrównawcze pobierane od produktów rolnych. Opłaty te mają na celu ograniczenia napływu na terytorium Unii Europejskiej towarów, których nadmierny dopływ mógłby być szkodliwy dla polityki gospodarczej Unii Europejskiej.

Zatem objęcie towaru procedurą składu celnego nie powoduje postania długu celnego (art. 98 ust. 1 lit. a WKC) oraz nie powoduje powstania obowiązku zapłaty innych należności, chyba że towar objęty jest obowiązkiem zapłaty opłat wyrównawczych lub im podobnych należności, które co do zasady nie mają charakteru powszechnego. Zatem zastosowanie do towarów pochodzących z państw trzecich procedury składu celnego na terytorium Polski nie skutkuje powstaniem obowiązku podatkowego z tytułu importu tych towarów.

Z opisu sprawy nie wynika, aby z tytułu wprowadzenia towarów do magazynu celnego Wnioskodawca był zobowiązany do uiszczenia opłat, o których mowa w art. 19 ust. 9 ustawy.

Reasumując, w tych okolicznościach dochodzi do wykonania przez Zainteresowanego czynności przywozu towaru na terytorium Polski z kraju trzeciego, która mimo, że odpowiada treści definicji importu towarów to nie powstaje w stosunku do niej obowiązek podatkowy. Zatem czynność wprowadzenia towarów spoza Unii Europejskiej do składu celnego na terytorium kraju mimo, że generalnie zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 3 i art. 2 pkt 7 ustawy podlega przepisom tej ustawy, to w tym konkretnym wypadku jest czynnością nieopodatkowaną, gdyż zgodnie z treścią art. 19 ust. 9 ustawy, nie powstaje w stosunku do niej obowiązek podatkowy.

W tym miejscu, przywołać należy wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 8 listopada 2012 r. w sprawie C-165/11 Daňové riaditel?stvo Slovenskej republiky przeciwko Profitube spol. s. r.o., w przedmiocie zapłaty podatku od wartości dodanej, dotyczący sprzedaży towarów pochodzących z państwa trzeciego i umieszczonych w składzie celnym położonym na terytorium Republiki Słowackiej, objętych procedurą składu celnego, a następnie procedurą uszlachetniania czynnego z zastosowaniem systemu zawieszeń.

Wskazać należy, że w powyższej sprawie, biorąc pod uwagę czas wystąpienia okoliczności faktycznych sporu przed sądem odsyłającym, zastosowanie miała szósta dyrektywa Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich dotyczących podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku (77/388/EWG), pomimo iż została ona uchylona i zastąpiona dyrektywą Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. L 347, s. 1). W spornej kwestii ww. dyrektywa zawiera natomiast uregulowania tożsame, z tymi zawartymi w szóstej dyrektywie.

W powyższej sprawie należało rozstrzygnąć m.in., czy dokonując sprzedaży towarów w publicznym składzie celnym położonym na terytorium Republiki Słowackiej, dokonano odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 2 szóstej dyrektywy, podatnikowi VAT podlega przywóz towarów oraz dostawa towarów lub świadczenie usług dokonywane odpłatnie na terytorium kraju przez podatnika działającego w takim charakterze. W wyroku tym TSUE wskazał, iż:

  • ?56 Artykuł 299 WE ust. 1 wymienia państwa członkowskie, do których stosuje się traktat WE, a jego następne ustępy zawierają szczególne postanowienia dotyczące pewnych terytoriów.
  • 57 Natomiast art. 3 ust. 3 szóstej dyrektywy w wyraźny sposób wyklucza pewne terytoria państw członkowskich z zakresu stosowania tej dyrektywy.
  • 58 Żaden z przepisów wspomnianych w pkt 56 i 57 niniejszego wyroku ani żaden inny przepis szóstej dyrektywy nie przewiduje zaś, iż składy celne - niezależnie od tego, czy chodzi o składy publiczne, czy prywatne - nie znajdują się ?na terytorium kraju?, jeżeli są one położone na terytorium państwa członkowskiego w znaczeniu wskazanym w art. 3 ust. 1 szóstej dyrektywy (?).
  • 59 W konsekwencji w rozumieniu art. 2 ust. 1 szóstej dyrektywy skład celny znajduje się ?na terytorium kraju?, jeżeli jest położony na terytorium państwa członkowskiego.
  • 60 Ponadto należy zaznaczyć, że art. 2 pkt 1 szóstej dyrektywy, nie dokonuje rozróżnienia pomiędzy dostawami towarów wspólnotowych i innych. (?) sama okoliczność, że przywóz spornych towarów nie miał miejsca, nie wyklucza, że doszło do dostawy na terytorium państwa członkowskiego?.





Zatem stwierdzić należy, że dostawa towarów znajdujących się w składzie celnym przed ich dopuszczeniem do obrotu na terytorium Polski, podlega opodatkowaniu zgodnie z przepisami podatku od towarów i usług na terytorium kraju. Z treści cytowanego wyroku jasno wynika bowiem (pkt 60), że dostawa towarów niewspólnotowych podlega opodatkowaniu na terytorium kraju.

Powyższe potwierdza, że sprowadzenie towarów spoza terytorium Unii Europejskiej do składu celnego znajdującego się na terytorium Polski, pomimo tego, iż towary te objęte są procedurą składu celnego, powoduje, iż towary te znajdują się na terytorium kraju.

W ustawie o podatku od towarów i usług nie przewiduje się szczególnych uregulowań w rozliczaniu transakcji dotyczących towarów znajdujących się w składzie celnym, które nie zostały dopuszczone do obrotu na terytorium kraju, a także nie traktuje się składu celnego eksterytorialnie. W konsekwencji dostawę towarów w obrębie składu celnego należy uznać za dokonaną na terytorium kraju. Podlega ona tym samym opodatkowaniu w Polsce podatkiem od towarów i usług, z zastosowaniem stawek obowiązujących dla konkretnej sprzedaży.

Stosownie do przepisu art. 2 pkt 8 ustawy, przez eksport towarów rozumie się potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych wywóz towarów z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej w wykonaniu czynności określonych w art. 7, jeżeli wywóz jest dokonany przez:

  1. dostawcę lub na jego rzecz, lub
  2. nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju, lub na jego rzecz, z wyłączeniem towarów wywożonych przez samego nabywcę dla celów wyposażenia lub zaopatrzenia statków rekreacyjnych oraz turystycznych statków powietrznych lub innych środków transportu służących do celów prywatnych.

Zgodnie natomiast z art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (?).

Zatem, co do zasady, sprzedaż towaru w składzie celnym może zostać uznana za eksport, w rozumieniu art. 2 pkt 8 ustawy. Dla zakwalifikowania transakcji do eksportu towarów nie ma przy tym znaczenia, że towar objęty jest procedurą składu celnego i nie został dopuszczony do obrotu w Polsce.

Jednak w świetle powołanej regulacji, aby uznać daną czynność za eksport towarów, muszą wystąpić łącznie następujące przesłanki:

  • ma miejsce czynność określona w przepisach art. 7 ustawy,
  • następnie, w konsekwencji tej czynności, dochodzi do wywozu towaru z terytorium Polski poza terytorium Unii Europejskiej przez dostawcę lub na jego rzecz (eksport bezpośredni), lub przez nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju lub na jego rzecz (eksport pośredni),
  • wywóz towaru musi być potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych.

Z opisu sprawy wynika, iż Spółka dokonywać będzie sprzedaży towarów z magazynu celnego do krajów spoza Unii Europejskiej. Sprzedawane towary nie zostaną dopuszczone do obrotu na terytorium Unii Europejskiej, będą objęte procedurą magazynu celnego, a następnie w procedurze tranzytu (dokument celny wywozu IE 45) wywiezione zostaną z obszaru celnego Unii Europejskiej.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że planowana przez Wnioskodawcę sprzedaż towarów ze składu celnego znajdującego się na terytorium Polski, jeżeli spełni warunki wynikające z art. 2 pkt 8 ustawy, wypełni dyspozycję dostawy eksportowej w myśl ustawy o podatku od towarów i usług. Zatem należy stwierdzić, że będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 2 ustawy. Jeżeli sprzedaż ta nie będzie stanowiła eksportu towarów, należy ją będzie traktować jako odpłatną dostawę towarów na terytorium kraju, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Podstawowa stawka podatku VAT, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W tym miejscu należy zauważyć, iż z dniem 1 stycznia 2011 r. zmianie uległy stawki podatku od towarów i usług. Stosownie do art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zgodnie z art. 41 ust. 4 ustawy, w eksporcie towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. a, stawka podatku wynosi 0%.

Stawkę podatku 0% stosuje się w eksporcie towarów, o którym mowa w ust. 4 i 5, pod warunkiem że podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy otrzymał dokument potwierdzający wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej (art. 41 ust. 6 ustawy).

Stosownie do art. 41 ust. 7 ustawy, jeżeli warunek, o którym mowa w ust. 6, nie został spełniony, podatnik nie wykazuje tej dostawy w ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3, za dany okres rozliczeniowy, lecz w okresie następnym, stosując stawkę podatku 0%, pod warunkiem otrzymania dokumentu wymienionego w ust. 6 przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za ten następny okres. W przypadku nieotrzymania tego dokumentu w terminie określonym w zdaniu poprzednim mają zastosowanie stawki właściwe dla dostawy tego towaru na terytorium kraju.

Przepis ust. 7 stosuje się w przypadku, gdy podatnik posiada dokument celny potwierdzający procedurę wywozu (art. 41 ust. 8 ustawy).

Zgodnie z art. 41 ust. 9 ustawy, otrzymanie przez podatnika dokumentu potwierdzającego wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej w terminie późniejszym niż określony w ust. 6 i 7 upoważnia podatnika do dokonania korekty podatku należnego w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym podatnik otrzymał ten dokument.

W myśl art. 41 ust. 11 ustawy, przepisy ust. 4 i 5 stosuje się odpowiednio w eksporcie towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. b, jeżeli podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym dokonał dostawy towarów, posiada kopię dokumentu, w którym urząd celny określony w przepisach celnych potwierdził wywóz tych towarów poza terytorium Unii Europejskiej. Z dokumentu, o którym mowa w zdaniu pierwszym, musi wynikać tożsamość towaru będącego przedmiotem dostawy i wywozu. Przepisy ust. 7 i 9 stosuje się odpowiednio.

W przypadku eksportu do zastosowania stawki 0% konieczne jest spełnienie określonych warunków o charakterze formalnym. Ich spełnienie ma gwarantować, że faktycznie nastąpił wywóz towarów i że bez ich powrotnego przywozu nie będą one przedmiotem dostawy na terytorium kraju, która poprzez zastosowanie stawki 0% byłaby faktycznie nieopodatkowana.

Zauważyć należy również, że jako dowód wywozu należy dopuścić każdy dokument, który bez wątpliwości potwierdza fakt opuszczenia przez towary obszaru celnego Unii Europejskiej.

Z analizy przedstawionego opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca posiadać będzie, jako dowód wywozu towarów poza terytorium Unii Europejskiej, dokument celny w postaci komunikatu IE 45.

Zaznaczyć należy, że od dnia 1 maja 2004 r. Polska zaczęła uczestniczyć w systemie NCTS. Od tej daty podmioty zobowiązane musiały przekazywać komunikaty o operacjach tranzytowych do systemu NCTS.

System NCTS (New Computerised Transit System) jest to bowiem elektroniczne odzwierciedlenie operacji tranzytowej realizowanej zgodnie z przepisami wspólnego i wspólnotowego tranzytu. Umożliwia on wymianę informacji o operacji tranzytowej w czasie rzeczywistym za pomocą elektronicznych komunikatów, eliminując tym samym dotychczasowy czasochłonny sposób przekazywania danych w formie dokumentów papierowych. Komunikaty wymieniane są pomiędzy urzędami celnymi w obszarze międzynarodowym (common domain), w obszarze krajowym (national domain), gdzie informacje o operacjach dostępne są z poziomu wszystkich urzędów celnych, a także pomiędzy urzędami celnymi a podmiotami realizującymi operacje tranzytowe w systemie NCTS (external domain). Operacja tranzytowa jest od początku, tj. od momentu złożenia zgłoszenia celnego, do końca, tj. do zamknięcia operacji tranzytowej, przetwarzana przez system i może być monitorowana na każdym etapie realizacji procedury, tj. w urzędzie wyjścia, tranzytowym, przeznaczenia oraz poszukiwań i poboru należności. Informacje o wprowadzonych do NCTS danych można uzyskać na każdym etapie realizacji operacji WPT, poprzez wyświetlenie zgłoszenia po wprowadzeniu numeru ewidencyjnego operacji tranzytowej, czyli numeru MRN (ang. Movement Reference Number). Celem wdrożenia NCTS było pełne skomputeryzowanie operacji tranzytowej na wszystkich etapach jej realizacji w urzędach celnych: wyjścia, tranzytowych, przeznaczenia, zamknięcia, poszukiwań i poboru. System służy usprawnieniu obrotu towarowego, poprzez umożliwienie firmom komunikowania się z administracją celną w sposób elektroniczny, w tym, przede wszystkim, składanie elektronicznego zgłoszenia do procedury tranzytu, bez potrzeby każdorazowego udawania się do urzędu. Stanowi narzędzie ułatwiające przedsiębiorstwom stosowanie procedury wspólnego i wspólnotowego tranzytu w obrocie towarowym, dając oszczędność czasu, zmniejszając koszty operacji oraz umożliwiając sprawne zarządzanie posiadanym przez firmę zabezpieczeniem. Ponadto, z punktu widzenia administracji celnej, system umożliwia ściślejszy nadzór nad przebiegiem operacji tranzytowej oraz wykrywanie nieprawidłowości.

Jednym z komunikatów wysyłanych w systemie NCTS z urzędu do podmiotu jest komunikat IE 45, którym dysponować będzie Spółka. Jak wynika z powyższego, po dostarczeniu przesyłki do danego urzędu i zamknięciu operacji tranzytowej system automatycznie wysyła do zgłaszającego komunikat IE 45, potwierdzając tym samym zamknięcie tranzytu.

Mając na uwadze powyższe, zdaniem tut. Organu, w sytuacji, gdy sprzedaż spełni definicję eksportu towarów a Spółka dysponować będzie automatycznie wysyłanym przez system NCTS komunikatem IE 45, będzie uprawniona do stosowania stawki VAT 0%.

W tym miejscu wskazać należy, że w podatku od towarów i usług wysokość zobowiązania podatkowego jest wprost uzależniona od wielkości podstawy opodatkowania, która jest zmienna. Podstawę opodatkowania określa sam podatnik, obliczając następnie na jej podstawie wielkość zobowiązania podatkowego. Szczególną rolę zatem w tym podatku odgrywają deklaracje podatkowe, przy ich pomocy bowiem podatnik określa i zgłasza organowi podatkowemu wysokość zobowiązania podatkowego.

Art. 99 ust. 1 ustawy stanowi, iż podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10 i art. 133.

Podatnicy, z wyjątkiem podatników wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 i 82 ust. 3 oraz zwolnionych od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, są obowiązani prowadzić ewidencję zawierającą: kwoty określone w art. 90, dane niezbędne do określenia przedmiotu i podstawy opodatkowania, wysokość podatku należnego, kwoty podatku naliczonego obniżające kwotę podatku należnego oraz kwotę podatku podlegającą wpłacie do urzędu skarbowego lub zwrotowi z tego urzędu oraz inne dane służące do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej, a w przypadkach określonych w art. 120 ust. 15, art. 125, 134, 138 - dane określone tymi przepisami niezbędne do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej (art. 109 ust. 3 ustawy).

Wskazać należy, że w rozporządzeniu z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wzorów deklaracji podatkowych dla podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 211, poz. 1333 ze zm.), Minister Finansów określił m.in. wzór deklaracji VAT-7. Załącznik nr 1 tego rozporządzenia stanowi wzór deklaracji VAT�7, natomiast w załączniku nr 4 zawarto objaśnienia do deklaracji dla podatku od towarów i usług (VAT-7, VAT-7K i VAT-7D).

Jak wykazano już w niniejszej sprawie, w związku z czynnością wprowadzania towarów spoza terytorium Unii Europejskiej do składu celnego na terytorium kraju nie powstanie obowiązek podatkowy, a zatem brak będzie podstawy do wykazania przez Spółkę tej czynności w ewidencji oraz w deklaracji podatkowej VAT-7.

W niniejszej interpretacji wykazano także, iż Zainteresowany dokonywać będzie z terytorium kraju dostawy towarów, która stosownie do art. 5 ust. 1 ustawy, podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zatem jeżeli sprzedaż towarów spełni definicję eksportu towarów, Wnioskodawca winien ujmować ją w stosownej ewidencji sprzedaży oraz wykazać w poz. 32 deklaracji podatkowej VAT-7 sporządzanej dla celów podatku od towarów i usług. Jeżeli natomiast sprzedaż ta nie będzie stanowiła eksportu towarów, transakcję tą należy wykazać w poz. od 23 do 30 deklaracji VAT-7, w zależności od zastosowanej stawki podatku.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? t. j. Dz. U. 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika