1. Czy Wnioskodawca może dokonywać zwrotu podatku od towarów i usług podróżnym, o których mowa (...)

1. Czy Wnioskodawca może dokonywać zwrotu podatku od towarów i usług podróżnym, o których mowa w art. 126 ustawy o VAT, pomimo że sprzedaż towaru Spółki rejestrowana jest na kasie fiskalnej agenta? 2. Czy Zainteresowany może zawrzeć umowę w sprawie zwrotu podatku VAT z podmiotem, o którym mowa w art. 127 ust. 5 ustawy o VAT?

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej, przedstawione we wniosku z dnia 30 października 2012 r. (data wpływu 31 października 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania Spółki za podmiot uprawniony do zwrotu podatku na rzecz podróżnych oraz możliwości zawarcia umowy w sprawie zwrotu podatku VAT z podmiotem, o którym mowa w art. 127 ust. 5 ustawy ? jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 października 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania Spółki za podmiot uprawniony do zwrotu podatku na rzecz podróżnych oraz możliwości zawarcia umowy w sprawie zwrotu podatku VAT z podmiotem, o którym mowa w art. 127 ust. 5 ustawy.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, i osiąga roczne obroty powyżej 400.000 zł. Zainteresowany zamierza dokonywać zwrotu podatku VAT podróżnym bezpośrednio lub poprzez podmiot, o którym mowa w art. 127 ust. 5 ustawy o VAT. W latach 2005-2012 Spółka podpisała umowy agencyjne ze spółkami zależnymi oraz innymi agentami. Z umów tych wynika, że agent działa w imieniu i na rzecz Wnioskodawcy w zakresie dokonywania sprzedaży towaru należącego do Zainteresowanego. Sprzedaż towaru wykazywana jest przez Wnioskodawcę w rejestrze VAT i deklaracji VAT-7. Natomiast agent w rejestrze VAT i deklaracji VAT-7 wykazuje jedynie prowizję uzyskaną w związku z zawartą umową agencyjną. Sprzedaż towaru należącego do Spółki rejestrowana jest na kasie fiskalnej agenta. Wobec powyższego powstała wątpliwość, czy Zainteresowany może dokonać zwrotu VAT podróżnym, o których mowa w art. 126 ustawy o VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

  1. Czy Wnioskodawca może dokonywać zwrotu podatku od towarów i usług podróżnym, o których mowa w art. 126 ustawy o VAT, pomimo że sprzedaż towaru Spółki rejestrowana jest na kasie fiskalnej agenta?
  2. Czy Zainteresowany może zawrzeć umowę w sprawie zwrotu podatku VAT z podmiotem, o którym mowa w art. 127 ust. 5 ustawy o VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1

Podmiotem uprawnionym do dokonywania zwrotu VAT podróżnym będzie Spółka, bowiem jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług, której roczne obroty przekraczają 400.000 zł, a zatem spełnione są warunki, o których mowa w art. 127 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

Agent dokonuje bezpośrednio sprzedaży towaru, którego właścicielem jest Zainteresowany, wykonując jedynie czynności techniczne w imieniu i na rzecz Wnioskodawcy, w tym dokonując rejestracji na kasie fiskalnej.

Skoro Agent działa w imieniu i na rzecz Spółki w zakresie sprzedaży towarów, to sprzedaż, pomimo że technicznie jest rejestrowana na kasie fiskalnej agenta, w istocie dokonywana jest przez sprzedawcę, którym jest Zainteresowany. W związku z tym należy uznać, że Wnioskodawca spełnia warunek, o którym mowa w art. 127 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, bowiem sprzedaż rejestrowana jest na kasie fiskalnej podmiotu działającego w imieniu i na jego rzecz.

Zgodnie z art. 129 ust. 1 ustawy o VAT do dostawy towarów, od których dokonano zwrotu podatku podróżnemu, sprzedawca stosuje stawkę podatku 0%, pod warunkiem że:

  1. spełnił warunki, o których mowa w art. 127 ust. 4 pkt 1 i 4, oraz
  2. przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy otrzymał dokument określony w art. 128 ust. 2, zawierający potwierdzenie wywozu tych towarów poza terytorium Unii Europejskiej;
  3. posiada dokumenty, określone odrębnymi przepisami, potwierdzające dokonanie zwrotu kwoty tego podatku ? w przypadku gdy zwrot podatku został dokonany w formie polecenia przelewu, czeku rozrachunkowego lub karty płatniczej.

Spółka stoi na stanowisku, iż będzie miała prawo do zastosowania stawki 0%, pod warunkiem spełnienia ww. warunków, o których mowa w art. 129 ust. 1 ustawy o VAT, gdyż to ona wykazuje w deklaracji VAT sprzedaż towaru, a nie agent.

Ad. 2

Zdaniem Zainteresowanego, może on zawrzeć umowę z podmiotem, o którym mowa w art. 127 ust. 5 ustawy o VAT, nawet w sytuacji, gdy sprzedaż towaru należącego do Spółki bezpośrednio rejestrowana jest przez agenta działającego w jej imieniu i na jej rzecz. Zauważyć bowiem należy, że to Wnioskodawca a nie agent, pozostaje właścicielem towaru do czasu sprzedaży go ostatecznemu konsumentowi, a agent działa jedynie w charakterze pełnomocnika Zainteresowanego, wykonując czynności techniczne na jego rzecz. A zatem, zdaniem Spółki, nie ma przeszkód, aby zawarła ona umowę o której mowa w art. 127 ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT z podmiotem, którego przedmiotem działalności jest dokonywanie zwrotu podatku osobom fizycznym, o których mowa w art. 126 ust. 1 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 126 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, osoby fizyczne niemające stałego miejsca zamieszkania na terytorium Unii Europejskiej, zwane dalej ?podróżnymi?, mają prawo do otrzymania zwrotu podatku zapłaconego przy nabyciu towarów na terytorium kraju, które w stanie nienaruszonym zostały wywiezione przez nie poza terytorium Unii Europejskiej w bagażu osobistym podróżnego, z zastrzeżeniem ust. 3 oraz art. 127 i 128.

W ust. 2 ww. artykułu wskazano, iż stałe miejsce zamieszkania, o którym mowa w ust. 1, ustala się na podstawie paszportu lub innego dokumentu stwierdzającego tożsamość.

Według art. 127 ust. 1 ustawy, zwrot podatku, o którym mowa w art. 126 ust. 1, przysługuje w przypadku zakupu towarów u podatników, zwanych dalej ?sprzedawcami?, którzy:

  1. są zarejestrowani jako podatnicy podatku oraz
  2. prowadzą ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących, oraz
  3. zawarli umowy w sprawie zwrotu podatku przynajmniej z jednym z podmiotów, o których mowa w ust. 8.

W myśl art. 127 ust. 2 ustawy, przepisu ust. 1 pkt 3 nie stosuje się w przypadku, gdy sprzedawca dokonuje zwrotu podatku podróżnemu.

Sprzedawcami nie mogą być podatnicy zwolnieni od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ? art. 127 ust. 3 ustawy.

Stosownie do art. 127 ust. 4 ustawy, sprzedawcy są obowiązani:

  1. poinformować naczelnika urzędu skarbowego na piśmie, że są sprzedawcami;
  2. zapewnić podróżnym pisemną informację o zasadach zwrotu podatku w czterech językach: polskim, angielskim, niemieckim i rosyjskim;
  3. oznaczyć punkty sprzedaży znakiem informującym podróżnych o możliwości zakupu w tych punktach towarów, od których przysługuje zwrot podatku;
  4. poinformować naczelnika urzędu skarbowego o miejscu, gdzie podróżny dokonujący u nich zakupu towarów może odebrać podatek, oraz z kim mają zawarte umowy o zwrot podatku, i przedłożyć kopie tych umów.

Na podstawie art. 127 ust. 5 ustawy, zwrot podatku podróżnym jest dokonywany w złotych przez sprzedawcę lub przez podmioty, których przedmiotem działalności jest dokonywanie zwrotu, o którym mowa w art. 126 ust. 1. Zwrot podatku jest dokonywany w formie wypłaty gotówkowej lub polecenia przelewu, czeku rozrachunkowego lub karty płatniczej.

W myśl art. 127 ust. 6 ustawy, sprzedawcy, o których mowa w ust. 5, mogą dokonywać zwrotu, o którym mowa w art. 126 ust. 1, pod warunkiem że ich obroty za poprzedni rok podatkowy wyniosły powyżej 400.000 zł oraz że dokonują zwrotu podatku wyłącznie w odniesieniu do towarów nabytych przez podróżnego u tego sprzedawcy.

W oparciu o art. 127 ust. 7 ustawy, przepis ust. 6 stosuje się również w przypadku, gdy sprzedawca nie spełnia warunku dotyczącego wysokości obrotów, o którym mowa w tym przepisie, jednakże wyłącznie w odniesieniu do sprzedaży dokonanej podróżnemu w roku podatkowym, w którym spełniał ten warunek.

W świetle powołanych przepisów, warunkiem prawa sprzedawcy do dokonania zwrotu jest m.

in. wysokość obrotów w poprzednim roku podatkowym w wysokości powyżej 400.000 zł. Podatnik nie spełniający warunku dotyczącego wysokości obrotów, nie jest jednak pozbawiony możliwości zapewnienia podróżnym nabywającym u niego towary uzyskania prawa do zwrotu. Bowiem może on zawrzeć umowę z co najmniej jednym z podmiotów, których przedmiotem działalności jest dokonywanie zwrotu. Zatem możliwość ta dotyczy sprzedawców nie uprawnionych do dokonywania samodzielnie zwrotów ze względu na wysokość obrotów.

Zgodnie z art. 127 ust. 8 ustawy, podmioty, o których mowa w ust. 5, niebędące sprzedawcami mogą dokonywać zwrotu, o którym mowa w art. 126 ust. 1, pod warunkiem że podmioty te:

  1. są co najmniej od 12 miesięcy poprzedzających złożenie wniosku o wydanie zaświadczenia, o którym mowa w pkt 6, zarejestrowanymi podatnikami podatku;
  2. zawiadomiły na piśmie naczelnika urzędu skarbowego o zamiarze rozpoczęcia działalności w zakresie zwrotu podatku podróżnym;
  3. co najmniej od 12 miesięcy poprzedzających złożenie wniosku o wydanie zaświadczenia, o którym mowa w pkt 6, nie mają zaległości w podatkach stanowiących dochody budżetu państwa oraz zaległości z tytułu składek wobec Zakładu Ubezpieczeń Społecznych;
  4. (uchylony);
  5. złożyły w urzędzie skarbowym kaucję gwarancyjną w wysokości 5 mln zł w formie:
    1. depozytu pieniężnego,
    2. gwarancji bankowych,
    3. obligacji Skarbu Państwa co najmniej o trzyletnim terminie wykupu;
  6. uzyskały od ministra właściwego do spraw finansów publicznych zaświadczenie stwierdzające spełnienie łącznie warunków wymienionych w pkt 1-5.

Stosownie do treści art. 127 ust. 10 ustawy, podmiotem, o którym mowa w ust. 8, dokonującym zwrotu podatku może być wyłącznie spółka z ograniczoną odpowiedzialnością lub spółka akcyjna.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że zwrotu podatku podróżnym dokonuje:

  • sprzedawca spełniający wymogi określone w art. 127 ust. 1, 6 i 7 ustawy, przy dokonaniu obowiązków, o których mowa w ust. 4 ww. artykułu,
  • podmiot (spółka z ograniczoną odpowiedzialnością lub spółka akcyjna), którego przedmiotem działalności jest dokonywanie zwrotu podatku, pod warunkiem, że spełnia wymogi, określone w art. 127 ust. 8 ustawy.

Podstawowymi wymogami jakie musi spełnić sprzedawca dokonujący zwrotu podatku podróżnym, które wynikają z treści art. 127 ust. 1 ustawy przy uwzględnieniu zapisu ust. 2 tegoż artykułu jest: zarejestrowanie się jako podatnik podatku od towarów i usług oraz prowadzenie ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących. Zatem powyższe warunki dotyczą bezpośrednio sprzedawcy, a nie innego podmiotu.

Z treści złożonego wniosku wynika, że Wnioskodawca ? czynny podatnik podatku od towarów i usług, osiągający roczne obroty powyżej 400.000 zł, zamierza dokonywać zwrotu podatku VAT podróżnym bezpośrednio lub poprzez podmiot, o którym mowa w art. 127 ust. 5 ustawy. W latach 2005-2012 Spółka podpisała umowy agencyjne ze spółkami zależnymi oraz innymi agentami. Z umów tych wynika, że agent działa w imieniu i na rzecz Zainteresowanego w zakresie dokonywania sprzedaży towaru należącego do Wnioskodawcy. Sprzedaż towaru wykazywana jest przez Spółkę w rejestrze VAT i deklaracji VAT-7. Natomiast agent w rejestrze VAT i deklaracji VAT-7 wykazuje jedynie prowizję uzyskaną w związku z zawartą umową agencyjną. Sprzedaż towaru należącego do Zainteresowanego rejestrowana jest na kasie fiskalnej agenta.

Biorąc pod uwagę powyższe oraz treść powołanych regulacji prawnych stwierdzić należy, że Wnioskodawca nie będzie wypełniać definicji sprzedawcy określonej w art. 127 ust. 1 ustawy, gdyż ewidencji obrotu i kwoty podatku należnego dokonuje agent przy użyciu swojej kasy fiskalnej. Tym samym nie będzie spełniony warunek określony w ust. 1 pkt 2 tegoż artykułu. W konsekwencji do Spółki nie będzie miał zastosowania art. 127 ust. 4 i 5 ustawy.

Reasumując:

Ad. 1

W związku z tym, iż sprzedaż towaru należącego do Wnioskodawcy będzie rejestrowana na kasie rejestrującej agenta, Zainteresowany nie będzie mógł dokonywać zwrotu podatku od towarów i usług podróżnym, o których mowa w art. 126 ustawy, bowiem jak wyżej wyjaśniono nie wypełni on definicji sprzedawcy, zawartej w przepisie art. 127 ust. 1 ustawy.

Ad. 2

Skoro zatem Spółka nie będzie spełniać definicji sprzedawcy, o której mowa powyżej, nie będzie ona mogła zawrzeć umowy w sprawie zwrotu podatku z podmiotem, wymienionym w art. 127 ust. 5 ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ zwraca uwagę na fakt, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytań) Zainteresowanego. Inne kwestie wynikające z opisu sprawy oraz własnego stanowiska, które nie zostały objęte pytaniami nie mogą być ? zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej ? rozpatrzone.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika