1. Gdzie znajduje się miejsce świadczenia usług BHP obejmujących również szkolenia informacyjne (...)

1. Gdzie znajduje się miejsce świadczenia usług BHP obejmujących również szkolenia informacyjne z zakresu BHP? 2. Czy Wnioskodawczyni ma prawo korzystać ze zwolnienia podmiotowego z VAT? 3. Czy Zainteresowana ma obowiązek rejestracji i składania deklaracji VAT UE?

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 1 grudnia 2013 r. (data wpływu 4 grudnia 2013 r.) uzupełnionym pismem z dnia 26 lutego 2014 r. (data wpływu 28 lutego 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresach: ustalenia miejsca świadczenia usług BHP, prawa do korzystania ze zwolnienia podmiotowego oraz obowiązku rejestracji i składania deklaracji VAT ? jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 grudnia 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresach: ustalenia miejsca świadczenia usług BHP, prawa do korzystania ze zwolnienia podmiotowego oraz obowiązku rejestracji i składania deklaracji VAT. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 26 lutego 2014 r. (data wpływu 28 lutego 2014 r.) o opis sprawy, przeformułowane pytanie oraz o brakującą opłatę.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Firma Wnioskodawczyni z siedzibą w Polsce podpisała umowę z firmą mającą swoją siedzibę w Wielkiej Brytanii (bez oddziału w Polsce). Na mocy tej umowy, świadczone są usługi BHP na rzecz firmy zagranicznej. Usługi te świadczone są na terenie budowy, która znajduje się w Polsce.

Na mocy tej umowy pracownik Zainteresowanej pełni funkcję koordynatora sprawującego nadzór nad przestrzeganiem zasad bezpieczeństwa i higieny pracy, która została określona w art. 208 § 1 pkt 2 Kodeksu Pracy (Dz.U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94). Nadzór polega na przygotowaniu i koordynowaniu prac budowlanych na budowach od strony BHP. Usługi te stanowią jeden z elementów nadzoru budowlanego. W ramach świadczonych usług prowadzone są również szkolenia informacyjne, które stanowią mniej niż 2% spędzanego czasu na budowie. Firma nie świadczy usług doradczych.

W uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawczyni wskazała, że:

  1. Świadczone przez nią szkolenia informacyjne dotyczyły zasad i przepisów BHP i stanowiły część świadczonych przez Zainteresowaną szeroko rozumianych usług BHP na terenie budowy. Ogółem, usługi BHP świadczone przez jej firmę na terenie budowy w Polsce obejmowały:
    • szkolenia informacyjne pracowników zatrudnionych na budowie przeprowadzane w ramach szkoleń stanowiskowych w celu poinformowania ich o zasadach i przepisach BHP, jakie muszą przestrzegać;
    • nadzór nad pracownikami na terenie budowy w celu sprawdzenia, czy przestrzegają oni zasad BHP w trakcie pracy;
    • prowadzenie rejestrów dokumentów otrzymanych od podwykonawców (szkoleń wstępnych i okresowych BHP, zaświadczeń lekarskich, certyfikatów UDT maszyn i urządzeń, substancji chemicznych i kart charakterystyki chemicznej itp.) w ramach nadzoru nad tym, aby spełniały one wymagania w zakresie prawa.
  2. Wyżej wymienione czynności były świadczone na rzecz podatników, o których mowa w art. 28a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
  3. Poza wymienionymi wyżej usługami nie była prowadzona inna sprzedaż.
  4. W 2012 r. firma Wnioskodawczyni nie istniała. Została założona 18 czerwca 2013 r. Wartość sprzedaży w 2013 r. wyniosła xxx zł.

Ponadto Zainteresowana nadmieniła, że zgodnie z jej interpretacją całość świadczonych usług odpowiada usługom związanym z nieruchomością, zgodnie z art. 28e ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Były to czynności związane ze sprawowaniem nadzoru nad bezpieczeństwem na terenie budowy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

  1. Gdzie znajduje się miejsce świadczenia usług BHP obejmujących również szkolenia informacyjne z zakresu BHP?
  2. Czy Wnioskodawczyni ma prawo korzystać ze zwolnienia podmiotowego z VAT?
  3. Czy Zainteresowana ma obowiązek rejestracji i składania deklaracji VAT-UE?

Zdaniem Wnioskodawczyni, w opisanym przypadku świadczenia usług dla kontrahenta unijnego, zastosowanie ma art. 28e ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.). W wyżej wymienionym artykule za miejsce świadczenia usług związanych z nieruchomością, takich jak przygotowanie i koordynowanie prac budowlanych, prowadzenie nadzoru budowlanego, należy uznać miejsce położenia nieruchomości. Tak więc w opisanym przypadku (koordynacji prac budowlanych w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy na terenie budowy) miejscem świadczenia usług będzie teren budowy położony w Polsce. Wobec powyższego, Zainteresowana ma prawo korzystania z podmiotowego zwolnienia z VAT. Po przekroczeniu odpowiedniego progu firma zobowiązana jest do naliczania podatku VAT na rzecz zagranicznego kontrahenta. Wobec powyższego nie ma również obowiązku składania deklaracji VAT-UE. Wnioskodawczyni uważa, że jeżeli spełnione są warunki określone w art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, to wówczas jest zwolniona od podatku. Nie ma zastosowania art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, ponieważ te usługi nie stanowią doradztwa. Wnioskodawczyni opiera się w tym zakresie również na interpretacji ? sygn. ITPP1/443-1556/12/BK Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 20 marca 2013 r. W interpretacji tej stwierdzono, że podatnik, który w zakresie wykonywanych prac wskazał między innymi: koordynowanie realizacji zadań zapobiegających zagrożeniom bezpieczeństwa i ochrony zdrowia, może korzystać z podmiotowego zwolnienia z VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.) ? zwanej dalej ustawą ? opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

  1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
  2. eksport towarów;
  3. import towarów na terytorium kraju;
  4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
  5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy ? przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (?).

Na mocy art. 8 ust. 1 ustawy ? przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

  1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
  2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
  3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Należy zauważyć, że pojęcie usługi zostało zdefiniowane bardzo szeroko. Taka konstrukcja definicji usług pozwala na objęcie zakresem przedmiotowym podatku VAT wszelkich transakcji wykonywanych w ramach działalności gospodarczej.

Z opisu sprawy wynika, że firma Wnioskodawczyni z siedzibą w Polsce podpisała umowę z firmą mającą swoją siedzibę w Wielkiej Brytanii (bez oddziału w Polsce). Na mocy tej umowy świadczone są usługi BHP na rzecz firmy zagranicznej. Usługi te świadczone są na terenie budowy, która znajduje się w Polsce. Pracownik Zainteresowanej pełni funkcję koordynatora sprawującego nadzór nad przestrzeganiem zasad bezpieczeństwa i higieny pracy, która została określona w art. 208 § 1 pkt 2 Kodeksu Pracy (Dz.U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94). Nadzór polega na przygotowaniu i koordynowaniu prac budowlanych na budowach od strony BHP. Usługi te stanowią jeden z elementów nadzoru budowlanego. W ramach świadczonych usług prowadzone są również szkolenia informacyjne, które stanowią mniej niż 2% spędzanego czasu na budowie. Firma nie świadczy usług doradczych. Świadczone przez nią szkolenia informacyjne dotyczyły zasad i przepisów BHP i stanowiły część świadczonych przez Wnioskodawczynię szeroko rozumianych usług BHP na terenie budowy. Ogółem, usługi BHP świadczone przez firmę Zainteresowanej na terenie budowy w Polsce obejmowały:

  • szkolenia informacyjne pracowników zatrudnionych na budowie przeprowadzane w ramach szkoleń stanowiskowych w celu poinformowania ich o zasadach i przepisach BHP, jakie muszą przestrzegać;
  • nadzór nad pracownikami na terenie budowy w celu sprawdzenia, czy przestrzegają oni zasad BHP w trakcie pracy;
  • prowadzenie rejestrów dokumentów otrzymanych od podwykonawców (szkoleń wstępnych i okresowych BHP, zaświadczeń lekarskich, certyfikatów UDT maszyn i urządzeń, substancji chemicznych i kart charakterystyki chemicznej itp.) w ramach nadzoru nad tym, aby spełniały one wymagania w zakresie prawa.

Wyżej wymienione czynności były świadczone na rzecz podatnika o którym mowa w art. 28a ustawy. Poza wymienionymi wyżej usługami nie była prowadzona inna sprzedaż. W 2012 r. firma Wnioskodawczyni nie istniała. Została założona 18 czerwca 2013 r. Wartość sprzedaży w 2013 r. wyniosła xxx zł. Ponadto Zainteresowana wskazała, że całość świadczonych usług to czynności związane ze sprawowaniem nadzoru nad bezpieczeństwem na terenie budowy.

W przypadku świadczenia usług, istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależy, czy dana usługa podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.

Stosownie do art. 28a ustawy  na potrzeby stosowania niniejszego rozdziału:

  1. ilekroć jest mowa o podatniku ? rozumie się przez to:
    1. podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,
    2. osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;
  2. podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy  podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza ? zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy ? obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Art. 28a ustawy wprowadza drugą definicję podatnika do ustawy o podatku od towarów i usług. Definicja ta ma zastosowanie tylko w przypadku ustalania miejsca świadczenia usług. Podatnikiem według tej regulacji jest podmiot wykonujący samodzielnie działalność gospodarczą. Ustawodawca odwołuje się w tym celu do definicji działalności gospodarczej ustalonej w art. 15 ust. 2 ustawy. Za podatników są uznawane również podmioty wykonujące działalność gospodarczą zgodnie z regulacjami innych państw członkowskich oraz państw trzecich.

Zgodnie z zasadą ogólną zawartą w art. 28b ust. 1 ustawy ? miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.

Jednym z zastrzeżeń do zasady wyrażonej w art. 28b ust. 1 ustawy, jest świadczenie usług związanych z nieruchomościami.

I tak, zgodnie z art. 28e ustawy ? miejscem świadczenia usług związanych z nieruchomościami, w tym usług świadczonych przez rzeczoznawców, pośredników w obrocie nieruchomościami, usług zakwaterowania w hotelach lub obiektach o podobnej funkcji, takich jak ośrodki wczasowe lub miejsca przeznaczone do użytku jako kempingi, użytkowania i używania nieruchomości oraz usług przygotowywania i koordynowania prac budowlanych, takich jak usługi architektów i nadzoru budowlanego, jest miejsce położenia nieruchomości.

Z cyt. przepisu art. 28e ustawy wynika, że o miejscu świadczenia, a tym samym opodatkowania usługi związanej z nieruchomością decyduje wyłącznie miejsce położenia nieruchomości, z którą dana usługa jest ściśle związana, niezależnie od tego dla jakiego podmiotu jest wykonywana oraz gdzie znajduje się siedziba usługodawcy. Zasada ta ma zastosowanie wówczas, gdy usługę można przyporządkować do konkretnej nieruchomości, która jest możliwa do zlokalizowania, co do miejsca jej położenia. Przepis ten ? jak wynika z jego brzmienia ? stanowi wyjątek od zasady, przyjmując jako kryterium odniesienie się nie do podmiotu lecz do przedmiotu, którym jest nieruchomość, a usługi, które jej wprost dotyczą, mają być opodatkowane według miejsca jej położenia. Jednocześnie usługi te mogą mieć charakter nieograniczony, na co wskazuje katalog zamieszczony w tym przepisie, który ma charakter otwarty. Do zakresu tych usług ustawodawca zaliczył bowiem nie tylko usługi stricte dotyczące prac wykonywanych w nieruchomościach i obrotu nieruchomościami, ale także usługi, których wykonanie oparte jest na wykorzystaniu, używaniu i użytkowaniu nieruchomości.

Także Dyrektywa Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz. UE L Nr 347.1, ze zm.) w art. 47 wskazuje, że miejscem świadczenia usług związanych z nieruchomością, w tym usług rzeczoznawców i agentów nieruchomości, usług zakwaterowania w sektorze hotelarskim lub sektorach o podobnej funkcji, takich jak ośrodki wczasowe lub w miejsca przeznaczone do użytku jako kempingi, przyznawanie prawa użytkowania nieruchomości oraz usług związanych z przygotowywaniem i koordynacją prac budowlanych, takich jak usługi architektów i biur nadzoru budowlanego, jest miejsce, w którym znajduje się dana nieruchomość.

W Memorandum Wyjaśniającym do artykułu 9 (2) (a) VI Dyrektywy wskazano, że opodatkowanie usług związanych z nieruchomościami jest bardziej racjonalne w miejscu, w którym dana nieruchomość się znajduje. Rozwijając powyższą myśl, należy uznać, że wprowadzenie takiego rozwiązania miało przede wszystkim zapewnić realizację podstawowej zasady wspólnego systemu VAT, jaką jest zasada opodatkowania transakcji w miejscu faktycznej konsumpcji towaru lub usługi. Efekt czynności związanych z nieruchomościami jest bowiem w większości przypadków wykorzystywany w miejscu lokalizacji nieruchomości.

W tym miejscu należy podkreślić jednak, że reguła art. 47 Dyrektywy 2006/112/WE ma zastosowanie tylko w sytuacjach, w których wynik prac wiąże się z konkretną nieruchomością. Należy pamiętać, że stosownie do Dyrektywy 2006/112/WE podatek nakładany jest zgodnie z zasadą terytorialnej suwerenności podatkowej, która powoduje opodatkowanie w kraju rzeczywistej konsumpcji, a więc wskazane w przepisie art. 28a do art. 28o ustawy rozwiązania mają zagwarantować uniknięcie przypadków braku opodatkowania lub podwójnego nałożenia podatku.

Podsumowując, dla usługi związanej z nieruchomością istotne są cechy, które można ująć w następujący sposób:

  • usługa powinna odnosić się do konkretnie określonej nieruchomości, czyli takiej, która jest identyfikowalna, co do jej indywidualnego położenia na powierzchni ziemi;
  • ta konkretna nieruchomość powinna być wpisana w istotę świadczonej usługi, być jej centralnym elementem, nadając główny sens usłudze i determinować jej treść, co należy rozumieć w ten sposób, że usługa może być wykonana tylko i wyłącznie w bezpośrednim związku z tą a nie inną nieruchomością;
  • zmiana takiego miejsca ? polegająca na ukierunkowaniu usługi na inną nieruchomość ? powinna niweczyć istotę i sens pierwotnie świadczonej usługi.

Na wstępie należy zauważyć, że wykonywane przez Wnioskodawczynię usługi nie są wykonywane na samej nieruchomości. Jak wskazała Zainteresowana, całość świadczonych usług to czynności związane ze sprawowaniem nadzoru nad bezpieczeństwem na terenie budowy, która znajduje się w Polsce. Co prawda przedmiotowy nadzór związany jest z realizowaniem usług na nieruchomości ? jej budową, niemniej usługi świadczone przez Wnioskodawczynię nie cechują się bezpośrednim związkiem z wykonywaną budową. Działania Zainteresowanej nie mają wpływu na kształt samej budowy, a odnoszą się do sprawowania nadzoru nad bezpieczeństwem na terenie budowy.

Zatem świadczone usługi nie stanowią usług na nieruchomości.

Po dokonaniu analizy informacji zawartych w przedstawionym opisie sprawy należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie wskazane w art. 28b ust. 1 ustawy zastrzeżenia nie mają zastosowania. W konsekwencji miejsce świadczenia usług wykonywanych przez Zainteresowaną ustalane jest na podstawie zasady ogólnej wyrażonej w tym przepisie.

Reasumując, miejscem świadczenia (opodatkowania) usług BHP (obejmujących również szkolenia informacyjne z zakresu BHP) świadczonych przez Zainteresowaną jest terytorium Wielkiej Brytanii, tj. miejsce gdzie usługobiorca posiada siedzibę działalności gospodarczej. Tym samym, usługi świadczone przez Wnioskodawczynię nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium Polski.

Zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy ? zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150 000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się odpłatnej dostawy towarów oraz odpłatnego świadczenia usług zwolnionych od podatku, a także towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji (art. 113 ust. 2 ustawy).

Stosownie do art. 113 ust. 9 ustawy ? podatnik rozpoczynający w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5 jest zwolniony od podatku, jeżeli przewidziana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

Na podstawie art. 113 ust. 13 ustawy ? zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do importu towarów i usług, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, świadczenia usług, dla których zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 8 podatnikiem jest ich usługobiorca, oraz podatników:

  1. dokonujących dostaw:
    1. wyrobów z metali szlachetnych lub z udziałem tych metali,
    2. towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, z wyjątkiem energii elektrycznej (PKWiU 35.11.10.0) i wyrobów tytoniowych w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym,
    3. nowych środków transportu,
    4. terenów budowlanych oraz przeznaczonych pod zabudowę:
  2. świadczących usługi prawnicze oraz usługi w zakresie doradztwa, a także usługi jubilerskie;
  3. niemających siedziby lub miejsca zamieszkania na terytorium kraju.


Pod pojęciem sprzedaży, rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów (art. 2 pkt 22 ustawy).

Wskazany powyżej przepis zawiera zamknięty katalog czynności, za które ustawa uznaje sprzedaż.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że nie stanowią sprzedaży w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług m.in. odpłatne świadczenia usług, których miejsce świadczenia (opodatkowania) znajduje się poza terytorium kraju, za które zgodnie z art. 2 pkt 1 rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (?).

W związku z powyższym, przy ustalaniu prawa do zwolnienia podmiotowego, o którym mowa w art. 113 ustawy, należy brać pod uwagę m.in. wartość opodatkowanej sprzedaży towarów i usług na terytorium kraju. W konsekwencji nie uwzględnia się świadczenia usług, których miejsce opodatkowania znajduje się poza terytorium kraju.

Jak wskazała Zainteresowana, poza wymienionymi w opisie sprawy usługami nie była prowadzona inna sprzedaż. W 2012 r. firma Wnioskodawczyni nie istniała. Została założona 18 czerwca 2013 r.

Biorąc pod uwagę powyższe oraz powołane regulacje prawne należy stwierdzić, że do wartości limitu zwolnienia podmiotowego, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy, nie wlicza się kwot z tytuł sprzedaży usług świadczonych przez Zainteresowaną na rzecz podatnika mającego siedzibę w innym niż Polska państwie, dla którego miejsce świadczenia ustalane jest na podstawie art. 28b ust. 1 ustawy, i które nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium kraju.

W związku z powyższym należy stwierdzić, że Wnioskodawczyni świadcząca usługi niepodlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium Polski jest uprawniona do korzystania ze zwolnienia podmiotowego określonego w art. 113 ust. 1 ustawy.

Zgodnie z art. 96 ust. 1 ustawy ? podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.

W myśl art. 96 ust. 3 ustawy ? podmioty wymienione w art. 15, zwolnione od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 lub wykonujące wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 i art. 82 ust. 3, mogą złożyć zgłoszenie rejestracyjne.

Stosownie do art. 96 ust. 4 ustawy ? naczelnik urzędu skarbowego rejestruje podatnika i potwierdza jego zarejestrowanie jako ?podatnika VAT czynnego? lub w przypadku podatników, o których mowa w ust. 3 ? jako ?podatnika VAT zwolnionego?.

Zainteresowana nie jest zobowiązana do dokonania rejestracji jako podatnik VAT czynny, w myśl art. 96 ust. 1 ustawy, gdyż nie wykonuje czynności określonych w art. 5 ustawy.

Art. 97 ust. 1 ustawy stanowi, że podatnicy, o których mowa w art. 15, podlegający obowiązkowi zarejestrowania jako podatnicy VAT czynni, są obowiązani przed dniem dokonania pierwszej wewnątrzwspólnotowej dostawy lub pierwszego wewnątrzwspólnotowego nabycia zawiadomić naczelnika urzędu skarbowego w zgłoszeniu rejestracyjnym, o którym mowa w art. 96, o zamiarze rozpoczęcia wykonywania tych czynności.

Na podstawie art. 97 ust. 3 ustawy ? przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio również do podatników, o których mowa w art. 15, innych niż wymienieni w ust. 1 i 2, którzy:

  1. nabywają usługi, do których stosuje się art. 28b, jeżeli usługi te stanowiłyby u nich import usług;
  2. świadczą usługi, do których stosuje się art. 100 ust. 1 pkt 4, dla podatników podatku od wartości dodanej lub osób prawnych niebędących takimi podatnikami, zidentyfikowanych na potrzeby podatku od wartości dodanej.

W myśl art. 97 ust. 4 ustawy ? naczelnik urzędu skarbowego rejestruje podmiot, który dokonał zawiadomienia zgodnie z ust. 1, jako podatnika VAT UE.

Zgodnie z art. 100 ust. 1 pkt 4 ustawy ? podatnicy, o których mowa w art. 15, zarejestrowani jako podatnicy VAT UE, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym zbiorcze informacje o dokonanych usługach, do których stosuje się art. 28b, na rzecz podatników podatku od wartości dodanej lub osób prawnych niebędących takimi podatnikami, zidentyfikowanych na potrzeby podatku od wartości dodanej, świadczonych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, innych niż zwolnionych od podatku od wartości dodanej lub opodatkowanych stawką 0%, dla których zobowiązanym do zapłaty podatku od wartości dodanej jest usługobiorca.

Wobec powyższego Zainteresowana, jako podmiot wykonujący usługi na rzecz kontrahenta z Wielkiej Brytanii, które są opodatkowane ? jak wskazano powyżej zgodnie z art. 28b ust. 1 ustawy ? w miejscu siedziby działalności gospodarczej usługobiorcy, zatem są to czynności, o których mowa w art. 100 ust. 1 pkt 4 ustawy, jest obowiązana do dokonania rejestracji na podstawie art. 97 ust. 3 pkt 2 ustawy, co wynika wprost ze wskazanego przepisu. Wnioskodawczyni ma także obowiązek składania informacji podsumowującej, o której mowa w art. 100 ust. 1 pkt 4 ustawy, ponieważ świadczy ona usługi, do których stosuje się art. 28b, wykonywane na rzecz podatnika podatku od wartości dodanej.

Reasumując, Zainteresowana jest obowiązana do złożenia informacji podsumowującej (deklaracji VAT-UE), o której mowa w art. 100 ust. 1 pkt 4 ustawy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację ? w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika