Czy w okolicznościach przedstawionych w zdarzeniu przyszłym, Nabywca świadczy na rzecz Wnioskodawcy (...)

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 3 września 2012 r. (data wpływu 24 września 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie świadczenia usług przez Nabywcę na rzecz Wnioskodawcy ? jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 września 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie świadczenia usług przez Nabywcę na rzecz Wnioskodawcy.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi działalność holdingową, która koncentruje się na zarządzaniu kapitałem poprzez utrzymywanie pakietu kontrolnego udziałów podmiotów zależnych oraz na dysponowaniu nimi. Zainteresowany jest podatnikiem VAT czynnym zarejestrowanym na potrzeby VAT w Polsce.

W ramach działalności holdingowej, Wnioskodawca udzielił pożyczki na rzecz podmiotu powiązanego z siedzibą w Czechach. Obecnie rozważa on zbycie wskazanej wierzytelności własnej z tytułu pożyczki na rzecz podmiotu z siedzibą na Węgrzech (dalej: Nabywca). Nabywca nie posiada stałego miejsca prowadzenia działalności na terytorium Polski. Wierzytelność obejmuje uprawnienie wierzyciela (Zainteresowanego) do żądania spłaty kwoty głównej pożyczki wraz z określonymi w umowie odsetkami.

Sprzedaż określonej powyżej wierzytelności własnej przez Wnioskodawcę nastąpi w drodze umowy sprzedaży. Zgodnie z umową, wynagrodzenie z tytułu sprzedaży wierzytelności będzie określone w pieniądzu jako wartość główna (nominalna) pożyczki powiększona o odsetki naliczone lecz nie zapłacone do dnia sprzedaży oraz pomniejszona o uzgodnione przez strony dyskonto.

Na dzień sprzedaży wierzytelności, zarówno kwota główna (nominalna) pożyczki, jak również naliczone, lecz niezapłacone odsetki nie będą jeszcze wymagalne. Wierzytelność nie jest też zagrożona ryzykiem niewypłacalności dłużnika.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w okolicznościach przedstawionych w zdarzeniu przyszłym, Nabywca świadczy na rzecz Wnioskodawcy odpłatną usługę polegającą na wykupie wierzytelności własnej Zainteresowanego w zamian za wynagrodzenie?

Zdaniem Wnioskodawcy, w okolicznościach przedstawionych w zdarzeniu przyszłym, Nabywca świadczy na jego rzecz usługę polegającą na wykupie wierzytelności własnej w zamian za zapłatę wynagrodzenia.

Uzasadnienie stanowiska

Zgodnie z art. 5 ust. l pkt l ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej: ustawa o VAT), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Towarami są w myśl art. 2 pkt 6 ustawy o VAT rzeczy oraz ich części a także wszystkie rodzaje energii.

Natomiast zgodnie z art. 8 ust. l ustawy o VAT przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów, w tym również przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych.

Zainteresowany stoi na stanowisku, że o świadczeniu usługi w postaci uwolnienia zbywcy od ciężaru wierzytelności własnej można mówić w odniesieniu do Nabywcy wierzytelności.

Z orzecznictwa sądów administracyjnych wynika zasadniczo, że w sytuacji sprzedaży wierzytelności własnej, to nabywca świadczy usługę na rzecz sprzedawcy, uwalniając go z konieczności dochodzenia tej wierzytelności i oczekiwania na realizację prawa majątkowego. Przykładowo, w wyroku z dnia 16 maja 2007 r., sygn. akt I SA/Wr 213/07, Naczelny Sąd Administracyjny (dalej: NSA) odnosząc się do ekonomicznych skutków działania podmiotu zajmującego się profesjonalnie obrotem wierzytelnościami zauważył, że ?(...) mowa tutaj o ?wyręczaniu? sprzedawcy wierzytelności przez nabywcę w czynnościach zmierzających do odzyskania długu. Nabywca tym samym uwalnia sprzedawcę wierzytelności od tejże wierzytelności, oszczędzając temu ostatniemu ryzyka i kosztów posiadania takiej wierzytelności?. NSA w wyroku z dnia 16 lutego 2010 r. (sygn. I FSK 2104/08), rozpatrując konsekwencje sprzedaży wierzytelności po stronie nabywającego, stwierdził również, że ?sprzedaż wierzytelności własnej nie jest usługą, ale usługą jest jej nabycie. Rozpatrując bowiem instytucję obrotu wierzytelnościami w odniesieniu do pojęcia ?usługi?, nacisk położony jest na jej zakup, a nie sprzedaż. W tym przypadku usługę świadczy nabywca wierzytelności, a jej beneficjentem jest sprzedawca?.

Stanowisko takie znajduje również potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych organów podatkowych. Przykładowo, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 19 października 2010 r. (sygn. IBPP2/443-589/10/UH) potwierdził, że ?Usługą jest nabycie wierzytelności danego podmiotu w celu jej wykorzystania do operacji prawno-gospodarczych. W konsekwencji fakt zakupu wierzytelności w celu odsprzedaży lub wyegzekwowania lub dalszej odsprzedaży, należy zakwalifikować jako usługę na rzecz sprzedawcy wierzytelności własnej. Sprzedawca taki jest w opisanej sytuacji usługobiorcą, on bowiem jest odbiorcą świadczenia ze strony nabywcy wierzytelności?.

Podobnie Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 16 grudnia 2010 r. (sygn. IPPP2/443-721/10-2/MM) wskazał, iż ?to nabywca wierzytelności (w tym przypadku Wnioskodawca) świadczy na rzecz swojego Udziałowca usługę, polegającą na uwolnieniu go od wykonywania czynności związanych ze ściąganiem długu i ryzyka jego nieściągnięcia. W konsekwencji, po stronie Zainteresowanego istnieje czynność podlegająca opodatkowaniu podatkiem VAT?.

W szczególności, obecnie zgodnie z podejściem akceptowanym zarówno przez organy podatkowe (przykładowo interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 5 października 2010 r. sygn. ILPP1/443-486/07/10-S/A), jak i sądy administracyjne (NSA w wyroku z dnia 11 czerwca 2010 r., sygn. I FSK 968/09), z ustawowej definicji świadczenia usług można wyprowadzić następujące wnioski:

• świadczenie usług wymaga istnienia dwóch podmiotów - tj. usługodawcy i usługobiorcy,
• pomiędzy tymi podmiotami istnieje stosunek prawny będący podstawą wykonania świadczenia,
• również pomiędzy wykonaną czynnością, a wypłaconym na rzecz usługodawcy wynagrodzeniem istnieje czytelny i bezpośredni związek.
  
  

Odnosząc analizowane przesłanki zaistnienia świadczenia usług podlegającego opodatkowaniu VAT do przedmiotowego zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca pragnie podkreślić, że pomiędzy nim a Nabywcą zaistnieje stosunek prawny (umowa sprzedaży wierzytelności), który będzie podstawą wykonania świadczenia polegającego na zwolnieniu Zainteresowanego z konieczności oczekiwania na realizację praw wynikających z wierzytelności własnej, natomiast w zamian Nabywca wierzytelności będzie uprawniony do otrzymania wynagrodzenia za swoją usługę w postaci dyskonta. Usługa ta zbliżona jest więc do finansowania sprzedawcy wierzytelności własnej przez jej nabywcę, ale może zakładać również wykonywanie innych czynności administracyjnych, związanych z windykacja należności (co jednak nie będzie miało miejsca w analizowanej sytuacji). W związku z działaniem Nabywcy, po stronie Wnioskodawcy wystąpi korzyść ekonomiczna w postaci faktycznej spłaty posiadanej wierzytelności. W wyniku działań Nabywcy, Zainteresowany w zamian za zapłatę dyskonta zostanie zwolniony z konieczności ponoszenia potencjalnych kosztów windykacji analizowanej wierzytelności.

Dodatkowo Wnioskodawca pragnie wskazać, że jest on świadomy konkluzji płynących z orzeczenia TSUE z dnia 27 października 2011 r. w sprawie C-93/10, w którym Trybunał uznał, że nabycie wierzytelności na własną odpowiedzialność nie stanowi usługi dla celów VAT po stronie nabywcy wierzytelności. Wnioski te zostały również potwierdzone w wyroku wydanym w składzie 7 sędziów NSA z dnia 19 marca 2012 r. (sygn. I FPS 5/11). Niemniej jednak podkreślenia wymaga fakt, że wskazane orzeczenia zostały wydane w całkowicie odmiennym stanie faktycznym. Rozstrzygają one bowiem kwestię ujęcia dla celów VAT nabycia wierzytelności ?trudnych? (tj. takich, których termin płatności upłynął i istnieją uzasadnione wątpliwości, co do możliwości ich odzyskania). Natomiast w przedmiotowym zdarzeniu przyszłym, wierzytelności będące przedmiotem sprzedaży nie są wymagalne i nie są zagrożone ryzykiem niewypłacalności dłużnika. Dlatego też, w ocenie Zainteresowanego przytoczone orzeczenia nie znajdą zastosowania w przedmiotowej sprawie.

Podsumowując, spełnione zostaną prezentowane w orzecznictwie i piśmiennictwie przesłanki zaistnienia świadczenia usług przez Nabywcę na rzecz Wnioskodawcy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Informuje się także, iż w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej zdarzenia przyszłego w zakresie świadczenia usług przez Nabywcę na rzecz Wnioskodawcy. Natomiast w pozostałych zakresach dotyczących zdarzenia przyszłego wydane zostały odrębne interpretacje indywidualne z dnia 20 grudnia 2012 r. nr ILPP4/443-472/12-2/BA, nr ILPP4/443 -472/12-4/BA, nr ILPP4/443-472/12-5/BA, nr ILPP4/443-472/12-6/BA, nr ILPP4/443-472/12 -7/BA.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.