1.Czy w świetle przedstawionego opisu sprawy podatnikiem z tytułu dostaw początków i końców bloków, (...)

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 24 października 2011 r. (data wpływu 27 października 2011 r.) uzupełnionym pismem sygnowanym datą 17 stycznia 2011 r. (data wpływu 18 stycznia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania transakcji za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów oraz zastosowania stawki podatku w wysokości 0% ? jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 października 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania transakcji za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów oraz zastosowania stawki podatku w wysokości 0%. Wniosek uzupełniono pismem sygnowanym datą 17 stycznia 2011 r. (data wpływu 18 stycznia 2012 r.) o doprecyzowanie opisu sprawy oraz własne stanowisko.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Podstawowym przedmiotem działalności gospodarczej Wnioskodawcy wg PKD, jest produkcja materaców (PKD 31.03.Z). Poza tym w przedmiocie działalności Spółki ? według PKD ? znajdują się:

• 20.16.Z. ? Produkcja Tworzyw Sztucznych w Formach Podstawowych;
• 22.29.Z. ? Produkcja Pozostałych Wyrobów z Tworzyw Sztucznych;
• 32.99.Z. ? Produkcja Pozostałych Wyrobów, gdzie indziej nie sklasyfikowana;
• 71.20.Z. ? Pozostałe badania i analizy techniczne;
• 72.19.Z. ? Badania naukowe i prace rozwojowe w dziedzinie pozostałych nauk przyrodniczych i technicznych.
  
  

Zainteresowany prowadzi produkcję materaców wyłącznie z wkładem piankowym. Do produkcji materaców Wnioskodawca wykorzystuje piankę poliuretanową (PUR). Produkcja przedmiotowej pianki odbywa się bezpośrednio w zakładzie Spółki z surowców zakupionych bezpośrednio od dostawców na terenie kraju i zagranicą.

Pianka jest wytwarzana w postaci bloków pianki PUR. Produkcja bloków pianki PUR odbywa się w sposób ciągły. Proces technologiczny oparty jest na metodzie jednostopniowej polegającej na jednoczesnym dozowaniu, wymieszaniu i wylaniu na transporter produkcyjny, wyłożony przesuwającym się papierem, wszystkich składników recepturowych produkowanej pianki. Surowce do głowicy wylewającej piankę są dozowane przy pomocy pomp o regulowanej wydajności. W głowicy następuje wymieszanie składników. Mieszanina jest następnie wylewana na przesuwający się papier po płycie termostatującej, gdzie rozpoczynają się reakcje chemiczne, których skutkiem jest wzrost reagującej masy piankowej. Wzrastająca masa jest jednocześnie przemieszczana w sposób ciągły przez system transporterów produkcyjnych do krajarki. Krajarka usytuowana przy końcu transportera produkcyjnego tnie blok pianki o wymiarach (dł. 30 m, szer. 2 m i wys. 1,20 m). Następnie, po przycięciu blok jest transportowany do sezonowni (połączonej z halą produkcyjną), gdzie następuje sezonowanie (dojrzewanie bloków). Bloki po wysezonowaniu są następnie przekazywane do magazynu bloków długich. Uzyskanie właściwego produktu, tj. pianki poliuretanowej w postaci bloku o założonych właściwościach jest każdorazowo uzależnione od dwóch podstawowych grup parametrów, a mianowicie:

• jakości stosowanych surowców i receptury (wzajemny ich stosunek w składzie mieszaniny),
• jakości urządzeń dozujących (dokładność i powtarzalność układu pomp).
  
  

Na własności pianki, poza recepturą, mają wpływ następujące parametry:

• temperatura surowców,
• temperatura płyty wyładowczej,
• kąt pochylenia transporterów,
• prędkość przesuwu transporterów,
• ciśnienie w głowicy spieniającej,
• mieszanie w komorze mieszania,
• sposób pracy wózka głowicy.
  
  

Wytwarzany produkt określa się nazwą elastyczna pianka poliuretanowa. Nazwa chemiczna wyrobu nie jest bezpośrednio określona. Wzoru chemicznego wyrobu również nie można ściśle określić. Ugrupowania allofanianowe i biuretowe powstają w procesie dojrzewania pianki PUR w trakcie jej sezonowania.

Początki i końce bloków

Przed przekazaniem bloku do sezonowni, jeszcze w hali produkcyjnej, z bloku pianki odcina się początek i koniec bloku. Czynność ta jest wykonywana ze względu na fakt, iż Zainteresowany jest głównym dostawcą materacy dla firmy (?) i wyglądające dobrze nawet ?na oko? początek i koniec wylewu pianki (bloku) lepiej jest odciąć. To zapewnia spełnienie najwyższych standardów, co do jakości. Długość takiego początku lub końca jest zależna od wielu czynników (gęstość pianki, kolor, skład poszczególnych składników wymieszanych w głowicy spieniające etc.). Średnio można przyjąć, że mają one od ok. 1 m do 2 m długości. Odcięte kawałki bloku piankowego są następnie sprzedawane nabywcom. Są to głównie producenci mebli lub dostawcy materiałów dla producentów mebli. Z tychże bowiem bloków (które najczęściej i tak są w bardzo dobrej jakości) odbiorcy produkują elementy wykorzystywane przy dalszej produkcji pianki (np. siedziska, formatki, podparcia etc.).

Bloki przejściowe

Podobnie jak wyżej sytuacja wygląda z tzw. blokami przejściowymi. Jest to element przejściowy pomiędzy blokiem X i blokiem Y, które to bloki są wylewane w jednym ciągu. Zakładając, że blok X i blok Y mają mieć różne właściwości (różna twardość, gęstość, etc.) istnieje potrzeba usunięcia tej części bloku, która jest pomiędzy tym blokiem X i blokiem Y. Taki blok przejściowy także jest odcinany jeszcze przed przekazaniem do sezonowni i jest następnie nabywany przez odbiorców, jak wyżej.

Ścinki i formatki

Blok pianki z sezonowni trafia na halę produkcji materacy. Tam blok podlega rozkrojeniu, celem uzyskania wkładu piankowego bezpośrednio stanowiącego część materaca. Wskutek rozkrojenia u Wnioskodawcy pozostają duże ilości ścinki oraz formatek. Ze względu na bardzo dobrą jakość pianki Spółka ma bardzo wielu nabywców chcących od niej nabyć owe ścinki i formatki powstałe na skutek rozkrojenia. Zainteresowany dokonuje ich zbelowania, a następnie sprzedaje ten produkt nabywcom. Nabywcy ci wykorzystują zbelowane formatki i ścinki do różnych celów. W znacznej mierze wykorzystuje się je do produkcji meblarskiej, jako wypełnienie mebli lub galanterii meblarskiej.

Wnioskodawca pismem z dnia 1 sierpnia 2011 r. wystąpił do Urzędu Statystycznego w (?) z prośbą o klasyfikację (początki i końce bloków, bloki przejściowe, ścinki i formatki). Pismem z dnia 16 stycznia 2011 r. US odpowiedział, że odcięte kawałki bloków piankowych, ścinki, formatki mieszczą się w grupowaniu PKWiU 38.11.55.0 ?Odpady z tworzyw sztucznych?.

W uzupełnieniu do wniosku Zainteresowany wskazał, że towar będący przedmiotem dostawy będzie w niektórych przypadkach bezpośrednio wysyłany z terytorium RP na terytorium innego państwa członkowskiego przez niego, a w części przypadków nabywca (podatnik podatku od wartości dodanej) będzie odbierał towar bezpośrednio w zakładzie Wnioskodawcy. W następstwie czego towar ten będzie wywożony bezpośrednio przez tego podatnika podatku od wartości dodanej lub osobę działającą na jego rzecz (np. przewoźnik) do innego kraju członkowskiego UE.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w przypadku, gdy dostawa towarów, następuje na rzecz podatnika podatku od wartości dodanej i co do tej dostawy, spełnione są wszelkie warunki określone w art. 42 ust. 1 pkt 1-2 i następne, Spółka winna rozpoznać wewnątrzwspólnotową dostawę towarów stosując stawkę 0%, czy też winna wystawić fakturę, o której mowa w art. 106 ust. 1a VAT wskazując, iż transakcję ? na zasadzie reverse charge ? rozliczy nabywca podatku od wartości dodanej?

Zdaniem Wnioskodawcy, w każdym przypadku, gdy spełnione są warunki określone w art. 42 ust. 1 pkt 1-2 i następne i gdy przedmiotem dostawy na rzecz podatnika podatku od wartości dodanej będą towary wskazane w opisie sprawy będzie on uprawniony, aby rozpoznać WDT i zastosować stawkę 0%, zamiast wystawiać fakturę ze wskazaniem, że podatek VAT rozliczy nabywca, tj. podatnik od wartości dodanej. Powyższe stanowisko wynika z faktu, że przepis art. 13 ustawy VAT ma charakter przepisu szczególnego względem art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy i dlatego też, jeżeli spełnione są przesłanki określone w art. 42 ust. 1 ustawy VAT, Zainteresowany winien rozpoznać WDT i zastosować stawkę 0%. Dodatkowo należy zwrócić uwagę, że wykazanie (po stronie Wnioskodawcy) przedmiotowej transakcji, jako opartej na zasadzie reverse charge, mogłoby dodatkowo spowodować niezgodności w systemie VIES i niepotrzebnie skomplikować wzajemne rozliczenia. Istnieje bowiem duże prawdopodobieństwo, że nabywca (podatnik od wartości dodanej) wykaże daną transakcję (zgodnie z przepisami obowiązującymi w jego kraju) jako WNT. Taka rozbieżność byłaby jednak wysoce niepożądana na gruncie zasady neutralności opodatkowania i regulacji wynikających z Dyrektywy 206/112/WE.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu tym podatkiem podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (?).

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Art. 13 ust. 1 ustawy wskazuje, iż przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

W myśl art. 13 ust. 2 ustawy, przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że nabywca towarów jest:

1. podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;
2. osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, która jest zidentyfikowana na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;
3. podatnikiem podatku od wartości dodanej lub osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, działającymi w takim charakterze na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, niewymienionymi w pkt 1 i 2, jeżeli przedmiotem dostawy są wyroby akcyzowe, które, zgodnie z przepisami o podatku akcyzowym, są objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy lub procedurą przemieszczania wyrobów akcyzowych z zapłaconą akcyzą;
4. podmiotem innym niż wymienione w pkt 1 i 2, działającym (zamieszkującym) w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim, jeżeli przedmiotem dostawy są nowe środki transportu.
   
   

W oparciu o art. 13 ust. 6 ustawy, wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów występuje, jeżeli dokonującym dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT UE zgodnie z art. 97 (?).

Przez sprzedaż ? na mocy art. 2 pkt 22 ustawy ? rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi produkcję materaców wyłącznie z wkładem piankowym. Do produkcji materaców Zainteresowany wykorzystuje piankę poliuretanową (PUR). Produkcja przedmiotowej pianki odbywa się bezpośrednio w zakładzie Spółki z surowców zakupionych bezpośrednio od dostawców na terenie kraju i zagranicą. Towar będący przedmiotem dostawy (początki i końce bloków, bloków przejściowych, ścinek i formatek) będzie w niektórych przypadkach bezpośrednio wysyłany z terytorium RP na terytorium innego państwa członkowskiego przez niego, a w części przypadków nabywca (podatnik podatku od wartości dodanej) będzie odbierał towar bezpośrednio w zakładzie Wnioskodawcy. W następstwie czego towar ten będzie wywożony bezpośrednio przez tego podatnika podatku od wartości dodanej lub osobę działającą na jego rzecz (np. przewoźnik) do innego kraju członkowskiego UE.

Zainteresowany ma wątpliwości, czy w przypadku, gdy dostawa towarów, nastąpi na rzecz podatnika podatku od wartości dodanej i co do tej dostawy, spełnione będą wszelkie warunki określone w art. 42 ust. 1 pkt 1-2 i następne, winien on rozpoznać wewnątrzwspólnotową dostawę towarów stosując stawkę 0%.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1

.

Jednakże w myśl art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i ust. 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Stosownie do art. 41 ust. 3 ustawy, w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów stawka podatku wynosi 0%, z zastrzeżeniem art. 42.

Natomiast w myśl art. 42 ust. 1 ustawy, wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0%, pod warunkiem że:

1. podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej, i podał ten numer oraz swój numer, o którym mowa w art. 97 ust. 10, na fakturze stwierdzającej dostawę towarów;
2. podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju.
   
   

Dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, zgodnie z art. 42 ust. 3 ustawy, są następujące dokumenty, jeżeli łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju:

1. dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towaru z terytorium kraju, z których jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju ? w przypadku gdy przewóz towarów jest zlecany przewoźnikowi (spedytorowi),
2. kopia faktury,
3. specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku

− z zastrzeżeniem ust. 4 i 5.

Uregulowanie zawarte w art. 42 ust. 4 ustawy wskazuje, iż w przypadku wywozu towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów bezpośrednio przez podatnika dokonującego takiej dostawy lub przez jego nabywcę, przy użyciu własnego środka transportu podatnika lub nabywcy, podatnik oprócz dokumentów, o których mowa w ust. 3 pkt 2 i 3, powinien posiadać dokument zawierający co najmniej:

1. imię i nazwisko lub nazwę oraz adres siedziby lub miejsca zamieszkania podatnika dokonującego wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz nabywcy tych towarów;
2. adres, pod który są przewożone towary, w przypadku gdy jest inny niż adres siedziby lub miejsca zamieszkania nabywcy;
3. określenie towarów i ich ilości;
4. potwierdzenie przyjęcia towarów przez nabywcę do miejsca, o którym mowa w pkt 1 lub 2, znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;
5. rodzaj oraz numer rejestracyjny środka transportu, którym są wywożone towary, lub numer lotu - w przypadku gdy towary przewożone są środkami transportu lotniczego.
   
   

W myśl art. 42 ust. 11 ustawy, w przypadku gdy dokumenty, o których mowa w ust. 3-5, nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju towarów, dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, mogą być również inne dokumenty wskazujące, że nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotowa, w szczególności:

1. korespondencja handlowa z nabywcą, w tym jego zamówienie;
2. dokumenty dotyczące ubezpieczenia lub kosztów frachtu;
3. dokument potwierdzający zapłatę za towar, z wyjątkiem przypadków, gdy dostawa ma charakter nieodpłatny lub zobowiązanie jest realizowane w innej formie, w takim przypadku inny ? dokument stwierdzający wygaśnięcie zobowiązania;
4. dowód potwierdzający przyjęcie przez nabywcę towaru na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.
   
   

Jak wynika z powyższych uregulowań, prawo podatnika do zastosowania przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów preferencyjnej stawki podatku w wysokości 0%, uzależnione jest od posiadania dokumentów potwierdzających jednoznacznie, iż doszło do wywozu towaru z terytorium kraju i do dostarczenia ich na terytorium innego państwa członkowskiego. Istotą przywołanych przepisów jest zobowiązanie podatnika do udowodnienia, iż towary będące przedmiotem dostawy rzeczywiście opuściły terytorium kraju, ze względu na korzystniejsze, niż w odniesieniu do dostaw krajowych, skutki podatkowe.

Mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy ustawy o podatku od towarów i usług, w tym przede wszystkim treść art. 13 ust. 1, potwierdzić należy, że opisane czynności, które wykonywać będzie Zainteresowany, spełniać będą definicję wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów. Jeżeli zatem dokumenty, którymi będzie dysponować Wnioskodawca w związku ze zrealizowaną dostawą wewnątrzwspólnotową, potwierdzą ? jak wskazał Zainteresowany ? w każdym przypadku, spełnienie warunków określonych w ww. przepisach ustawy, uprawnią go do zastosowania preferencyjnej stawki podatku w wysokości 0%.

Reasumując, w przypadku, gdy dostawa towarów nastąpi na rzecz podatnika podatku od wartości dodanej i co do tej dostawy, spełnione będą wszelkie warunki określone w art. 42 ustawy, Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do zastosowania stawki podatku VAT 0% z tytułu wewnątrzwspółnotowej dostawy towarów.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

W przypadkach, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 8, w fakturze nie wykazuje się danych dotyczących stawki i kwoty podatku (art. 106 ust. 1a ustawy).

Mając na uwadze analizę sprawy, jak również przywołane przepisy prawa stwierdzić należy, iż Zainteresowany będzie zobowiązany wystawić fakturę VAT dokumentującą dokonanie wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, zgodnie z powołanym art. 106 ust. 1 ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie tut. Organ wskazuje, iż wniosek w części dotyczącej określenia podatnika z tytułu dostawy początków i końców bloków, bloków przejściowych, ścinek i formatek został rozstrzygnięty interpretacją z dnia 31 stycznia 2012 r. nr ILPP4/443-719/11-4/BA.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.