1. Czy prawidłowe jest stanowisko Spółki, że zapewnienie i przekazanie pracownikom okularów korygujących (...)

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej, przedstawione we wniosku z dnia 11 października 2011 r. (data wpływu 18 października 2011 r.) uzupełnionym pismem z dnia 5 stycznia 2012 r. (data wpływu 11 stycznia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania przekazania pracownikom okularów korygujących w sytuacji, gdy faktura dokumentująca ich nabycie będzie wystawiona na pracownika ? jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 października 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania przekazania pracownikom okularów korygujących w sytuacji, gdy faktura dokumentująca ich nabycie będzie wystawiona na pracownika. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 5 stycznia 2012 r. (data wpływu 11 stycznia 2012 r.) o informacje doprecyzowujące opis sprawy, przyporządkowanie zadanego pytania oraz stanowiska własnego do zdarzenia przyszłego oraz o brakującą opłatę.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

X S.A. (dalej: Spółka) zapewniać będzie pracownikom wykonującym pracę przy monitorach ekranowych okulary korygujące wzrok, na podstawie przepisów rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 1 grudnia 1998 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy na stanowiskach wyposażonych w monitory ekranowe (Dz. U. z 1998 r. Nr 148, poz. 973).

Zgodnie z wewnętrznymi regulacjami, Spółka ponosić będzie koszt związany z nabyciem okularów korygujących, ale jej udział w całkowitym koszcie zakupu okularów nie będzie mógł być wyższy niż 350 zł brutto.

Obowiązek wynikający z rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy na stanowiskach wyposażonych w monitory ekranowe Spółka realizować będzie na dwa sposoby:

1. Spółka otrzymywać będzie od pracownika fakturę VAT, na której wskazana będzie jako nabywca. W praktyce zatem to pracownik ponosić będzie koszt nabycia okularów korygujących wzrok, a następnie Spółka na podstawie faktury VAT, na której wskazana będzie jako nabywca, zwracać będzie pracownikowi koszt nabycia okularów (oprawek oraz szkieł, bez kosztów badania wzroku) do wskazanej kwoty 350 zł. Spółka odliczać będzie podatek VAT z faktury za okulary (w całości, bądź w części, proporcjonalnie do zwracanej pracownikom kwoty 350 zł);
2. Spółka otrzymywać będzie od pracownika fakturę VAT, na której jako nabywca imiennie wskazany będzie pracownik nabywający okulary. Spółka na podstawie okazanej faktury zwracać będzie pracownikowi koszt nabycia okularów (oprawek oraz szkieł, bez kosztów badania wzroku) do wskazanej kwoty 350 zł. Spółka nie będzie odliczać podatku VAT z faktury za okulary wystawionej na pracownika.
   
   

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy prawidłowe jest stanowisko Spółki, że zapewnienie i przekazanie pracownikom okularów korygujących wzrok w formie dokonywanego całościowego, bądź częściowego zwrotu kosztów nabycia okularów na podstawie faktury, na której jako nabywca wskazany będzie imiennie pracownik Spółki, nie będzie stanowić czynności opodatkowanej podatkiem VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, zapewnienie i przekazanie pracownikom okularów korygujących wzrok w formie dokonywanego całościowego, bądź częściowego zwrotu kosztów nabycia okularów na podstawie faktury, na której jako nabywca wskazany będzie imiennie jego pracownik, nie będzie stanowić czynności opodatkowanej podatkiem VAT.

Pracodawca na podstawie § 8 ust. 2 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy na stanowiskach wyposażonych w monitory ekranowe jest obowiązany zapewnić pracownikom okulary korygujące wzrok, zgodne z zaleceniem lekarza, jeżeli wyniki badań okulistycznych przeprowadzonych w ramach profilaktycznej opieki zdrowotnej, wykażą potrzebę ich stosowania podczas pracy przy obsłudze monitora ekranowego.

Z przepisu tego jednoznacznie wynika, że zapewnianie pracownikom okularów korygujących wzrok jest nakazem, obowiązkiem pracodawcy, z którego nie może się on zwolnić. Spółka obowiązek ten realizuje poprzez dokonywanie zwrotu całościowego, bądź częściowego do kwoty 350 zł kosztów nabycia okularów przez pracownika. Przy czym faktura wystawiana jest na pracodawcę, bowiem to pracodawca jest zobowiązany do zapewnienia pracownikom okularów korygujących wzrok.

Z literalnego brzmienia § 8 ust. 2 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy na stanowiskach wyposażonych w monitory ekranowe wynika, że pracodawca zobowiązany jest do zapewnienia okularów korygujących wzrok w sytuacji, gdy:

• pracownik użytkuje w czasie pracy monitor ekranowy co najmniej przez połowę dobowego wymiaru czasu pracy,
• wyniki badań okulistycznych przeprowadzonych w ramach profilaktycznej opieki zdrowotnej wykażą potrzebę ich stosowania podczas pracy przy obsłudze monitora ekranowego.
  
  

Powyższy przepis nie określa w jakiej formie powinno nastąpić zapewnienie pracownikowi okularów korygujących wzrok, możliwe jest zatem nabycie ich przez pracodawcę (pracodawca jest wskazany na fakturze VAT jako nabywca i pokrywa koszt zakupu), bądź pracownika (pracownik jest wskazany na fakturze VAT jako nabywca, ale pracodawca zwraca mu całość, bądź część kosztów nabycia okularów korygujących wzrok).

Jak wskazuje się w literaturze fachowej ?Wobec znacznie zróżnicowanych cen szkieł optycznych i oprawek pracodawca może mieć wątpliwości co do obowiązku ponoszenia pełnych kosztów wykonania okularów. Względy słuszności przemawiają za tym, by pracodawca ponosił pełny koszt robocizny i szkieł o parametrach wyznaczonych przez lekarza. Nie ma natomiast formalnoprawnych przeszkód, aby pracodawca ograniczył swój udział w ponoszeniu kosztów oprawy poprzez ustalenie kwoty partycypacji nie niższej jednak niż koszt oprawy odpowiadającej co najmniej standardowi podstawowemu? (Pióro Jan, Praca i Zabezpieczenie społeczne 2002/3/40).

Mając na uwadze powyższe, Spółka wewnętrznie uregulowała kwestię zwrotu pracownikom kosztu zakupu okularów korygujących wzrok, ustalając kwotę partycypacji Spółki w koszcie nabycia na sumę 350 zł. Spółka dokonywać będzie zwrotu na podstawie otrzymanej faktury, na której jako nabywca wskazany będzie jej pracownik.

Zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne darowizny

? jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów.

W ocenie Spółki w sytuacji, gdy faktura wystawiona będzie na jej pracownika, zapewnienie pracownikowi okularów korygujących wzrok nie będzie stanowić czynności opodatkowanej podatkiem VAT. Po pierwsze, nie będziemy mieli wówczas do czynienia z przekazaniem towaru, bowiem faktycznym nabywcą i właścicielem okularów będzie pracownik. Po drugie, Spółka nie będzie miała prawa do odliczenia podatku VAT z faktury wystawionej na pracownika, co wykluczać będzie możliwość opodatkowania przekazanych (choć zdaniem Spółki nie będziemy mieli do czynienia z przekazaniem) nieodpłatnie towarów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (?).

Należy wskazać, że ustawa o podatku od towarów i usług formułuje zasadę, iż warunkiem opodatkowania dostawy towarów jest odpłatność za tą czynność. W myśl powyższej zasady, nieodpłatna dostawa towarów nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, za wyjątkiem ściśle określonych sytuacji wskazanych w przepisach ustawy.

W odniesieniu do dostawy towarów, taki wyjątek od powyższej zasady odpłatności wprowadza przepis art. 7 ust. 2 ustawy.

Według tego przepisu, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne darowizny

? jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów.

Powyższego przepisu nie stosuje się do przekazywanych drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek (art. 7 ust. 3 ustawy).

Z informacji zawartych we wniosku wynika, iż Spółka w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, na podstawie rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 1 grudnia 1998 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy na stanowiskach wyposażonych w monitory ekranowe, zapewniać będzie pracownikom okulary korygujące wzrok, zgodne z zaleceniem lekarza, jeżeli wyniki badań okulistycznych przeprowadzonych w ramach profilaktycznej opieki zdrowotnej wykażą potrzebę ich stosowania podczas pracy przy obsłudze monitora ekranowego.

W oparciu o § 8 ust. 1 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 1 grudnia 1998 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy na stanowiskach wyposażonych w monitory ekranowe (Dz. U. Nr 148, poz. 973), pracodawca jest obowiązany zapewnić pracownikom zatrudnionym na stanowiskach z monitorami ekranowymi profilaktyczną opiekę zdrowotną, w zakresie i na zasadach określonych w odrębnych przepisach.

Według ust. 2 tego przepisu, pracodawca jest obowiązany zapewnić pracownikom okulary korygujące wzrok, zgodne z zaleceniem lekarza, jeżeli wyniki badań okulistycznych przeprowadzonych w ramach profilaktycznej opieki zdrowotnej, o której mowa w ust. 1, wykażą potrzebę ich stosowania podczas pracy przy obsłudze monitora ekranowego.

Przepisy ww. rozporządzenia w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy na stanowiskach wyposażonych w monitory ekranowe nie określają szczegółowych warunków zapewnienia przez pracodawcę okularów korekcyjnych. W związku z tym, powyższe kwestie powinny zostać uregulowane w aktach prawa zakładowego (układ zbiorowy pracy, regulaminy), które normują prawa i obowiązki pracowników i pracodawców w danym zakładzie pracy oraz organizację i porządek pracy. Jeżeli pracodawca nie jest objęty układem zbiorowym pracy lub nie jest zobowiązany do wydawania regulaminu pracy i wynagradzania (zatrudniający powyżej 20 pracowników), warunki zapewnienia pracownikom pracującym przy monitorach ekranowych okularów korekcyjnych, w tym zasady dofinansowania kosztów ich zakupu, powinien ustalić na mocy swojej decyzji (wewnętrznego zarządzenia).

Jeżeli we wspomnianych przepisach znajduje się zapis, iż pracownikowi przysługuje zwrot kosztów zakupu okularów (szkieł) korekcyjnych w każdym wypadku, gdy przepisze je lekarz okulista, bez względu na to, czy badania zostały przeprowadzone w ramach profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami, wówczas pracodawca jest zobowiązany zwrócić koszty nawet takiego zakupu. W przeciwnym wypadku nie musi on zwracać kosztów poniesionych przez pracownika na okulary korekcyjne, jeśli nie zostały one zakupione w wyniku badań profilaktycznych, przeprowadzonych na podstawie skierowania pracodawcy.

Jak wynika z opisu sprawy, Wnioskodawca zgodnie z wewnętrznymi regulacjami, ponosić będzie koszt związany z nabyciem okularów korygujących, ale jego udział w całkowitym koszcie zakupu okularów nie będzie mógł być wyższy niż 350 zł brutto.

W przedmiotowej sprawie obowiązek wynikający z rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy na stanowiskach wyposażonych w monitory ekranowe Zainteresowany realizować będzie w taki sposób, że otrzymywać on będzie od pracownika fakturę VAT, na której jako nabywca imiennie wskazany będzie pracownik nabywający okulary. Spółka na podstawie okazanej faktury zwracać będzie pracownikowi koszt nabycia okularów (oprawek oraz szkieł, bez kosztów badania wzroku) do wskazanej kwoty 350 zł. Wnioskodawca nie będzie odliczać podatku VAT z faktury za okulary wystawionej na pracownika.

W ocenie Zainteresowanego, w sytuacji, gdy faktura wystawiona będzie na jego pracownika zapewnienie pracownikowi okularów korygujących wzrok nie będzie stanowić czynności opodatkowanej podatkiem VAT. Po pierwsze, jego zdaniem, nie będziemy mieli wówczas do czynienia z przekazaniem towaru, bowiem faktycznym nabywcą i właścicielem okularów będzie pracownik. Po drugie, Wnioskodawca nie będzie miał prawa do odliczenia podatku VAT z faktury wystawionej na pracownika, co wykluczać będzie możliwość opodatkowania przekazanych (choć, jego zdaniem nie będziemy mieli do czynienia z przekazaniem) nieodpłatnie towarów.

Z cyt. powyżej art. 7 ust. 2 pkt 2 ustawy wynika, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega nieodpłatne przekazanie towarów (w szczególności darowizna), jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

• towary należą do przedsiębiorstwa podatnika (a zatem podatnik musi być właścicielem towarów lub przynajmniej mieć prawo do rozporządzania nimi jak właściciel),
• przy nabyciu tych towarów podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia w całości lub części podatku naliczonego.
  
  

Jak wynika z przedstawionego opisu sprawy ww. warunki nie zostaną spełnione bowiem:

• faktycznym właścicielem i nabywcą okularów korygujących będzie pracownik. Tym samym okulary korygujące nie będą należały do przedsiębiorstwa Spółki;
• przy nabyciu tych okularów Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, gdyż zostaną one nabyte we własnym imieniu i na własną rzecz przez pracownika.
  
  

Wobec powyższego stwierdzić należy, iż w opisanej sytuacji nie będzie dochodzić do nieodpłatnego przekazania towarów w postaci okularów, a jedynie do zwrotu kosztów ich nabycia, do czego Zainteresowany zobligowany będzie stosownie do ustalonych przez niego regulacji wewnętrznych.

W konsekwencji stwierdzić należy, iż zwrot kosztów poniesionych przez pracownika Wnioskodawcy na zakup okularów korygujących wzrok nie będzie stanowić dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy.

Reasumując prawidłowe jest stanowisko Spółki, że zapewnienie i przekazanie pracownikom okularów korygujących wzrok w formie dokonywanego całościowego, bądź częściowego zwrotu kosztów nabycia okularów na podstawie faktury, na której jako nabywca wskazany będzie pracownik, nie będzie stanowić czynności opodatkowanej podatkiem VAT.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Informuje się, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania przekazania pracownikom okularów korygujących w sytuacji, gdy faktura dokumentująca ich nabycie będzie wystawiona na pracownika. Natomiast pozostałe kwestie w zakresie podatku od towarów i usług zostały rozstrzygnięte w odrębnych interpretacjach indywidualnych z dnia 31 stycznia 2012 r.

Ponadto informuje się, że w zakresie dotyczącym podatku dochodowego od osób fizycznych zostały wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.