Czy nieodpłatne wydawanie przez Spółkę opisanych ilości towaru można uznać za próbki w rozumieniu (...)

UZASADNIENIE

W dniu 2 listopada 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania próbek.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca (dalej: ?Spółka?) jest czynnym podatnikiem VAT. Spółka nabywa, w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, od spółki ?Y? z siedzibą w Niemczech, takie towary jak: farby, lakiery, szpachle oraz inne produkty do uszlachetniania powierzchni drewna lub materiałów drewnopochodnych. Generalnie nabywa ona towary będące produktami do kompleksowego zabezpieczenia drewna. Obie spółki należą do międzynarodowej grupy ?X?. Spółka Y jest producentem powyższych towarów nabywanych przez Spółkę. W związku z tym nabyciem ma ona prawo do odliczenia VAT od wartości nabytych w konkretnym miesiącu towarów. Spółka oblicza 23% podatek VAT, który stanowi VAT należny i jednocześnie VAT naliczony. Spółka otrzymuje zakupione materiały w 5kg, 10kg, 25kg oraz 30kg pojemnikach (puszkach). 5kg oraz 10kg pojemniki (puszki) zakupionych materiałów Spółka zalicza do małych. Natomiast 25kg oraz 30kg pojemniki zakupionych materiałów Spółka zalicza do dużych pojemników. Duże pojemniki (puszki) Spółka otrzymuje, jeżeli spółka Y aktualnie nie dysponuje wyrobami w mniejszych ilościach (5kg oraz 10kg) lub zachodzi potrzeba wykorzystania dużych pojemników (puszek). Spółka wydawała i wydaje swoim stałym klientom oraz potencjalnym kontrahentom próbki zakupionych od Y farb, lakierów, bejc, szpachli oraz innych produktów do uszlachetniania powierzchni drewna lub materiałów drewnopochodnych na tak zwaną próbę technologiczną.

Spółka przy nieodpłatnym wydaniu oblicza należny podatek VAT w wysokości 23%, który jest uwzględniany w wystawianej co miesiąc fakturze wewnętrznej dokumentującej nieodpłatne wydania towarów.

Przekazywane ilości towarów w pełni reprezentują określony rodzaj lub kategorię towaru i zachowują skład oraz wszelkie właściwości fizyczne, fizykochemiczne i chemiczne lub biologiczne towaru, a jednocześnie przekazana ilość oraz wartość próbek nie wskazują na działanie mające charakter handlowy.

Zazwyczaj Spółka wydawała i wydaje swoim stałym jak i potencjalnym kontrahentom próbki w postaci 10kg pojemnika (puszki) z farbą, lakierem, bejcą, szpachlem, bądź innym produktem do uszlachetniania powierzchni drewna lub materiałów drewnopochodnych. Ilość danego produktu wydawanego przez Spółkę zależy od rodzaju linii technologicznych, jakimi dysponują kontrahenci oraz potencjalni kontrahenci.

Zdarza się, że przeprowadzenie próby technologicznej wymaga dostarczenia produktów na całą linię technologiczną i wówczas może to być np. 60kg próbki farby (sześć 10kg pojemników puszek farby) bądź innego produktu. U mniejszych klientów wystarcza około 10kg jednego rodzaju produktu by wykonać pełną próbę technologiczną. Próba technologiczna polega na wykonaniu jednego z elementów mebla, np. frontu lub ściany bocznej mebla przez kontrahenta (potencjalnego kontrahenta). Całkowite wykonanie próby technologicznej wymaga naniesienia kompleksowej powłoki na drewnie, do której trzeba wykorzystać około trzech rodzajów próbek materiałów (np.: szpachla, grunt, lakier).

Spółka pragnie podkreślić, że ze względu na specyfikę branży i bogatą ofertę konkurencyjnych produktów, możliwość wypróbowania przez potencjalnych nabywców produktów Spółki jest często kluczowa przy podejmowaniu przez nich decyzji o zakupie. Spółka poprzez nieodpłatne wydanie próbki (próbek) produktów stara się przekonać stałych klientów, jak i potencjalnych kontrahentów do zakupu większej ilości produktu danego rodzaju.

Natomiast w przypadku kiedy próbka danego produktu nie odpowiada kontrahentom, wówczas Spółka modyfikuje swoje produkty, aby idealnie dopasować je do linii technologicznej, jak i potrzeb kontrahentów. Po każdej modyfikacji swojego produktu (np. farby), Spółka nieodpłatnie przekazuje jego próbkę kontrahentom w celu ponownego przetestowania na linii technologicznej. Ilość przekazywanego nieodpłatnie jako próbki lakieru, farb, szpachli oraz innych produktów do uszlachetniania powierzchni drewna lub materiałów drewnopochodnych nie pozwala na zaspokojenie całościowego zapotrzebowania kontrahenta, ani na wykorzystanie go do szerokiej produkcji i ma jedynie na celu zapoznanie kontrahenta z ich właściwościami (skład chemiczny, jakość, kolor itp.) a w szczególności umożliwienie mu przetestowania skuteczności działania tych towarów w warunkach produkcyjnych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy nieodpłatne wydawanie przez Spółkę opisanych ilości towaru można uznać za próbki w rozumieniu art. 7 ust. 7 ustawy o podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, nieodpłatnie wydawane kontrahentom ilości towarów nie powinno być opodatkowane podatkiem VAT, albowiem stanowią one próbkę w rozumieniu art. 7 ust. 3 oraz art. 7 ust. 7 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.; dalej ?UPTU?).

W myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 UPTU, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 2 pkt 6 UPTU, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przepis art. 7 ust. 1 UPTU stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Do czynności traktowanych na równi z dostawą towarów, w myśl art. 7 ust. 2 UPTU, ustawodawca zaliczył przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne darowizny

   - jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów.

Jednocześnie z treści art. 7 ust. 3 UPTU wynika, iż nie uznaje się za dostawę towarów (tj. nie podlegają opodatkowaniu) przekazywanych drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek. Ust. 4 art. 7 UPTU, definiuje prezenty o małej wartości, o których mowa w ust. 3. Rozumie się przez nie przekazywane przez podatnika jednej osobie towary:

1. łącznej wartości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 100 zł, jeżeli podatnik prowadzi ewidencję pozwalającą na ustalenie tożsamości tych osób;
2. których przekazania nie ujęto w ewidencji, o której mowa w pkt 1, jeżeli jednostkowa cena nabycia towaru (bez podatku), a gdy nie ma ceny nabycia, jednostkowy koszt wytworzenia, określone w momencie przekazywania towaru, nie przekraczają 10 zł.
   
   

Przez próbkę, w rozumieniu art. 7 ust. 7 UPTU, rozumie się niewielką ilość towaru reprezentującą określony rodzaj lub kategorię towarów, która zachowuje skład oraz wszystkie właściwości fizyczne, fizykochemiczne i chemiczne lub biologiczne towaru, przy czym ilość lub wartość przekazywanych (wręczanych) przez podatnika próbek nie wskazuje na działanie mające charakter handlowy.

Jak wynika z powyższych uregulowań, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tego towaru, z wyjątkiem przekazania towarów stanowiących drukowane materiały reklamowe i informacyjne, bądź spełniających warunki do uznania ich za prezenty o małej wartości lub próbki. Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego, to nieodpłatne przekazanie tych towarów pozostaje neutralne podatkowo (podatnik nie musi dokonać ich opodatkowania).

Nieodpłatne przekazanie przez Spółkę następuje w celach promocyjno-reklamowych próbek, umożliwiających kontrahentom i potencjalnym kontrahentom poznanie właściwości i efektów działania produktów oferowanych przez Spółkę, a dzięki temu możliwe jest wychwycenie ich zalet lub wad oraz różnic w porównaniu z innymi produktami dostępnymi na rynku, stanowi przekazanie próbek i nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Ze względu na specyfikę działalności danego kontrahenta ilość dostarczanego na testy produktu może być zróżnicowana w zależności od potrzeb i rodzaju urządzeń na jego linii technologicznej. Zwykle jest to pojemnik np. z farbą (10kg pojemnik - puszka).

Przekazywane ilości towaru są najmniejszymi ilościami, umożliwiającymi przeprowadzenie testów skuteczności tych produktów. Ich producent nie wytwarza opakowań przeznaczonych tylko jako próbki. Przekazywane ilości towaru w pełni reprezentują określony rodzaj lub kategorię towaru i zachowują skład oraz wszelkie właściwości fizyczne, fizykochemiczne i chemiczne lub biologiczne towaru, a jednocześnie przekazana ilość oraz wartość próbek nie wskazują zdaniem Spółki na działanie mające charakter handlowy. Ilość przekazywanych farb, lakierów, bejc, szpachli oraz innych produktów do uszlachetniania powierzchni drewna nie pozwala na zaspokojenie całościowego zapotrzebowania kontrahenta, ani na wykorzystanie go do szerokiej produkcji. Przekazywanie farb, lakierów, bejc, szpachli oraz innych produktów do uszlachetniania powierzchni drewna ma na celu zapoznanie kontrahenta z właściwościami chemicznymi, a w szczególności umożliwienie mu przetestowania skuteczności działania tych produktów w warunkach produkcyjnych.

W wyroku TSUE z dnia 30 września 2010 r. (sygn. akt C-581/081 w sprawie EMI Group Ltd v. The Commissioners for Her Majesty?s Revenue and Customs, Trybunał zdefiniował próbkę jako ?egzemplarz okazowy produktu, mający na celu promocję jego sprzedaży i pozwalający na ocenę jego cech i właściwości bez wykorzystania końcowego innego niż nieodłącznie powiązane z takimi działaniami promocyjnymi. Prawo krajowe nie może ograniczyć tego pojęcia w sposób ogólny jedynie do egzemplarzy okazowych mających postać inną niż przeznaczona do sprzedaży lub jedynie do pierwszego z serii jednakowych egzemplarzy okazowych przekazywanych przez podatnika na rzecz tego samego odbiorcy bez uwzględnienia charakteru przedstawianego produktu oraz okoliczności gospodarczych właściwych dla każdej czynności przekazania egzemplarzy okazowych?.

Powyższy wyrok dotyczył wykładni art. 5 ust. 6 Szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów dotyczących podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej; ujednolicona podstawa wymiaru podatku - 77/388/EEC (Dz. Urz. UE. L 1977.1451 ze zm.) - zdanie drugie - wyłączającego przekazanie próbek towarów i prezentów o małej wartości z opodatkowania podatkiem VAT. Art. 5 ust. 6 Szóstej Dyrektywy (obecnie uregulowany w art. 16 Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, Dz. Urz. UE. L z 2006 r., Nr 347, poz. 1 z późn. zm.) stanowi, iż wykorzystanie przez podatnika towarów stanowiących część majątku jego przedsiębiorstwa do celów prywatnych podatnika lub jego pracowników, które przekazuje nieodpłatnie lub, w ujęciu ogólnym, które przeznacza do celów innych niż prowadzona przez niego działalność, gdy VAT od powyższych towarów lub ich części podlegał w całości lub w części odliczeniu, jest uznawane za odpłatną dostawę towarów. Za odpłatną dostawę towarów nie uznaje się jednakże wykorzystania do celów działalności przedsiębiorstwa podatnika towarów stanowiących prezenty o niskiej wartości i próbki.

Przy rozważeniu, czy określone czynności wykonywane przez Spółkę stanowią ?przekazanie próbek towarów? należy uwzględnić wszystkie istotne okoliczności. W ramach przeprowadzenia takiej analizy istotne jest przeanalizowanie typów odbiorców, którzy otrzymują towary w charakterze próbek, jak również cech fizycznych przedmiotowych towarów. Ze stanu faktycznego jasno wynika, że odbiorcami przekazywanych towarów są podmioty prowadzące działalność gospodarczą wykorzystujące tego typu rodzaju produkty do działalności. Nie są to pośrednicy, dla których określone właściwości towaru nie mają znaczenia w związku z prowadzoną działalnością.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (?).

Do czynności traktowanych na równi z dostawą towarów, w myśl art. 7 ust. 2 ustawy, ustawodawca zaliczył przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne darowizny

   - jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów.

Jednocześnie z treści art. 7 ust. 3 ustawy wynika, iż nie uznaje się za dostawę towarów (tj. nie podlegają opodatkowaniu) przekazywanych drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek.

Ust. 4 tego przepisu definiuje prezenty o małej wartości, przez które rozumie się przekazywane przez podatnika jednej osobie towary:

1. łącznej wartości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 100 zł, jeżeli podatnik prowadzi ewidencję pozwalającą na ustalenie tożsamości tych osób;
2. których przekazania nie ujęto w ewidencji, o której mowa w pkt 1, jeżeli jednostkowa cena nabycia towaru (bez podatku), a gdy nie ma ceny nabycia, jednostkowy koszt wytworzenia, określone w momencie przekazywania towaru, nie przekraczają 10 zł.
   
   

Z kolei przez próbki, na podstawie art. 7 ust. 7 ustawy, rozumie się niewielką ilość towaru reprezentującą określony rodzaj lub kategorię towarów, która zachowuje skład oraz wszystkie właściwości fizyczne, fizykochemiczne i chemiczne lub biologiczne towaru, przy czym ilość lub wartość przekazywanych (wręczanych) przez podatnika próbek nie wskazuje na działanie mające charakter handlowy.

Jak wynika z powyższych uregulowań, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tego towaru, z wyjątkiem przekazania towarów stanowiących drukowane materiały reklamowe i informacyjne, bądź spełniających warunki do uznania ich za prezenty o małej wartości lub próbki. Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego, to nieodpłatne przekazanie tych towarów pozostaje neutralne podatkowo (podatnik nie musi dokonać ich opodatkowania).

Z treści przytoczonych przepisów wynika również, że nieodpłatne przekazanie w celach promocyjno-reklamowych próbek, umożliwiających klientom (potencjalnym klientom) poznanie właściwości i efektów działania towarów oferowanych przez podatnika, a dzięki temu wychwycenie ich zalet lub wad oraz różnic w porównaniu z innymi produktami dostępnymi na rynku, stanowi przekazanie próbek i nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Należy jednak zauważyć, że o uznaniu towaru za próbkę, obok innych przesłanek, decyduje brak charakteru handlowego przekazania, oceniany ze względu na ilość lub wartość przekazywanych przez podatnika próbek. Kryteria te należy przy tym odnieść do próbek towarów przekazywanych przez podatnika danemu odbiorcy w danym okresie.

W sytuacji, gdy pokrywają one lub mogą pokryć ? ze względu na swoją ilość lub wartość ? jego potencjalne zapotrzebowanie na dany towar lub część tego zapotrzebowania, eliminując lub ograniczając potrzebę dokonania zakupów tego towaru, uznać należy, że wspomniana przesłanka nie jest spełniona, a co za tym idzie nie ma również zastosowania wyłączenie od opodatkowania w oparciu o art. 7 ust. 3 ustawy, który jako przepis szczególny i wyjątkowy nie powinien być interpretowany w sposób prowadzący do rozszerzenia zakresu jego stosowania.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT. Zainteresowany nabywa, w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, od spółki Y z siedzibą w Niemczech, takie towary jak: farby, lakiery, szpachle oraz inne produkty do uszlachetniania powierzchni drewna lub materiałów drewnopochodnych. Generalnie nabywa on towary będące produktami do kompleksowego zabezpieczenia drewna. Obie spółki należą do międzynarodowej grupy X. Spółka Y jest producentem powyższych towarów nabywanych przez Wnioskodawcę. W związku z tym nabyciem ma on prawo do odliczenia VAT od wartości nabytych w konkretnym miesiącu towarów. Zainteresowany otrzymuje zakupione materiały w 5kg, 10kg, 25kg oraz 30kg pojemnikach (puszkach). 5kg oraz 10kg pojemniki (puszki) zakupionych materiałów Wnioskodawca zalicza do małych, natomiast 25kg oraz 30kg pojemniki zakupionych materiałów zalicza do dużych pojemników. Duże pojemniki (puszki) Zainteresowany otrzymuje, jeżeli spółka Y aktualnie nie dysponuje wyrobami w mniejszych ilościach (5kg oraz 10kg) lub zachodzi potrzeba wykorzystania dużych pojemników (puszek). Wnioskodawca wydawał i wydaje swoim stałym klientom oraz potencjalnym kontrahentom próbki zakupionych od Y farb, lakierów, bejc, szpachli oraz innych produktów do uszlachetniania powierzchni drewna lub materiałów drewnopochodnych na tak zwaną próbę technologiczną.

Zainteresowany przy nieodpłatnym wydaniu oblicza należny podatek VAT w wysokości 23%, który jest uwzględniany w wystawianej co miesiąc fakturze wewnętrznej dokumentującej nieodpłatne wydania towarów. Przekazywane ilości towarów w pełni reprezentują określony rodzaj lub kategorię towaru i zachowują skład oraz wszelkie właściwości fizyczne, fizykochemiczne i chemiczne lub biologiczne towaru, a jednocześnie przekazana ilość oraz wartość próbek nie wskazują na działanie mające charakter handlowy. Wnioskodawca zazwyczaj wydawał i wydaje swoim stałym jak i potencjalnym kontrahentom próbki w postaci 10kg pojemnika (puszki) z farbą, lakierem, bejcą, szpachlem, bądź innym produktem do uszlachetniania powierzchni drewna lub materiałów drewnopochodnych. Ilość danego produktu wydawanego przez Spółkę zależy od rodzaju linii technologicznych, jakimi dysponują kontrahenci oraz potencjalni kontrahenci. Zdarza się, że przeprowadzenie próby technologicznej wymaga dostarczenia produktów na całą linię technologiczną i wówczas może to być np. 60kg próbki farby (sześć 10kg pojemników puszek farby) bądź innego produktu. U mniejszych klientów wystarcza około 10kg jednego rodzaju produktu by wykonać pełną próbę technologiczną. Próba technologiczna polega na wykonaniu jednego z elementów mebla, np. frontu lub ściany bocznej mebla przez kontrahenta (potencjalnego kontrahenta). Całkowite wykonanie próby technologicznej wymaga naniesienia kompleksowej powłoki na drewnie, do której trzeba wykorzystać około trzech rodzajów próbek materiałów (np.: szpachla, grunt, lakier). Ze względu na specyfikę branży i bogatą ofertę konkurencyjnych produktów, możliwość wypróbowania przez potencjalnych nabywców produktów Zainteresowanego jest często kluczowa przy podejmowaniu przez nich decyzji o zakupie. Poprzez nieodpłatne wydanie próbki (próbek) produktów stara się przekonać stałych klientów, jak i potencjalnych kontrahentów do zakupu większej ilości produktu danego rodzaju. Natomiast w przypadku kiedy próbka danego produktu nie odpowiada kontrahentom, wówczas modyfikuje on swoje produkty, aby idealnie dopasować je do linii technologicznej, jak i potrzeb kontrahentów. Po każdej modyfikacji swojego produktu (np. farby), Wnioskodawca nieodpłatnie przekazuje jego próbkę kontrahentom w celu ponownego przetestowania na linii technologicznej. Ilość przekazywanego nieodpłatnie jako próbki lakieru, farb, szpachli oraz innych produktów do uszlachetniania powierzchni drewna lub materiałów drewnopochodnych nie pozwala na zaspokojenie całościowego zapotrzebowania kontrahenta, ani na wykorzystanie go do szerokiej produkcji i ma jedynie na celu zapoznanie kontrahenta z ich właściwościami (skład chemiczny, jakość, kolor itp.) a w szczególności umożliwienie mu przetestowania skuteczności działania tych towarów w warunkach produkcyjnych.

Warto w tym miejscu wskazać na przywołany przez Zainteresowanego wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 30 września 2010 r. sygn. C-581/08 w sprawie EMI Group Ltd v. The Commissioners for Her Majesty?s Revenue and Customs, gdzie Trybunał zdefiniował próbkę jako ?egzemplarz okazowy produktu, mający na celu promocję jego sprzedaży i pozwalający na ocenę jego cech i właściwości bez wykorzystania końcowego innego niż nieodłącznie powiązane z takimi działaniami promocyjnymi. Prawo krajowe nie może ograniczyć tego pojęcia w sposób ogólny jedynie do egzemplarzy okazowych mających postać inną niż przeznaczona do sprzedaży lub jedynie do pierwszego z serii jednakowych egzemplarzy okazowych przekazywanych przez podatnika na rzecz tego samego odbiorcy bez uwzględnienia charakteru przedstawianego produktu oraz okoliczności gospodarczych właściwych dla każdej czynności przekazania egzemplarzy okazowych?.

Powyższy wyrok dotyczył wykładni art. 5 ust. 6 Szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów dotyczących podatków obrotowych ? wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku - 77/388/EEC (Dz. Urz. UE. L 1977.145.1 ze zm.) - zdanie drugie - wyłączającego przekazanie próbek towarów i prezentów o małej wartości z opodatkowania podatkiem VAT.

Art. 5 ust. 6 Szóstej Dyrektywy (obecnie uregulowanym w art. 16 Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE. L 2006.347.1 ze zm.) stanowi, iż wykorzystanie przez podatnika towarów stanowiących część majątku jego przedsiębiorstwa do celów prywatnych podatnika lub jego pracowników, które przekazuje nieodpłatnie lub, w ujęciu ogólnym, które przeznacza do celów innych niż prowadzona przez niego działalność, gdy VAT od powyższych towarów lub ich części podlegał w całości lub w części odliczeniu, jest uznawane za odpłatną dostawę towarów. Za odpłatną dostawę towarów nie uznaje się jednakże wykorzystania do celów działalności przedsiębiorstwa podatnika towarów stanowiących prezenty o niskiej wartości i próbki.

Jednocześnie przy rozważeniu, czy określone czynności wykonywane przez Wnioskodawcę stanowią ?przekazanie próbek towarów? należy uwzględnić wszystkie istotne okoliczności. W ramach przeprowadzenia takiej analizy istotne jest przeanalizowanie typów odbiorców, którzy otrzymują towary w charakterze próbek, jak również cech fizycznych przedmiotowych towarów. W przedstawionym stanie faktycznym odbiorcami przekazywanych towarów są podmioty prowadzące działalność gospodarczą wykorzystujące tego typu rodzaju produkty do działalności. Nie są to zatem pośrednicy, dla których określone właściwości towaru nie mają znaczenia w związku z prowadzoną działalnością.

Podkreślenia wymaga fakt, iż próbka reprezentuje cechy produktu gotowego, a zatem, aby mogła służyć jako przykład musi zachować wszystkie istotne cechy charakterystyczne substancji lub towarów, których dotyczy. Co do zasady przedmioty będące w stanie w całości zaspokoić potrzeby konsumenta związane z danym produktem nie można uważać za próbkę. Wydanie próbki nie może przybierać działań o charakterze handlowym.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca wydaje jedynie określoną ilość produktu celem sprawdzenia jego przydatności w indywidualnych warunkach produkcyjnych przedsiębiorcy obdarowanego. Są to najmniejsze ilości umożliwiające przeprowadzenie testów skuteczności tych produktów. Jednocześnie przekazana ilość oraz wartość próbek nie wskazują na działanie mające charakter handlowy. Ponadto, przekazane towary w pełni reprezentują określony rodzaj lub kategorię towaru i zachowują skład oraz wszelkie właściwości fizyczne, fizykochemiczne, chemiczne lub biologiczne towaru.

Istotna ze względu na uznanie danego przekazania towaru za próbkę jest także jego przyczyna, tj. czy intencją podatnika jest wyłącznie chęć dokonania przysporzenia po stronie obdarowanego czy też chęć przekonania go do danych towarów, tak aby zechciał on z nich skorzystać lub je nabywać.

Jak wskazał Wnioskodawca, ze względu na specyfikę branży i bogatą ofertę konkurencyjnych produktów, możliwość wypróbowania przez potencjalnych nabywców jego produktów jest często kluczowa przy podejmowaniu przez nich decyzji o zakupie. Zainteresowany poprzez nieodpłatne wydanie próbki (próbek) produktów stara się przekonać stałych klientów, jak i potencjalnych kontrahentów do zakupu większej ilości produktu danego rodzaju. Ilość przekazywanego nieodpłatnie jako próbki lakieru, farb, szpachli oraz innych produktów do uszlachetniania powierzchni drewna lub materiałów drewnopochodnych nie pozwala na zaspokojenie całościowego zapotrzebowania kontrahenta, ani na wykorzystanie go do szerokiej produkcji i ma jedynie na celu zapoznanie kontrahenta z ich właściwościami (skład chemiczny, jakość, kolor itp.) a w szczególności umożliwienie mu przetestowania skuteczności działania tych towarów w warunkach produkcyjnych.

W opisanej sprawie przekazanie ma zatem na celu przede wszystkim sprawdzenie przydatności oferowanych produktów w indywidualnych i niepowtarzalnych warunkach produkcyjnych podmiotu obdarowanego.

Mając na względzie powołane przepisy prawa oraz przedstawiony stan faktyczny wskazać należy, iż nieodpłatnie przekazane przez Wnioskodawcę towary stanowią w takim kształcie sprawy próbki. Powyższe wynika z faktu, iż przekazywanie farb, lakierów, bejc, szpachli oraz innych produktów do uszlachetniania powierzchni drewna lub materiałów drewnopochodnych na tak zwaną próbę technologiczną ma na celu zapoznanie odbiorcy z ich właściwościami fizycznymi, fizykochemicznymi, chemicznymi lub biologicznymi. A to z kolei ma na celu przekonanie odbiorcy do stosowania tych produktów w działalności gospodarczej. Niewątpliwie po zapoznaniu z zaletami produktu i jego lepszego zastosowania w działalności gospodarczej, obdarowany zastosuje także towary na znacznie szerszą skalę (ilość). Niemniej w przedmiotowej sprawie przekazanie opisanej ilości (sztuk) towarów określonego rodzaju nie ma charakteru handlowego. Nie bez znaczenia jest tu fakt, iż odbiorcą towaru są podmioty niebędące pośrednikami, lecz jednostki realnie zainteresowane ze względu na charakter prowadzonej działalności. Ponadto, przekazanie towaru w opisanej ilości nie zaspokaja potencjalnego zapotrzebowania odbiorcy i nie daje możliwości zastosowania tej ilości w procesie szerszej produkcji. Ilość przekazanych przez Zainteresowanego towarów nie eliminuje jednak potrzeby dalszych zakupów dla procesu produkcji. W konsekwencji w przedmiotowej sprawie przekazane ilości towaru należy uznać za próbki, o których mowa w art. 7 ust. 7 ustawy, których dostawa nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.