1. Czy Spółka ma prawo odliczenia podatku VAT od dokonanych zakupów? 2. Czy otrzymana kwota podlega (...)

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 15 lutego 2012 r. (data wpływu 20 lutego 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług jest:

1. prawidłowe - w zakresie prawa do odliczenia podatku w związku z dokonanymi zakupami,
2. nieprawidłowe - w zakresie opodatkowania wynagrodzenia za świadczoną usługę.
   
   

UZASADNIENIE

W dniu 20 lutego 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku w związku z dokonanymi zakupami oraz opodatkowania wynagrodzenia za świadczoną usługę.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca zajmuje się handlem nowymi i używanymi samochodami oraz prowadzi autoryzowany serwis samochodów. W listopadzie 2010 r. oraz w lutym 2012 r., podpisał on umowy prewencyjne z firmą ubezpieczeniową W wyniku umowy firma ubezpieczeniowa w ramach prowadzenia działalności mającej na celu zapobieganie powstawaniu lub zmniejszanie skutków wypadków ubezpieczeniowych, zobowiązała się sfinansować zakup blokad skrzyni biegów, alarmów samochodowych, zestawów głośnomówiących, opon zimowych, łańcuchów śniegowych itp., kwotą 42122 zł brutto w 2010 r. i 19000 zł brutto w 2012 r.

Odbiorca środków prewencyjnych oświadczył, że przyjmuje kwotę dofinansowania określoną w umowie, na warunkach określonych umową oraz potwierdził, że zostanie ona wydatkowana zgodnie z celem wymienionym w umowie. W przypadku niewykorzystania kwoty dofinansowania zgodnie z celem wskazanym w umowie, odbiorca środków prewencyjnych zobowiązał się do zwrotu otrzymanej kwoty. Zobowiązał się on również do informowania społeczeństwa o udziale firmy ubezpieczeniowej w ww. przedsięwzięciu oraz zobowiązał się eksponować logo firmy ubezpieczeniowej wraz z hasłem prewencyjnym.

Zakupione materiały Zainteresowany sprzedaje swoim klientom, bądź wydaje klientom zakupującym samochody, jako doposażenie do tych aut, uwzględniając ich wartość w cenie sprzedaży samochodu.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy Spółka ma prawo odliczenia podatku VAT od dokonanych zakupów?
2. Czy otrzymana kwota podlega opodatkowaniu podatkiem VAT (jeśli tak, czy otrzymaną kwotę należy potraktować jako wartość netto czy brutto)?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, ma on prawo do odliczenia podatku VAT od dokonanych zakupów, ponieważ są one związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą oraz są związane z czynnościami opodatkowanymi.

W opinii Zainteresowanego, otrzymana kwota nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, ponieważ opodatkowana jest sprzedaż zakupionych towarów, a otrzymana kwota ma charakter dotacji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się:

• prawidłowe - w zakresie prawa do odliczenia podatku w związku z dokonanymi zakupami
• nieprawidłowe - w zakresie opodatkowania wynagrodzenia za świadczoną usługę.
  
  

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

Zaznaczyć należy, że powyższy artykuł zawiera zakres przedmiotowy czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium kraju.

W oparciu o art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (?).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy zatem rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś), jak i zaniechanie (nieczynienie, bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy).

Aby dana usługa podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi istnieć bezpośredni związek o charakterze przyczynowym, pomiędzy świadczoną usługą a otrzymanym świadczeniem wzajemnym, w ten sposób, że zapłacone kwoty stanowią rzeczywiste wynagrodzenie za wyodrębnioną usługę lub dochodzi do wymiany świadczeń wzajemnych. Otrzymana zapłata powinna być konsekwencją wykonania świadczenia. Wynagrodzenie musi być należne za wykonanie tego świadczenia.

Z opisu sprawy wynika, iż w ramach prowadzonej działalności gospodarczej polegającej na handlu nowymi i używanymi samochodami oraz prowadzeniu autoryzowanego serwisu samochodów, Wnioskodawca zawarł w listopadzie 2010 r. oraz w lutym 2012 r. umowy prewencyjne z firmą ubezpieczeniową.

W wyniku tych umów, firma ubezpieczeniowa w ramach prowadzonej przez siebie działalności mającej na celu zapobieganie powstawaniu lub zmniejszanie skutków wypadków ubezpieczeniowych, zobowiązała się sfinansować zakup blokad skrzyni biegów, alarmów samochodowych, zestawów głośnomówiących, opon zimowych, łańcuchów śniegowych itp., kwotą 42122 zł brutto w 2010 r. i 19000 zł brutto w 2012 r.

Spółka oświadczyła, że przyjmuje ww. kwoty dofinansowania określone w umowach, na warunkach również określonych daną umową oraz potwierdziła, że zostaną one wydatkowane zgodnie z celem wymienionym w umowie.

W przedmiotowych umowach Zainteresowany zobowiązał się także do informowania społeczeństwa o udziale firmy ubezpieczeniowej w ww. przedsięwzięciu oraz zobowiązał się eksponować logo firmy ubezpieczeniowej wraz z hasłem prewencyjnym.

Odnosząc się do swobody kształtowania umów, należy stwierdzić, iż normy prawa podatkowego określają jedynie podatkowe konsekwencje umów zawieranych przez podatnika. Zasada swobody umów, obowiązująca na gruncie prawa prywatnego, nie oznacza jednak, że podmioty stosunków prawnopodatkowych mogą dowolnie kształtować treść ciążących na nich obowiązków podatkowych, gdyż źródłem tych obowiązków jest zawsze ustawa podatkowa.

W niniejszej sprawie Wnioskodawca zawarł z firmą ubezpieczeniową umowy, na podstawie których firma ta zobowiązała się przekazać mu kwoty 42122 zł i 19000 zł, za które zakupił: blokady skrzyni biegów, alarmy samochodowe, zestawy głośnomówiące, opony zimowe i łańcuchy śniegowe.

Zainteresowany zobowiązał się jednak również do informowania społeczeństwa o udziale firmy ubezpieczeniowej w tym przedsięwzięciu oraz do eksponowania jej logo wraz z hasłem prewencyjnym.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że na gruncie przepisów podatku od towarów i usług, działania stron ww. umów, polegające z jednej strony na przekazaniu określonych kwot pieniężnych (42122 zł i 19000 zł), a z drugiej zobowiązanie do określonego zachowania (informowania społeczeństwa, eksponowania logo i hasła), mają bezpośredni wpływ na wzajemne zachowania kontrahentów co powoduje, że pomiędzy stronami istnieje relacja zobowiązaniowa, którą należy uznać za odpłatne świadczenie usługi, wskazanej w art. 8 ust. 1 ustawy. Bowiem otrzymane dofinansowania stanowią rodzaj wynagrodzenia dla Wnioskodawcy za świadczoną usługę na rzecz firmy ubezpieczeniowej.

Należy zaznaczyć, iż nie każde działanie, powstrzymanie się od działania, czy tolerowanie czynności lub sytuacji może zostać uznane za usługę, w rozumieniu przepisów ustawy. Aby tak się stało muszą zostać spełnione łącznie następujące warunki:

• w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, druga strona (nabywca) jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia,
• świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).

Oba ww. warunki winny być spełnione łącznie, aby świadczenie podlegało, jako usługa, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W przedmiotowej sprawie spełniony jest pierwszy z ww. warunków, pozwalający na uznanie czynności informowania społeczeństwa o udziale firmy ubezpieczeniowej w realizowanym przedsięwzięciu oraz do eksponowania jej logo wraz z hasłem prewencyjnym, za świadczenie usługi przez Zainteresowanego na rzecz firmy ubezpieczeniowej. Wykonując te czynności reklamuje on bowiem firmę ubezpieczeniową i propaguje jej działalność wśród społeczeństwa. Wykonuje więc na jej rzecz określoną usługę. Zatem w następstwie świadczonych czynności firma ubezpieczeniowa jest bezpośrednim beneficjentem tego świadczenia.

Spełniona została także druga przesłanka, aby łączącą strony relacje uznać za odpłatne świadczenie usługi, w myśl art. 8 ust. 1 ustawy. Jak bowiem poinformowała Spółka, otrzymała ona od firmy ubezpieczeniowej kwoty pieniężne, których wartość została określona w zawartych umowach.

W niniejszej sprawie mamy zatem do czynienia z umowami zawartymi pomiędzy stronami, w wyniku których Wnioskodawca wykonał określone w nich czynności (informowanie społeczeństwa, eksponowanie logo i hasła), a firma ubezpieczeniowa w zamian przekazała mu określoną kwotę dofinansowania, które stanowi de facto jego wynagrodzenie za świadczoną usługę.

Zwrócić należy uwagę, że dla takiej klasyfikacji czynności wykonywanych przez Zainteresowanego nie ma znaczenia, iż kwoty jakie przekazała mu firma ubezpieczeniowa przeznaczone zostały na zakup określonych w umowie towarów. Jak bowiem wskazano powyżej, to strony pomiędzy sobą decydują o warunkach zawartej umowy, które dowolnie kształtują. Fakt, iż Spółka zobowiązała się zakupić za otrzymane wynagrodzenie blokady skrzyni biegów, alarmy samochodowe, zestawy głośnomówiące, opony zimowe i łańcuchy śniegowe, nie ma natomiast wpływu na sferę opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Reasumując, otrzymana przez Wnioskodawcę kwota dofinansowania stanowi de facto wynagrodzenie za świadczoną przez niego na rzecz firmy ubezpieczeniowej usługę, polegającą na informowaniu społeczeństwa, eksponowaniu logo i hasła firmy ubezpieczeniowej, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W powyższym zakresie stanowisko Spółki należy uznać za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

W myśl art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

W myśl art. 106 ust. 8 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych, w drodze rozporządzenia:

1. określi szczegółowe zasady wystawiania faktur, dane, które powinny zawierać, oraz sposób i okres ich przechowywania;
2. może określić wzory faktur dla wszystkich lub niektórych rodzajów czynności;
3. może określić przypadki, w których faktury mogą być wystawiane przez inne podmioty niż wymienione w ust. 1 i 2, oraz szczegółowe zasady i warunki wystawiania faktur w takich przypadkach.
   
   

Zgodnie z delegacją ustawową zawartą w cyt. art. 106 ust. 8 ustawy, Minister Finansów wydał w dniu 28 marca 2011 r. rozporządzenie w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360), zwane dalej rozporządzeniem.

Stosownie do regulacji § 4 ust. 1 rozporządzenia, zarejestrowani podatnicy jako podatnicy VAT czynni, posiadający numer identyfikacji podatkowej, wystawiają faktury oznaczone wyrazami ?FAKTURA VAT?.

Ponadto zgodnie z § 5 ust. 1 rozporządzenia, faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać co najmniej:

1. imiona i nazwiska lub nazwy bądź nazwy skrócone sprzedawcy i nabywcy oraz ich adresy;
2. numery identyfikacji podatkowej sprzedawcy i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 10 i 11;
3. numer kolejny faktury oznaczonej jako "FAKTURA VAT";
4. dzień, miesiąc i rok wystawienia faktury, a w przypadku, gdy data ta różni się od daty sprzedaży, również datę sprzedaży; w przypadku sprzedaży o charakterze ciągłym podatnik może podać na fakturze miesiąc i rok dokonania sprzedaży, pod warunkiem podania daty wystawienia faktury;
5. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;
6. miarę i ilość sprzedanych towarów lub zakres wykonanych usług;
7. cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);
8. wartość towarów lub wykonanych usług, których dotyczy sprzedaż, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);
9. stawki podatku;
10. sumę wartości sprzedaży netto towarów lub wykonanych usług z podziałem na poszczególne stawki podatku i zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu;
11. kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto towarów (usług), z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;
12. kwotę należności ogółem wraz z należnym podatkiem.
    
    

W związku z powyższymi regulacjami, wystawca faktury zobowiązany jest przy wystawianiu faktury VAT do uwzględnienia w jej treści wszystkich niezbędnych elementów, wymienionych w powołanym przepisie § 5 ust. 1 rozporządzenia.

Z opisu stanu faktycznego wynika, iż Spółka świadczy usługę polegającą na informowaniu społeczeństwa, eksponowaniu logo i hasła firmy ubezpieczeniowej. W związku z powyższym, otrzymała ona od tego kontrahenta dofinansowanie, będące zapłatą za ww. usługę.

Wskazać należy, iż otrzymane wynagrodzenie za świadczenie wzajemne jest ceną sprzedaży. W odniesieniu do art. 29 ust. 1 ustawy stanowi więc kwotę należną od nabywcy z tytułu świadczenia (kwotę brutto), która to kwota pomniejszona o kwotę należnego podatku stanowi obrót opodatkowany na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

W związku z powyższym stwierdzić należy, iż Zainteresowany dla udokumentowania otrzymanego od kontrahenta wynagrodzenia za świadczoną usługę, zobowiązany jest do wystawienia faktury VAT, uwzględniając w jej treści wszystkie niezbędne elementy wskazane w § 5 ust. 1 rozporządzenia. W szczególności, Spółka zobowiązana jest określić podstawę opodatkowania, która stanowi całość świadczenia należnego jej od kontrahenta, a zatem kwotę brutto, pomniejszoną o kwotę należnego podatku.

Odnosząc powyższe do pytania Wnioskodawcy stwierdzić należy, że otrzymaną kwotę wynagrodzenia winien on potraktować jako kwotę brutto.

Zgodnie z treścią art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy określa, iż kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika, z tytułu nabycia towarów i usług.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, to jest m.in. tego, że zakupy są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

I tak, art. 88 ust. 4 ustawy wskazuje, iż obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 20.

Z powyższego wynika, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Z opisu sprawy wynika, iż za wynagrodzenie otrzymane z tytułu świadczenia usługi na rzecz firmy ubezpieczeniowej, Wnioskodawca dokonał zakupu: blokad skrzyni biegów, alarmów samochodowych, zestawów głośnomówiących, opon zimowych i łańcuchów śniegowych itp. Zakupione materiały sprzedaje on swoim klientom, bądź wydaje klientom zakupującym samochody, jako doposażenie do tych aut, uwzględniając ich wartość w cenie sprzedaży danego samochodu. Zainteresowany wskazał, że ww. zakupy są związane z jego działalnością gospodarczą oraz są związane z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT.

Mając na uwadze powyższe informacje stwierdzić należy, że w niniejszej sprawie spełnione są przesłanki do uznania, iż Spółce przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego od zakupu ww. towarów, bowiem są one wykorzystywane do wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Reasumując, Zainteresowanemu przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących zakup ww. towarów.

W tym zakresie stanowisko Spółki należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

W niniejszej interpretacji rozstrzygnięto wniosek w podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku w związku z dokonanymi zakupami oraz opodatkowania wynagrodzenia za świadczoną usługę. Natomiast w podatku dochodowym od osób prawnych wydane zostało odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.