Podatek od towarów i usług w zakresie obowiązku posiadania oryginału faktury w związku z prawem (...)

Podatek od towarów i usług w zakresie obowiązku posiadania oryginału faktury w związku z prawem do odliczenia podatku naliczonego z tytułu wewnątrzwspólnotowego przemieszczenia własnych towarów.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością przedstawione we wniosku z dnia 5 grudnia 2013 r. (data wpływu 9 grudnia 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku posiadania oryginału faktury w związku z prawem do odliczenia podatku naliczonego z tytułu wewnątrzwspólnotowego przemieszczenia własnych towarów ? jest prawidłowe.

Porady prawne

UZASADNIENIE

W dniu 9 grudnia 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku posiadania oryginału faktury w związku z prawem do odliczenia podatku naliczonego z tytułu wewnątrzwspólnotowego przemieszczenia własnych towarów.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka (dalej również jako Wnioskodawca) importuje banany głównie z Ekwadoru, które są sprowadzane na teren UE. Odprawy celne mają miejsce w innych niż Polska państwach członkowskich, np. w Niemczech. Zgłaszającymi towar do odprawy celnej są przedstawiciele podatkowi Spółki, którzy podają dla transakcji swój numer unijny poprzedzony właściwym kodem. Nabyty towar jest następnie przemieszczany na zlecenie Wnioskodawcy do polski. Przemieszczenie to spełnia definicję wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 11 ust. 1 ustawy o VAT. Wnioskodawca jest zarejestrowany jako podatnik VAT UE, zgodnie z art. 97 ustawy. Spółka nie była zobowiązana do rejestracji i nie posiada właściwego i ważnego numeru identyfikacyjnego dla transakcji wewnątrzwspólnotowych nadanego przez państwo członkowskie, z którego rozpoczyna się przemieszczenie towarów do Polski, zawierającego dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej. Przedstawiciele podatkowi zgłaszający towar do odprawy celnej działają w imieniu i na rzecz Wnioskodawcy. Przedstawiciele podatkowi posiadają właściwe i ważne numery identyfikacyjne dla transakcji wewnątrzwspólnotowych nadane przez państwo członkowskie, z którego rozpoczyna się przemieszczenie towarów do Polski, zawierające dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej. Spółka posiada w odniesieniu do tych transakcji wystawiane dla niej jako nabywcy dokumenty celne, faktury dotyczące kosztów portowych, transportu morskiego, a także faktury za zakupiony towar ? banany ? wystawione przez sprzedającego spoza Unii Europejskiej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy ? w związku z dokonaniem przez Wnioskodawcę przemieszczeń własnych towarów z innych państw Unii Europejskiej, które są konsekwencją importu towarów ? począwszy od dnia 1 stycznia 2014 r., warunkiem odliczenia przez niego podatku naliczonego w przypadku tych nabyć będzie posiadanie przez Spółkę oryginału faktury, o którym mowa w art. 86 ust. 10b ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 r.?

Zdaniem Wnioskodawcy, co do zasady od dnia 1 stycznia 2014 r. obowiązywać będzie zasada wyrażona w art. 86 ust. 10 ustawy o VAT, zgodnie z którym prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy. Art. 86 ust. 10b pkt 1 ustawy o VAT ? w brzmieniu mającym wejść w życie od dnia 1 stycznia 2014 r. ? stanowi natomiast, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadkach, o których mowa w:

  1. ust. 2 pkt 1 oraz pkt 2 lit. a ? powstaje nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę lub dokument celny;
  2. ust. 2 pkt 4 lit. c ? powstaje zgodnie z ust. 10, pod warunkiem że podatnik:
    1. otrzyma fakturę dokumentującą dostawę towarów, stanowiącą u niego wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, w terminie trzech miesięcy od upływu miesiąca, w którym w odniesieniu do nabytych towarów powstał obowiązek podatkowy,
    2. uwzględni kwotę podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w deklaracji podatkowej, w której jest on obowiązany rozliczyć ten podatek;
  3. ust. 2 pkt 4 lit. a, b, i d ? powstaje zgodnie z ust. 10, pod warunkiem że podatnik uwzględni kwotę podatku należnego z tytułu tych transakcji w deklaracji podatkowej, w której jest on obowiązany rozliczyć ten podatek.

Dla niniejszej sprawy znaczenie mógłby mieć pkt 2 lit. a cytowanego przepisu, uzależniający powstanie prawa do odliczenia podatku naliczonego od faktu otrzymania faktury dokumentującej dostawę towarów, stanowiącej u podatnika wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, w terminie trzech miesięcy od upływu miesiąca, w którym w odniesieniu do nabytych towarów powstał obowiązek podatkowy.

Należy tu mieć na uwadze, że w będącej przedmiotem sprawy sytuacji, w przypadku dokonywanych przez Wnioskodawcę przemieszczeń towaru clonego za granicą, nigdy nie będzie on dysponować oryginałem faktury dokumentującej dostawę, z tytułu której rozpozna wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów. Jest to bowiem szczególna sytuacja przemieszczenia własnych towarów, o którym mowa w art. 11 ust. 1 ustawy o VAT.

Jednakże zdaniem Spółki okoliczność powyższa nie wyłącza możliwości odliczenia podatku naliczonego w związku z rozpoznawanym wewnątrzwspólnotowym nabyciem towarów. Wynika to z przepisu szczególnego, tj. cytowanego również powyżej art. 86 ust. 10b pkt 3. Zgodnie z tym przepisem, w przypadkach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 11 (do której odnosi się art. 86 ust. 2 pkt 4 lit. d), czyli przy przemieszczeniu własnych towarów, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje zgodnie z ust. 10 (czyli w momencie gdy w odniesieniu do danych towarów powstał obowiązek podatkowy) pod warunkiem, że podatnik uwzględni kwotę podatku należnego z tytułu tych transakcji w deklaracji podatkowej, w której jest on obowiązany rozliczyć ten podatek. Nie występuje tu zatem wymóg posiadania oryginału faktury.

Powyższe oznacza, że posiadane przez Spółkę dokumenty w odniesieniu do przedmiotowych transakcji (tj.: dokumenty celne, faktury dotyczące kosztów portowych, transportu morskiego, a także faktury za zakupiony towar ? banany ? wystawione przez sprzedającego spoza Unii europejskiej) są wystarczającą podstawą do dokonania przez Spółkę odliczenia podatku naliczonego w związku z wewnątrzwspólnotowymi nabyciami towarów, o których mowa powyżej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.) ? zwanej dalej ustawą ? opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

  1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
  2. eksport towarów;
  3. import towarów na terytorium kraju;
  4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
  5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Przez terytorium kraju ? w myśl z art. 2 pkt 1 ustawy ? rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a. Przez terytorium państwa członkowskiego rozumie się terytorium państwa wchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a (art. 2 pkt 4). Natomiast przez terytorium państwa trzeciego rozumie się terytorium państwa niewchodzącego w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a ust. 1 i 3 (art. 2 pkt 5).

Wskazać należy, że art. 2 pkt 7 ustawy zawiera definicję importu, za który uznaje się przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium Unii Europejskiej.

Art. 15 ust. 1 ustawy stanowi, że podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza ? zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy ? obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy ? przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Art. 9 ust. 2 ustawy stanowi, że wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów ma miejsce pod warunkiem, że:

  1. nabywcą towarów jest:
    1. podatnik, o którym mowa w art. 15, lub podatnik podatku od wartości dodanej, a nabywane towary mają służyć działalności gospodarczej podatnika,
    2. osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w lit. a
    ? z zastrzeżeniem art. 10;
  2. dokonujący dostawy towarów jest podatnikiem, o którym mowa w pkt 1 lit. a.

W świetle art. 11 ust. 1 ustawy ? przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się również przemieszczenie towarów przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz, należących do tego podatnika, z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju na terytorium kraju, jeżeli towary te zostały przez tego podatnika na terytorium tego innego państwa członkowskiego w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo zaimportowane, i towary te mają służyć działalności gospodarczej podatnika.

Z opisu sprawy wynika, że Spółka importuje banany głównie z Ekwadoru, które są sprowadzane na teren Unii Europejskiej. Odprawy celne mają miejsce w innych niż Polska państwach członkowskich. Zgłaszającymi towar do odprawy celnej są przedstawiciele podatkowi Wnioskodawcy, którzy podają dla transakcji swój numer unijny poprzedzony właściwym kodem. Nabyty towar jest następnie przemieszczany na zlecenie Spółki do polski. Przemieszczenie to spełnia definicję wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 11 ust. 1 ustawy. Wnioskodawca jest zarejestrowany jako podatnik VAT UE, zgodnie z art. 97 ustawy. Spółka nie była zobowiązana do rejestracji i nie posiada właściwego i ważnego numeru identyfikacyjnego dla transakcji wewnątrzwspólnotowych nadanego przez państwo członkowskie, z którego rozpoczyna się przemieszczenie towarów do Polski, zawierającego dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej. Przedstawiciele podatkowi zgłaszający towar do odprawy celnej działają w imieniu i na rzecz Wnioskodawcy. Spółka posiada w odniesieniu do tych transakcji wystawiane dla niej jako nabywcy dokumenty celne, faktury dotyczące kosztów portowych, transportu morskiego, a także faktury za zakupiony towar ? banany ? wystawione przez sprzedającego spoza Unii Europejskiej.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii, czy warunkiem odliczenia przez niego podatku naliczonego w przypadku tych nabyć będzie posiadanie oryginału faktury.

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy ? w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Art. 86 ust. 2 pkt 4 ustawy określa, że kwotę podatku naliczonego stanowi kwota podatku należnego z tytułu:

  1. świadczenia usług, dla którego zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 lub 8 podatnikiem jest ich usługobiorca,
  2. dostawy towarów, dla której zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 lub 7 podatnikiem jest ich nabywca,
  3. wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 9,
  4. wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 11.

Zatem w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 11 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi kwota podatku należnego.

Stosownie do art. 86 ust. 10 ustawy ? prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy.

Jednakże w myśl art. 86 ust. 10b ustawy ? prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadkach, o których mowa w:

  1. ust. 2 pkt 1 oraz pkt 2 lit. a ? powstaje nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę lub dokument celny;
  2. ust. 2 pkt 4 lit. c ? powstaje zgodnie z ust. 10, pod warunkiem że podatnik:
    1. otrzyma fakturę dokumentującą dostawę towarów, stanowiącą u niego wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, w terminie trzech miesięcy od upływu miesiąca, w którym w odniesieniu do nabytych towarów powstał obowiązek podatkowy,
    2. uwzględni kwotę podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w deklaracji podatkowej, w której jest on obowiązany rozliczyć ten podatek;
  3. ust. 2 pkt 4 lit. a, b i d ? powstaje zgodnie z ust. 10, pod warunkiem że podatnik uwzględni kwotę podatku należnego z tytułu tych transakcji w deklaracji podatkowej, w której jest on obowiązany rozliczyć ten podatek.

Zatem w niniejszej sprawie będziemy mieć do czynienia z sytuacją objętą dyspozycją art. 86 ust. 10b pkt 3 ustawy. Przepis ten ma zastosowanie m.in. do przypadku wskazanego w art. 86 ust. 2 pkt 4 lit. d ustawy, który dotyczy wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 11 ustawy.

Wobec powyższego, warunkiem obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego będzie to, że Wnioskodawca uwzględni kwotę podatku należnego z tytułu dokonanego wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów ? o którym mowa w art. 11 ustawy ? w deklaracji podatkowej, w której będzie on zobowiązany rozliczyć ten podatek.

Zatem, w związku z dokonaniem przez Spółkę przemieszczeń własnych towarów z innych państw Unii Europejskiej, które będą konsekwencją importu towarów ? począwszy od dnia 1 stycznia 2014 r. ? warunkiem odliczenia przez Wnioskodawcę podatku naliczonego w przypadku tych nabyć, nie będzie posiadanie oryginału faktury.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika